Αρχική » Καθημερινότητα
Αρχείο κατηγορίας Καθημερινότητα
Αχ αυτό το πολύ πολύπαθο παρκάκι τσέπης, στη γειτονιά!

Οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί μόλις την προηγούμενη εβδομάδα. Είναι από το παρκάκι τσέπης της γειτονιάς μας, Αλαμάνας και Κιλκίς, στον Κολωνό. Μας άρεσε πολύ από την πρώτη στιγμή που είδαμε να το φτιάχνει ο Δήμος Αθηναίων και οι χορηγοί του. Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε τότε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Αλλά, μάλλον δεν χάρηκαν όλοι. Και κυρίως, δεν το σεβάστηκαν και δεν το πρόσεξαν όσοι ζουν δίπλα του, αν κρίνουμε από τη φωτογραφία.

Ζουμάρισα λίγο περισσότερο στον κορμό του δέντρου. Πρόκειται για νεραντζιά κι αυτή έχει ισχυρές αντοχές και ευδοκιμεί στην πόλη. Και δείτε πώς το έχουν κάνει! Έχουν βγάλει τη φλούδα από τον νεανικό κορμό του και το έχουν κάνει αυτό ως παιχνίδι, μικρά παιδιά των Ρωμά που κατοικούν εκεί κοντά. Πού να φανταστούν ότι μέσα από εκείνο τον φλοιό, φτάνουν θρεπτικά συστατικά στο δέντρο. Και αν αυτά λείψουν τότε είναι πολύ φυσικό να ξεραθεί.

Το έβλεπα και δεν το πίστευα. Στο βάθος της φωτογραφίας, ίσως διακρίνετε ένα κίτρινο γιλέκο. Πρόκειται για έναν υπάλληλο της καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων που κάθισε λίγο στον ίσκιο να ξαποστάσει. Με είδε που αγωνιούσα κι έπιασε κουβέντα μαζί μου. “Άνθρωποι αυτής της κουλτούρας έχουν καταστρέψει και την πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα που ήταν άλλοτε όμορφη πλατεία” μου είπε. Είπε κι άλλα που δεν είναι της ώρας και δεν είχαν στοιχεία ρατσισμού ή ξενοφοβίας. Όχι, διαπιστώσεις έκανε ο άνθρωπος.
Συνεργεία του Δ. Αθηναίων εργάζονται στην Πανεπιστημίου

Τι είναι αυτό που τους κάνει να «τρέχουν» σαν τρελοί για να προλάβουν; Μα, τι άλλο; Οι δημοτικές εκλογές! Στο Δήμο Αθηναίων αναφερόμαστε, που τον τελευταίο καιρό τον έχουμε δει να κάνει εργοτάξιο κεντρικούς δρόμους της πόλης, όπως είναι η Πανεπιστημίου. Στόχος να δείξουν ένα κομμάτι του έργου που αφορά στο «Μεγάλο Περίπατο», βγάζοντας από τη μέση τις γλάστρες που “οριοθετούσαν” τη μελλοντική πεζοδρόμηση.

Βεβαίως, για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, έχει παρθεί η πρόνοια να μην κλείσει ολοκληρωτικά ο δρόμος ευρείας κυκλοφορίας. Το αντίθετο θα λέγαμε. Παρ’ όλο που οι λωρίδες που κινούνται τα Ι.Χ. τα οποία έρχονται από την πλατεία Συντάγματος με κατεύθυνση την Ομόνοια, εντούτοις κινούνται κανονικά. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το συνηθίσουν οι οδηγοί, διότι τελικά αυτό θα είναι το πλάτος της Πανεπιστημίου, όταν με το καλό ολοκληρωθούν τα έργα.

Για την ώρα η κατάσταση είναι ακριβώς όπως τη βλέπετε στις φωτογραφίες. Και αυτές δεν είναι παλιές. Έχουν παρθεί από μένα, με το κινητό μου τηλέφωνο, το μεσημέρι της περασμένη Τρίτης, όταν βρέθηκα εκεί, για τις ανάγκες της δουλειάς μου. Στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, όπως έχουν διαπιστώσει οι τακτικοί αναγνώστες μας, καταγράφουμε ρεαλιστικά τους ρυθμούς της πόλης, όπως τους ζούμε στην καθημερινότητα μας.
Η επιλογή της αποτέφρωσης, ασυνήθιστη στην Ελλάδα

Είναι αλήθεια πως στη χώρα μας η αποτέφρωση νεκρών είναι κάτι νέο. Όχι πως δεν υπήρχε και παλιότερα, αλλά έπρεπε να πας Βουλγαρία. Και πολλοί το έκαναν όσο κι ας επιβαρύνονταν με το κόστος της μεταφοράς. Στο Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών στη Ριτσώνα υλοποιείται το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας της βούλησης και της δυνατότητας επιλογής, κάθε ατόμου, όσον αφορά τη μετά θάνατον διάθεση του σώματός του.

Και προσέξτε μερικά επιχειρήματα σε ότι αφορά την επιλογή της αποτέφρωσης η οποία παρουσιάζει σημαντικά πλεονεκτήματα όπως είναι: Η ανακούφιση της οικογένειας από την τραυματική εμπειρία της εκταφής. Η απαλλαγή από την οικονομική επιβάρυνση για την κατασκευή τάφου που συνήθως καταστρέφεται σε τρία χρόνια μετά την ταφή. Η αποδέσμευση από τη μακροχρόνια οικονομική επιβάρυνση για τη φύλαξη των οστών σε οστεοφυλάκιο.

Κι ακόμα η καλύτερη διαχείριση της γης κυρίως στα αστικά κέντρα όπου υπάρχει υπερκορεσμός χώρου στα κοιμητήρια. Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος δεδομένου ότι με την αποτέφρωση δεν επιβαρύνεται το έδαφος και ο υδροφόρος ορίζοντας. Παράλληλα η αποτέφρωση πραγματοποιείται σε εγκαταστάσεις που λειτουργούν σύμφωνα με αυστηρές ευρωπαϊκές και εθνικές περιβαλλοντικές ρυθμίσεις.
Η κάτω πλατεία Συντάγματος, στα χρώματα του δειλινού!

Τις έζησα χθες το απόγευμα, αυτές τις στιγμές. Την πιο όμορφη ώρα της ημέρας, του δειλινού σε ένα από τα κεντρικά περάσματα της πόλης, στην πλατεία Συντάγματος. Οι άνθρωποι περπατάνε βιαστικά, στη βόλτα τους, στις δουλειές τους κι αρνούνται να κάνουν μια στάση και να ζήσουν την ομορφιά της στιγμής.

Όλα είναι ή μου μοιάζουν να είναι ωραία αυτή την ώρα. Ακόμα και το σιντριβάνι, φωτισμένο, και ενώ ο ήλιος που κυριαρχεί ακόμα, γέρνει προς τη δύση του. Μια μέρα τελειώνει, οι άνθρωποι θα ξεκουραστούν τη νύχτα κι αύριο μέρα είναι. Και θα έχει κι αυτή τη δικά της προβλήματα, όπως είπε ένας σοφός που περπάτησε στη γη.

Παρά το κρύο, κάποιοι έχουν καθίσει στα παγκάκια, περιμετρικά της πλατείας. Προσέξτε ότι όλοι έχουν σκύψει πάνω στα κινητά τους. Αυτήν την παρέα έχουν οι άνθρωποι, σήμερα. Τα smartphone έχουν σύνδεση με το διαδίκτυο και το πιο φυσικό είναι να βλέπουν ιστοσελίδες ή να είναι σε σελίδες στα κοινωνικά δίκτυα. Άδικο, με τέτοια ομορφιά γύρω τους.
Περπατώντας στη Ναυπλίου, από Πέτρας έως Ιωαννίνων

Μας αρέσει να περπατάμε στη γειτονιά, το κάνουμε και για λόγους συντήρησης του σώματος, υγεία το λένε άλλοι. Στη σημερινό δημοσίευμα θα σας δείξουμε τους δρόμους Ναυπλίου στο σημείο που συναντιέται με την Ιωαννίνων. Εδώ είναι που περπατάει η Σούλα.

Στη οδό Ναυπλίου, λοιπόν, θα δούμε σπίτια παλιά και νέα. Το ετοιμόρροπο, ακουμπάει το σύγχρονο. Αλλά και το σύγχρονο αποτελεί προϊόν αναπαλαίωσης. Το βλέπετε εδώ στη φωτογραφία. Μια όμορφη και προσεγμένη δουλειά των ανθρώπων που είχαν την όρεξη και τη διάθεση να το κάνουν.

Ναι, είναι ωραίο να σέβεσαι την ιστορία και τον πολιτισμό και αν οι οικονομικές δυνατότητες σου το επιτρέπουν, κάθε παρέμβαση για βελτίωση να ακολουθεί πρότυπα που τελικά αυτό που τις ξεχωρίζει είναι η ομορφιά τους και μόνο. Με απλά, αλλά ουσιαστικά πράγματα.
Παιδιά μιας… κάποιας ηλικίας, παίζουν στην πλατεία!

Η εικόνα δεν είναι πολύ συνηθισμένη. Τα παιδιά έχουμε συνηθίσει να παίζουν στις αλάνες. Είναι κατακτημένο δικαίωμα από την πλευρά τους. Αλλά και μήπως οι ηλικιωμένοι δεν έχουν παρόμοια δικαιώματα; Αντί να στριμώχνονται στα καφενεία, προτιμούν εδώ, στην πλατεία, να συναντιούνται με τους φίλους τους.

Τους πλησίασα και τους φωτογράφησα. Ήταν τόσο απορροφημένοι στο παιχνίδι τους που δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι με πρόσεξαν καν. Παίζουν ένα παιγνίδι περίεργο με κύβους σαν ζάρια, αλλά όχι και τόσο τετραγωνισμένα. Δεν το γνωρίζω, ούτε καν πώς το λένε. Αλλά ήταν τόσο “γεμάτοι” μ’ αυτό και χαρούμενοι!

Αυτά εδώ τα παλικάρια, έχουν επιλέξει κάτι πιο παλιό και πρακτικό. Ίσως κάτι σε κουμκάν. Έχουν διαλέξει το παγκάκι τους στην πλατεία κι έχουν απλώσει χαρτόκουτα πάνω του, για να κλείσουν τα κενά και να λειτουργεί καλύτερα στο παιχνίδι τους και είναι απασχολημένοι στο πώς θα κερδίσουν ο ένας τον άλλον.
Συγκλονισμένοι από το τραγικό δυστύχημα με τα τρένα…

Δεν διεκδικούμε τον τίτλο ενημερωτικού site. Κάτι τέτοιο θέλει κότσια, προσωπικό και υποδομές, αν είσαι διατεθειμένος να παίξεις σωστά το ρόλο σου. Ένα site πασπαρτού είναι ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Που έχει ανθρώπινα συναισθήματα, σαν αυτά που ζει ένας μέσος άνθρωπος στην καθημερινότητα του. Και καταγράφει στιγμές μοναδικές.

Όπως το χθεσινό τραγικό δυστύχημα που κόστισε σε 57 οι νεκροί, 56 αγνοούμενοι, 48 για νοσηλεία, είναι ο νεότερος απολογισμός σύμφωνα με τα ΜΜΕ τα οποία χθες, όλη μέρα, ασχολήθηκαν μ’ αυτό. Ότι κι αν επέλεγες κανάλι ή ραδιόφωνο ή site, όλα εκεί είχαν στρέψει τους φακούς τους. Και λογικά, τέτοιες εικόνες είχαμε χρόνια να δούμε από αυτό το φοβερό δυστύχημα μιας μετωπικής σύγκρουσης δυο τρένων.

Όλοι έσπευσαν εκεί, στον τόπο της τραγωδίας, στα Τέμπη. Και είχαμε και πολιτικούς τριγμούς… Ο πρωθυπουργός έκανε τηλεοπτικό διάγγελμα για το ζήτημα. Ο υπουργός Μεταφορών κ. Κ. Καραμανλής παραιτήθηκε και στη θέση του τοποθετήθηκε, προσωρινά, ο κ. Γεραπετρίτης. Την ίδια ώρα ακούσαμε ότι ένας σταθμάρχης ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη!
Ο Θεός να δίνει δύναμη κ κουράγιο στην Χάρις που τόσο επάξια του στάθηκε και σύντομα να δούμε τον αδελφό…