Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…
Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
Τα δικά σας σχόλια
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να γράφετε. Μόνο που για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Είναι λογικό να πρέπει να τα δει πρώτα ο διαχειριστής και να απομακρύνει κάποιο, αν -λέμε τώρα- μπορεί να είναι υβριστικό… Απλά πράγματα.
Αλλά θεώρησα ότι έπρεπε να το γνωρίζετε…
Στο εύχομαι Δήμητρα... Καθένα έχει την ομορφιά του, επειδή ότι έφτιαξε ο Θεός είναι ωραίο!
Καλημέρα! Και εμείς που είμαστε νησιώτες την θάλασσα, τουλάχιστον εγώ, την βλέπω από μακριά! Όσο για τα άλλα νησιά τα…
Τα κολοκυθόπουλα που τα λέμε εμείς, όντως γίνονται γεμιστά με ρύζι και σάλτσα δετό αυγολέμονο. Γίνονται τυροπιτάκια και η κυρίως…
Τι θα έκανα χωρίς εσένα Δημάκο! Σε ευχαριστώ για όλα όσα έχεις κάνει για μένα, κατά καιρούς, σ' αυτόν τον…
Η λέξη χειμώνας βγαίνει από την αρχαία ελληνική λέξη χειμών, που με την σειρά του βγαίνει από την λέξη χεῖμα που σήμαινε χειμερινός καιρός, παγωνιά, κρύο. Μεταφορικά, επίσης, σημαίνει ψυχρός καιρός με θύελλα.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο. Και να το εκτιμάς!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Στο Νυμφαίο της Φλώρινας, έχει ιδιότυπους… σταλακτίτες!
Το χωριό Νυμφαίο (παλαιότερα Νιβέστα ή και Νέβεσκα είναι ορεινός οικισμός (υψόμ. 1.350) που έχει χαρακτηρισθεί από το 1978 ως «διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός». Υπάγεται στο Δήμο Αμυνταίου της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας. Βρίσκεται στο νότιο άκρο του νομού Φλώρινας, στις ανατολικές κλιτύες του όρους Βέρνου, σε απόσταση 57 χλμ. από την πόλη της Φλώρινας μέσω του αυτοκινητοδρόμου 27 και του οδικού άξονα Ξινού Νερού.
Οι ταξιδιωτικοί οδηγοί το παρουσιάζουν ως ένα από τα δέκα ομορφότερα χωριά της Ευρώπης, ενώ στον παγκόσμιο διαγωνισμό της U.N.E.S.C.O. διεκδίκησε το Διεθνές Βραβείο Μελίνα Μερκούρη για την άριστη διαχείριση πολιτιστικού αποθέματος και φυσικού περιβάλλοντος. Ο οικισμός έχει μόνιμο πληθυσμό 132 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2011.
Το Νυμφαίο οικίστηκε περί το 1385 από Βλάχους Οδίτες, δηλαδή λατινοφωνήσαντες αυτόχθονες Μακεδόνες, που επί 1.400 χρόνια φύλαγαν τη γειτονική Εγνατία Οδό και οι οποίοι κατέφυγαν τότε στα απρόσιτα βουνά, ύστερα από σκληρές μάχες με τους Οθωμανούς. Οι φωτογραφίες είναι του Μιχάλη Τσιρλή, δημοσιευμένες στην ομάδα “Νυμφαίου Δρώμενα. Φίλοι της φύσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς Νυμφαίου”.
Μ’ αρέσουν πολύ οι καλλιτέχνες, μουσικοί του δρόμου…
Τον συνάντησα μια Κυριακή πρωί να παίζει το βιολί του στην πλατεία Συντάγματος, στους περαστικούς που δεν ήταν και πολλοί, εκείνη την πρωινή ώρα. Αλλά έπαιζε πολύ όμορφα! Και κάποιες φίλες, ρωσόφωνες, μου είπαν ότι ήταν πατριώτης τους, τον γνώριζαν και είχε επιλέξει να βιοπορίζεται από κάτι που αγαπούσε.
Τον προσέγγισα με τη φωτογραφική μηχανή του κινητού μου, από διαφορετικές πλευρές. Εκείνος απτόητος συνέχιζε να παίζει μουσικές με το βιολί του. Μου αρέσουν πολύ αυτοί οι άνθρωποι. Επιμένουν περπατώντας σε ένα μοναχικό δρόμο, να ζουν στιγμές τους, εκεί όπου εκτιμούν ότι μπορούν να πετύχουν καλό ακροατήριο.
Μεγαλωμένος στη Ρωσία σε μια εποχή που το καθεστώς εκτιμούσε την Τέχνη και φρόντιζε οι πολίτες της χώρας που είχαν ταλέντο, να μπορούν να το καλλιεργήσουν με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Ξένα και μακρινά μας φαντάζουν όλα αυτά, στη χώρα που ζούμε. Εδώ ότι μαθαίνεις, έχει να κάνει αποκλειστικά με τα δικά σου θέλω, με την υπομονή, την επιμονή σου και με προσωπικό οικονομικό κόστος. Τεράστιες οι διαφορές.
Ξεβολευόμαστε εύκολα, από τη θαλπωρή του σπιτιού μας;
Εντάξει, μπορεί ο καιρός να μην είναι ο καλύτερος για βόλτες, αλλά αν το τολμήσουμε κοντά μας, όλο και κάτι καλό θα προκύψει. Δείτε τις σημερινές φωτογραφίες. Είναι τραβηγμένες από τον διαδικτυακό μας φίλο Σταύρο Αποστόλου και τις ανέβασε σε αρκετές ομάδες για τη φύση. Εμείς τις είδαμε την “Natura Hellenica”.
Ο Σταύρος λοιπόν έκανε κάτι που πολύ θα θέλαμε να είχαμε κάνει κι εμείς. Βγήκε μια βόλτα στου Φιλοπάππου, στο κέντρο της Αθήνας, δίπλα στην Ακρόπολη και αντί να κάθεται και να θαυμάζει μόνο από ψηλά την Αθήνα, έσκυψε χαμηλά το βλέμμα του και φωτογράφισε τη φύση όπως είναι σήμερα. Μετά τις βροχές αρχίζει και πρασινίζει.
Εκεί έξω υπάρχουν ομορφιές και κάθε εποχή, όπως αυτή που ζούμε, αν και χειμώνας έχει και αυτή να μας δώσει κάτι… Η γης αρχίζει σιγά σιγά να ξαναπαίρνει πάνω της. Εκεί που νομίζαμε ότι όλα είναι σε μια νάρκη στην πραγματικότητα όλα το πράγμα αρχίζει σιγά – σιγά να αλλάζει γύρω μας. Κι εμείς το παρακολουθούμε αυτό πολύ προσεκτικά.
Ανθισμένες αμυγδαλιές, από τους φίλους μας στην Άνδρο…
Με ανθισμένες αμυγδαλιές από την Άνδρο, το νησί της καρδιάς μας, φωτογραφημένες από τον φίλο μας Λούη, θα σας πάμε σήμερα. Γιατί μπορεί να είμαστε στα τελειώματα του Γενάρη και ο καιρός να είναι άσχημος, τουλάχιστον από πλευρά κρύου, αλλά εκεί έξω η άνοιξη καραδοκεί. Δείτε αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες που τράβηξε από τα Αποίκια, το χωριό που μένει ο φίλος μας.
Σ’ αυτά τα μέρη έχουμε περπατήσει πριν πέντε χρόνια, το 2018, όταν μας φιλοξένησαν για 10 μέρες. Τις μισές από αυτές μείναμε στα Αποίκια και ήταν υπέροχη η παρέα μαζί τους. Θέλουμε να σας δείξουμε από το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μερικά δημοσιεύματα που κάναμε τότε από εκεί, Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μας.
Όπως κι αυτή εδώ, επίσης από το ίδιο χωριό, τα Αποίκια, αυτή τη φορά όμως από τα χέρια της καλή μας φίλης, Ευαγγελίας. Κι εκείνη μας έχει φιλοξενήσει με τον σύζυγό της, τον Μανώλη, στο σπίτι που μένουν. Έναν μικρό παράδεισο, λίγο πιο έξω από το χωριό. Πρόωρα ανθισμένες οι αμυγδαλιές φέτος. Όπως πρόωρα είναι και πολλά άλλα πράγματα λόγω της κλιματικής αλλαγής. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Σ’ αυτό το δρομάκι έχουμε περπατήσει και μπροστά επάνω, ακριβώς, είναι το σπίτι που μέναμε. Φανταστικό! Ήσυχο, ήρεμο, κλασικό χωριό και πολύ κοντά στη χώρα αν κινείσαι με το αυτοκίνητο. Το κοινό σημείο, είναι οι ανθισμένες αμυγδαλιές, αυτό μας άρεσε όταν τις είδαμε δημοσιευμένες στον τοίχο του Λούη. Κι αυτό μας έφερε στη μνήμη όμορφα πράγματα. Έτσι δημιουργούνται όμορφες φιλίες, διαχρονικές!
Χιόνια δεν είδαμε Αθήνα, είχε όμως στην ορεινή Βασιλίτσα
Ο καιρός είναι κακός τις τελευταίες μέρες στην Ελλάδα. Και στην Αθήνα είχαμε πολλές βροχές. Στα ορεινά όμως χιόνισε, όπως εδώ στη Βασιλίτσα Γρεβενών. Η Βασιλίτσα είναι βουνό της Μακεδονίας και της Ηπείρου, στα όρια των νομών Ιωαννίνων και Γρεβενών. Εδώ θα μείνουμε σήμερα, να σας δείξουμε τα χιόνια της.
Η κορυφή της έχει υψόμετρο 2.249 μέτρα και βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της οροσειράς της Βόρειας Πίνδου ανάμεσα στα χωριά Δίστρατο, Σμίξη και Αβδέλλα. Διαθέτει και χιονοδρομικό κέντρο με 18 πίστες και 7 αναβατήρες. Τις φωτογραφίες, στη σημερινή ανάρτηση, τις τράβηξε ο διαδικτυακός μας φίλος, Thodoros Karagiannis.
Και είναι από το Χιονοδρομικό Κέντρο Βασιλίτσας που αυτές τις μέρες έχει την τιμητική του. Το όρος Βασιλίτσα, διαβάζουμε στο Wikipedia, είναι σημαντικός βιότοπος για την αρκούδα, τη βίδρα και το αγριόγιδο, και έχει συνολική έκταση 13.562,9 στρέμματα. Βέβαια, χιονισμένη όπως τη βλέπετε σήμερα, τίποτα από αυτά δεν μπορείτε να διακρίνετε.
Η Βασιλίτσα αποτελεί μια από τις κορυφές της οροσειράς της Πίνδου. Υπάγεται στο εθνικό πάρκο της βόρειας Πίνδου και το μεγαλύτερο μέρος της ανήκει στο νομό Γρεβενών, ενώ ένα μικρό τμήμα της στο νομό Ιωαννίνων. Σε απόσταση 42 χλμ. από την πρωτεύουσα του νομού Γρεβενών βρίσκεται το Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο της Βασιλίτσας. Από την Αθήνα απέχει 420 χλμ. και από τη Θεσσαλονίκη 215 χλμ.
Σε καιρούς έντονης πολιτικής πόλωσης και αντιπαράθεσης
Συμβαίνουν αυτά στην πολιτική… Ακόμα και σε σχετικά ήρεμες εποχές, πολύ περισσότερο τώρα που βρισκόμαστε σε μια άτυπη προεκλογική περίοδο. Διανύουμε ήδη ένα τριήμερο με έντονες συζητήσεις στο κοινοβούλιο, ψηφοφορίες, σενάρια και τακτικισμούς. Όλα αυτά είναι πολύ μακριά από τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων, τα οποία αυτοί που μας κυβερνούν, οφείλουν να τα δουν και να τα αντιμετωπίσουν. Εδώ, το πρωτοσέλιδο της ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΩΝ της 26/1/2023.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 28/1/2023
Διαβάζουμε στο διαδίκτυο: Ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις πυροδοτούν οι αποκαλύψεις του προέδρου της ΑΔΑΕ, Χρήστου Ράμμου, σχετικά με το σκάνδαλο των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων, καθώς σήμερα, Τετάρτη 25/1/2023 αναμένεται στη Βουλή η αποκάλυψη των στοιχείων του φακέλου που παρέδωσε ο κ. Ράμμος στον Αλέξη Τσίπρα.
Και η είδηση συνέχιζε έτσι: Χθες το πρωί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, επισκέφθηκε χθες στα γραφεία της ΑΔΑΕ τον Χρήστο Ράμμο, ο οποίος τον ενημέρωσε σχετικά με τη πορεία των ερευνών στο θέμα των υποκλοπών, κατόπιν του νόμιμου αιτήματος που είχε υποβάλλει ο Αλέξης Τσίπρας.
Εξερχόμενος της συνάντησης και κρατώντας τον φάκελο στον οποίο περιέχονταν τα αποτελέσματα των ερευνών της ΑΔΑΕ από τους παρόχους τηλεφωνίας, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε: «Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα δικαστές εις τας Αθήνας. Και το φως της Δημοκρατίας για ακόμα μία φορά θα νικήσει το σκοτάδι».
Το απόγευμα της ίδιας μέρας ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, την οποία ενημέρωσε με τη σειρά του για τα στοιχεία της ΑΔΑΕ.
“Δυστυχώς οι αποδείξεις επιβεβαιώνουν τους χειρότερους φόβους μας. Η ΕΥΠ, την ευθύνη της οποίας έχει ο Μητσοτάκης, με πρόσχημα την εθνική ασφάλεια και με διατάξεις υπογεγραμμένες από την αρμόδια εισαγγελέα, παραβίαζε το απόρρητο των επικοινωνιών και υπέκλεπτε τις επικοινωνίες πολιτικών προσώπων βουλευτών υπουργών, στρατιωτικών, δημοσιογράφων ακόμα και της ίδιας της ηγεσίας των Ε.Δ.
Σε μια χώρα, κράτος δικαίου, δεν μπορεί να μείνει δίχως απόδοση ευθυνών, ο πρωθυπουργός της εκτροπής και της συγκάλυψης οφείλει να αναλάβει τις αμετάθετες ευθύνες. Να πράξει ότι οποιοσδήποτε πρωθυπουργός σε κράτος δικαίου: Να παραιτηθεί“, ανέφερε σε δήλωσή του μετά τη συνάντηση ο Αλέξης Τσίπρας.
Η επίσημη απάντηση της κυβέρνησης ήρθε δια στόματος του εκπροσώπου της Γιάννη Οικονόμου, που με μία δήλωση -δείγμα πανικού επιδόθηκε σε μια ακόμα παραληρηματική ανακοίνωση γεμάτη αμηχανία, καλώντας τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να προβεί σε πρόταση μομφής.
Αυτά από την επικαιρότητα, έτσι όπως καταγράφεται στην καθημερινότητα, αυτές της μέρες. Να δούμε τώρα λίγο την αλήθεια και την πραγματικότητα, χωρίς να υποβαθμίζουμε συνειδητά αυτή την τόσο σοβαρή υπόθεση;
Ο κ. Τσίπρας προχώρησε σε πρόταση δυσπιστίας κι αυτό σημαίνει ότι τις προσεχείς μέρες θα «απολαύσουμε» άλλο ένα τριήμερο πολιτικής αντιπαράθεσης με πυροτεχνήματα που θα αναπαράγουν τα φιλικά ΜΜΕ, αλλά όχι επί της ουσίας. Το ζήτημα που τίθεται είναι, οι πολίτες μπορούν να εμπιστεύονται μια κυβέρνηση που πολιτεύεται μ’ αυτόν τον τρόπο και όχι με υπευθυνότητα και σύνεση, πάνω στα σοβαρά και μεγάλα προβλήματα που απασχολούν τους ανθρώπους;
Δεν θέλουμε να παρακολουθήσουμε άλλο αυτή την άγονη αντιπαράθεση, που εντέλει έχει σχέση μόνο με τον θώκο της εξουσίας. Αυτό που εμείς θα θέλαμε, θα ήταν να δούμε κάποιον να θέλει και να προσπαθεί να παρέμβει για τη ακρίβεια, τον πληθωρισμό, την καθημερινότητα.
Όλα δείχνουν ότι έχουμε μπει σε μια έντονη προεκλογική περίοδο. Και το μόνο που δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα είναι η… ημερομηνία των εκλογών. Αν και τα σενάρια σε ότι αφορά αυτό το ζήτημα, δίνουν και παίρνουν.
Λες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία, λύνονται με τις εκλογές. Αν και πολλοί το πιστεύουν αυτό, η ζωή έχει δείξει ότι δε συμβαίνει έτσι στην πραγματικότητα. Κοιτάζοντας λίγο πίσω, στο παρελθόν, θα το αντιληφθείτε αυτό με σαφήνεια…
Το βέβαιο είναι ότι οι άνθρωποι έχουν απογοητευτεί από το πολιτικό σύστημα και έχουν γυρίσει την πλάτη τους στους πολιτικούς. Κι αυτό, μάλλον είναι κάτι που τους αξίζει. Αλλού πρέπει να αναζητήσουμε σωτηρία. Κάπου που να υπάρχει σταθερότητα, πραγματική δικαιοσύνη, διαχρονικότητα και συνέχεια στον ικανό ηγέτη. Και υπάρχει, αρκεί αν τον ψάξουμε με σοβαρότητα.
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 28/1/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Μαργαρίτες το χειμώνα; Υπάρχουν και είναι υπέροχες!
Αυτές τις μαργαρίτες τις είδαμε στο τοίχο του Τούρκου φίλου μας Yaşar Durmaz. Κι ενώ εμφανισιακά προσομοιάζουν πολύ με την κοινή μαργαρίτα, η ουσιαστική διαφορά της Euryops Pectinatus είναι ότι πρόκειται για ένα είδος χειμερινής ανθοφορίας, ιδανική για να προσθέσει χρώμα και ζωντάνια στον κήπο ή το μπαλκόνι σας, τους μήνες που λίγα φυτά είναι ανθισμένα.
Πρόκειται για πολυετής πόα με καταγωγή από την Αφρική και από τα πιο εύκολα στην καλλιέργειά τους και ανθεκτικά είδη μαργαρίτας. Μορφολογικά η διαφορά της από το κονό αγριολούλουδο έγκειται κυρίως στο χρώμα του δαντελωτού και ιδιαίτερα πυκνού φυλλώματος που είναι αργυροπράσινο, ενώ τα άνθη ανάλογα με την ποικιλία αποτελούνται από μία, δύο ή και περισσότερες σειρές πετάλων.
Στις πιο συνήθεις από τις 95 και παραπάνω ποικιλίες που διαθέτει η μαργαρίτα Euryops pectinatus είναι μονά, διαμέτρου 3-5cm και με έντονα κίτρινη απόχρωση. Το ύψος του φυτού φτάνει στο 1-1,50 μέτρο ενώ σε παράπλευρη ανάπτυξη τα 60-90cm, για αυτό και σε φυτεύσεις σε παρτέρια τα φυτά θα πρέπει να τοποθετούνται σε απόσταση περίπου ενός μέτρου μεταξύ τους.
Υπεροχο το κειμενο. Το ποιημα στο τελος μου θύμισε τις γυναικες της γειτονιάς της μητέρας μου που οταν πεθανε τις…