Η σημερινή ανάρτηση έγινε μέσα από ένα αυτοκίνητο, εν κινήσει. Φυσικά και δεν έγραψα το κείμενο εκεί, πώς θα μπορούσα άλλωστε, όντας οδηγός! Σε κάποια φανάρια όμως, είχα την ευκαιρία να τραβήξω τις φωτογραφίες που βλέπετε δημοσιευμένες. Και μετά, σπίτι μου, με την ησυχία μου, “έχτισα” τις λεζάντες που διαβάζετε. Σε ένα ζωντανό site, συμβαίνουν κι αυτά…
Ο ουρανός βαρυφορτωμένος… Δεν ήταν μια καταιγίδα του χειμώνα, όπως την ξέρουμε. Όχι! Η βροχή ήταν σιγανή, τακτική, ποτιστική. Σταμάταγε, ξεκίναγε και γενικά, για να κινηθείς, ήταν ανάγκη να έχεις μια ομπρέλα μαζί σου. Διαφορετικά θα γινόσουν μούσκεμα. Το μόνο βέβαιο! Αλλά για λόγους πρακτικούς έχω φροντίσει να υπάρχει πάντα μια στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου.
Φυσικά, μερικές συνέπειες, είναι αδύνατον να μην τις υποστείς στην Αθήνα με την πρώτη βροχή. Υπάρχει το αδιαχώρητο στους δρόμους. Τα αυτοκίνητα κινούνται βήμα – βήμα και υπάρχει μια υπερένταση από όλη αυτή την καθυστέρηση και την ταλαιπωρία. Ξέρεις, βέβαια, ότι όλοι εκεί έξω βρίσκονται επειδή έχουν κάποια δουλειά. Κάπου χρειάζεται να πάνε. Και πάντως όχι σε αναψυχή!