Αρχείο κατηγορίας Δημοσιογραφικά

Δεν ήταν ομολογουμένως κάτι εύκολο για μένα, επειδή αγαπώ τη δημοσιογραφία. Αλλά έπρεπε να βάλω στη σωστή σειρά τις αγάπες μου… Έγραψα λοιπόν ένα e-mail το έστειλα στη διεύθυνση της εβδομαδιαίας εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ, υπόψη της διεύθυνσης και των συναδέλφων. Ήταν ο πιο ανώδυνος τρόπος, να τους πω ότι ο κύκλος αυτός ολοκληρώθηκε για μένα.

Έτσι έκανα γνωστό, ότι σταματώ να αρθρογραφώ στην εφημερίδα. Κάτι που το έκανα και μου άρεσε, από το ξεκίνημα της εφημερίδας. Οι συνάδελφοι έκριναν ότι έπρεπε να ενημερωθούν και οι αναγνώστες και το έβαλαν στη θέση του άρθρου… Αυτό είναι το φύλλο. Και η σελίδα 7 στο εξής θα φιλοξενεί, ολόκληρη, επίκαιρα σχόλια. Χαρούμενος, που η απόφαση μου δεν δημιούργησε πρόβλημα στην εφημερίδα…

Σας έχω και το πρωτοσέλιδο του φύλλου που δημοσιεύτηκε. Ήταν το φύλλο 1.200. Μαζί πορευτήκαμε όλα αυτά τα χρόνια… Κι ευχαριστώ που με τον ωραίο τρόπο τους, επικοινώνησαν και με τους αναγνώστες μου. Λίγοι ή πολλοί, άξιζε να γνωρίζουν την απόφαση μου, όχι μέσα από φήμες, αλλά με τον τρόπο που επέλεξα εγώ.

Περπατούσαμε χθες, για δουλειά την Ερμού. Και κάποια στιγμή βρέθηκα σε ένα μικρό στενό δρόμο, κάθετο στη Μητροπόλεως, την οδό Μνησικλέους. Και θυμήθηκα! Εδώ είχε το τυπογραφείο της, η πρώτη εφημερίδα που δούλεψα, επαγγελματικά. Η ΓΝΩΜΗ του Πώποτα! Και ήταν η εποχή που περνούσε ο τύπος από την κλασική τυπογραφεία με τις μηχανές και τη λινοτυπία, στην πρώτη μορφή της φωτοσύνθεσης. Στα 1983!

Θυμάμαι που μόλις είχα τελειώσει το στρατιωτικό και με έφεραν σε επαφή με τον δημοσιογράφο Κώστα Γερονικολό. Εκείνος με καλοδέχτηκε στο γραφεία του, κάπου στη Μητροπόλεως και μου είπε πως είχε κλείσει από δημοσιογράφους, αλλά αν ήθελα, θα μπορούσα να δουλέψω στη διόρθωση της εφημερίδας. Δεν είχα άλλη επιλογή. Τα χρήματα ήταν καλά. 35.000 δραχμές τότε, ήταν ένα ποσό πολύ μεγάλο. 

Σαράντα χρόνια μετά… Μπήκα στο στενό δρομάκι της Μνησικλέους. Και προσπάθησα να θυμηθώ. Δεν είμαι βέβαιος αν ήταν σ’ αυτή την πόρτα η είσοδος ή στο προηγούμενο νούμερο, πάνε τώρα τόσα χρόνια από τότε και όλα έχουν αλλάξει… Αλλά θυμάμαι πως ήταν κάπου στον 4ο όροφο και καλοκαίρι όταν πήγαμε. Ίσως ακόμα από το 1982… Πολύ πριν βγει στα περίπτερα η εφημερίδα, εμείς βγάζαμε δοκιμαστικά φύλλα, για τα οποία και πληρωνόμασταν κανονικά.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις καθημερινές, τα απογεύματα που ερχόμασταν, η εφημερίδα ήταν πρωινή στα περίπτερα κι εγώ είχα μια 50ρα βέσπα τότε, δίχρονη και την άφηνα κάτω στον πεζόδρομο, όπως αυτή η παρκαρισμένη μηχανή. Κι από εδώ φεύγαμε, κατά τις 11-12 τα μεσάνυχτα, όταν κλείναμε το φύλλο. Θυμάμαι την Πόπη Γκανά που σήμερα έχει τις εκδόσεις “Μελάνι”, από τη διόρθωση, που με βοήθησε πολύ να σταθώ, στα πρώτα μου βήματα.

Τριαντάφυλλα από την Ομάδα ROSES, δια χειρός Sudhas Sudha. Ας μιλήσουμε λοιπόν γι’ αυτά, σήμερα μιας και όπως σας είχα συνηθίσει τα τελευταία χρόνια την Παρασκευή, είχατε το προνόμιο να διαβάζετε πρώτοι το άρθρο που θα δημοσιεύονταν στη στήλη μου “Επισημάνσεις” που για αρκετές δεκαετίες, φιλοξενούνταν στην 7η σελίδα της εβδομαδιαίας κρητικής εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ. Και από αυτή την εβδομάδα σταματάνε…

Μόνο που έκρινα πως, ήρθε ο καιρός να καταθέσω τα… όπλα. Έγκαιρα, ειδοποίησα τους συναδέλφους μου στην εφημερίδα, που ξέρω ότι μοχθούν για να βγάλουν, κάθε Σάββατο, στο περίπτερο αυτό το έντυπο, σχετικά με την πρόθεση μου. Προηγουμένως ενημέρωσα τον εκδότη και φίλο μου Νίκο Καραγιαννάκη και τη γυναίκα του Γεωργία. Είχαμε πάντα μια καλή σχέση και ήθελα και μετά από αυτό να την κρατήσουμε.

Δεν είναι καλύτερα λοιπόν τα τριαντάφυλλα που σας έχω σήμερα; Μέσα από αυτόν τον χώρο, θα συνεχίσουμε να μιλάμε, να επικοινωνούμε, με πιο απλά, καθημερινά πράγματα. Τις αναλύσεις για ζητήματα επικαιρότητας, θα τις αφήσουμε σε άλλους συναδέλφους. Οι δικοί μας στόχοι, είναι πολύ διαφορετικοί και θέλουμε να επικεντρώσουμε σ’ αυτό.

Δεν θα σταματήσουμε να γράφουμε, όσο αντέχουμε και μπορούμε, επειδή αυτό είναι κάτι που αγαπούμε και μας αναζωογονεί. Απλά θα προσπαθούμε να εντοπίσουμε απλά θέματα μέσα από την καθημερινότητα που θα μας βοηθούν να γινόμαστε καλύτεροι και πιο χρήσιμοι άνθρωποι. Θα βγάζουμε τα σώψυχα μας, με τον τρόπο που ξέρουμε να κάνουμε, χωρίς υπερβολές και επιτηδεύσεις.

Αυτός ο τίτλος είναι από ένα πρωτοσέλιδο της ΠΑΤΡΙΔΑΣ Ηλείας και αποτυπώνει τα τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες στην περιοχή αυτή. Και να ήταν μόνο η Ηλεία! Παντού όπου υπάρχουν ακόμα ελιές, αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Αιτία η τεράστια αύξηση της τιμής τους ελαιόλαδου που ξεκίνησε από πέρσι και συνεχίζεται…

Το φαινόμενο της κλοπής ελιάς υπήρχε και στο παρελθόν, αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα φέτος είναι σε έξαρση. Κι αυτό οφείλεται στην υψηλή τιμή του ελαιόλαδου αλλά και στην μειωμένη παραγωγή και άρα υψηλή τιμή της επιτραπέζιας ελιάς.

Ο κ. Γρηγόρης Γρουζίδης, ελαιοπαραγωγός και πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Παγγαίου, τονίζει στον “ΑγροΤύπο” ότι «φέτος έχουμε μειωμένη παραγωγή ελιάς, λόγω ακαρπίας. Όμως και αυτή την λίγη παραγωγή δεν είναι σίγουρο ότι θα καταφέρουμε να την συγκομίσουμε γιατί έχουμε μεγάλο αριθμό κλοπών. Έρχονται στα χωράφια και μαζεύουν τις ελιές μας. Ακόμη και τις βραδινές ώρες, γίνονται κλοπές της παραγωγής μας.

Έχουμε κάνει εθελοντικές ομάδες και προσπαθούμε να φυλάξουμε τα ελαιόδεντρα μας. Όμως φοβόμαστε και να μην γίνει κάνα κακό όταν βρεθούμε με τους κλέφτες και τότε θα το πληρώσουμε εμείς.

Κάναμε συνάντηση με τον  Αντιπεριφερειάχη Καβάλας, Αλέξη Πολίτη, από τον οποίο ζητήσαμε να μεταφέρει στην Περιφέρεια το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε. Ζητάμε να αναλάβουν την φύλαξη των ελαιόδεντων οι δασάρχες και αγροφύλακες αλλά και η αστυνομία.

Και η βρώσιμη ελιά κινδυνεύει…

Στο μεταξύ αναμένεται να ξεκινήσει η συγκομιδή της βρώσιμης πράσινης ελιάς ποικιλίας Χαλκιδικής. Η τιμή παραγωγού είναι από 2 έως 2,20 ευρώ το κιλό. Η ακαρπία στην περιοχή είναι μεγάλο πρόβλημα, ξεκινά από 70% και σε κάποια χωράφια είναι ολική».

Ανεξέλεγκτες διαστάσεις έχουν πάρει τους τελευταίους μήνες οι κλοπές ελιών και ελαιολάδου αφού οι ακραίοι καύσωνες που «χτύπησαν» τη Μεσόγειο επιβάρυναν την παραγωγή και ώθησαν την τιμή του «υγρού χρυσού» σε πολύ υψηλά επίπεδα. Οι τιμές παραγωγού, οι οποίες πριν από δύο χρόνια ήταν περίπου στα 3,5 ευρώ ανά κιλό, στις αρχές του 2023 σκαρφάλωσαν στα 4-4,5 ευρώ. Σήμερα, στο τέλος της ελαιοκομικής περιόδου, έχουν φτάσει τα 8-8,5 ευρώ. Παραγωγοί και έμποροι βρίσκονται σε απόγνωση μιας και σχεδόν καθημερινά το αστυνομικό δελτίο εμπλουτίζεται με περιπτώσεις κλοπών ελαιόλαδου αλλά καρπών ελιάς.

Λόγω της υψηλής τιμής του ελαιολάδου, πλέον οι ελαιοπαραγωγοί και οι έμποροι ζουν με τον φόβο μήπως είναι τα επόμενα θύματα των συμμοριών που σαρώνουν χωράφια και αποθήκες και δεν αφήνουν τίποτα στο διάβα τους. Οι επαγγελματίες του κλάδου, έχουν επιστρατεύσει κάθε μέσο προκειμένου να προφυλαχθούν όπως ειδικά gps σε σχήμα ελιάς που τοποθετούνται στα δέντρα και ειδοποιούν σε περίπτωση που κάποιος τα μετακινήσει. Τίποτα ωστόσο δεν φαίνεται ικανό να βάλει τέλος στη δράση των απατεώνων. Τα περιστατικά έχουν αυξηθεί δραματικά θέτοντας σε συναγερμό τις αστυνομικές Αρχές που ήδη επεξεργάζονται σχέδια προκειμένου να περιορίσουν το φαινόμενο. Οι αριθμοί είναι αδιάψευστος μάρτυρας.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., από την 1η Σεπτεμβρίου 2023 έως και τις 12 Νοεμβρίου καταγράφηκαν 13 περιπτώσεις κλοπών ελαιοκάρπου και 28 περιπτώσεις κλοπών ελαιολάδου.

Ειδικότερα, όσον αφορά στους καρπούς της ελιάς, εκλάπησαν συνολικά περισσότεροι από εννέα τόνοι, ενώ συνελήφθησαν για τέτοια αδικήματα τέσσερις Έλληνες.

Όσον αφορά στο ελαιόλαδο, στο παραπάνω χρονικό διάστημα αφαιρέθηκαν περισσότερα από 2.200 λίτρα, ενώ συνελήφθησαν για τέτοιου είδους κλοπές πέντε Έλληνες και ένας αλλοδαπός.

Σημεία των καιρών…

Νομίζω πολύ παραστατικά περιγράφει το χθεσινό πρωτοσέλιδο της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ το όλο θέμα. Το ζήτημα δεν είναι απλά να λες κάτι, αλλά και να το εννοείς. Και να έχεις προετοιμάσει καλά τα βήματα σου ώστε να εφαρμοστούν τα μέτρα και να έχουν αποτέλεσμα. Δυστυχώς εδώ το πράγμα ξεκίνησε από την αρχή στραβά. Η ΚΥΑ για την εφαρμογή των μέτρων θα υπογραφεί την επόμενη εβδομάδα, λένε. Βλέπεις δεν… πρόκαναν!

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 13/1/2024

«Η Ελλάδα δεν είναι μπανανία και ο πληθωρισμός της απληστίας δεν μπορεί να είναι ανεκτός» τόνισε ο πρωθυπουργός κ. Κ. Μητσοτάκης μετά τη σύσκεψη που είχε το πρωί της περασμένης Τετάρτης, στο Μέγαρο Μαξίμου. Άκου, όρος “πληθωρισμός απληστίας”! Για τη μπανανία, κανένα σχόλιο. Ζούμε εδώ και ο καθένας μας αντιλαμβάνεται τι σημαίνει αυτό, στην καθημερινότητα μας.

Η έντονη πληθωριστική κρίση, που έπληξε τις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, αποδόθηκε σε μεγάλο βαθμό στον λεγόμενο greeflation (πληθωρισμός απληστίας). Και παρά το γεγονός ότι δεν είναι ο μόνος λόγος πίσω από την εκρηκτική άνοδο των τιμών, πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι οι άπληστες επιχειρήσεις που αυξάνουν τις τιμές, φέρουν μεγάλη ευθύνη.

Αναρωτιέμαι αν θα τους συνετίσουν οι δηλώσεις του πρωθυπουργού. Αλλά επειδή τίποτα δεν είναι βέβαιο, σ’ αυτόν τον κόσμος που ζούμε, πήραν και κάποια μέτρα που θα τους υποχρεώσουν, ως ένα βαθμό, να προσαρμοστούν έστω και για λίγο, έστω και ελεγχόμενα.

Ιδού λοιπόν τα μέτρα που ανακοίνωσαν ότι θα πάρουν άμεσα. Και μείς θα περιμένουμε ως πολίτες που υφιστάμεθα τα αποτελέσματα αυτής της απληστίας να δούμε αν και πώς θα υποχωρήσει στην πράξη, ουσιαστικά και όχι εικονικά, η μείωση των τιμών των προϊόντων στο ράφι

Πρώτο μέτρο. Μειώνουν τις παροχές προς τα σουπερμάρκετ και μ’ αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζουν κάποιες χαμηλότερες τιμές για τον καταναλωτή.

Συγκεκριμένα, περιορίζουν τις συνολικές εκπτώσεις των προμηθευτών στα σούπερ μάρκετ κατά 30% και μεταφέρουν το όφελος στον καταναλωτή με αντίστοιχη μείωση της τιμής στο ράφι. Το μέτρο αυτό θα εφαρμοστεί στις κατηγορίες που σύμφωνα με την Επιτροπή Ανταγωνισμού παρατηρήθηκαν αποκλίσεις. Τα προϊόντα αυτά είναι απορρυπαντικά, καθαριστικά σπιτιού, οδοντόκρεμες, αφρόλουτρα, σαμπουάν και βρεφικές πάνες.

Δεύτερο μέτρο. Αποτρέπουν τις αδικαιολόγητες ανατιμήσεις όπου αυτό είναι τεχνικά δυνατό να συμβεί με αποτελεσματικούς ελέγχους.

Δεν θα επιτρέπουν στους προμηθευτές που αυξάνουν τις τιμές των προϊόντων να υλοποιούν προωθητικές ενέργειες για τα προϊόντα που έχουν ανατιμήσει για τρεις μήνες. Αυτό το μέτρο αφορά όλα τα προϊόντα που πωλούνται στα σούπερ μάρκετ. Προφανώς, για τους προμηθευτές που διατηρούν σταθερές ή μειώνουν τις τιμές των προϊόντων τους, επιτρέπονται κανονικά οι προωθητικές ενέργειες προς όφελος των καταναλωτών.

Τρίτο μέτρο. Καθαρές τιμές από το χωράφι στο ράφι. Τι ωραία που ακούγεται! Και δεν θα έπρεπε έτσι να λειτουργεί πάντα η αγορά; Για να διασφαλίσουν την απόλυτη διαφάνεια στην εφοδιαστική αλυσίδα από το χωράφι στο ράφι, θα υποχρεώνουν τους προμηθευτές να πωλούν τα προϊόντα στο λιανεμπόριο σε καθαρές τιμές, net pricing. Επιτρέπεται μόνο πιστωτικό τιμολόγιο ύψους έως 3% για επιστροφές προϊόντων ή φύρας. Το μέτρο θα αφορά στα νωπά φρούτα, λαχανικά και κρέατα.

Τέταρτο μέτρο. Θα μπει πλαφόν στο μεικτό περιθώριο κέρδους, για το βρεφικό γάλα. Για τις τιμές πώλησης του βρεφικού γάλακτος, ορίζεται πλαφόν στο περιθώριο μεικτού κέρδους των εταιρειών που εισάγουν, παράγουν και διακινούν το βρεφικό γάλα στην Ελλάδα. Το πλαφόν ορίζεται ως το άθροισμα του λειτουργικού κόστους της εταιρείας για τη συγκεκριμένη κατηγορία προϊόντων και εμπορικού κέρδους 7%.

Θα μπορέσουν να αποδώσουν άραγε τέτοια μέτρα; Αμφιβάλω. Πολύ θεωρητικά, μου ακούγονται. Πιο πολύ μοιάζουν να «χαϊδεύουν» τα αυτιά ως ωραίες προτάσεις, αλλά υπάρχουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί που θα είναι σε θέση να εφαρμόσουν τα παραπάνω μέτρα; Μακάρι η ζωή να με διαψεύσει στην απαισιοδοξία μου, αλλά μια παλιά πρακτική λέει ότι δε βγαίνεις στα κανάλια να κάνεις γνωστά τα μέτρα που σκέφτεσαι να πάρεις, αλλά τα εφαρμόζεις σιωπηλά και χωρίς να δώσεις το χρόνο και τη δυνατότητα, όλοι αυτοί οι άπληστοι να προσαρμόσουν τις τακτικές τους ώστε να βρουν νέες μεθόδους και να… συνεχίσουν απρόσκοπτα το έργο τους!

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 13/1/2023, στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Πολλοί κάνουν σχέδια για τη νέα χρονιά… Έχουν ακόμα το κουράγιο να κάνουν σχέδια, να βάζουν στόχους, αλλά όπως και να ‘χει, εκτιμούν πως είναι καλό να κάνουν έναν απολογισμό της χρονιάς που φεύγει, έτσι ώστε να μπορούν να βάζουν ακόμα πιο ψηλά τον πήχη των προσδοκιών τους. Έτσι έχουν μάθει κι έτσι κάνουν, χρόνια τώρα, νομίζοντας ότι αυτό τους ωφελεί από μόνο του.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 30/12/2023

Το 2023 μετρά. ώρες πια… Και στους ανθρώπους αρέσει να κάνουν απολογισμούς. Αν και θα διαβάσετε πολλούς επί μέρους, αυτές τις μέρες, θα μας επιστρέψετε να κάνουμε μια απόπειρα να το δοκιμάσουμε κι εμείς στο πλαίσιο ενός άρθρου για τις ανάγκες της εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ.

Κάθε χρόνο τέτοιες γιορτινές μέρες, οι περισσότεροι άνθρωποι γυρίζουμε το χρόνο πίσω και προχωράμε στην αξιολόγηση των πεπραγμένων μας το έτος που ετοιμαζόμαστε να αποχαιρετήσουμε. Άλλοι κοιταζόμαστε στον καθρέφτη για μια μικρή διαδικασία αυτοκριτικής, άλλοι αντικρίζουμε την άμμο στην κλεψύδρα να κυλά με… νοσταλγία, άλλοι πάλι χρησιμοποιούμε τις εμπειρίες που αποκομίσαμε ως εφαλτήριο για να… κατακτήσουμε τον κόσμο, τη χρονιά που ξημερώνει!

Όπως και να ‘χει όμως, ήταν ιδιαίτερο το 2023. Έχοντας αφήσει πλέον πίσω μας τη λαίλαπα της πανδημίας επιχειρήσαμε να βρούμε ξανά τους ρυθμούς της καθημερινότητάς μας, το κέφι μας, το χαμόγελό μας. Άλλοτε τα καταφέραμε, άλλοτε όχι. Είναι τόσο αδυσώπητη, βλέπετε, η σκληρή πλευρά της κοινωνίας μας που πολλές φορές φροντίζει να σβήνει, με τον πλέον κυνικό τρόπο, το χαμόγελο από τα χείλη μας.

Πως θα ήταν, όμως, αλήθεια το πρόσωπο του 2023 αν ήταν το πρόσωπο ενός ανθρώπου; Τι συναισθήματα θα κουβαλούσε; Τι θα μας έλεγε με το βλέμμα του; Πως θα μπορούσε να ισορροπήσει ανάμεσα στην ευτυχία και τη δυστυχία; Στην αποθέωση και την κατακραυγή; Στην πίστη για ένα καλύτερο αύριο και στην απογοήτευση για το σήμερα;

Και πώς θα μπορούσε να καταγράψει τις προσδοκίες, τις ελπίδες και τους φόβους των πολιτών για την χρονιά που έρχεται, αλλά και την αποτίμησή τους για την χρονιά που φεύγει;

Συγκριτικά με έναν χρόνο πριν, παρατηρείται μια αύξηση στο ποσοστό των πολιτών που δηλώνουν την ελπίδα ως κυρίαρχο, ενώ η ανησυχία έχει υποχωρήσει λιγάκι, όχι πολύ. Πάντα υπάρχει ο φόβος και πολλοί είναι εκείνοι που συνεχίζουν να παίρνουν τα μέτρα τους. Σημειώνουμε ότι τον Δεκέμβριο η πανδημία ήταν και πάλι σε έξαρση.

Εκείνοι που μας κυβερνούν και αυτή τη χρονιά, δίνουν υποσχέσεις ότι θα προσπαθήσουν να αλλάξουν τα πράγματα. Μια ματιά μόνο στα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα τα τους θα σας πείσει. Εύκολο; Καθόλου. Γι’ αυτό και συνήθως οι άνθρωποι εστιάζουν σε ανώδυνα πράγματα όπως μια πιο υγιεινή διατροφή το νέο έτος και για απώλεια σωματικού βάρους. Ταυτόχρονα, ένα υψηλό ποσοστό των πολιτών υπόσχεται να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα αγαπημένα του πρόσωπα (οικογένεια και σχέση).

Αξιοσημείωτο είναι ότι για το 2023 ένα πολύ μικρό ποσοστό των ερωτηθέντων δηλώνει ότι εκπλήρωσε στον απόλυτο βαθμό τις υποσχέσεις που είχε δώσε στον εαυτό του τη χρονιά που φεύγει. Ακολουθούν κάποιοι που επιμένουν ότι εκπλήρωσαν τις περισσότερες από τις υποσχέσεις που είχαν δώσει στον εαυτό τους και ένα μεγαλύτερο ποσοστό το οποίο δηλώνει ότι κάποιες ολοκλήρωσε, ενώ κάποιες άλλες όχι. Άφησαν δηλαδή πίσω τους δουλειά και για τη χρονιά που έρχεται!

Τι θα φέρει το 2024; Στην ερώτηση «τι πιστεύετε μπορεί να συμβεί το 2024;», ένα μεγάλο ποσοστό δεν είναι και πολύ αισιόδοξο. Ενθαρρυντικό είναι ότι άρχισε να φαίνεται το τέλος της πανδημίας, τουλάχιστον έτσι επικίνδυνο όπως το γνωρίσαμε, ενώ αρκετοί είναι εκείνοι που θα ήθελαν να βελτιώνεται η ελληνική οικονομία και μαζί της να καλυτερεύσει η θέση του Έλληνα πολίτη.

Τα προηγούμενα χρόνια με τα μνημόνια και την οικονομική δυσπραγία, είδαν να μειώνεται αισθητά το εισόδημα τους, είτε αυτό είτε ο μισθός ενός εργαζομένου, είτε η σύνταξη τους, να υποβαθμίζεται η ποιότητα της ζωής τους και τίποτα μπροστά του δεν δείχνει ότι αυτό μπορεί ή πρόκειται να αλλάξει άμεσα.

Είναι ωραίο να ακούς τους οικονομολόγους να λένε ότι η επενδυτική βαθμίδα θα αλλάξει τα πράγματα, αλλά η πραγματική ζωή δεν πορεύεται με τους αριθμούς. Και η κοινωνία χρειάζεται μια αληθινή ελπίδα για να πιαστεί, όχι μεγαλόστομες χωρίς καμιά ουσία, δηλώσεις. Επιτέλους αλήθειες θέλουμε και όχι χάϊδεμα των αυτιών. Δε γεμίζει έτσι το στομάχι, δεν καλυτερεύει η ποιότητα της ζωής μας.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στο τελευταίο για φέτος, φύλλο της κρητικής εφημερίδας ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Αχ αυτά τα εμβόλια! Τον καιρό που μας ωθούσαν να τα κάνουμε, προσπαθούσαν να μας πείσουν για την αναγκαιότητα τους, ως ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού μας, απέναντι στην πρωτόγνωρη σε αντοχή και επέκταση ίωση… Σήμερα που αυτή εξελίχθηκε σε μια εποχιακή ίωση, όπως και τόσες άλλες, μαθαίνουμε πράγματα και φρίττουμε.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 23/12/2023

Αν αληθεύει το δημοσίευμα του POLITICO, τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και κάποιος μας κορoϊδεύει κατάμουτρα. Η είδηση αναφέρει: Στα σκουπίδια κατέληξαν τουλάχιστον 215 εκατομμύρια δόσεις εμβολίων για τον κορονοϊό που αγοράστηκαν από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην δυσκολότερη φάση της πανδημίας, με τους υπολογισμούς να κάνουν λόγο για ένα κόστος προς τους φορολογούμενους, που εκτιμάται σε 4 δισ. ευρώ.

Ειδικότερα, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, από τα τέλη του 2020, οπότε και εγκρίθηκαν τα εμβόλια για τον κορονοϊό, οι χώρες της ΕΕ παρέλαβαν 1,5 δισ. δόσεις.

Ωστόσο, ένας τεράστιος αριθμός εμβολίων που αντιστοιχούν σε περίπου 0,7 δόσεις ανά άτομο για το σύνολο του πληθυσμού των ευρωπαϊκών κρατών, έχουν καταλήξει σε χώρους υγειονομικής ταφής.

Ψηλά στην σχετική λίστα βρίσκονται η Εσθονία και η Γερμανία.

Πάντως, αρκετές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας και της Ελλάδας, δεν έχουν δημοσιοποιήσει στοιχεία αναφορικά με τον αριθμό των εμβολίων που έχουν καταλήξει στα απορρίμματα. Γιατί άραγε; Δεν έχουν τέτοια στοιχεία ή δεν είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν και να τα δώσουν στη δημοσιότητα;

Φοβούνται την γενική κατακραυγή για τη σπατάλη ή συμβαίνει κάτι άλλο; Οι πολίτες θα ήθελαν να γνωρίζουν. Και νομίζω πως δεν είναι παράλογο αυτό. Το παράλογο είναι να μη δίνουν στη δημοσιότητα στοιχεία σε κείνους που, στην ουσία, πλήρωσαν.

Όπως και να ‘χει, οι υπολογισμοί βασίζονται σε δεδομένα από 19 ευρωπαϊκές χώρες. Στις 15 αριθμώνται αυτές που παρείχαν στοιχεία στο έντυπο, ενώ για άλλες 4 έχουν υπάρξει σχετικές αναφορές στα ΜΜΕ. Στην Ελλάδα ούτε κι αυτό υπάρχει! Πόσο καλά είναι σε θέση να κρύβουν στοιχεία όταν αυτά δεν βολεύουν εκείνους που μας κυβερνούν…

Με βάσει τις τιμές των εμβολίων που έχουν αναφερθεί στα ΜΜΕ, το POLITICO εκτιμά ότι η αξία των δόσεων που πετάχτηκαν αφορούν σε περισσότερα από 4 δισ. ευρώ. Για σκέψου! Τεράστια ποσά και δεν ανοίγει, ούτε ένα ρουθούνι…

Στο ίδιο άρθρο σχολιάζεται πάντως ότι πολλά από τα εμβόλια που κατέληξαν στα σκουπίδια αγοράστηκαν στην «κορύφωση» της πανδημίας, στις αρχές του 2021. Ωραία, κατανοητή είναι η ανησυχία και εύλογη. Αλλά όλο το ενδιαφέρον εξαντλείται στην αγορά των εμβολίων; Και μετά τι; Κανείς δεν ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει την εξέλιξη του θέματος;

Εκείνη την περίοδο, θυμόμαστε, περίοδο είχε ξεσπάσει σφοδρός ένας διεθνής ανταγωνισμός για την εξασφάλιση των πολυπόθητων εμβολίων. Φαίνεται ότι κάποιοι «καπάτσοι» το εκμεταλλεύτηκαν, ως συνήθως, για να κερδοσκοπήσουν. Και ασφαλώς δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η μόνη φορά.

Οι πολύ μεγάλες ποσότητες που παραγγέλθηκαν από ΕΕ, ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο είχαν ως αποτέλεσμα οι χώρες να μείνουν με τεράστιες ποσότητες εμβολίων ως «στοκ», ακόμα και όταν ο Covid υποχώρησε.

Επιπλέον, οι προσπάθειες για δωρεά των περισσευούμενων εμβολίων σε τρίτες χώρες ματαιώθηκαν λόγω μείωσης ζήτησης, αλλά και θεμάτων διαχείρισης αποθήκης. Είναι αρκετή η δικαιολογία για σας που διαβάζετε αυτές τις γραμμές; Για μας είναι φανερό πως όχι, γι’ αυτό και επιλέξαμε να αρθρογραφήσουμε πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα

Αναμένουμε όλη αυτή η δημοσιοποίηση να ανοίξει στόματα και να μιλήσουν για το τι ακριβώς συνέβη και στη χώρα μας. Διότι πέρα από τους εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους που κάποιοι ήθελαν να μας χωρίσουν, σε εκείνη την κρίσιμη περίοδο, τώρα προσπαθούν να μας πείσουν, με τη στάση τους και τη συμπεριφορά τους, ότι είμαστε και ανόητοι, αφού τους αφήνουμε ανενόχλητους να σπαταλούν πόρους, αναμφίβολα χρήσιμους για τη δημόσια υγεία.

Όταν υπάρχουν τόσες και τέτοιες οικονομικές ανισότητες δεν έχει κανείς το δικαίωμα να προχωρεί σε τέτοιες κινήσεις. Η λαλίστατη κυβέρνηση στη χώρα μας τι έχει να πει πάνω σ’ αυτό το ζήτημα; Πολύ θα θέλαμε να γνωρίζουμε την άποψη της.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στο φύλλο του Σαββάτου 23 Δεκεμβρίου 2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».