Περπατώντας στην πολυσύχναστη πλατεία Μοναστηρακίου, ανάμεσα στη βουή της σύγχρονης πόλης και τους ήχους της αγοράς, το βλέμμα «σκοντάφτει» ξαφνικά σε κάτι μεγαλειώδες. Έναν επιβλητικό τοίχο και μια σειρά από κίονες που στέκονται εκεί σχεδόν δύο χιλιετίες, μάρτυρες μιας εποχής που η Αθήνα ήταν το πνευματικό κέντρο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στο βάθος βρίσκονταν οι αίθουσες που φύλασσαν χιλιάδες παπύρους (“βιβλία”), ενώ υπήρχαν αμφιθέατρα για διαλέξεις και αίθουσες ανάγνωσης. Η οροφή ήταν επιχρυσωμένη και οι τοίχοι διακοσμημένοι με πίνακες και αγάλματα.
Καλωσήρθατε στη Βιβλιοθήκη του Αδριανού. Το πρώτο πράγμα που εντυπωσιάζει είναι το ύψος και η κομψότητα των κιόνων κορινθιακού ρυθμού. Αυτό δεν ήταν ένα απλό κτίριο· ήταν το μεγάλο δώρο του αυτοκράτορα Αδριανού (του μεγαλύτερου ίσως λάτρη του ελληνικού πολιτισμού) προς την πόλη της Αθήνας, γύρω στο 132 μ.Χ. Ο Αδριανός δεν ήθελε απλώς να φτιάξει μια αποθήκη βιβλίων. Ήθελε να δημιουργήσει έναν πολυχώρο πολιτισμού, ένα «Πανεπιστήμιο» της εποχής.
Εδώ βλέπουμε το δυτικό πρόπυλο, την επίσημη είσοδο. Αν μπορούσαμε να ταξιδέψουμε πίσω στον χρόνο και να περάσουμε ανάμεσα από αυτούς τους κίονες που βλέπετε στις εικόνες, θα αντικρίζαμε ένα θέαμα απαράμιλλης πολυτέλειας: Μια τεράστια ορθογώνια αυλή, μήκους 122 μέτρων, περιτριγυρισμένη από 100 κίονες φτιαγμένους από φρυγικό μάρμαρο (με τις χαρακτηριστικές μοβ φλέβες). Στο κέντρο υπήρχε ένας εντυπωσιακός κήπος με μια μακρόστενη δεξαμενή νερού, προσφέροντας δροσιά και ηρεμία για μελέτη.
