Η πόλη που ζούμε, η γειτονιά του Κολωνού είναι μια κλασική γειτονιά της Αθήνας… Ατέλειωτες πολυκατοικίες, διαμερίσματα, παρκαρισμένα αυτοκίνητα από τη μια και την άλλη άκρη του δρόμου, όπου αυτό είναι εφικτό. Το ζητούμενο είναι να περνάει ένα αυτοκίνητο ανάμεσα τους και να υπάρχουν υποτυπώδη πεζοδρόμια για τους πεζούς. Και αυτά υπάρχουν. Εδώ, η οδός Διστόμου.
Κάθετη στη Διστόμου είναι η Επιδαύρου. Ξεκινάει από την οδό Συράκου, δίπλα από την πλατεία Πανταζοπούλου, διασχίζει τη Λένορμαν, είναι τα όρια της μιας πλευράς της πλατείας Πέτρουλα ή Αγιου Κωνσταντίνου και φτάνει χαμηλά στη Μαραθονομάχων, κάπου κοντά στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Ένας δρόμος, που συχνά έχει μια κάποια κινητικότητα.
Οι φωτογραφίες είναι παρμένες χθες Κυριακή που κινηθήκαμε στα όρια της περιοχής. Ίσως γι’ αυτό και η ελάχιστη έως μηδενική κίνηση από ανθρώπους. Τις Κυριακές, οι άνθρωποι που εργάζονται δεν βιάζονται να ξυπνήσουν… Ακόμα κι όταν το βιολογικό ρολόι τους το επιβάλει, έχουν τον τρόπο να χουζουρέψουν στο κρεβάτι ώς το μεσημέρι. Κάπως έτσι, είναι η γειτονιά που ζω…
