Πέρασαν κοντά επτά μήνες που λείπουν από κοντά μας, οι φίλοι μας και γείτονες Ζανέτα και Βασίλης. Είχαν πάει στη Νορβηγία κοντά στα παιδιά τους και τώρα έφτασε η ώρα της επιστροφής. Θα είμαστε στο αεροδρόμιο να τους καλοδεχτούμε, την Πέμπτη το μεσημέρι.


Μέχρι τότε, μετρώντας τις μέρες, ας πάρουμε μια γεύση από τις ομορφιές που έχουν στον τόπο που μένουν τα παιδιά τους στο Όσλο, όπου επειδή είναι βόρεια η άνοιξη έρχεται πάντα με μια μικρή καθυστέρηση. Εδώ έχουμε ζέστες, καύσωνα, αλλά εκεί τώρα ανθίζουν τα λουλούδια.


Τις φωτογραφίες τις τράβηξε σε μια βόλτα του ο Βασίλης και τον ευχαριστούμε γι' αυτό. Ξέρει ότι τα αγαπάμε, τα λουλούδια και ήθελε να μας δώσει χαρά. Και το πέτυχε! Πραγματικά η ομορφιά των λουλουδιών, δίνει ζωή στα άψυχα κτίρια που στεγάζουν ανθρώπινες ζωές.


Το γεγονός ότι εστίασε το κινητό του κοντά σ' αυτούς τους υπέροχους και μοναδικούς θάμνους, μας άρεσε πολύ. Προσέξτε τι υπέροχα άνθη έχει αυτό το φυτό. Δεν ξέρω πώς το λένε αλλά η ομορφιά του είναι μοναδική. Θαμνοειδές και με μεγάλη ανάπτυξη.


Αυτό που μας κάνει εντύπωση είναι ότι εδώ οι άνθρωποι έχουν αφήσει λίγο χώρο πρασίνου κοντά στις κατοικίες που μένουν. Και δεν πρόκειται για τεράστιες απρόσωπες πολυκατοικίες, αλλά για διώροφα το πολύ τριώροφα σπίτια. Μια ήπια ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον.


Να βλέπουμε, να μαθαίνουμε, να παίρνουμε ιδέες και να τις εφαρμόζουμε στη ζωή μας. Όσο αυτό βέβαια είναι δυνατόν, γιατί οι συνθήκες που ζούμε εμείς εδώ είναι όντως πολύ διαφορετικές. Και ο σεβασμός στο περιβάλλον αποτελεί ακόμα στις μέρες μας, ζητούμενο.

Νάτο σε πλήρη λειτουργία το σιντριβάνι, δίπλα μας, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα στον Κολωνό. Καθαρό, φροντισμένο και καθαρισμενο το μάρμαρο και δροσερό το σιντριβάνι αυτές της ζεστές μέρες του Ιουλίου... Το παρακολουθούμε από την πρώτη στιγμή που είδαμε τα συνεργεία του Δήμου Αθηναίων να δουλεύουν.


Και ιδού το ντοκουμέντο! Ο Δήμος πέρασε νέο υδρευτικό σύστημα, έτσι ώστε να αξιοποιήσει το όλο σύστημα με τον καλύτερο τρόπο. Μικρές τεχνητές οάσεις δροσιάς στο κέντρο του αστικού περιβάλλοντος και τα σιντριβάνια σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας παίρνουν και πάλι την παλιά τους αίγλη και λάμψη.


Η αρχή έγινε από τον Δήμο Αθηναίων με το σιντριβάνι που εγκαινιάστηκε πριν από έναν περίπου χρόνο στην Ομόνοια, με τα συνεργεία της πρωτεύουσας να παραδίδουν συνολικά 34 σιντριβάνια μέσα στο καλοκαίρι. Ένα από αυτά είναι και το δικό μας. Η φωτό από τις εργασίες του συνεργείου.


Και η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια τα σιντριβάνια της πόλης, τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιστορία και τον πολιτισμό της, παρουσίαζαν εικόνα εγκατάλειψης και παρακμής. Το υδάτινο στοιχείο είχε αρχίσει σταδιακά να εξαλείφεται από την καθημερινότητα των Αθηναίων.


Στην περίπτωση του δικού μας σιντριβανιού πρέπει να πούμε ότι δεν λειτουργούσε καθόλου. Ξερό το βρήκαμε όταν ήρθαμε στην περιοχή το 2004. Κι έτσι ξερό, παρέμενε μέχρι να το βάλει η σημερινή διοίκηση του Δήμου σε μια σειρά. Κι αν το σεβαστούν οι Ρωμά που κατακλύζουν την πλατεία, θα είναι θαύμα.


Το σιντριβάνι λίγο πριν μπει το νερό και λειτουργήσει. Τα έργα του έχουν ολοκληρωθεί, αλλά έπρεπε να γίνει συνολικά το βήμα και στις άλλες γειτονιές της Αθήνας. Όπως και να έχει το σημειώνουμε με πολύ αγάπη, επειδή ομορφαίνει την περιοχή μας. Ας είναι καλά, όσοι το σκέφτηκαν και το υλοποίησαν.

Κι έρχεται η ώρα που τα παιδιά που πέτυχαν στο Πανεπιστήμιο μέσα από τις Πανελλαδικές εξετάσεις πρέπει να βρουν κάπου να στεγαστούν, αν βέβαια πέτυχαν σε πόλη μακριά από τον τόπο διαμονής τους. Κι αρχίζεις να ψάχνεις. Τα διαμερίσματα άθλια και τα ενοίκια απλησίαστα...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 2/07/2022

Τα νέα δεδομένα που έχουν προκύψει, αλλά και η εμπειρία από το παρελθόν δείχνει κάτι στον τομέα της φοιτητικής στέγης… Ότι αν η αναζήτηση ενός ποιοτικού ακινήτου αποτελούσε πάντα μια δύσκολη διαδικασία, πολύ περισσότερο μετά την ραγδαία αύξηση των εγγεγραμμένων ακινήτων σε πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης (π.χ. Airbnb), δεσμεύοντας αρκετά ακίνητα για τον σκοπό αυτό, με αποτέλεσμα να αλλάζει τον χάρτη των φοιτητικών κατοικιών, τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα...

Είναι και οι επιδράσεις της πανδημία του κορωνοϊού που συντέλεσαν καθοριστικά στο να επιστρέψουν τη περσινή χρονιά αρκετοί ιδιοκτήτες ακινήτων από τη βραχυχρόνια μίσθωση στη παραδοσιακή – μακροχρόνια συμβατική μίσθωση ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα των μεγάλων πόλεων (Αθήνα – Θεσσαλονίκη.

Και γνωρίζουμε καλά πως η αύξηση των ζητούμενων μισθωμάτων, η ενεργειακή κρίση και πληθωρισμός επιβαρύνουν ραγδαία το κόστος διαβίωσης ενός φοιτητή.

Η φετινή χρονιά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η πιο δύσκολη χρονιά ακόμη και από τα χρόνια των μνημονίων. Η εξίσωση θα είναι πολύ δύσκολη για τις οικογένειες που το παιδί τους θα περάσει στο πανεπιστήμιο, αλλά η σχολή να μην βρίσκεται στη πόλη της οικογενειακής κατοικίας.

Σύμφωνα με έρευνα της ΓΣΕΒΕΕ ένας πολύ μεγάλος αριθμός νοικοκυριών διαβιεί επί μακρόν σε συνθήκες οικονομικής επισφάλειας, καθώς το μηνιαίο εισόδημα για περισσότερα από 4 στα 10 νοικοκυριά δεν επαρκεί για όλο το μήνα, αλλά για 19 ημέρες (μεσοσταθμικά).

Ο πληθωρισμός καλπάζει και τον μήνα Μάιο σκαρφαλώνοντας στο 11,3%, ενώ οι ανατιμήσεις σε αγαθά μπορεί να ξεπεράσουν το 35%. Παράλληλα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το κόστος στέγασης αυξήθηκε κατά 35% σε σχέση με τον Μάιο του 2021 λόγω αύξησης κυρίως των τιμών σε: ενοίκια κατοικιών, ηλεκτρισμό, φυσικό αέριο, πετρέλαιο θέρμανσης, στερεά καύσιμα.

Το ακαδημαϊκό έτος (2020-2021), ελάχιστοι ήταν οι γονείς που προέβησαν σε μίσθωση φοιτητικής στέγης, επί των πλείστων οι περισσότεροι κράτησαν στάση αναμονής παρακολουθώντας τα υγειονομικά δεδομένα λόγω κορονοϊού με το ενδεχόμενο δεύτερο lockdown να αποτελεί δεδομένο μετά την καθημερινή αύξηση των κρουσμάτων. Αξίζει να αναφέρουμε ότι αρκετοί γονείς πρωτοετών φοιτητών που είχαν προβεί σε μίσθωση φοιτητικής κατοικίας, στα μέσα Νοεμβρίου του 2020 επικοινώνησαν με τους ιδιοκτήτες των ακινήτων με στόχο τη δυνατότητα συναινετικής λύσης της μισθωτικής σύμβασης.

Την ακαδημαϊκή χρονιά 2020-2021, η μείωση της ζήτησης για ενοικίαση φοιτητικής κατοικίας στη Πάτρα είχε αγγίξει το 40%-50% τον Οκτώβριο του 2020, ενώ τον Ιανουάριο του 2021 είχε αγγίξει το 70%-75%, ανάλογη ήταν και η εικόνα στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Την περσινή χρονιά και ιδιαίτερα μετά την ανακοίνωση της έναρξης των εγγραφών, αυξήθηκε «κατακόρυφα» η ζήτηση για ενοικίαση φοιτητικής κατοικίας τόσο από τους πρωτοετείς φοιτητές που «κρατούσαν» στάση αναμονής, όσο και από τους φοιτητές του 2ου και 3ου έτους που «εγκατέλειψαν» την φοιτητική τους στέγη τη πρώτη χρονιά της πανδημίας.

Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα που προκύπτουν από τις αναρτημένες αγγελίες ακινήτων σε ιστοσελίδες, η αναζήτηση φοιτητικής κατοικίας άνω του 1ου ορόφου έως 50τμ με ζητούμενο μίσθωμα έως 300€ στην Αθήνα και ιδιαίτερα στις φοιτητικές περιοχές φαντάζει «όνειρο θερινής νυκτός’». Κάτι πρέπει να γίνει για τους έρμους γονείς που πρέπει να καλύψουν κι αυτό το κόστος για τις σπουδές των παιδιών τους. Σα να μη τους έφταναν όλα τα άλλα, έχουν κι αυτό στο κεφάλι τους…

Ξανά λοιπόν στη διαδικασία αναζήτησης. Και να ‘ναι ντάλα καλοκαίρι και ζέστη συν τοις άλλοις. Δύσκολα τα πράγματα. Η στήλη εύχεται από καρδιάς κουράγιο και δύναμη. Με ψυχραιμία, υπομονή και επιμονή θα τα καταφέρουν, όπως καταφέρνουν και τόσα άλλα πράγματα στην καθημερινότητα τους…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 2 Ιουλίου 2022 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Κάποια γενικά χαρακτηριστικά που βρήκαμε για την πλατεία Κοραή, λένε ότι οφείλει το όνομά της στον Αδαμάντιο Κοραή, σημαντικό εκπρόσωπο του ελληνικού διαφωτισμού. Στη βόρια της πλευρά “ενώνεται” με την τριλογία της Πανεπιστημίου ενώ στη νότια γειτνιάζει με την πλατεία Κλαυθμώνος.


Κάποιοι κατεβαίνουν στο κέντρο με το ηλεκτρικό ποδήλατό τους... Τα καφέ που ξεχύνονται στο δημόσιο χώρο αναμειγνύονται με τη στοά και τους κινηματογράφους. Και φυσικά το σούπερ μάρκετ «Μασούτης», τον «Κωτσόβολο» και τα «Zara». Η πλατεία έχει σημαδευτεί από ιστορικά γεγονότα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.


Η πιο τραγική στιγμή της ήταν κατά τη διάρκεια της Κατοχής όταν η Γκεστάπο επίταξε το κτίριο της Εθνικής Ασφαλιστικής χρησιμοποιώντας τα υπόγεια του ως κρατητήρια και βασανιστήρια. Αυτή είναι η είσοδος του Μετρό για τη στάση Πανεπιστήμιο. Από την πλευρά της Σταδίου.


Η περίφραξη αριστερά στη φωτογραφία δείχνει ότι το έργο του Δήμου Αθηναίων για το αγωγό λυμάτων, προχωρεί κανονικά και με γοργούς ρυθμούς. Θυμάστε; Σας το είχαμε επισημαίνει έγκαιρα. Δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα. Εδώ γίνονται επίσης κατά καιρούς, απεργιακές συγκεντρώσεις διαφόρων κλάδων εργαζομένων και συνταξιούχων.


Εδω θα βρείτε μια από τις πιο ζωντανές και πολύβουες στοές της Αθήνας σφύζει από κόσμο που ψωνίζει, τρώει, πίνει ή επισκέπτεται τους δύο ιστορικούς κινηματογράφους «Άστορ» και «Άστυ». Η στοά έχει αφοσιωμένους θαμώνες αλλά και πολλούς περαστικούς. Τα τραπεζάκια των καταστημάτων ξεχύνονται καταλαμβάνουν την πλατεία και μπλέκονται με τα εμπορικά.


Ονομάζεται και Galleria, όπως οι ευρωπαϊκού τύπου στοές. Στην πραγματικότητα πρόκειται για το συνδυασμό δύο στοών (Κοραή & Μεγάρου Αθήναι) που ενώνουν τη Σταδίου με την Πανεπιστημίου και την πλατεία Κοραή. Φιλοξενεί τον ιστορικό κινηματογράφο "Άστορ". Εδώ συχνάζει επίσης αρκετός φοιτητόκοσμος.

Κάποιοι θεωρούν προσωπικό δικαίωμα την άμβλωση. Και προβάλουν το επιχείρημα ότι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αποφασίζει η κάθε γυναίκα για το πως θα χειριστεί το σώμα της. Εν μέρει αυτό το σκεπτικό είναι σωστό. Αλλά σκοντάφτει σε κάποιες ερωτήσεις που κανένας δεν τολμά να φέρει στην επιφάνεια.

Μεγάλο θέμα άνοιξε στις ΗΠΑ. Όπως ανέφερε η Καθημερινή "Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, όπου οι «συντηρητικοί» δικαστές διατηρούν πια την πλειοψηφία (είναι οι έξι από τους συνολικά εννέα), ανέτρεψε την ιστορική απόφαση Roe v. Wade που είχε νομιμοποιήσει τις αμβλώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν από πέντε δεκαετίες, πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 1970. 

Περίπου οι μισές από τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ αναμένεται το προσεχές διάστημα να ανοίξουν τον δρόμο σε πολιτειακό επίπεδο, εάν δεν το έχουν κάνει ήδη, για την επιβολή μεγαλύτερων περιορισμών στις αμβλώσεις ή ακόμη και για την πλήρη απαγόρευση αυτών".

Μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων έχει ξεσηκωθεί θεωρώντας προσωπικό δικαίωμα την άμβλωση. Προβάλουν το επιχείρημα ότι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αποφασίζει η κάθε γυναίκα για το πως θα χειριστεί το σώμα της. Εν μέρει αυτό το σκεπτικό είναι σωστό. Αλλά σκοντάφτει σε κάποιες ερωτήσεις που κανένας δεν τολμά να φέρει στην επιφάνεια. Και αυτό γιατί οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα τον φέρουν σε πολύ δύσκολη κοινωνική θέση.

Αν μια μητέρα παρατήσει το νεογέννητο παιδί της στα σκουπίδια, αμέσως βγαίνει είδηση σε όλα τα ΜΜΕ και χαρακτηρίζεται άσπλαχνη μητέρα, μητέρα τέρας και λοιπά συναφή χαρακτηριστικά. Αν μια μητέρα κάνει έκτρωση; Ούτε καν που ακούγεται. Γιατί; Ζωή δεν έχει και το μωράκι μέσα στην κοιλιά; Δολοφονία είναι μόνο όταν το πετάς στα σκουπίδια; 9 μήνες ζωής έχει καταγράψει μέσα στην κοιλιά. Η έκτρωση δεν είναι δολοφονία; Το μωρό δεν αρχίζει να ζει μόλις βγει από τη μήτρα. Ελευθέρωσε το μυαλό σου και σκέψου. Αλλά φωνή βοώντος.

Πάμε παρακάτω; Συμφωνώ ότι ο ασθενής έχει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Δηλαδή να επιλέγει εκείνος ποιες ιατρικές πρακτικές θα επιτρέψει να γίνουν στο σώμα του. Αυτό το χρησιμοποιούν πάλι ως δικαιολογία για την άμβλωση. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν περιλαμβάνεται μόνο το σώμα της μητέρας, αλλά και το σώμα του παιδιού που κουβαλάει μέσα της. 

Είναι ένα ξεχωριστό σώμα το οποίο θα βγει και θα γίνει ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Με ποιο δικαίωμα αποφασίζεις ότι αυτός ο άνθρωπος δεν θα ζήσει; Με ποιο δικαίωμα στερείς τη ζωή κάποιου άλλου; Με ποιο δικαίωμα επεμβένεις στη ζωή κάποιου άλλου; Η απόλαυση που σου παρέχει το σεξ περιλαμβάνει και ευθύνες. Όπως αναγράφετε και πάνω στα μπουκάλια των οινοπνευματωδών ποτών, "απολαύστε υπεύθυνα". Που είναι η υπευθυνότητα λοιπόν; Πέρασες καλά και τώρα σκοτώνεις μια ζωή, έτσι επειδή δεν γουστάρεις να γίνεις μάνα. Άσε μας κουκλίτσα μου που θα έλεγε και ο λαός.

Πρέπει να μπει καλά στο μυαλό όλων ότι η εγκυμοσύνη είναι κοινωνική ευθύνη, όχι προσωπικό αγαθό που χρησιμοποιείται κατά το δοκούν. Όπως οι γυναίκες δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα από τους άντρες, έτσι και τα έμβρυα μέσα στην κοιλιά δεν είναι αντικείμενα.

• Δείτε ΕΔΩ το άρθρο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ... 

Πότε πήγατε τελευταία φορά στην πλατεία Κάνιγγος της Αθήνας; Όχι να περάσετε, ανεβαίνοντας την Ακαδημίας, αλλά να περπατήσετε εκεί; Κι αν το κάνατε, προσέξατε αυτό το άγαλμα; Είναι του Άγγλου πολιτικού και πρωθυπουργού Τζωρτζ Κάνινγκ.


Στην πλατεία οδηγούν οι οδοί Χαλκοκονδύλη από την Πατησίων και Κάνιγγος από τη Στουρνάρα. Αρχικά είχε σχήμα κυκλικό και θεωρούνταν εφάμιλλη της πλατείας Ομόνοιας. Γύρω απ' την Πλατεία Κάνιγγος αναπτύχθηκε η ομώνυμη συνοικία της Αθήνας.


Εδώ βρίσκεται το υπουργείο Ανάπτυξης. Δεν ξέρω αν λειτούργει πια. Με κατεβασμένα τα ρολά το είδαμε, αφύλακτο. Αλλά ήταν και Σάββατο, ημέρα αργίας για το δημόσιο στην Ελλάδα. Ίσως συνεχίζει να φιλοξενεί κάποιες υπηρεσίες του.


Διαχρονικά, στην ευρύτερη περιοχή βρίσκονται εκπαιδευτήρια και φροντιστήρια λόγω της συγκέντρωσης πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, εκπαιδευτικών ινστιτούτων και επαγγελματικών καταστημάτων στη ζώνη από την Ομόνοια και προς την οδό Πατησίων.


Η πλατεία είναι σχετικά όμορφη και υπάρχουν πάντα παγκάκια για να κάτσει κανείς κάτω από τον ίσκιο. Κάτω από αυτή την πλατεία που βλέπουμε υπάρχει παρκινγκ υπόγειο για να καλύπτει τις ανάγκες των Αθηναίων, αλλά είναι ιδιαίτερα ακριβό, οπότε κάποιος το σκέφτεται.


Αυτές είναι μερικές όψεις της πλατείας Κάνιγγος. Συνήθως περνάμε, αλλά δεν σταματάμε. Εδώ, για χρόνια, ήταν τα γραφεία της ΠΟΣΣ και πήγαινα κάθε φορά που ήταν να πάρω ύλη για την εφημερίδα τους. Τα τελευταία χρόνια έχουν μετακομίσει στην Πειραιώς.