Αρχείο κατηγορίας Καθημερινότητα

Η κάτω Πλατεία Συντάγματος, λίγο μετά τις 7 το απόγευμα, αποκτά μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Τα φώτα των κτιρίων αρχίζουν να ζωντανεύουν, ενώ οι δρόμοι γεμίζουν με κόσμο που, είτε επιστρέφει από τη δουλειά, είτε απολαμβάνει μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας. Οι άνθρωποι που περπατούν ή κάθονται στην πλατεία δίνουν ζωή στον χώρο, ενώ η παρουσία των δέντρων και των πλακοστρωμένων διαδρόμων δημιουργεί μια ισορροπία ανάμεσα στο αστικό και το φυσικό στοιχείο. Το Σύνταγμα είναι πάντα γεμάτο κίνηση, αλλά το απόγευμα έχει μια χαλαρή ενέργεια, καθώς οι ρυθμοί της ημέρας αρχίζουν να επιβραδύνονται. Και νιώθεις διπλή χαρά όταν ξέρεις για πιο σημαντικό και σπουδαίο λόγο είσαι εκεί…

Εμείς, επιλέξαμε τη φυσική παρουσία. Πήγαμε Χαμοστέρνας 64. Και πήγαμε χωρίς να τηλεφωνήσουμε στο 2103478002. Αλλιώς είναι να το δεις το φυτό που θα ψωνίσεις από κοντά. Οι φωτογραφίες, καμιά φορά, δημιουργούν το κλίμα που επιθυμεί ο επαγγελματίας. Κι άμα θέλει να σε παροδηγήσει, δεν υπάρχει πιο εύκολο να το κάνει. Παρ’ όλα μπορείτε να το βρείτε κι ΕΔΩ. Και να Παραγγείλετε ότι θέλετε. 

Ο Μάιος είναι ο καλύτερος μήνας για τα λουλούδια… Είναι ο μήνας της άνθισης και της αναγέννησης στη φύση! Είναι η εποχή που οι κήποι, τα μπαλκόνια και τα πάρκα γεμίζουν με ζωντανά χρώματα και μεθυστικά αρώματα. Αυτή την εποχή θα δείτε πετούνιες με έντονα χρώματα και παρατεταμένη ανθοφορία. Και μαργαρίτες, το κλασικό λουλούδι της άνοιξης, ιδανικό για κήπους και γλάστρες.

Κι ακόμα γεράνια, τα ανθεκτικά και πανέμορφα, ανθίζουν από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο. Την καλεντούλα με το έντονο πορτοκαλοκίτρινο χρώμα, που αγαπάει τον ήλιο. Τη ζίνια, με τα φανταχτερά άνθη που διαρκούν όλο το καλοκαίρι. Και φυσικά τον κατιφέ με καταγωγή από το Μεξικό που προσθέτει ζωντάνια σε κάθε χώρο. Ναι, πραγματικά απολαύσαμε το πέρασμα μας. Και ψωνίσαμε και μερικά πράγματα για το σπίτι…

Η λίμνη του Άλσους Νέας Φιλαδέλφειας κατασκευάστηκε το 1966, δέκα χρόνια μετά την έγκριση της δημιουργίας της. Η περίφραξή της εγκρίθηκε το 1959, ενώ το 1976 προστέθηκε ένα τουριστικό περίπτερο στον χώρο της. Το περίπτερο αυτό, για κάποιο λόγο, αφαιρέθηκε. Δεν το είδαμε στη βόλτα που κάναμε την περασμένη Πέμπτη. Ακόμα και τα ίχνη του έχουν εξαφανιστεί.

Ο σκοπός της λίμνης ήταν να προσθέσει ένα αισθητικό και περιβαλλοντικό στοιχείο στο άλσος, ενισχύοντας τη φυσική ομορφιά του χώρου και δημιουργώντας ένα σημείο χαλάρωσης για τους επισκέπτες. Και όντως αυτό το πετυχαίνει μέχρι τις μέρες μας. Παρ’ όλο που, στο πέρασμα των χρόνων το άλσος Νέας Φιλαδέφειας έχει αλλάξει πάρα πολύ. Πριν από δυο δεκαετίες, ας πούμε ή παλιότερα, ήταν εντελώς διαφορετικό.

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με το ποιος ακριβώς σχεδίασε τη λίμνη στο άλσος Νέας Φιλαδέλφειας. Είναι πιθανό ο σχεδιασμός της λίμνης να έγινε από την τεχνική υπηρεσία του τότε Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας ή από κάποιον μηχανικό ή αρχιτέκτονα που συνεργάστηκε με τον δήμο για την ανάπτυξη του άλσους. Ωστόσο, δεν έχουν βρεθεί δημοσιευμένα στοιχεία που να αναφέρουν το όνομα του σχεδιαστή.

Το Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας αποτελεί σημαντικό πνεύμονα πρασίνου για την πόλη της Αθήνας και στο οποίο βρίσκουν προσωρινό ή μόνιμο καταφύγιο πολλά είδη της άγριας ζωής. Απλώνεται σε 420 στρέμματα και δεν αποτελεί υπόλειμμα παλιότερου φυσικού τοπίου. Άρχισε να δημιουργείται σταδιακά από το 1914 με δεντροφυτεύσεις στον ήρεμο λόφο δίπλα από το ρέμα του Ποδονίφτη. Το 1914 έγινε η πρώτη επίσημη δεντροφύτευση του τότε γυμνού λόφου.

Κατά την διάρκεια του πολέμου το Άλσος υπέστη καταστροφές και το 1948 πραγματοποιήθηκε νέα αναδάσωση. Οι τελευταίες μεγάλες δεντροφυτεύσεις έγιναν τις χρονιές 1994 & 1995, ενώ σε μικρότερη κλίμακα γίνονται μέχρι σήμερα (περίπου κάθε χρόνο). Στις 29 Φεβρουαρίου 1956 εγκρίθηκε η κατασκευή Λίμνης που ολοκληρώθηκε το 1966 και στις 19 Ιουνίου 1959 εγκρίθηκε η περίφραξή του. Στις 26 Μαρτίου 1959 θεμελιώθηκε ο Δημοτικός Κινηματογράφος που βρίσκεται στην είσοδο του Άλσους.

Το 1976, με τροποποιήσεις του ρυμοτομικού σχεδίου, έγινε στο χώρο της λίμνης Τουριστικό Περίπτερο, ενώ το 1956 εγκαταστάθηκε μέσα στο Άλσος Μετεωρολογικός Σταθμός (Υπηρεσία ΕΜΥ). Από το 1955 άρχισε η συγκέντρωση ζώων και πτηνών και λειτούργησε υποτυπώδης Ζωολογικός Κήπος. Στις 25 Μαΐου 1986 έγιναν τα εγκαίνια του ζωολογικού κήπου που λειτούργησε μέχρι το 1995.

Δεν υπάρχει Αθηναίος που να μην την έχει περπατήσει. Δύσκολο να μην το έχει κάνει και κάθε επισκέπτης σηκώνοντας το βλέμμα του ψηλά, στα κτίρια που την περιτριγυρίζουν. Η Πλατεία Κλαυθμώνος βρίσκεται στην καρδιά της Αθήνας και είναι πέρασμα εκατομμυρίων ανθρώπων εδώ και πολλά χρόνια. Από τη Σταδίου ανεβαίνουν καθημερινά χιλιάδες αυτοκίνητα, έχοντας στα δεξιά του το άγαλμα με τις τρεις ορειχάλκινες μορφές. Είναι το μνημείο της Εθνικής Συμφιλίωσης.

Ο τίτλος της σύνθεσης και ο συμβολισμός της ενίσχυσαν το νόημα της ενωτικής κίνησης. Το γλυπτό είναι ένα σύμπλεγμα τριών ορειχάλκινων μορφών που βρίσκεται στην Πλατεία Κλαθμώνος. Οι μορφές ύψους 8 μέτρων αγκαλιάζονται με το ένα χέρι ενώ εκτείνουν το ελεύθερο στον ουρανό σε μία κοινή πυγμή. Το γλυπτό φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Βασίλη Δωρόπουλο το 1987.

Ο Βασίλης Δωρόπουλος (1942) είναι Έλληνας ζωγράφος και γλύπτης. Είναι μέλος του σωματείου «Σπίτι των Καλλιτεχνών» στο Παρίσι, στην Ένωση επαγγελματιών γλυπτών του Παρισιού και της ΕΕΤ Αθήνας. Ο Βασίλης Δωρόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεσοποταμία Καστοριάς από όπου σε ηλικία 23 ετών μετακόμισε με τη μητέρα του στο Παρίσι. Σπούδασε αρχικά ζωγραφική και μετά γλυπτική στην Ecole Superieure des Beaux Arts του Παρισιού, κοντά στους διάσημους Γάλλους γλύπτες Cecar, Martin Etiene και Colamarini.

Η οδός Μαρασλή στο Κολωνάκι πήρε το όνομά της από τον Γεώργιο Μαρασλή, έναν επιφανή Έλληνα ευεργέτη του 19ου αιώνα. Ο Μαρασλής ήταν ένας πλούσιος έμπορος και πολιτικός που προσέφερε σημαντικές δωρεές για την εκπαίδευση και την ανάπτυξη της Ελλάδας. Βρεθήκαμε τη Δευτέρα που μας πέρασε εκεί και μας άρεσε…

Η περιοχή του Κολωνακίου, όπου βρίσκεται η οδός, άρχισε να αναπτύσσεται έντονα στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, καθώς έγινε κέντρο της αθηναϊκής αριστοκρατίας και των πολιτικών κύκλων. Η οδός Μαρασλή, με τα νεοκλασικά και μοντέρνα κτίριά της, αντικατοπτρίζει αυτήν την εξέλιξη, καθώς φιλοξενεί κατοικίες, εμπορικά καταστήματα και σημαντικά κτίρια.

Είναι πολύ όμορφο να ανεβαίνει με τα πόδια τα σκαλάκια της…  Ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αθήνας, ο «Ευαγγελισμός» βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από την οδό Μαρασλή. Στην περιοχή υπάρχουν πολυτελή καταστήματα, φαρμακεία, καφέ και εστιατόρια, που εξυπηρετούν κατοίκους και επισκέπτες. Αλλά χρειάζεται και αντοχές για να ανέβεις αυτές τις σκάλες…

Κυριακή χθες. Μέρα που οι άνθρωποι συνηθίζουν να τη διαθέτουν για λίγη παραπάνω ξεκούραση. Ιδιαίτερα όσοι εργάζονται, το έχουν ανάγκη. Μόνο που χθες είχαμε ένα διάλειμμα, σαν αν λέγαμε, στην άνοιξη… Για λίγο ζήσαμε έναν καιρό “μπουκωμένο”, μαυρισμένο, απειλητικό για μια βροχή που τελικά δεν ήρθε μέχρι το μεσημέρι. Κι εμείς περιορίσαμε τις κινήσεις μας έξω. Ήθελες, ένοιωθες την ανάγκη να χουχουλιάσεις μέσα.

Κάτι μικροδουλειές προτιμήσαμε να μην τις κάνουμε, να τις αναβάλλουμε… Και καθώς βρεθήκαμε για λίγο έξω, στη γειτονιά, τραβήξαμε με το κινητό μας μερικές φωτογραφίες. Θέλαμε να τις μοιραστούμε μαζί σας, επειδή στην εποχή της υπερπληροφόρησης αυτό που έχουμε, το ξεχωριστό στην επικοινωνία, αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητας μας. Κολωνός λοιπόν! Αλαμάνας, Κλειούς, Ναυπλίου. Και δεν το μετανιώσαμε.

Ένας “γεμάτος” ουρανός έλεγε στη δική του γλώσσα να μην τον εμπιστευόμαστε, γιατί από στιγμή σε στιγμή θα ξανάρχιζε τη βροχή, ότι δηλαδή έκανε και τη νύχτα. Κράτησα τα ρούχα πάνω μου, μέχρι το μεσημέρι που ξάπλωσα για να… ξεκουραστώ από το καθισιό και ασχολήθηκα με τις σελίδες μου στο διαδίκτυο. Έχει κι αυτό μερικές φορές την ομορφιά του! Εμένα, τουλάχιστον, με γεμίζει πολύ…