Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
022183
Τα σχόλια σας!
Μια αναγκαία υπόμνηση!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Είναι λογικό να πρέπει να τα δει πρώτα ο διαχειριστής και να απομακρύνει κάποιο, αν -λέμε τώρα- μπορεί να είναι υβριστικό…

Πολύ θερμό το φετινό καλοκαίρι!

Το ζούμε ήδη και το βλέπουμε. Ο Ιούνιος, ο Ιούλιος και ο Αύγουστος που διανύουμε ήταν οι πιο θερμοί μήνες των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτοι καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε ήδη. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και το υπόλοιπο καλοκαίρι αν και δεν έχει ακόμα πολύ μπροστά μας. Θα το περάσουμε κι αυτό. Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Λίγη δροσιά στη θάλασσα, λοιπόν!
Οκτώβριος 2024
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 174, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 442 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ Κι ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Μια όμορφη στιγμή, ανάμνηση, στην κοινή τους πορεία…

Ο Σπύρος και η Αννίτα έτοιμοι να κόψουν την τούρτα τους, ολοκληρώνοντας έτσι το γάμο τους. Ανάμεσα σε διαλεγμένους φίλους τους, μοιράστηκαν την πιο όμορφη στιγμή της νέας κοινής ζωής τους, που ξεκίνησε χθες. Ένας δρόμος που τους ευχόμαστε να είναι σπαρμένος μόνο με πολύ αγάπη, κατανόηση, αλληλεγγύη και ότι άλλο θετικό χαρακτηριστικό μπορεί να σας έρθει στο μυαλό που είναι σε θέση να κάνει του ανθρώπους αυτούς, ευτυχισμένους για πάντα!

Ήμασταν στο γάμο δυο καλών φίλων. Απερίγραπτη χαρά!

Έχουμε δει πια πολλούς γάμους αδελφών μας. Αλλά αυτόν τον οποίο ζήσαμε χθες, θα μπορούσαμε να τον ξεχωρίσουμε. Συνειδητοποιημένος με όλα τα χαρακτηριστικά δυο ανθρώπων που ξέρουν και είναι σίγουροι για το μεγάλο βήμα που κάνουν, να χαράξουν μια κοινή ζωή από δω και πέρα και να μοιραστούν χαρές και λύπες σ’ αυτή τη ζωή που δε χαρακτηρίζεται για την ευκολία της.

Για περισσότερες από τέσσερις ώρες μπροστά σε μια μικρή ομάδα κλειστών φίλων τους, από την Κρήτη ώς τη Ρουμανία, έδωσαν όρκους αιώνιας αγάπης και είδαμε με τα μάτια μας το ξεκίνημα της νέας ζωής τους. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που μας επέλεξαν να είμαστε εκεί. Σ΄ αυτό το σημείωμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ δεν θα δώσουμε πολύ φωτογραφικό υλικό. Όλο αυτό είναι αγάπη. Και υπήρχε φωτογράφος που κάλυψε το γεγονός

Εμείς επιλέξαμε κάτι μόνο από την κοπή της τούρτας, αργά το βράδυ. Εκείνοι, θα έχουν σε λίγο φαντάζομαι το άλμπουμ του γάμου τους, για να μοιραστούν στιγμιότυπα με όσους θέλουν να το κάνουν… Προσπάθησα να μη λειτουργήσω δημοσιογραφικά, αλλά ανθρώπινα, Το είχα τόση ανάγκη, όσο και το ζευγάρι σ’ αυτή την μοναδική στιγμή του γάμου τους.

Καλοκαιρινές όμορφες εικόνες από το λιμάνι του Πειραιά…

Τις λένε αναμνήσεις. Και είναι. Όμορφες, επειδή “γαργαλούν” τη μνήμη, μιας και τις έχουμε ζήσει, είτε ως επιβάτες, είτε ως άνθρωποι που περιμένουν τους δικούς τους για να τους παραλάβουν ύστερα από ένα ολιγοήμερο ταξίδι αναψυχής σε κάποιο νησί του Αργοσαρωνικού. Για να είμαστε ειλικρινείς αυτές τις φωτογραφίες τις πήραμε στα μέσα του περασμένου Σεπτέμβρη.

Τότε που ο Κώστας με την Άννυ πήγαν για ένα τριήμερο στον Πόρο με ένα ενδιάμεσο πέρασμα από την Ύδρα. Έχουμε κάνει ήδη δημοσιεύματα γι’ αυτό. Μπορείτε να τα δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Πέρασαν υπέροχα. Και μείς μαζί τους, επειδή μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους στην κουβέντα που κάναμε πολλές φορές με την επιστροφή τους.

Τοποθετήσαμε λίγο σκόπιμα τις φωτογραφίες ανάποδα. Το ταχύπλοο δεμένο στο λιμάνι και μετά τις φωτογραφίες καθώς πλησιάζει να “δέσει” για να κατέβουν οι επιβάτες. Τι σημασία έχει; Όλα είναι ζήτημα οπτικής. Εξαρτάται πως νοιώθεις και πώς θέλεις να δεις τα πράγματα. Κι εμείς έχουμε πολύ θετική διάθεση, σήμερα. Φαντάζομαι φαίνεται και στα γραφτό μας, αυτό.

Παντρεύονται σήμερα, ο Σπύρος και η Αννίτα….

Οι προετοιμασίες για το γάμο της Αννίτας και του Σπύρου, έχουν ολοκληρωθεί. Σήμερα στο δημαρχείο της Αθήνας, θα δώσουν όρκους αιώνιας πίστης. Και οι δύο είναι αγαπημένα παιδιά της εκκλησίας μας. Και αξίζουν το καλύτερο στο κοινό δρόμο ζωής που επέλεξαν. Σεμνά, ταπεινά, σε κλειστό κύκλο, όπως αξίζει στο χαρακτήρα τους, είμαστε βέβαιοι ότι θα κάνουν το καλύτερο γι’ αυτόν τον ευλογημένο θεσμό! Και από το απόγευμα και μετά λίγοι φίλοι θα μοιραστούν μαζί τους τη χαρά τους!

Πάμε στη Κηφισιά, να δούμε το Άλσος αυτή την εποχή;

Η Κηφισιά είναι πάντα ένας ελκυστικός προορισμός, για όσους μένουν στο ευρύτερο Λεκανοπέδιο της Αττικής. Βοηθάει σ’ αυτό, ότι ο τερματικός σταθμός του ΗΣΑΠ είναι ακριβώς έξω από το Άλσος Κηφισιάς. Για να περάσεις μέσα, περνάς μέσα από αυτή την πόρτα. Βρεθήκαμε χθες εκεί για δουλειές και ρίξαμε μια ματιά για να καταγράψουμε αυτή την ομορφιά.

Η εικόνα αυτή είναι συνηθισμένη μέσα στο Άλσος. Θεόρατα δέντρα που ο ίσκιος τους δίνει δροσιά το καλοκαίρι. Και τι πιο ωραίο από ένα παγκάκι στο κορμό τους, έτσι που ο επισκέπτης να μπορεί να ξαποστάσει λίγο και να ξεκουραστεί από το δρόμο και τη βόλτα του. Να πάρει μια ανάσα. Φυσικά εκεί κοντά έχει και το καφέ ALSOS, αν ζητάει κάτι περισσότερο.

Ο ευκάλυπτος είναι ένα δέντρο που μας ήρθε από την μακρινή Αυστραλία, αλλά συμβαίνει να ευδοκιμεί πολύ και στη χώρα μας. Και δείτε το, πόσο αρμονικά “δένει” με τα υπόλοιπα δέντρα του Άλσους. Μια χαρά! Και είναι χάρμα οφθαλμών όλο το Άλσος. Μπορείς να το διαπιστώσεις αυτό, περπατώντας το. Εμείς το κάναμε χθες και πιστέψτε μας, το χαρήκαμε…

Υπογειοποίηση: Ένα μεγάλο έργο στα Σεπόλια, προχωρεί

Στην καρδιά της Αθήνας, στην περιοχή των Σεπολίων, εκτυλίσσεται ένα από τα πλέον φιλόδοξα και σημαντικά έργα υποδομής της πόλης. Το έργο της υπογειοποίησης του σιδηροδρομικού διαδρόμου, συνολικού μήκους 2,36 χιλιομέτρων, υπόσχεται να μεταμορφώσει μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες γειτονιές του αθηναϊκού κέντρου.

Ο νέος σιδηροδρομικός διάδρομος, που εκτείνεται από την έξοδο του Σ.Σ. Αθηνών προς Θεσσαλονίκη μέχρι τις Τρεις Γέφυρες, θα είναι διπλής διατομής και θα περιλαμβάνει τέσσερις γραμμές, εκ των οποίων οι δύο υπεραστικές και οι δύο προαστιακές. Από τα 2,36 χιλιόμετρα της συνολικής διαδρομής, τα 1,5 χιλιόμετρα θα είναι πλήρως υπογειοποιημένα, ενώ οι υπέργειες γραμμές θα ενσωματωθούν σε ένα διάδρομο πρασίνου και αναψυχής, προσφέροντας έναν νέο χώρο για τους κατοίκους και επισκέπτες της περιοχής.

Το έργο αυτό δεν αποτελεί απλά μια βελτίωση των υποδομών, αλλά μία ολοκληρωμένη αστική παρέμβαση με πολλαπλά οφέλη. Η διπλασιασμός των γραμμών θα διευκολύνει σημαντικά την κυκλοφορία των τρένων, μειώνοντας τον χρόνο των δρομολογίων και αυξάνοντας τη συχνότητά τους. Παράλληλα, η υπογειοποίηση θα συμβάλει στη μείωση της ηχητικής και περιβαλλοντικής όχλησης, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής των κατοίκων και την ατμόσφαιρα της περιοχής.

Επιπλέον, η νέα διαμόρφωση του χώρου με τον διάδρομο πρασίνου θα προσφέρει στους κατοίκους έναν νέο, ασφαλή και όμορφο χώρο αναψυχής, ενισχύοντας την ασφάλεια της περιοχής και δίνοντας τέλος στις επικίνδυνες ισόπεδες διαβάσεις.

Το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί σε δύο φάσεις, με την πρώτη να περιλαμβάνει τον δυτικό διάδρομο για τους υπεραστικούς συρμούς έως το πρώτο εξάμηνο του 2025, και τη δεύτερη, τον ανατολικό διάδρομο για την εξυπηρέτηση των προαστικών συρμών. Το έργο, που συγχρηματοδοτείται από τον χρηματοδοτικό Μηχανισμό Connecting Europe Facility (CEF) έχει προϋπολογισμό 66,8 εκατ. ευρώ.

Το παρκάκι έξω από τo πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα

Οδός Κρατύλου και Ετεοκλή! Ένα μικρό παρκάκι, ακριβώς έξω από τα περιφραγμένα  όρια του ανοιχτού αρχαιολογικού πάρκου της Ακαδημίας Πλάτωνα. Μια σταλιά, αλλά γλυκό και όμορφο! Είχα καιρό να περάσω από εκεί και χθες με έβγαλε ο δρόμος μου, οπότε και έκανα μια στάση για να το φωτογραφίσω. Κι άξιζε τον κόπο. Μερικοί άνθρωποι ξεκουράζονταν στον ίσκιο των δέντρων.

Το μπόλικο πράσινο ξεκουράζει το μάτι και ηρεμεί την ψυχή. Μικρές οάσεις που δίνουν στους ανθρώπους ζωή, από αυτή που έχουν ανάγκη και που, γενικά, απουσιάζει στη μεγαλούπολη. Στο παρελθόν, έχω περάσει κι εγώ ώρες εδώ, όταν χρειαζόμουν προσωπικό χρόνο για να διεκπεραιώσω δύσκολα ζητήματα. Πόσοι άνθρωποι δεν το έχουν ανάγκη αυτό, ο καθένας για τους δικούς του λόγους.

Ήταν προσεγμένο από τις υπηρεσίες πρασίνου του Δήμου Αθηναίων κι αυτό είναι ενθαρρυντικό. Το χρειαζόμαστε. Η εγκατάλειψη “σκοτώνει”. Τα πάντα χρειάζονται φροντίδα, προσοχή και αγάπη. Κι εδώ ήταν γενικά αισθητή αυτή η προσπάθεια των ανθρώπων του Δήμου. Ας είναι καλά. Η γειτονιά, αποκτά μια ποιότητα και προσφέρει, αντί να αφαιρεί από τη ζωή των κατοίκων.