Αρχική » Καθημερινότητα

Αρχείο κατηγορίας Καθημερινότητα

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
006664
Τα δικά σας σχόλια
Μια αναγκαία υπόμνηση!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να γράφετε. Μόνο που για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Είναι λογικό να πρέπει να τα δει πρώτα ο διαχειριστής και να απομακρύνει κάποιο, αν -λέμε τώρα- μπορεί να είναι υβριστικό… Απλά πράγματα.
Αλλά θεώρησα ότι έπρεπε να το γνωρίζετε…

Η Άνοιξη στην πόρτα μας!

Έχουμε λίγο χρόνο ακόμα μέχρι να μπούμε στην Άνοιξη αν και ο Μάρτης είναι χαρακτηρισμένος ως μήνας ανοιξιάτικος.
Και παρά το γεγονός ότι δεν έχει ο μήνας τη σταθερότητα που έχουν άλλοι μήνες, εντούτοις η φύση έξω μας δείχνει πως έχουν αλλάξει πολλά πράγματα γύρω μας.
Περιμένουμε υπομονετικά να δούμε αυτή την εποχή στην πλήρη ανάπτυξη της και ο Απρίλης με τον Μάη θα μας βοηθήσουν σ’ αυτό…
Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι εδώ για να καταγράφει όμορφες στιγμές
Απρίλιος 2023
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο. Και να το εκτιμάς!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει κάθε Κυριακή την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά-σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ τ. 165

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 165. που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε το164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ, εδώ το τ.162. Είκοσι εννιά χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 435

Έτοιμο και το 435 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το 434,  ΕΔΩ το 433, ΕΔΩ το 432, ΕΔΩ το τ.431,  ΕΔΩ το 430, ΕΔΩ το 429, ΕΔΩ το 428, ΕΔΩ το 427, ΕΔΩ το 426, ΕΔΩ το 425, ΕΔΩ το τ.424, ΕΔΩ το τ.423, ΕΔΩ το τ.422, ΕΔΩ το τ.421, ΕΔΩ το τ.420, ΕΔΩ το τ.419, ΕΔΩ το τ.418, ΕΔΩ το τ.417, ΕΔΩ το τ.416, ΕΔΩ το τ.415, ΕΔΩ το τ.414, ΕΔΩ το 413, ΕΔΩ το 412, ΕΔΩ το 411, ΕΔΩ το 410, ΕΔΩ το τ.409, ΕΔΩ το τ.408, ΕΔΩ το τ.407, ΕΔΩ το τ.406, ΕΔΩ το τ.405 ΕΔΩ το τ.404 ΕΔΩ το τ.403 ΕΔΩ το τ.402, ΕΔΩ το τ.401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ.392, ΕΔΩ το τ.391, ΕΔΩ το τ.390, ΕΔΩ το τ.389, ΕΔΩ το τ.388, ΕΔΩ το τ.387, ΕΔΩ τ.386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε ΕΔΩ είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 20ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Αχ αυτό το πολύ πολύπαθο παρκάκι τσέπης, στη γειτονιά!

Οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί μόλις την προηγούμενη εβδομάδα. Είναι από το παρκάκι τσέπης της γειτονιάς μας, Αλαμάνας και Κιλκίς, στον Κολωνό. Μας άρεσε πολύ από την πρώτη στιγμή που είδαμε να το φτιάχνει ο Δήμος Αθηναίων και οι χορηγοί του. Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε τότε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Αλλά, μάλλον δεν χάρηκαν όλοι. Και κυρίως, δεν το σεβάστηκαν και δεν το πρόσεξαν όσοι ζουν δίπλα του, αν κρίνουμε από τη φωτογραφία.

Ζουμάρισα λίγο περισσότερο στον κορμό του δέντρου. Πρόκειται για νεραντζιά κι αυτή έχει ισχυρές αντοχές και ευδοκιμεί στην πόλη. Και δείτε πώς το έχουν κάνει! Έχουν βγάλει τη φλούδα από τον νεανικό κορμό του και το έχουν κάνει αυτό ως παιχνίδι, μικρά παιδιά των Ρωμά που κατοικούν εκεί κοντά. Πού να φανταστούν ότι μέσα από εκείνο τον φλοιό, φτάνουν θρεπτικά συστατικά στο δέντρο. Και αν αυτά λείψουν τότε είναι πολύ φυσικό να ξεραθεί.

Το έβλεπα και δεν το πίστευα. Στο βάθος της φωτογραφίας, ίσως διακρίνετε ένα κίτρινο γιλέκο. Πρόκειται για έναν υπάλληλο της καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων που κάθισε λίγο στον ίσκιο να ξαποστάσει. Με είδε που αγωνιούσα κι έπιασε κουβέντα μαζί μου. “Άνθρωποι αυτής της κουλτούρας έχουν καταστρέψει και την πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα που ήταν άλλοτε όμορφη πλατεία” μου είπε. Είπε κι άλλα που δεν είναι της ώρας και δεν είχαν στοιχεία ρατσισμού ή ξενοφοβίας. Όχι, διαπιστώσεις έκανε ο άνθρωπος.

Συνεργεία του Δ. Αθηναίων εργάζονται στην Πανεπιστημίου

Τι είναι αυτό που τους κάνει να «τρέχουν» σαν τρελοί για να προλάβουν; Μα, τι άλλο; Οι δημοτικές εκλογές! Στο Δήμο Αθηναίων αναφερόμαστε, που τον τελευταίο καιρό τον έχουμε δει να κάνει εργοτάξιο κεντρικούς δρόμους της πόλης, όπως είναι η Πανεπιστημίου. Στόχος να δείξουν ένα κομμάτι του έργου που αφορά στο «Μεγάλο Περίπατο», βγάζοντας από τη μέση τις γλάστρες που “οριοθετούσαν” τη μελλοντική πεζοδρόμηση.

Βεβαίως, για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, έχει παρθεί η πρόνοια να μην κλείσει ολοκληρωτικά ο δρόμος ευρείας κυκλοφορίας. Το αντίθετο θα λέγαμε. Παρ’ όλο που οι λωρίδες που κινούνται τα Ι.Χ. τα οποία έρχονται από την πλατεία Συντάγματος με κατεύθυνση την Ομόνοια, εντούτοις κινούνται κανονικά. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το συνηθίσουν οι οδηγοί, διότι τελικά αυτό θα είναι το πλάτος της Πανεπιστημίου, όταν με το καλό ολοκληρωθούν τα έργα.

Για την ώρα η κατάσταση είναι ακριβώς όπως τη βλέπετε στις φωτογραφίες. Και αυτές δεν είναι παλιές. Έχουν παρθεί από μένα, με το κινητό μου τηλέφωνο, το μεσημέρι της περασμένη Τρίτης, όταν βρέθηκα εκεί, για τις ανάγκες της δουλειάς μου. Στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, όπως έχουν διαπιστώσει οι τακτικοί αναγνώστες μας, καταγράφουμε ρεαλιστικά τους ρυθμούς της πόλης, όπως τους ζούμε στην καθημερινότητα μας.

Η επιλογή της αποτέφρωσης, ασυνήθιστη στην Ελλάδα

Είναι αλήθεια πως στη χώρα μας η αποτέφρωση νεκρών είναι κάτι νέο. Όχι πως δεν υπήρχε και παλιότερα, αλλά έπρεπε να πας Βουλγαρία. Και πολλοί το έκαναν όσο κι ας επιβαρύνονταν με το κόστος της μεταφοράς. Στο Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών στη Ριτσώνα υλοποιείται το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας της βούλησης και της δυνατότητας επιλογής, κάθε ατόμου, όσον αφορά τη μετά θάνατον διάθεση του σώματός του.

Και προσέξτε μερικά επιχειρήματα σε ότι αφορά την επιλογή της αποτέφρωσης η οποία παρουσιάζει σημαντικά πλεονεκτήματα όπως είναι: Η ανακούφιση της οικογένειας από την τραυματική εμπειρία της εκταφής. Η απαλλαγή από την οικονομική επιβάρυνση για την κατασκευή τάφου που συνήθως καταστρέφεται σε τρία χρόνια μετά την ταφή. Η αποδέσμευση από τη μακροχρόνια οικονομική επιβάρυνση για τη φύλαξη των οστών σε οστεοφυλάκιο.

Κι ακόμα η καλύτερη διαχείριση της γης κυρίως στα αστικά κέντρα όπου υπάρχει υπερκορεσμός χώρου στα κοιμητήρια. Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος δεδομένου ότι με την αποτέφρωση δεν επιβαρύνεται το έδαφος και ο υδροφόρος ορίζοντας. Παράλληλα η αποτέφρωση πραγματοποιείται σε εγκαταστάσεις που λειτουργούν σύμφωνα με αυστηρές ευρωπαϊκές και εθνικές περιβαλλοντικές ρυθμίσεις.

Η κάτω πλατεία Συντάγματος, στα χρώματα του δειλινού!

Τις έζησα χθες το απόγευμα, αυτές τις στιγμές. Την πιο όμορφη ώρα της ημέρας, του δειλινού σε ένα από τα κεντρικά περάσματα της πόλης, στην πλατεία Συντάγματος. Οι άνθρωποι περπατάνε βιαστικά, στη βόλτα τους, στις δουλειές τους κι αρνούνται να κάνουν μια στάση και να ζήσουν την ομορφιά της στιγμής.

Όλα είναι ή μου μοιάζουν να είναι ωραία αυτή την ώρα. Ακόμα και το σιντριβάνι, φωτισμένο, και ενώ ο ήλιος που κυριαρχεί ακόμα, γέρνει προς τη δύση του. Μια μέρα τελειώνει, οι άνθρωποι θα ξεκουραστούν τη νύχτα κι αύριο μέρα είναι. Και θα έχει κι αυτή τη δικά της προβλήματα, όπως είπε ένας σοφός που περπάτησε στη γη.

Παρά το κρύο, κάποιοι έχουν καθίσει στα παγκάκια, περιμετρικά  της πλατείας. Προσέξτε ότι όλοι έχουν σκύψει πάνω στα κινητά τους. Αυτήν την παρέα έχουν οι άνθρωποι, σήμερα. Τα smartphone έχουν σύνδεση με το διαδίκτυο και το πιο φυσικό είναι να βλέπουν ιστοσελίδες ή να είναι σε σελίδες στα κοινωνικά δίκτυα. Άδικο, με τέτοια ομορφιά γύρω τους.

Περπατώντας στη Ναυπλίου, από Πέτρας έως Ιωαννίνων

Μας αρέσει να περπατάμε στη γειτονιά, το κάνουμε και για λόγους συντήρησης του σώματος, υγεία το λένε άλλοι. Στη σημερινό δημοσίευμα θα σας δείξουμε τους δρόμους Ναυπλίου στο σημείο που συναντιέται με την Ιωαννίνων. Εδώ είναι που περπατάει η Σούλα.

Στη οδό Ναυπλίου, λοιπόν, θα δούμε σπίτια παλιά και νέα. Το ετοιμόρροπο, ακουμπάει το σύγχρονο. Αλλά και το σύγχρονο αποτελεί προϊόν αναπαλαίωσης. Το βλέπετε εδώ στη φωτογραφία. Μια όμορφη και προσεγμένη δουλειά των ανθρώπων που είχαν την όρεξη και τη διάθεση να το κάνουν.

Ναι, είναι ωραίο να σέβεσαι την ιστορία και τον πολιτισμό και αν οι οικονομικές δυνατότητες σου το επιτρέπουν, κάθε παρέμβαση για βελτίωση να ακολουθεί πρότυπα που τελικά αυτό που τις ξεχωρίζει είναι η ομορφιά τους και μόνο. Με απλά, αλλά ουσιαστικά πράγματα.

Παιδιά μιας… κάποιας ηλικίας, παίζουν στην πλατεία!

Η εικόνα δεν είναι πολύ συνηθισμένη. Τα παιδιά έχουμε συνηθίσει να παίζουν στις αλάνες. Είναι κατακτημένο δικαίωμα από την πλευρά τους. Αλλά και μήπως οι ηλικιωμένοι δεν έχουν παρόμοια δικαιώματα; Αντί να στριμώχνονται στα καφενεία, προτιμούν εδώ, στην πλατεία, να συναντιούνται με τους φίλους τους.

Τους πλησίασα και τους φωτογράφησα. Ήταν τόσο απορροφημένοι στο παιχνίδι τους που δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι με πρόσεξαν καν. Παίζουν ένα παιγνίδι περίεργο με κύβους σαν ζάρια, αλλά όχι και τόσο τετραγωνισμένα. Δεν το γνωρίζω, ούτε καν πώς το λένε. Αλλά ήταν τόσο “γεμάτοι” μ’ αυτό και χαρούμενοι!

Αυτά εδώ τα παλικάρια, έχουν επιλέξει κάτι πιο παλιό και πρακτικό. Ίσως κάτι σε κουμκάν. Έχουν διαλέξει το παγκάκι τους στην πλατεία κι έχουν απλώσει χαρτόκουτα πάνω του, για να κλείσουν τα κενά και να λειτουργεί καλύτερα στο παιχνίδι τους και είναι απασχολημένοι στο πώς θα κερδίσουν ο ένας τον άλλον.

Συγκλονισμένοι από το τραγικό δυστύχημα με τα τρένα…

Δεν διεκδικούμε τον τίτλο ενημερωτικού site. Κάτι τέτοιο θέλει κότσια, προσωπικό και υποδομές, αν είσαι διατεθειμένος να παίξεις σωστά το ρόλο σου. Ένα site πασπαρτού είναι ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Που έχει ανθρώπινα συναισθήματα, σαν αυτά που ζει ένας μέσος άνθρωπος στην καθημερινότητα του. Και καταγράφει στιγμές μοναδικές.

Όπως το χθεσινό τραγικό δυστύχημα που κόστισε σε 57 οι νεκροί, 56 αγνοούμενοι, 48 για νοσηλεία, είναι ο νεότερος απολογισμός σύμφωνα με τα ΜΜΕ τα οποία χθες, όλη μέρα, ασχολήθηκαν μ’ αυτό. Ότι κι αν επέλεγες κανάλι ή ραδιόφωνο ή site, όλα εκεί είχαν στρέψει τους φακούς τους. Και λογικά, τέτοιες εικόνες είχαμε χρόνια να δούμε από αυτό το φοβερό δυστύχημα μιας μετωπικής σύγκρουσης δυο τρένων.

Όλοι έσπευσαν εκεί, στον τόπο της τραγωδίας, στα Τέμπη. Και είχαμε και πολιτικούς τριγμούς… Ο πρωθυπουργός έκανε τηλεοπτικό διάγγελμα για το ζήτημα. Ο υπουργός Μεταφορών κ. Κ. Καραμανλής παραιτήθηκε και στη θέση του τοποθετήθηκε, προσωρινά, ο κ. Γεραπετρίτης. Την ίδια ώρα ακούσαμε ότι ένας σταθμάρχης ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη!