Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…
Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
Τα δικά σας σχόλια
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να γράφετε. Μόνο που για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Είναι λογικό να πρέπει να τα δει πρώτα ο διαχειριστής και να απομακρύνει κάποιο, αν -λέμε τώρα- μπορεί να είναι υβριστικό… Απλά πράγματα.
Αλλά θεώρησα ότι έπρεπε να το γνωρίζετε…
Καλημέρα! Και εμείς που είμαστε νησιώτες την θάλασσα, τουλάχιστον εγώ, την βλέπω από μακριά! Όσο για τα άλλα νησιά τα…
Τα κολοκυθόπουλα που τα λέμε εμείς, όντως γίνονται γεμιστά με ρύζι και σάλτσα δετό αυγολέμονο. Γίνονται τυροπιτάκια και η κυρίως…
Τι θα έκανα χωρίς εσένα Δημάκο! Σε ευχαριστώ για όλα όσα έχεις κάνει για μένα, κατά καιρούς, σ' αυτόν τον…
Με γειά το καινούριο σαιτ. Χρειαζόταν αυτή η αλλαγή Νίκο, είναι πάρα πολύ όμορφο και εύχρηστο. Μπράβο.
Η λέξη χειμώνας βγαίνει από την αρχαία ελληνική λέξη χειμών, που με την σειρά του βγαίνει από την λέξη χεῖμα που σήμαινε χειμερινός καιρός, παγωνιά, κρύο. Μεταφορικά, επίσης, σημαίνει ψυχρός καιρός με θύελλα.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, αν ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο. Και να το εκτιμάς!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!
Στην κεντρική σελίδα του αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε. Η υπογραφή λέει, 1992!
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Στην Αθήνα, λίγο πριν ξεσπάσει η κακοκαιρία “Άριελ”
Αγαπούμε την πόλη που μένουμε, την Αθήνα. Με όλα τα αρνητικά της σημεία που έχουν να κάνουν με την εγκατάλειψη των κτιρίων, όπως εδώ δυο βήματα από την Ομόνοια. Μαγαζιά κλειστά και παλιές πολυκατοικίες ερειπωμένες, εγκαταλειμμένες στην τύχη τους, την ώρα που το βλέπουμε ότι υπάρχουν τόσοι άστεγοι γύρω μας. Αυτή κι αν είναι αδικία!
Να ‘ναι ο καιρός βροχερός, λίγο πριν το νέο καιρικό φαινόμενο με την ονομασία “Άριελ” που δεν ξέρουμε ακόμα τη μορφή θα έχει και πώς θα μας επηρεάσει σε προσωπικό επίπεδο. Μια στάση στο βενζινάδικο της γειτονιάς. Το Beverly χρειάζεται καύσιμα για να κινηθεί και να μας πάει εκεί που θέλουμε. Και η τιμή της, χθεσινή, δεν είναι καθόλου χαμηλή.
Μια στάση την ΕΥΔΑΠ να πληρώσουμε το νερό του σπιτιού… Όλα θέλουν το χρόνο τους, αλλά ευτυχώς δεν έχει ουρά έξω στο πεζόδρομο της Σατωβριάνδου. Μπήκαμε και εξυπηρετηθήκαμε πολύ γρήγορα. Από τις ελάχιστες φορές που πάω στο ταμείο μιας εταιρίας. Προτιμώ την πληρωμή μέσω e-bank. Στο χρόνο που θέλεις, χωρίς στριμωξίδι και ουρές.
Μια αναφορά στην “Κιβωτό του Κόσμου”. Και τελευταία
Δεν θέλουμε να μείνουμε άλλο σ’ αυτή την ιστορία. Θυμώνουμε με όσα ακούμε και διαβάζουμε. Θα το αφήσουμε στα χέρια των εισαγγελικών αρχών, ελπίζοντας πως θα λειτουργήσουν σωστά και θα αποδώσουν δικαιοσύνη, τουλάχιστον στα ανθρώπινα μέτρα. Και χωρίς να κοροϊδεύουν τους ανθρώπους, απλά για να δείξουν ότι κάτι κάνουν. Ότι μαθαίνουμε όμως, καθημερινά, μας κάνουν να ανατριχιάζουμε.
Βάσει της τελευταίας καταγραφής που έγινε στις 3 Οκτωβρίου 2022, φιλοξενούνται πανελλαδικά σε 95 δομές παιδικής προστασίας 1.396 ανήλικοι. Η «Κιβωτός του Κόσμου», σύμφωνα με τα στοιχεία των αρμόδιων υπηρεσιών, φιλοξενεί σήμερα 137 παιδιά στις επτά δομές της σε Πειραιά, Κόνιτσα, Πωγωνιανή, Χίο, Βόλο, Καλαμάτα και Άνοιξη, δηλαδή περίπου το 10% των ανηλίκων που ζουν σε δομές όλης της χώρας. χωρίς κανένας αριθμός να είναι ο αληθινός, αφού λειτουργούσαν ανεξέλεγκτα.
Ωστόσο, το 2021 η «Κιβωτός» φέρεται να έχει προβεί μόνο σε έξι από τις 210 νέες αναδοχές. Η δομή της Χίου φέρεται να μην έχει προβεί σε καμία αναδοχή από το 2020 έως σήμερα, ενώ η πιο πολυπληθής δομή της οργάνωσης, στην Πωγωνιανή, στην οποία φιλοξενούνται 45 παιδιά, έχει πραγματοποιήσει τρεις αναδοχές τα τελευταία δύο χρόνια. Συνολικά, από τις 24 αναδοχές της οργάνωσης οι 21 έχουν πραγματοποιηθεί από δομές της Αθήνας.
Η ομορφιά του φθινοπώρου, από τον Κίσσαβο Θεσσαλίας…
Η Όσσα είναι βουνό της Θεσσαλίας, γνωστό επίσης με το όνομα Κίσσαβος. Βρίσκεται στα βορειοανατολικά του νομού Λάρισας και νότια των Τεμπών και του Πηνειού, απέναντι από τον Όλυμπο, του οποίου αποτελεί συνέχεια γεωλογικά και από τον οποίο χωρίζεται από την κοιλάδα των Τεμπών. Και οι φωτογραφίες που βλέπετε είναι του Giorgos Koukoutianos, δημοσιευμένες στην ομάδα “Ορεινές Περιπλανήσεις“. Τον ευχαριστούμε!
Η Όσσα βλέπει δυτικά τον κάμπο της Λάρισας, νότια τον κάμπο της Αγιάς και ανατολικά την θάλασσα, όπου και καταλήγουν οι πλαγιές της, σχηματίζοντας ορμίσκους. Το βουνό χωρίζεται σε δύο μέρη από μια κοιλάδα, η οποία ονομάζεται στα βόρεια “Μεγάλο Φαράγγι” και στα νότια “Μεγάλο Ρέμα”. Τα πυκνά δάση από έλατα, οξιές, δρύες, καστανιές και τα άφθονα νερά του, του προσδίδουν ένα ποιητικό μεγαλείο και τον χαρακτηρίζουν ως Βοτανικό Κήπο με πολλούς υδάτινους δρόμους, λίμνες και φαράγγια.
Ο Κίσσαβος αποτελεί έναν τεράστιο βοτανικό κήπο, για την αφθονία και ποικιλία της βλάστησής του. Αείφυλλα – πλατύφυλλα, όπως αριές, κουτσουπιές, κουμαριές, ρείκια αλλά και άφθονα ποώδη (θυμάρι, ρίγανη) φύονται χαμηλά στο βουνό, ενώ ψηλότερα επικρατούν οι βελανιδιές, οι καστανιές, οι κρανιές, τα σφενδάμια, οι φράξοι, οι φλαμουριές καθώς και η μαύρη πεύκη, με την οποία αναδασώθηκε ένα μικρό τμήμα αυτής της ζώνης.
Τι μπορείς να βρεις, έξω στη φύση, να φας αυτόν τον καιρό
Ας αλλάξουμε λίγο διάθεση και ας δούμε μερικά πράγματα τα οποία είναι θέση να μας προσφέρει απλόχερα η φύση, αυτόν τον καιρό. Καταρχήν τα μανιτάρια έκαναν κιόλας την εμφάνιση τους. Δείτε αυτά εδώ που φωτογράφισε ο διαδικτυακός φίλος μας Παύλος Μαθιουδάκης και τα ανέβασε στην ομάδα “Κρήτη των γεύσεων / Crete of tastes”. Έχουμε φάει υπέροχα μανιτάρια ή αμανήτους, στο σπίτι του γαμπρού μου Αγησίλαου, που ξέρει να τα βρίσκει.
Να και οι μανταρινιές, φορτωμένες με τον καρπό τους! Φωτογραφημένες από την διαδικτυακή μας φίλη Χρύσα Καλλέργη και δημοσιευμένες στην ομάδα “Κρήτη μου όμορφο νησί” με το σχόλιο ότι αυτές είναι φορτωμένα όμορφα φρούτα την ώρα που τελειώνουν τα καλοκαιρινά… Προσωπικά μου αρέσουν πολύ τα μανταρίνια, αν και δεν μπορώ να φάω πολλά. Δεν γίνεται όμως να είναι Τετάρτη, να πάμε λαϊκή και να μην πάρουμε για το σπίτι.
Τα κούμαρα είναι κι αυτά της εποχής! Φρούτο των βουνών, τα χαρακτηρίζει ο διαδικτυακός μας φίλος Babis Kitrinakis-Chiosroomsmaria καθώς ανεβάζει τη φωτογραφία τους στην ομάδα “Ορεινές Περιπλανήσεις”. Και πράγματι, μόνο στα βουνά μπορείς να τα συναντήσεις, καθώς είναι άγρια. Έχω κόψει και έχω φάει από την Πάρνηθα, κάπου κοντά στους Θρακομακεδόνες, ένα μονοπάτι που κάποτε μου άρεσε πολύ να το περπατάω.
Καντίνα στον τερματικό σταθμό του ΗΣΑΠ, στον Πειραιά
Και ξαφνικά συνέβη κι αυτό. Προέκυψε η είδηση εν μέσω καλοκαιριού, ότι ιδιώτης ενοικίασε ένα μέρος της αποβάθρας, με σκοπό να εγκαταστήσει κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος (καντίνα). Το Σωματεία Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, το Σωματείο Εργαζομένων ΣΤΑ.ΣΥ και το Μουσείο Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων αντέδρασαν άμεσα. Μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν ότι χειρότερο μπορούσε να συμβεί.
Εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους, εξώδικα την 10-8-2022 και με υπόμνημα την 18-10-2022 καθώς οποιαδήποτε προσθήκη στο μνημείο, εμπίπτει στις διατάξεις του αρ. 10 του Ν. 3028/2002 οι οποίες συνιστούν, επί της ουσίας, διατάξεις ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ, ΑΛΛΑΓΗΣ ΧΡΗΣΗΣ, ΠΡΟΣΘΗΚΩΝ ΝΕΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ κλπ, χωρίς την προηγούμενη έγκριση του υπουργείου Πολιτισμού.
Στο παρελθόν, όταν ήταν ανάγκη να γίνουν επισκευές ή βελτιώσεις στο κτίριο του σταθμού, τότε συνάντησαν την άρνηση από το αρμόδιο υπουργείο. Άλλωστε πριν μερικά χρόνια το ίδιο υπουργείο Πολιτισμού, αποφάσισε την απομάκρυνση των πινακίδων, των προθηκών και των πάγκων που υπήρχαν από παλιά. Τι άλλαξε τώρα και άφησε την καντίνα;
Ότι χειρότερο, να είσαι μια τέτοια δομή για παιδιά…
Έτσι είδαμε τη δομή «Η Κιβωτός του Κόσμου» στον Κολωνό, μια από τις προηγούμενες μέρες. Τα τηλεοπτικά συνεργεία είναι στημένα μόνιμα σαν κοράκια στο απέναντι πεζοδρόμιο για ζωντανές συνδέσεις. Η φωτογραφία είναι δική μας. Εντελώς πραγματική.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 26/11/2022
Η αλήθεια είναι πως αυτός ο παπάς σε εντυπωσίαζε, όταν τον πρωτογνώριζες. Συνέβη και σε μένα, δεκαπέντε χρόνια, νωρίτερα. Ο παπά Αντώνης, ήταν τότε εφημέριος στον Άη Γιώργη, στον Κολωνό. Ένας σχετικά νεαρός που έμενε σε ένα δυαράκι στην Πλάτωνος και έδινε τον εαυτό στα παιδιά.
Ήξερε να διαχειρίζεται την εικόνα του. Άνετος, καταγράφονταν από τις τηλεοπτικές κάμερες να παίζει μπάσκετ μαζί τους με ανασηκωμένα τα ράσα του και να είναι πάντα δίπλα του πολλά, αλλοδαπά παιδιά. Και κέρδιζε την εμπιστοσύνη στους κατοίκους της περιοχής και όχι μόνο που έσπευδαν εθελοντικά να στηρίξουν το έργο του. Όμως όλα αυτά στην αρχή, γιατί μετά έβλεπες τις ατέλειες. Και δεν ήταν και λίγες.
Κι έτσι, όλοι όσοι πήγαιναν να προσφέρουν εθελοντικά, όπως εγώ, να βοηθήσουν έφευγαν μετά από λίγο καιρό, πικραμένοι. Αλλά δεν μίλαγαν για χάρη των παιδιών και για το έργο που φαινόταν να γίνεται εκεί.
Τι έγινε στην πορεία; Από τα ΜΜΕ ακούγαμε και βλέπαμε να έρχονται πολιτικοί, διαφόρων τάσεων και να κάνουν το σόου τους από ευαισθησία δήθεν στα παιδιά. Η αίθουσα της «Κιβωτού» επί της Πύλου, έναν κάθετο δρόμο πάνω στην Πλάτωνος έκλεισε κι εμείς νομίσαμε ότι όλο αυτό σταμάτησε και στεναχωρηθήκαμε. Επί πλέον εξαφανίστηκε από τη γειτονιά, ο παπά Αντώνης.
Τον ξαναβρήκαμε μερικά χρόνια αργότερα σε ένα σύγχρονο κτίριο κοντά στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Με νέα λογότυπα σχεδιασμένα από τους γραφίστες αυτή τη φορά. Μέχρι να μάθουμε ότι γιγαντώθηκε ακόμα περισσότερο, είχε γίνει Μη Κυβερνητική Οργάνωση και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας την αγκάλιασε και τη χρηματοδότησε αδρά, τελευταία διαβάσαμε για 50.000 ευρώ μόνο από το υπουργείο Οικονομικών τα ποία «πάγωσε» προσωρινά.
Τι ανάγκη είχε πια, να είναι παπάς στον Αη Γιώργη! Μόνο στην τηλεόραση τον βλέπαμε να προβάλλει το έργο του. Μέχρι που έσκασε το σκάνδαλο στο Βόλο! Κι εδώ πολυτελέστατο και τεράστιο το κτίριο της «Κιβωτού». Τελικά ποιος χρηματοδοτούσε όλη αυτή τη βαριά βιομηχανία της δήθεν στήριξης των παιδιών;
Το ίδιο και στην Καλαμάτα και στα Ιωάννινα και στη Χίο και Κύριος είδε πού αλλού ακόμα, είχε κάνει παραστήματα αυτός ο παπάς. Τώρα πια, ο εθελοντισμός, είχε πάει περίπατο. Το πουγκί ήταν γεμάτο, άρα μπορούσε να προσλαμβάνει και να απολύει προσωπικό. Και κάπου εδώ, φαίνεται, να έχασε την μπάλα.
Παιδιά, ενήλικες πια, κατήγγειλαν ότι όσο ζούσαν στις δομές της «Κιβωτού» δέχθηκαν σεξουαλική παρενόχληση και βία. Και τα πειστήρια πρέπει να είναι ισχυρά, για να ενεργοποιηθεί ο εισαγγελέας ανηλίκων και να ανοίξει φάκελο προς διερεύνηση.
Δεν μας έκανε εντύπωση όταν είδαμε στα ΜΜΕ την οργισμένη αντίδραση του… αγανακτισμένου ιερέα. Ισχυρίστηκε ότι δεν ήξερε τίποτα και τέθηκε στη διάθεση των αρχών. Μπορεί να «έπεσε» κι εκείνος από τα σύννεφα, όπως έπεσαν και πολλοί κάτοικοι της περιοχής. Η ΕΡΤ έσπευσε να τον προσκαλέσει με την πρεσβυτέρα και να του δώσει στασίδι εξιλέωσης. Μάταια! Όταν το σπυρί σπάει, η βρώμα και η αποφορά δεν αντέχετε.
Τελικά πολλοί από εμάς, μετανιώσαμε όταν διακρίναμε τα πρώτα δείγματα γραφής αυτού του ανθρώπου. Πίσω από την εικόνα που έφτιαχνε με προσοχή και επιμέλεια, αυτό που τον ενδιέφερε ήταν μονάχα η προσωπική προβολή και το να μιλούν συνεχώς γι’ αυτόν, αλλά και το να «αρμέγει» οικονομικά ισχυρούς και το κράτος.
Θυμάμαι μια απαράδεκτη συμπεριφορά του, όταν έφτιαχνα αφιλοκερδώς μια εφημεριδούλα για τη δράση της «Κιβωτού». Έφυγα αθόρυβα για χάρη των παιδιών και για το έργο που τότε, νόμιζα ότι γινόταν σε μικρή έκταση σε σχέση με σήμερα, αλλά σε κάθε περίπτωση πίστευα ότι αυτό ήταν καλό για τα παιδιά.
Και μετά έσκασε το σκάνδαλο στο Βόλο! Και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Θα περιμένουμε και θα παρακολουθούμε όλη αυτή την υπόθεση στην εξέλιξη της, από δημοσιογραφικό ενδιαφέρον. Γιατί, τελικά, δεν υπάρχει χειρότερο από το να εκμεταλλεύεσαι αυτές τις ψυχούλες για να χτίζεις το δικό σου κοινωνικό προφίλ και όχι μόνο. Όταν ανοίγουν τα στόματα και αρχίζουν να μιλούν, είμαστε έτοιμοι να τα ακούσουμε όλα.
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο 26/11/2022 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Κάτι γίνεται στη γειτονιά μας… Σαν να ζωντανεύει, λίγο…
Αυτό το μαγαζί, με τους γρήγορους ρυθμούς που πάει, σε λίγο θα είναι έτοιμο να λειτουργήσει. “Στήνεται” στη Ναυπλίου και Αλαμάνας, γωνία. Είναι το πρώτο σούπερ μάρκετ, ακριβώς δίπλα μας. Μέχρι τώρα είχαμε τον “Γαλαξία” και τον “Κρητικό” σε κοντινή απόσταση. Σε λίγο θα προστεθεί και αυτό. Για τα ψώνια της τελευταίας στιγμής, είναι ιδανικό! Ας είναι καλά οι άνθρωποι που έχουν το κουράγιο να ξεκινούν νέες προσπάθειες στη ζωή τους.
Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε δει τα συνεργεία να δουλεύουν… Οργανωμένα και με σχέδιο. Έτσι ώστε το πρώην “συνεργείο” να μεταμορφωθεί στην κυριολεξία σε ένα χώρο “σούπερ μάρκετ”, σύγχρονο και οργανωμένο. Απίστευτο πόσο γρήγορα προχωρούν. Πραγματικά σε λίγο θα βάλουν πάγκους και εμπόρευμα και θα είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν τη δουλειά τους. Λεφτά μόνο να έχεις και όλα είναι στα πόδια σου.
Ναι, τις είδαμε και τις καταγράψαμε αυτές τις εικόνες, καθώς βρεθήκαμε μπροστά στο έργο, σε ένα από τα περπατήματα μας. Και τελικά είναι ωραίο να βλέπεις τον τόπο που μένεις να μη μαραζώνει οικονομικά, αλλά να αναπτύσσεται. Ο χρόνος βέβαια θα δείξει αν αντέχει η περιοχή ένα ακόμα σούπερ μάρκετ. “Α-Β Βασιλόπουλο” πάντως, έστω και ως συνεργάτη, πρώτη φορά βλέπουμε μετά τη Λένορμαν που έκλεισε για να πάει στα Σεπόλια.
Στο εύχομαι Δήμητρα... Καθένα έχει την ομορφιά του, επειδή ότι έφτιαξε ο Θεός είναι ωραίο!