Αρχική » Ταξίδια (Σελίδα 20)

Αρχείο κατηγορίας Ταξίδια

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:

Οι επισκέπτες μας

Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!

Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον **ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ** είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν **να μας γράφετε.** Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Βασίλειος Παπίας στο Το λες και κατάντια στον «Καπράλο», στο λόφο Κολωνού27 Ιουλίου 2025
Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…
Panos Chatziliadis στο Οι αέρηδες των Κυκλάδων στην Αμοργό για λίγη δροσιά!26 Ιουνίου 2025
Κάθε Ελληνικό νησί ήταν πάντα μια πρόκληση για μένα από τα παιδικά μου χρόνια, και περισσότερο η Αμοργός. Δεν κατάφερα…
Βασίλειος Παπίας στο Λιμάνι Μαντουδίου: Η Πύλη προς τις Σποράδες6 Ιουνίου 2025
Υπέροχο ενημερωτικό δελτίο!!!
Βασιλειος Παπιας στο Τελικά, τη βροχή την είδαμε την Κυριακή το απόγευμα29 Απριλίου 2025
Επιβεβαιώνω όλα τα αναγραφόμενα του φίλου μου Νίκου γιατί εκείνες τις ώρες ήμασταν μαζί. Η δικιά μου γνώμη είναι ότι....πλέον…
Βασίλειος Παπίας στο Ο Κώστας και η Άννυ ταξίδεψαν στο Κανκούν του Μεξικό23 Απριλίου 2025
Αχ τι όμορφα μέρη υπάρχουν!!! Να περνάνε καλά τα παιδιά!!!

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε, τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2025 που ζούμε ήδη είναι ίσως το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Μοιάζει με αυτό του 2024... Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος καιρός, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!

Δεκέμβριος 2025
Κ	Δ	Τ	Τ	Π	Π	Σ
	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30	31

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του **ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ** θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ**.

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου**, Λευτέρης του Κουμαλή**, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο **Κωστής Θεοδωράκης** και ο εγγονός του, ο **Μανώλης Βολυράκης** και δίπλα του ο γιος του, ο **Αγησίλαος**. Δείτε **ΕΔΩ** ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό **"Κ"** που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της **ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ**. Για να καταλάβετε τι λέω…

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" τ. 180 που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 179, ΕΔΩ το τ.178, ΕΔΩ το τ. 177, ΕΔΩ το τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

Έτοιμο και το και το 446 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.445, ΕΔΩ το τ.444, ΕΔΩ, το τ. 443, ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441, ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ. 439, ΕΔΩ το τ. 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434, ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431, ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394 ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Οι όμορφες θάλασσες του Ιουνίου, από τη Σκόπελο

10 Ιουνίου 2025 / Σχολιάστε

Μια μαγευτική παραλία από την Άμπελο της Σκοπέλου… Τα χαρακτηριστικά βράχια που αναδύονται από τα γαλαζοπράσινα νερά είναι εντυπωσιακά και προσδίδουν μια άγρια ομορφιά στο τοπίο. Το ένα βράχο, που μοιάζει με ψηλή κολόνα, με ένα μικρό δέντρο να φυτρώνει στην κορυφή του, είναι ιδιαίτερα ξεχωριστό και τραβάει το βλέμμα. Τι φωτογραφίες τις έχει τραβήξει η Σούλα από το τραπέζι που κάθονταν στην ταβέρνα “Άμπελος” περιμένοντας με…

Το φως του ήλιου φωτίζει απαλά τα βράχια και κάνει το νερό να λαμπυρίζει, δημιουργώντας μια αίσθηση ηρεμίας και γαλήνης. Η πλούσια βλάστηση που καλύπτει τις πλαγιές στο βάθος προσθέτει στην φυσική ομορφιά της σκηνής. Είναι φωτογραφίες που σε μεταφέρουν αμέσως εκεί, σε μια ήσυχη και ειδυλλιακή γωνιά της Ελλάδας. Στη Σκόπελο, ένα τέλειο μέρος για να χαλαρώσει κανείς και να απολαύσει τη φύση.

Μια βραδιά με ρεμπέτικα στην «Ανατολή» του Ξηντάρη…

10 Ιουνίου 2025 / Σχολιάστε

Τα παιδιά του Γιώργου μας μίλησαν για μια εξαιρετική ταβέρνα και μας κάλεσαν, αν θέλαμε να πάμε. Πήγαμε στην “Ανατολή” στο Κάστρο της Σκοπέλου και περάσαμε μια υπέροχη βραδιά, Φροντίσαμε και μάθαμε μερικά πράγματα: Ιδρύθηκε το 1982 από τον Γιώργο Ξηντάρη, διακεκριμένο ρεμπέτη και βιρτουόζο στο μπουζούκι, ο οποίος, έχοντας ξεκινήσει από μικρός, αφιέρωσε χρόνο και μεράκι για να το χτίσει με το… μουλάρι του από το μηδέν

Από την πρώτη μέρα λειτουργίας του, αποτελεί στέκι με έντονη ρεμπέτικη μουσική — ο ίδιος ο Γιώργος εμφανίζεται συχνά μαζί με τους γιους του, Αντώνη και Θοδωρή και άλλους ντόπιους μουσικούς, με ένα “καθαρό” ήχο, χωρίς μικρόφωνα. Και τη βραδιά που πήγαμε εμείς, ήταν εκεί και έπαιζε και τραγουδούσε παρέα με τα παιδιά του. Μια ωραία κομπανία που τους απολαύσαμε ολόκληρη τη βραδιά μας.

Είναι ίσως υπερβολικό, αλλά το μαγαζί χαρακτηρίζεται ως «ναός» ή «Ηρώδειο της Σκοπέλου» λόγω της ζωντανής παράδοσης που διατηρεί… Τοποθετημένο στον λόφο, ο επισκέπτης ανεβαίνει περίπου 180 σκαλιά (είναι λίγο κουραστικό αυτό…) το θέαμα όμως αξίζει κάθε κόπο. Η ατμόσφαιρα ήταν θερμή και φιλόξενη, με πελάτες και μουσικούς να γίνονται μια παρέα…

Βρύσες με ιστορικό, πολιτιστικό ενδιαφέρον στο νησί

9 Ιουνίου 2025 / Σχολιάστε

Μια παραδοσιακή δημόσια βρύση στη Σκόπελο, παλιάς κατασκευής, λαξευμένη μέσα σε τοίχο από πέτρα και καλυμμένη με βλάστηση. Από τη βρύση τρέχει ακόμα νερό και καταλήγει σε μια μικρή πετρόχτιστη γούρνα, η οποία μοιάζει να χρησιμοποιείται για να ποτίζουν ζώα ή για άλλες παραδοσιακές χρήσεις. Μια πινακίδα πάνω από τη βρύση με ένδειξη “Ακατάλληλο προς πόσιν”, σημαίνει ότι το νερό δεν είναι ασφαλές για ανθρώπινη κατανάλωση. Είναι λίγο πιο πάνω από το σπίτι του φίλου μας Σπύρου…

Αυτή η δημόσια βρύση στον Στάφυλο της Σκοπέλου είναι πιο καλοδιατηρημένη και αρχιτεκτονικά φροντισμένη. Κατασκευασμένη με τούβλα και πέτρα σε νεοπαραδοσιακό στυλ, φέρει χαρακτηριστικά όπως: Αψιδωτή πρόσοψη με τριγωνική στέγη. Πελεκητή πέτρα και κόκκινα τούβλα που δίνουν αισθητική αρμονία με το φυσικό περιβάλλον. Έχει ένα μικρό διακοσμητικό καρδιόσχημο άνοιγμα ψηλά στην πρόσοψη ενώ στα πλάγια, υπάρχουν χαμηλά καθίσματα από πέτρα.

Σκόπελος με σκάφος: Η διαδρομή είναι ο προορισμός

9 Ιουνίου 2025 / Σχολιάστε

Αν υπάρχει μια εμπειρία που μπορεί να συλλάβει την ουσία των Σποράδων, αυτή είναι η βόλτα με σκάφος γύρω από τη Σκόπελο. Όχι με πρόγραμμα. Όχι με άκαμπτο δρομολόγιο. Απλώς αφήνοντας το τιμόνι να σε οδηγήσει, εκεί όπου το βλέμμα νιώθει γαλήνη. Παραδομένοι στην καλή παρέα φίλων και ήσυχοι, χαλαροί, ήρεμοι για να απολαμβάνετε τις στιγμές. Και τότε το ταξίδι αν και μικρό, θα είναι υπέροχο…

Από τα βαθιά γαλαζοπράσινα νερά μέχρι τα πεύκα που σκύβουν πάνω από απόκρημνα βράχια, η Σκόπελος αποκαλύπτεται κομμάτι – κομμάτι μόνο σε όσους έχουν την πολυτέλεια να την παρατηρήσουν με ρυθμούς θαλάσσιους. Το σκάφος γίνεται το εισιτήριο για έναν κόσμο διαφορετικό — αθέατες παραλίες, σπηλιές κρυμμένες, ήχοι της φύσης που στην ξηρά περνούν απαρατήρητοι.

Ο νεαρός καπετάνιος μας είχε ένα στοιχειώδες πρόγραμμα, αν και τον πίεζε το γεγονός ότι ήταν ντάλα μεσημέρι. Δύσκολη ώρα! Σταματήσαμε σε δύο σημεία. Ένα, όπου μας ενέπνεε το φως και τα άγρια βράχια. Και σε μια παραλία για να βουτήξουμε σε νερά που καθρεφτίζουν τον ουρανό. Αφήσαμε το χρόνο να διαλυθεί, όπως ο αφρός στο κύμα. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να γνωρίσουμε τη Σκόπελο από το να την αφήσουμε να μας δείξει εκείνη τον δρόμο της.

Ελλάδα – Αλβανία, μια σταλιά δρόμος αγάπης για φίλους

8 Ιουνίου 2025 / Σχολιάστε

Η βουκαμβίλια έχει μια μαγευτική ομορφιά που μοιάζει να στολίζει κάθε γωνιά της Μεσογείου – και αυτή στον Αυλώνα της Αλβανίας, δεν αποτελεί εξαίρεση! Οι έντονες φούξια αποχρώσεις της, μαζί με το καταπράσινο φύλλωμα, δημιουργούν μια εντυπωσιακή εικόνα που δίνει ζωή στον χώρο. Είναι από τα φυτά που συνδέονται έντονα με καλοκαιρινές αναμνήσεις και αυλές γεμάτες φως.

Μια χελιδονοφωλιά στο πατρικό σπίτι, στο χωριό — μικρό θαύμα της φύσης που βρίσκει πάντα τον δρόμο για να επιστρέφει εκεί όπου υπάρχει αγάπη και ζεστασιά. Κάπως ίσως να αισθάνθηκε και ο Βασίλης καθώς αυτές τις μέρες βρίσκεται στον τόπο που γεννήθηκε, Χελιδόνι κι αυτός με τη Ζαννέτα για λίγο έστω σε μνήμες όμορφες, καθαρές. Τότε που σαν παιδιά έβαζαν φωτιά στα όνειρα τους και αναζητούσανε ένα κόσμο καλύτερο.

Πήγαμε για μπάνιο στην παραλία του Αγνώντα Σκοπέλου

8 Ιουνίου 2025 / Σχολιάστε

Αγνώντας. Η περιοχή πήρε το όνομά της από τον Ολυμπιονίκη δρομέα Αγνώντα ή Άγνων, ο οποίος το 569 π.Χ. αποβιβάστηκε στη συγκεκριμένη τοποθεσία επιστρέφοντας νικητής από την Ολυμπία. Το πρόσωπό του απεικονίστηκε σε ασημένια νομίσματα της αρχαίας Πεπάρηθου, όπως ονομαζόταν τότε η Σκόπελος. Για δες τον Αγνώντα!

Εδώ καθίσαμε στην ταβέρνα “Μουριά” στον Αγνώντα της Σκοπέλου, έναν από τους πιο αγαπημένους γαστρονομικούς προορισμούς του νησιού. Βρίσκεται ακριβώς δίπλα στη θάλασσα, κάτω από τη σκιά μιας αιωνόβιας μουριάς, προσφέροντας ένα ιδανικό σκηνικό για χαλαρές και αυθεντικές γεύσεις. Εδώ φάγαμε το μεσημεριανό μας.

Η κουζίνα της Μουριάς εστιάζει στα φρέσκα θαλασσινά και τα παραδοσιακά ελληνικά πιάτα. Σπεσιαλιτέ του καταστήματος είναι η αστακομακαρονάδα, η οποία έχει προσελκύσει ακόμα και διεθνείς προσωπικότητες. Επιπλέον, προσφέρονται πιάτα όπως σκοπελίτικη τυρόπιτα και μουσακάς, όλα παρασκευασμένα με μεράκι από την τοπική μαγείρισσα Μαρία. Εμείς φάγαμε γεμιστά και σουπιά με χόρτα, μαγειρευτά.

Λιμάνι Μαντουδίου: Η Πύλη προς τις Σποράδες

6 Ιουνίου 2025 / 1 σχόλιο στο Λιμάνι Μαντουδίου: Η Πύλη προς τις Σποράδες

Το Μαντούδι είναι ένα μικρό λιμάνι που βρίσκεται στις βορειοανατολικές ακτές της Εύβοιας, στον κόλπο της Αγίας Άννας. Παρά το μικρό του μέγεθος, αποτελεί μια ζωτικής σημασίας πύλη για τα νησιά των Βόρειων Σποράδων, καθώς συνδέει ακτοπλοϊκά την Εύβοια με τη Σκιάθο, τη Σκόπελο και την Αλόννησο.

Το λιμάνι του Μαντουδίου είναι κυρίως επιβατηγό και εξυπηρετεί όλο το χρόνο τα δρομολόγια των πλοίων προς τις Σποράδες. Διαθέτει τις απαραίτητες υποδομές για την εξυπηρέτηση των ταξιδιωτών, όπως: Εκδοτήρια εισιτηρίων: Για την αγορά ή παραλαβή εισιτηρίων των ακτοπλοϊκών εταιρειών. Εμείς βέβαια ένα καράβι, το δικό μας συναnτήσαμε εκεί…

Αν και μικρός, προσφέρει έναν χώρο για τους επιβάτες πριν την επιβίβαση. Υπάρχει δυνατότητα επιβίβασης οχημάτων στα πλοία, κάτι που το καθιστά ιδανικό για όσους επιθυμούν να μεταφέρουν το αυτοκίνητό τους στα νησιά. Συνήθως υπάρχει διαθέσιμος χώρος στάθμευσης κοντά στο λιμάνι, αν και τους καλοκαιρινούς μήνες μπορεί να είναι περιορισμένος λόγω της αυξημένης κίνησης.

Αρχείο κατηγορίας Ταξίδια

Τελευταίες Αναρτήσεις:

Οι επισκέπτες μας

Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!

Η ώρα του δειλινού...

Ραδιόφωνα

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 180

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 445

Ο τόπος που αγαπώ

Νίκος Ελ. Θεοδωράκης