Ανοιχτή η 70η Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς. Να πάτε!
Μέσα σε ένα φυσικό περιβάλλον μοναδικό για την Αττική, στο Άλσος Κηφισιάς, «Δημήτρης Ζωμόπουλος» οι σημαντικότεροι Έλληνες ανθοπαραγωγοί εκθέτουν τα ωραιότερα φυτά στις καλύτερες τιμές.
Η 70η Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς, ο ιστορικός αυτός θεσμός της ανθοκομίας της χώρας μας, άνοιξε τις πύλες της και μας περιμένει. Ας το προγραμματίσουμε να πάμε. Θα είναι ανοιχτά σχεδόν μέχρι το τέλος Μαϊου…
Ένας από τους σκοπούς της διοργάνωσης, που επίκεντρο έχει το λουλούδι, την ενασχόληση του ανθρώπου γύρω από αυτό και το φυσικό περιβάλλον, είναι να μεταδώσει αισιόδοξα μηνύματα για ένα καλύτερο αύριο στους επισκέπτες, μικρούς και μεγάλους.
Τα εκθεσιακά περίπτερα έχουν στόχο να δώσουν ιδέες για το πώς θα φτιάξουμε τον κήπο και τη βεράντα μας με τον καλύτερο και οικονομικότερο τρόπο επιλέγοντας φυτά και λουλούδια από τα χιλιάδες και πλέον, είδη φυτών, κυρίως ελληνικής παραγωγής. Παράλληλα, οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν μια σειρά αξιόλογων πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Μέχρι την Κυριακή 26 Μαΐου, που θα διαρκέσει η 70η Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς. Μπορείτε να περιηγηθείτε στα περίπτερα της Έκθεσης, να συνομιλήσετε με τους ανθοπαραγωγούς οι οποίοι θα σας προτείνουν φυτά στις καλύτερες δυνατές τιμές και θα σας δώσουν συμβουλές για τη συντήρησή τους, να παρακολουθήσετε τα προγράμματα περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης, να διασκεδάσετε με το πλούσιο πολιτιστικό πρόγραμμα και φυσικά να κάνετε και μια βόλτα στο ιστορικό και εμπορικό κέντρο της Κηφισιάς, απολαμβάνοντας μια μοναδική εμπειρία στο πιο όμορφο προάστιο της Αττικής!
Για περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα της Ανθοκομικής Έκθεσης του Δήμου Κηφισιάς: https://kifissiaflowershow.eu στην κατηγορία εκδηλώσεις.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: 10 ΜΑΪΟΥ – 26 ΜΑΪΟΥ 2024
ΩΡΑΡΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Καθημερινά από 10.00-22.00
ΕΙΣΟΔΟΣ:
· Δευτέρα-Παρασκευή 10:00-13:00 είναι ΔΩΡΕΑΝ
· Δευτέρα-Παρασκευή 13:00 – 22:00 το αντίτιμο είναι 2 ΕΥΡΩ
· Σάββατο-Κυριακή 10:00-22:00 το αντίτιμο είναι 2 ΕΥΡΩ
· Απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής αντιτίμου εισόδου οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, πολίτες άνω των 65 ετών, φοιτητές, και παιδιά ηλικίας έως 12 ετών.
Πλημμύρισαν τα χωριά της Πεδιάδας από ποδηλάτες…
Με αφετηρία τους Αποστόλους, οι ποδηλάτες διέσχισαν τα χωριά Σαμπά, Ζωφόροι, Βόνη, Γαλατά, Θραψανό και κατέληξαν στην περιοχή Λιβάδες σε μια αξέχαστη βόλτα ,στην ανοιξιάτικη φύση. Στιγμές χαράς για μικρούς και μεγάλους ποδηλάτες που απόλαυσαν τις ομορφιές της φύσης που αυτή την εποχή είναι γεμάτη χρώματα και αρώματα, διανύοντας μια διαδρομή 15 χιλιομέτρων.
Και όλα αυτά στο πλαίσιο του Ποδηλατικού Γύρου Πεδιάδας, ο οποίος πραγματοποιείται για 12η χρονιά με δρόμους να πλημμυρίζουν με ποδήλατα. Πρόκειται για μια αθλητική δράση που αγαπούν μικροί και μεγάλοι, ποδηλάτες και θεατές καθώς σχετίζεται με την ιστορία, την παράδοση και το περιβάλλον. Οι φωτογραφίες είναι από το site του Δήμου Μινώα Πεδιάδας.
Έστειλαν το μήνυμα για τη θέση που πρέπει να έχει το ποδήλατο στην καθημερινότητα ως εναλλακτικό μέσο μεταφοράς και ως ήπια μορφή άσκησης. Μας αρέσει που για να γίνει αυτή η όμορφη δράση χρειάστηκε να συνεργαστούν πολλοί και διαφορετικοί άνθρωποι και φορείς. Το έκαναν με με χαρά, εθελοντικά και τελικά, αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας. Το κείμενο είναι από το site της ΝΕΑΣ ΚΡΗΤΗΣ. Δείτε ΕΔΩ τι έγραψε η εφημερίδα ΜΑΛΕΒΙΖΙΩΤΗΣ…
Η αρχιτεκτονική του 1ου Δημοτικού Σχολείου Λαυρίου
Στο Λαύριο θα σας πάμε σήμερα, ένα πανέμορφο χωριό με ιστορία, έδρα του Δήμου Λαυρεωτικής. Η αρχιτεκτονική ανάπτυξη του 1ου Δημοτικού σχολείου, αναμειγνύεται με τις υπόλοιπες ομορφιές της πόλης και δημιουργεί ένα μωσαϊκό πλούσιο σε αντιθέσεις, που δίνει στο Λαύριο χαρακτήρα και προσωπικότητα που δύσκολα θα σε αφήσει ασυγκίνητο.
Αν θέλετε πραγματικά να πάρετε μια πιο βαθιά αίσθηση του Λαυρίου, σας προτείνουμε να επισκεφθείτε την κεντρική πλατεία, όπου βρίσκεται το πρώτο δημοτικό σχολείο (χτισμένο το 1901) ένα από τα παλαιότερα κτίρια της πόλης το οποίο αποτελεί εξαιρετικό δείγμα της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής του Λαυρίου. Τα σχολικά κτίρια δεν στεγάζουν μόνον την εκπαίδευση, τη μόρφωση και τα όνειρα όσων διδάσκουν και φοιτούν σε αυτά.
Λειτουργούσε μέχρι και πριν 30 χρόνια, που δημιουργήθηκε το νέο Δημοτικό. Το κτίριο έμεινε στον δήμο και φτιάχτηκε με τη βοήθεια της Περιφέρειας Αττικής, γιατί ήταν πολλά τα χρήματα, πάνω από 2,5 εκατομμύρια το έργο επισκευής. Σήμερα στεγάζει το Μουσείο κεραμικής. Τα στοιχεία αυτού του κομματιού είναι από την Ομάδα “i love lavrio” και οι φωτογραφίες είναι του Vassilios Papanikolaou. Ευχαριστούμε!
Φάγαμε τα πρώτα φετινά μούρα, από το πάρκο μας!
Το κάνουμε σχεδόν κάθε χρόνο. Είναι μια παράδοση, από παιδί, τότε που τα μούρα ή μούρνα κατά την κρητική διάλεκτο, ήταν ένα από τα καλύτερα φρούτα και ξέραμε πού να πάμε να τα βρούμε και να τα φάμε, επιτόπου. Ούτε πλύσιμο χρειάζονταν, ούτε τίποτα. Αυτή η φωτογραφία είναι τραβηγμένη πριν δυο χρόνια από το ίδιο δέντρο. Κι αυτή, ήταν η αφορμή να ξαναπάμε.
Συχνά, οι εφαρμογές μας ξαναφέρνουν μπροστά δραστηριότητες που κάναμε την ίδια ημέρα, πέρσι, πρόπερσι κι ακόμα πολύ πιο πίσω, αν έχουμε τέτοιες. Την Παρασκευή λοιπόν, αν και με τις καιρικές συνθήκες μας φάνηκε πρόωρο, είπαμε να πάμε μια βόλτα στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα και να δούμε και τις μουριές.
Ο κύκλος ήταν ίδιος, κανονικότατος. Με μια διαφορά μόνο. Οι μουριές που ξέραμε είχαν… αλλάξει. Κάποιος, εκτελώντας χρέη γεωπόνου, προφανώς χωρίς να είναι, κατέστρεψε με το κλάδεμα τους τα δέντρα, φέρνοντας τα μερικά χρόνια πίσω, στην καρποφορία. Παρ’ όλα αυτά, βρήκαμε και φάγαμε. και βρήκαμε και νέα δέντρα που στο μεταξύ είχαν μεγαλώσει με πολύ καρπό.
Στο παζάρι των Μπαχαρικών ή αλλιώς Αιγυπτιακή Αγορά
Το Παζάρι Μπαχαρικών (τουρκικά: Mısır Çarşısı, Αιγυπτιακό Παζάρι) στην Κωνσταντινούπολη αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες αγορές της πόλης. Βρίσκεται στο Εμίνονου του Φατίχ της Κωνσταντινούπολης. Είναι το δεύτερο πιο διάσημο στεγασμένο εμπορικό συγκρότημα μετά το Μεγάλο Παζάρι και το οποίο βρίσκεται σε μικρή σχετικά απόσταση.
Η Αιγυπριακή Αγορά είναι ανοικτή επτά ημέρες την εβδομάδα και λειτουργεί από το 1664. Το παζάρι έχει σχήμα Γ και έξι πύλες. Φιλοξενεί στο εσωτερικό του καφενεία και μικρά εστιατόρια. Η οροφή του είναι υψηλότερη από αυτή του Μεγάλου Παζαριού και καλύπτεται και αυτή από τρούλους.
Το παζάρι κατά τα μέσα του 17ου αιώνα κατασκευάσθηκε αρχικά από ξύλο και πήρε τη τελική του μορφή στα μέσα της δεκαετίας του ’40. Σ;yμφωνα με το Wikipedia η κατασκευή όλων των κτιρίων στο κουλιγιέ του Νέου Τζαμιού, συμπεριλαμβανομένου και του Παζαριού των Μπαχαρικών, είχε διαταχθεί από την Σουλτάνα Τουρχάν Χατιτζέ, Βαλιντέ Σουλτάνα του Σουλτάνου Μωάμεθ Δ’.)
Στην οδό Παραμυθίας χτυπά η καρδιά του Μεταξουργείου
Κάποιοι λένε ότι πήρε το όνομά της, η οδός Παραμυθίας το πήρε από την ομώνυμη ορεινή πόλη της Θεσπρωτίας. Άλλοι πάλι ότι προέρχεται από τον αρχαιότερο τίτλο της Παρηγορήτριας Παναγίας. Οι πιο ονειροπόλοι δε (ανάμεσα σε αυτούς κι εγώ) ότι κρατάει από τους λαϊκούς μύθους που έπλασαν τις παιδικές μας αναμνήσεις.
Η οδός Παραμυθίας –όπως επίσημα αναγράφεται– ή Παραμυθίας –μια και αρκετοί θαμώνες βρίσκουν πιο γουστόζικη αυτήν την εκδοχή– είναι κάπου μεταξύ κέντρου και απόκεντρου. Πέρα από το νοητό σύνορο της Μεγάλου Αλεξάνδρου και δίπλα από τις ράγες της Κωνσταντινουπόλεως, ο sui generis δρόμος βρίσκεται –μόλις για λίγα μέτρα– έξω από την πολύβουη πιάτσα του Κεραμικού κι εμπλουτίζει χρόνο με το χρόνο το οπλοστάσιό της.
Σ’ αυτό τον πεζόδρομο περπατήσαμε με τη Σούλα. Όχι για πρώτη φορά. Μα ς αρέσει και μάλλον θα το ξανακάνουμε. Πήραμε μερικές φωτογραφίες για να τις μοιραστούμε μαζί σας. και όπως κάνουμε πάντα ψάξαμε για πηγές προκειμένου να πάρουμε στοιχεία έτσι ώστε η περιήγηση μας να είναι όσιο πιο αξιόπιστη γίνεται. Σ΄ αυτή την περίπτωση χρησιμοποιήσαμε το περιοδικό πόλης ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ.
Μερικές εικόνες, ακόμα, από την εκδρομή μας στην Πόλη
Ο Πύργος του Γαλατά βρίσκεται στο τέλος της πλατείας Ταξίμ. Δεν είναι κάτι το ξεχωριστό. Ναι, έχει ωραία θέα, αν ανέβεις, αλλά δεν είναι κάτι το αξιοθαύμαστο σαν κτίσμα. Είναι ωραίο να περπατήσεις στα σοκάκια τριγύρω αν και τα μαγαζιά είναι αρκετά ακριβά στην περιοχή, για αυτό που παρέχουν. Στη φωτογραφία μας, ένα μέρος του γκρουπ μας, πήγε μέχρι εκεί.
Κάτι που μας άρεσε πολύ και άξιζε ήταν το πρώτο βράδυ. Μας πήγε η ξεναγός Τίνα με τον Γιάννη σε μια ταβέρνα, πάνω στον πεζόδρομο του Πέραν, σχετικά κοντά στο ξενοδοχείο RIVA που μέναμε και δοκιμάσαμε ξεχωριστές γεύσεις ανατολίτικες. Από εκεί, είναι παρμένη αυτή η φωτογραφία. Κλείσαμε σχεδόν έναν όροφο και στα χαμογελαστά πρόσωπο αποτυπώνεται η χαρά της παρέας.
Αυτό είναι το καφενείο SARK μέσα στη Σκεπαστή Αγορά, από το 1958! Η χαρά των ανδρών που δεν άντεχαν το δαίδαλο των μαγαζιών ο οποίος δεν είχε τελειωμό (γι’ αυτή την αγορά γράψαμε ήδη σε άλλο ξεχωριστό σημείωμα μας. Δείτε ΕΔΩ) Εδώ απόλαυσα ένα πιάτο με καπνιστό σολομό και τον τούρκικο καφέ με τα παχύ καϊμάκι. Και δεν ήμουν ο μόνος. Σύντομα ήρθαν κι άλλοι στην παρέα και η Σούλα.
Τρεις ώρες στη Σκεπαστή Αγορά, μπορεί και να είναι λίγες
Το Μεγάλο Παζάρι, Καλυμμένο Παζάρι ή Καλυμμένη Αγορά (τουρκικά: Kapalıçarşı) είναι μία από τις μεγαλύτερες καλυμμένες αγορές στον κόσμο. Βρίσκεται στο παλιό τμήμα της Κωνσταντινούπολης και καλύπτει έκταση 30.700 μ². Το Μεγάλο Παζάρι είναι ένα από τα πιο πολυσύχναστα αξιοθέατα της Κωνσταντινούπολης.
Στους δρόμους του παζαριού υπάρχουν περισσότερα από 3.600 καταστήματα και 11 πόρτες. Κάθε μέρα το Παζάρι επισκέπτονται πάνω από μισό εκατομμύριο επισκέπτες και τουρίστες. Το φάσμα των προϊόντων στο Παζάρι είναι εξαιρετικά μεγάλο – κοσμήματα, αντίκες, δέρμα, υφάσματα, χαλιά, τουριστικά αναμνηστικά, κεραμικά, προϊόντα ξύλου κλπ.
Μέσα στο Μεγάλο Παζάρι υπάρχουν εστιατόρια, σιντριβάνια, τζαμιά, σπίτια, τουρκικό λουτρό (το χαμάμ), γραφεία συναλλάγματος κλπ. Κατά την οθωμανική περίοδο στο Παζάρι ασχολούνταν όχι μόνο με το εμπόριο, αλλά και με τις οικονομικές και χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις και οι τράπεζες εργάστηκαν εδώ. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα το Παζάρι ήταν το κέντρο του εμπορίου σκλάβων.
Αιώνια μαζί και ευτυχισμένοι. Με πολλή αγάπη.