Αρχείο κατηγορίας Δημοσιογραφικά

Την περασμένη Τρίτη ο πρωθυπουργός της χώρας είπε την ημερομηνία των εκλογών στην Ελλάδα. Αναμενόμενη, αν και πολλοί την είχαν επισημάνει. Και παρά το γεγονός ότι όλοι άρχισαν να κάνουν σενάρια για την επόμενη μέρα μετά τις εκλογές, στην πραγματικότητα τα αληθινά προβλήματα είναι εδώ και απασχολούν τους ανθρώπους στην καθημερινότητα τους. Η φωτογραφία είναι από το site του ΕΘΝΟΥΣ.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 1/4/2023

Είναι ενδιαφέρουσα η έρευνα που έδωσε στη δημοσιότητα η Ένωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας της ΓΣΕΕ και την οποία πραγματοποίησε με σκοπό την καταγραφή των αντιδράσεων των καταναλωτών στην τρέχουσα αύξηση των τιμών των προϊόντων και υπηρεσιών που καταναλώνει.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο χρονικό διάστημα από 10 Ιανουαρίου έως 10 Φεβρουαρίου 2023, με συμπλήρωση χιλίων επτακοσίων δέκα (1.710) on line ερωτηματολογίων.

Ας ρίξουμε μια ματιά στα σημαντικότερα αποτελέσματα που προέκυψαν: Σε τακτική συντήρηση και επισκευή της κατοικίας τους προβαίνει πάντα μόνο το 4,8%. Στην πλειονότητά τους οι ερωτώμενοι (59,9%) δηλώνουν ότι τελευταία φορά που συντήρησαν την κατοικίας τους ήταν τα τελευταία τρία ή περισσότερο από πέντε χρόνια.

Οι καταναλωτές που μείωσαν το ποσοστό θέρμανσης της κατοικίας τους σε μεγάλο βαθμό αποτελούν το 86,8%. 8 στους 10 επιλέγει να φορά περισσότερα ρούχα για να αποφεύγει τη δαπάνη της θέρμανσης. Το 91,3% χαμηλώνει ή κλείνει τη θέρμανση τις νυχτερινές ώρες του ύπνου. Σε ποσοστό 40%, οι καταναλωτές μειώνουν τις φορές που κάνουν μπάνιο ενώ οι περισσότεροι προτιμούν ένα γρήγορο ντους αντί για μπάνιο (73,5%).

Το 74,4% δηλώνει ότι αποφεύγει τη χρήση του φούρνου της ηλεκτρικής κουζίνας. Δεν είναι μικρό όμως και το ποσοστό όσων μείωσαν και το καθημερινό μαγείρεμα (57%). Στην ίδια λογική, μείωσαν και το σιδέρωμα ρούχων (73,7%) ενώ επιλέγουν να πλένουν τα πιάτα στο χέρι για να αποφύγουν τη χρήση του πλυντηρίου πιάτων (79,4%). Επίσης, την προτίμησή τους στην απλώστρα ρούχων, αντί για στεγνωτήριο δηλώνει το 94,6% των καταναλωτών.

Στην ερώτηση αν πραγματοποιούν αγορές από το καλάθι του νοικοκυριού, η πλειονότητα απαντά αρνητικά (83%). Οι καταναλωτές σημειώνουν ότι το καλάθι του νοικοκυριού δε συμβάλλει καθόλου στη μείωση κόστους τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης του νοικοκυριού τους (71,0%).

Από τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό οι καταναλωτές θεωρούν πρωταρχική τους ανάγκη να καλύψουν το κόστος των τροφίμων (73,2%). Δευτερεύουσα, αλλά εξίσου σημαντική ανάγκη θεωρούν την κάλυψη του κόστους ιατρικής περίθαλψης (59,8%), στη συνέχεια της θέρμανσης (54,3%) και τέλος του ενοικίου/ δανείου κατοικίας (53,9%). Αξιοσημείωτο είναι το γεγο­νός ότι η ψυχαγωγία για τους περισσότερους είναι από καθόλου έως μέτρια σημαντική (77,4%) όπως, ομοίως, η προσωπική φροντίδα (70,2%) και η ένδυση (76,10%).

Οι καταναλωτές μείωσαν και τη μετακίνηση με Ι.Χ. 77,3% ενώ ιδιαίτερα σημαντικό ποσοστό μείωσε και την αγορά τροφίμων και τα λοιπά βασικά είδη πρώτης ανάγκης (55,6% και 65,10% αντίστοιχα). Τέλος, οι καταναλωτές για να ανταπεξέλθουν στις ανατιμήσεις προϊόντων και ενέργειας επιλέγουν να προβούν σε περικοπή δαπανών για την προσωπική τους φροντίδα αλλά και την ένδυση / υπόδηση (83,5% και 90,4%).

Αναφορικά με τις δραστηριότητες αναψυχής, 6 στους 10 καταναλωτές αδυνατούν να απολαύ­σουν έστω και μία εβδομάδα διακοπές το χρόνο. Το 56,2% δεν έχει κάνει διακοπές τουλάχιστον τα 3 τελευταία έτη ή και καθόλου. Σχεδόν 3 στους 10 καταναλωτές δεν έχουν κάνει διακοπές εδώ και πολλά χρόνια, ενώ ομοίως στην ίδια κατάσταση βρίσκεται και το υπόλοιπο 27,8% που απέδρασε μόλις για μία εβδομάδα πριν από τρία έτη.

Σχετικά με τις διατροφικές συνήθειες, μία φορά την εβδομάδα μπορεί να καταναλώνει κρέας το 41,3%. Με βάση τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό, ψάρι μία φορά την εβδομάδα καταναλώνει το 52,3%. Το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και για τα πουλερικά, αφού μόλις μία φορά καταναλώνεται από το 55,9%.

Επτά στους 10 ερωτώμενους επιλέγουν να αγοράζουν τρόφιμα με βάση την προσφορά και την χαμηλότερη τιμή. Σχεδόν όλοι οι καταναλωτές επιθυμούν να αγοράζουν προϊόντα απ’ ευθείας από τους παραγωγούς, χωρίς τη μεσολάβηση μεσαζόντων (91,5%). Λαχταρούν, άραγε, όλοι αυτοί οι άνθρωποι τις εκλογές που ξέρουν καλά πως δεν πρόκειται να αλλάξουν διόλου τα πράγματα;

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 1 Απριλίου 2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Σημείο των καιρών, αν μη τι άλλο! Τραπεζικά μεγαθήρια όπως η Gredid Suisse, μέσα σε μια νύχτα, καταρρέουν… Και οι άνθρωποι τρέμουν από ανασφάλεια για όλα όσα βλέπουν να έρχονται μπροστά τους. Αν και οι κυβερνώντες κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να σταματήσουν την κατρακύλα, δεν καταφέρνουν και πολλά πράγματα…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 25/3/2023

Ας ξεκινήσουμε με αλήθειες: Η ελβετική τράπεζα Gredid Suisse ήταν ο 19^ος μεγαλύτερος δανειστής της Ευρώπης. Και για όσους εμπιστεύονται ακόμα αυτό το σύστημα πραγμάτων, η Ελβετία ήταν ο παράδεισος τέτοιων ιδρυμάτων. Εκεί έτρεχαν να διασφαλίσουν τα χρήματα τους, όσοι είχαν και αγωνιούσαν για την ύπαρξη τους, από τη γενικότερη οικονομική ανασφάλεια.

Εδώ και μερικές μέρες όμως, αυτό έχει αλλάξει. Ο δανειστής με έδρα τη Ζυρίχη αναγκάστηκε από τις ελβετικές αρχές, να δεχτεί από την μακροχρόνια εγχώρια αντίπαλο της UBS, μια «ένεση» ρευστότητας, για να διασωθεί.

Μέσα στο προηγούμενο Σαββατοκύριακο, υπογράφηκε συμφωνία 3 δις ελβετικών φράγκων και για λίγες ώρες, επέτρεψε σε πολλούς στην αγορά, να αναπνεύσουν με ανακούφιση.

Το ζητούμενο ήταν να συμβεί αυτό, πριν ανοίξουν οι αγορές της Δευτέρας, ώστε να υπάρξει μια στοιχειώδης προστασία των επενδυτών και των καταθετών της, αλλά και να αναχαιτίσει μια γενικότερη τραπεζική κρίση. Και όλα δείχνουν ότι προσωρινά, τα κατάφεραν. Λέμε προσωρινά, γιατί κανείς δεν μπορεί με ασφάλεια να πει, τι θα γίνει στη συνέχεια.

Διότι, μπορεί οι αγορές να μάζεψαν το πτώμα της Gredid Suisse, αλλά ο κώδωνας του κινδύνου, μόλις άρχισε να χτυπά και μάλιστα εκκωφαντικά, σε διεθνές επίπεδο. Η περίπτωση της, δείχνει ξεκάθαρα, ότι το τραπεζικό σύστημα δεν είναι και τόσο σταθερό, όσο οι άνθρωποι του, πίστευαν, μέχρι χθες.

Μάλιστα, όλα ξεκίνησαν εδώ και πολύ καιρό και δεν έχουν και πολύ ομοιότητα με όσα οδήγησαν στην κατάρρευση της τράπεζα Silicon Valley Bank (SVB) της Καλοφόρνια, πριν λίγο καιρό. Ειδικοί σε σχέση με τις τράπεζες, λένε πως ο τρόπος με τον οποίο οι Ελβετοί διαμόρφωσαν τη διάσωση της Gredid Suisse, έκαναν τα πράγματα πολύ χειρότερα, αντί να δίνουν κάποια λύση.

Πόση εμπιστοσύνη πια, μπορεί να έχουν επενδυτές σε ομόλογα που προέρχονται από τέτοια τραπεζικά ιδρύματα; Από ελάχιστη έως καθόλου! Κι ένα γενικότερο ντόμινο που θα οδηγήσει σε ξεπούλημα, πιέζοντας τις τιμές προς τα κάτω, υπονομεύοντας ολόκληρο το σύστημα, είναι πια πολύ πιθανό.

Και προσέξτε: Όλα αυτά συμβαίνουν στην Ελβετία! Φανταστείτε τι κλίμα υπάρχει σε ολόκληρο τον πλανήτη, αλλά και στη χώρα μας, γενικότερα. Αν και οι εγχώριοι κυβερνητικοί παράγοντες, έσπευσαν να μας διαβεβαιώσουν ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για τις δικές μας τράπεζες, λες και είμαστε σε μια γυάλα αποστειρωμένη! Λες και δεν έχουμε την εμπειρία των capital controls. Λες και μόνοι μας, μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας ή λες και αγνοούμε πόσο ακριβά πληρώσαμε και πληρώνουμε τη «διάσωση» των συστημικών τραπεζών.

Όσοι έχουν στηρίξει την ελπίδα τους στα χρήματα, είδαν κατάματα πως μάλλον είναι καιρός να επανεξετάσουν τη στάση τους, δεδομένου ότι διαπίστωσαν πως η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Προσωπικά, ουδέποτε στηρίξαμε κάτι σοβαρό πάνω τους και ως πελάτες τους, δανειολήπτες, έχουμε πέσει κατά καιρούς, θύματα πολλαπλής εκμετάλλευσης. Αρκετά λοιπόν! Παρακολουθούμε από μακριά το θέμα, αποκλειστικά και μόνο από δημοσιογραφικό ενδιαφέρον.

Σ’ αυτό το σημείωμα μας επιδιώξαμε να μείνουμε στο ζήτημα που, άλλα πιο μεγάλα έντυπα θα επιχειρήσουν να χαμηλώσουν του τόνους, εμφανίζοντας το, ως να έχει… επιλυθεί! Αλλά να είστε βέβαιοι, ότι αυτό μπήκε, προσωρινά, κάτω από το χαλί, ελπίζοντας ότι θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες.

Σας λέω όμως με βεβαιότητα, ότι τέτοιες μέρες, δεν πρόκειται να έρθουν. Τα πράγματα θα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Το σύστημα «μπάζει» από παντού και σύντομα θα πάρει μαζί του πολλούς που σήμερα αρέσκονται να εμφανίζονται ως ισχυροί, τουλάχιστον από οικονομική άποψη.

Δεν μπορεί να αντέξει, όσο κι αν έχει μάθει, στο πέρασμα των χρόνων, να μεταλλάσσεται και να αναζητάει «σωτήρες» ανάμεσα στους υπηρέτες του. Εξάντλησε τα όρια του και τα περιθώρια στένεψαν, απελπιστικά. Θέλουν να μην το βλέπουν; Δικαίωμα τους! Αλλά εσείς, μην αγνοείτε αυτή τη μεγάλη αλήθεια που ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο, Σάββατο 25/3/2023, στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στην στήλη μου «Επισημάνσεις».

Τη φωτογραφία την είδα δημοσιευμένη στο Facebook  από τη διαδικτυακή μας φίλης Μαίρη Δήμου. Και τη συνόδευε μ’ αυτά τα λόγια: Θα πω ότι οι παπαρούνες μου θυμίζουν τα παιδικά μου χρόνια που μεγάλωσα στην εξοχή και κάθε άνοιξη γέμιζε παπαρούνες, και το τραγούδι του Αττίκ παπαρούνα… Κι εσάς ίσως σας θυμίζουν… Αυτή είναι η άνοιξη της καρδιά μας που θέλουμε να καλωσορίσουμε.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 18/3/2023

Η Άνοιξη ήταν και παραμένει η πιο όμορφη εποχή του χρόνου και παρ’ όλο που ημερολογιακά κρατά μόλις τρεις μήνες, εμείς γνωρίζουμε ότι σε καμιά περίπτωση δεν κρατάει τόσο πολύ. Το έχουμε δει στην πράξη, έχουμε ζήσει και ζούμε τις επιπτώσεις τις κλιματικής αλλαγής.

Το κλίμα, λοιπόν, έχει αλλάξει. Δεν έχει πια τη σταθερότητα που είχε κάποτε. Όλα γίνονται ξαφνικά και απότομα. Απότομα έρχεται ο Χειμώνας, και το ίδιο απότομα το Καλοκαίρι. Αυτές οι δυο εποχές μας έμειναν στις πιο ακραίες μορφές τους. Μαζί με την Άνοιξη και το Φθινόπωρο, «εξαφανίστηκε» χρονικά.

Οι ανθρώπινες παρεμβάσεις που γίνονται, με σκοπό αποκλειστικά το κέρδος, έχουν καταστρέψει αυτή την ισορροπία που ήξερε η γενιά μας. Γνωρίζαμε και μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε σχετικά εύκολα τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Τώρα πια, όχι. Αλλά και τι είναι το ίδιο, θα μου πείτε;

Η Άνοιξη, θυμάμαι, είχε μια γλύκα και μια ομορφιά! Και τη συνδύαζες με μια φύση που άνθιζε και ήταν γεμάτη υπέροχα πράγματα να σου δώσει. Χόρταινε το μάτι και χαίρονταν η ψυχή. Οι αισθήσεις όλες ήταν σε μια υπερδιέγερση. Μπορούσες να ξεχωρίσεις τα πάντα. Και οι θερμοκρασίες ήταν σε μια ιδανική ισορροπία. Όλα, ήταν πιο ξεκάθαρα.

Έτσι και αποφάσιζες να βγεις μια βόλτα έξω στη φύση, όλα έμοιαζαν τόσο όμορφα γύρω σου! Κι εμείς το κάναμε συχνά, επειδή μας αρέσει να ζούμε τέτοιες, ξεχωριστές στιγμές. Και μας αρέσει πάντα, ακόμα και τώρα. Άλλο, αν πια ο χρόνος μας είναι περιορισμένος.

Ωστόσο θέλουμε, επιθυμούμε και το κάνουμε, να κρατούμε ζωντανές τις αισθήσεις μας σε ότι αφορά αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και έχουν σχέση με τον καιρό. Και καθώς ζούμε στην Ελλάδα, όταν αυτός είναι σχετικά καλός, είναι ωραίο να απολαμβάνουμε μέρες ηλιόλουστες, ακόμα κι όταν ο ήλιος μόλις «κρυφτεί» από κάποιο σύννεφο, έχει την παγωνιά του.

Μα, θα πεις, δεν ξέρεις πώς να ντυθείς, δεν ξέρεις αν πρέπει να βάλεις πάνω σου κάτι βαρύ ή να παραμείνεις ελαφρά ντυμένος, έχοντας την αίσθηση ότι είναι… καλοκαίρι. Όσο γι’ αυτό, εμείς ξέρουμε πως έχει ακόμα δρόμο μπροστά του και δεν βιαζόμαστε να έρθει.

Δεν αντέχουμε τους καύσωνες, τις υψηλές θερμοκρασίες, τον ήλιο που καίει. Μας αρέσει η ισορροπία. Στις μέρες μας όμως κι αυτή έχει διαταχτεί. Έχει αλλάξει, όπως όλα γύρω μας. Αλίμονο σε όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει και περιμένουν ανεδαφικά πράγματα.

Επιθυμούμε κάθε στιγμή να είναι ξεχωριστή και να μετρά στα θετικά. Το πιστώνουμε κι εμείς εκεί, επειδή, ακριβώς μας αρέσει. Το βλέπεις παντού γύρω σου. Ακόμα και στη μικρή εγκαταλειμμένη αλάνα που δεν μπόρεσε να καταστρέψει το ανθρώπινο χέρι με τις παρεμβάσεις του.

Άνοιξη είναι το χαμόγελο στα χείλη των παιδιών. Η χαρά Θεού στο πρόσωπο ενός αγαθού συνανθρώπου, που εκτιμάς. Το χαλαρό πρόγραμμα που έχεις επιλέξει στην προσωπική σου ζωή. Και οι ευθύνες που θες να έχεις, για να της δίνεις νόημα.

Αυτή την Άνοιξη θέλουμε να καλωσορίσουμε. Αυτήν την Άνοιξη περιμένουμε. Κι αυτήν θέλουμε να ζήσουμε και είμαστε αποφασισμένοι να το διεκδικήσουμε και να το πετύχουμε. Να γιατί αγαπούμε την εποχή αυτή και σπεύδουμε να την καλωσορίσουμε προκαταβολικά, πριν ακόμα η εαρινή ισημερία να την φέρει στην πόρτα μας. Θέλουμε να έχουμε μια καλή σχέση μαζί της και με ότι εκείνη κουβαλά στην πλάτη της.

Σε λίγο όλα αυτά τα ανθισμένα δέντρα θα «δέσουν» τον καρπό τους και τα αγριολούλουδα θα γίνουν ακόμα πιο όμορφα, αφού όλα τα μπουμπούκια θα ανοίξουν και θα μοσχοβολήσει ο τόπος. Μ’ αρέσει να τα παρακολουθώ και να τα θαυμάζω.

Αρνούμαι να τα κόβω για το ανθοδοχείο του σπιτιού. Ακόμα κι αυτή η μικρή παρέμβαση, στα μάτια μου μοιάζει ως ένα βαθμό, με καταστροφή. Κι έτσι επιλέγω να το αποφεύγω, όσο εξαρτάται από εμένα, με έργα και πράξεις στην καθημερινότητα μου. Ξέρουμε ότι θα περάσει από πάνω μας και κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή, αυτής της μοναδική ομορφιάς.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 18/3/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Θύμα εκμετάλλευσης, η γυναίκα, έχουν φροντίσει όσοι μοιράζουν… γιορτές, να της δώσουν κι αυτής μια μέρα στις 365 του χρόνου, έτσι για να έχει την ψευδαίσθηση ότι είναι κάτι σημαντικό. Αλλά στη γυναίκα αξίζει κάτι πολύ περισσότερο από μια μέρα. Κάθε μέρα της πρέπει να είναι στην κορυφή τους ενδιαφέροντος του άνδρα, μικρή ή μεγάλη, μάνα ή αδελφή. Ο ρόλος της αναντικατάστατος!

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 11/3/2023

Αρέσουν στους ανθρώπους οι γιορτές. Και ψάχνουν ευκαιρίες γι’ αυτές! Καλόπιστοι άνθρωποι, ίσως σου πουν πως οι παγκόσμιες μέρες, δεν αποτελούν μόνο γιορτές, αλλά και υπενθυμίσεις για να συνεχίσουν να έχουν ευαισθησίες. Μια τέτοια μέρα, ήταν και η 8 Μαρτίου, αφιερωμένη στη γυναίκα.

Αυτή, λένε, είχε σκοπό να αναδείξει τη προσφορά των γυναικών στην κοινωνία, την οικονομία, την οικογένεια και τον πολιτισμό. Πόσο χρόνια ακούω αυτό το… ποίημα! Αλλά ποια είναι η αλήθεια; Εντελώς διαφορετική. Στους άνδρες συμβαίνει με μια τέτοια γιορτή να… βγάζουν από πάνω τους την ευθύνη να τις αγαπούν και να τις φροντίζουν!

Ενώ οι γυναίκες συντηρούν και αποδέχονται επί της ουσίας αυτή την τόσο διαφορετική αντιμετώπιση, που φτάνει στα όρια της εκμετάλλευσης. Πρόκειται για μια ημέρα η οποία μας ενθαρρύνει να αναγνωρίσουμε τις αδικίες που γίνονται σε βάρος των γυναικών, καθώς και να δεσμευτούμε όλοι μαζί για μια κοινωνία στην οποία η ισότητα των φύλων θα είναι πραγματικότητα.

Πότε, πού, πώς; Σε πιο πλανήτη θα συμβούν όλα αυτά; Δεν είναι υπερβολικά καλό για να ακούγεται ως αληθινό ή είναι μια δικιά μου εικόνα που έχω αποκομίσει από τη ζωή, την πραγματική ζωή;

Κάθε χρόνο, η θεματολογία της Ημέρας της Γυναίκας φροντίζουν να επικεντρώνεται σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα, με τη φετινή ημέρα να έχει τίτλο: «Ψηφιακά: Καινοτομία και τεχνολογία για την ισότητα των φύλων». Αν δείτε εσείς να προοδεύει η γυναίκα ως φύλλο σ’ αυτόν τον τομέα, να μου το πείτε, παρακαλώ.

Και τι ξέρουμε για την ιστορία αυτής της μέρας; Πολλά! Μια πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο θα σας δείξει μονοπάτια που ούτε τα είχαμε φανταστεί. Οι ρίζες λοιπόν της Ημέρας της Γυναίκας εντοπίζονται στη Νέα Υόρκη, κατά το έτος 1857, οπότε και χιλιάδες γυναίκες που εργάζονταν σε εργοστάσια ύφανσης πραγματοποίησαν διαμαρτυρίες για τις άδικες συνθήκες εργασίας, ζητώντας ισότητα στους μισθούς και ένα πιο ανθρώπινο ωράριο.

Ήταν μια από τις πρώτες οργανωμένες πορείες που έκαναν εργαζόμενες γυναίκες διεκδικώντας ισότητα και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τις χιλιάδες που ακολούθησαν.

Πάνω από μισό αιώνα αργότερα, έλαβε χώρα για πρώτη φορά στην ίδια πόλη η «Εθνική Ημέρα της Γυναίκας» στις 28 Φεβρουαρίου του 1909, η οποία διοργανώθηκε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αμερικής. Από την επόμενη χρονιά, η συγκεκριμένη γιορτή είχε καθιερωθεί σε δεκάδες χώρες ως «Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας».

Στην Ευρώπη, ο πρώτος καταγεγραμμένος εορτασμός της ημέρας, σημειώθηκε στις 8 Μαρτίου του 1911 σε Αυστρία, Δανία, Γερμανία και Ελβετία, οπότε και πάνω από ένα εκατ. γυναίκες βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν υπέρ των γυναικείων δικαιωμάτων, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters.

Και μετά τι; Τελειώνουμε εδώ; Μάλλον όχι. Οι άνθρωποι την εξέλιξαν και με… ευχές! Διότι δε γίνεται να γιορτάζει κάποιος και να μην τους εύχεσαι. Δείτε μερικές που αλιεύσαμε:

Αγαπημένη μου γυναίκα είσαι ότι πιο πολύτιμο και ακριβό έχω στη ζωή μου. Σου εύχομαι χρόνια πολλά.. μαζί μου! Εύχομαι οι γυναίκες να μάθουν να αγαπούν τον εαυτό τους και να μην χρειάζεται να υποκρίνονται κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι. Η γιορτή της γυναίκας πάντα μου θυμίζει, πόσο υπέροχο είναι να σε έχω. Χρόνια Πολλά!

Η ευτυχία… η χαρά… η καλοσύνη… η αγάπη… η ελπίδα… η επιτυχία… η ομορφιά… Όλες γένους θηλυκού … Όλες μοναδικές… Εύχομαι Χρόνια Πολλά σε κάθε μία γυναίκα ξεχωριστά! Αγαπημένη μου, συγνώμη για όσες φορές σε αμφισβήτησα, σε πλήγωσα, σε στεναχώρησα, σε άγχωσα… Σε αγαπώ πολύ! Χρόνια πολλά!

Χρόνια πολλά στα πιο όμορφα ιδιαίτερα απαιτητικά πλάσματα της γης! Να μας αγαπάτε και να μας κάνετε καλύτερους… σας λατρεύω! Αυτά, τα ολίγα!

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 11/3/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Η διαπίστωση στον τίτλο μας είναι τραγική. Και ακόμα δεν έχουν τελειώσει… Κάθε ψυχή που έχει τα χαρακτηριστικά ανθρώπου, δεν μπορεί να μείνει απαθείς. Και οι εφημερίδες που “έχασαν” το θέμα, την πρώτη μέρα, την επομένη στις 2/3/2023 είχαν πιο ισχυρά ανακλαστικά. Αυτό είναι από τη ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ… Και φυσικά ο αριθμός των νεκρών τις επόμενες μέρες θα γίνει ακόμα μεγαλύτερος…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 4/3/2023

Το να χάνονται έτσι και μ’ αυτόν τον τρόπο, ανθρώπινες ζωές, είναι ασφαλώς συγκλονιστικό! Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστό το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Λες και φάγαμε μια γροθιά στο στομάχι.

Εκείνο το πρωί, δεν ήταν σαν κάθε πρωινό… Είχαμε σηκωθεί από νωρίς, όπως μας αρέσει να κάνουμε επειδή αυτή η ώρα είναι πιο δημιουργική και το ραδιόφωνο μας “προσγείωσε” απότομα σε έναν κόσμο που μας αρέσει, δεν μας αρέσει, τον ζούμε, αφού είμαστε κομμάτι του.

Πενήντα επτά οι νεκροί, 57 νεκροί, 56 οι αγνοούμενοι, ο μέχρι τώρα απολογισμός από τη μετωπική σύγκρουση δυο αμαξοστοιχιών στο ύψος των Τεμπών. Πώς να το δεχτείς όλο αυτό με φυσιολογικό τρόπο; Αδύνατον!

Παρακολούθησα την εξέλιξη όλη της προσπάθειας, από την ώρα που ξημέρωσε, των σωστικών συνεργείων να ψάχνουν ανάμεσα στα συντρίμμια για τυχόν επιζώντες. Τιτάνια η προσπάθεια.

Και την ίδια ώρα στα μέσα ενημέρωσης άκουγα τους συνήθεις “ειδικούς” να μιλούν και να λένε πόσο πίσω είμαστε στο ζήτημα ασφάλειας των σιδηροδρομικών διαδρομών.

Στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας, λένε πως τα τρένα, που δεν είναι πια δημόσια στην Ελλάδα, αλλά ιδιωτικά (τα αγόρασαν Ιταλοί “επενδυτές“) δεν διαθέτουν τίποτα από τις νέες τεχνολογίες, αλλά ούτε καν φωτοσήμανση, έχουν μείνει στην τεχνολογία του περασμένου αιώνα.

Θα ζητηθούν ευθύνες για τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν; Ο πρωθυπουργός ήταν εκεί, όπως και ο αρμόδιος για τις Μεταφορές υπουργός, αλλά και οι υπόλοιποι πολιτικοί ηγέτες. Υποσχέθηκαν ότι θα διερευνήσουν τα αίτια. Αλλά δεν θα περίμενε κανείς μόνο αυτό. Θα ήθελαν οι όποιοι «επενδυτές», να εφαρμόζουν τις οδηγίες για την ασφάλεια των επιβατών προληπτικά και όχι πυροσβεστικά.

Το μεσημέρι της Τετάρτης που μας πέρασε είχαμε την πρώτη πολιτική αντίδραση. Ο υπουργό Μεταφορών κ. Κ. Καραμανλής δήλωσε δημόσια ότι παραιτείται. Και μετά τι; Περιμέναμε ώς το απόγευμα στις 6 για να κάνει δηλώσει ο πρωθυπουργός.

Τίποτα το νέο, τίποτα το ουσιαστικό. Όλα λειτουργούν μόνο για το θεαθήναι και λειτουργεί κάτω από την πίεση των επερχόμενων εκλογών και των επιπτώσεων που αυτά θα έχουν. Άρα, λέμε και δε λέμε την αλήθεια ή τις μισές αλήθειες, ώστε να συσκοτίζεται περισσότερο η κατάσταση.

Το θέμα πήρε διεθνείς διαστάσεις. Τα ΜΜΕ όλου του κόσμου, ιδιαίτερα τα πιο αναγνωρισμένα, έδωσαν την είδηση αυτή στα δελτία τους, με έμφαση μερικά μάλιστα και πρώτο. Τίποτα πια δεν είναι το ίδιο με χθες.

Συνήθως έτσι συμβαίνει στην καθημερινότητα και στη ζωή. Από τη μια στιγμή στην άλλη, όλα αλλάζουν. Δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο. Αλλά εμείς ζώντας στη διαρκή λιακάδα του μυαλού μας, κάθε φορά και συμβαίνει αυτό, όταν τα πράγματα ξεφεύγουν από τον προγραμματισμό, πέφτουμε από τα σύννεφα.

Ωστόσο στη διαρκή ενημέρωση την Τετάρτης, αλλά και των επόμενων ημερών, πέρα από το συναισθηματικό μέρος στο οποίο έριξαν πολύ βάρος, μάθαμε ότι από τον Αύγουστο του 2020 καταγράφεται ερώτηση στη Βουλή για την κατάσταση στις σιδηροδρομικές υποδομές, λόγω της μη λειτουργικότητας των ETCS, των φωτοσημάτων και την τηλεδιοίκηση.

Κι αυτό, με αφορμή τον εκτροχιασμό συρμού του Προαστιακού Σιδηρόδρομου που πραγματοποιούσε το δρομολόγιο Κιάτο – Αίγιο. Σε αυτή επισημαίνονταν πως «η κατάσταση της σιδηροδρομικής υποδομής στο σύνολο του δικτύου είναι σήμερα σε οριακό επίπεδο, με αποτέλεσμα, πέρα από το χαμηλό επίπεδο εξυπηρέτησης που προσφέρει ο σιδηρόδρομος στους επιβάτες, να τίθενται και ζητήματα ασφαλείας και αξιοπιστίας του δικτύου, τα οποία είναι υψίστης σημασίας». Και τι έγινε; Τίποτα!

Μ’ αρέσει που οι ανίκανοι πολιτικοί δηλώνουν ότι δεν πρόκειται ν’ αφήσουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί, αλλά μήπως έχουν διάθεση να λύσουν κανένα; Μονίμως εκεί τα παρκάρουν όλα τα προβλήματα, που απασχολούν τους ανθρώπους.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 4/3/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Τι κάνουν την Καθαρά Δευτέρα; Πετούν χαρταετό και τρώνε νηστίσιμα. Και όλα αυτά, τάχα μου ως μέρος των θρησκευτικών υποχρεώσεων. Στην πραγματικότητα πρόκειται για άλλη μια γιορτή που επικεντρώνει στην αγορά και το εμπόριο. Δείτε, ας πούμε, την περίπτωση της λαγάνας. Ακούω τους ειδικού; ότι θα φτάσει και σε κάποιες περιπτώσεις θα ξεπεράσει τα πέντε (5) ευρώ… Η απόλυτη αισχροκέρδεια!

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 25/2/2023

Προσπαθώ να θυμηθώ… Δύσκολο να οδηγήσεις τη σκέψεις σου μισό αιώνα πίσω, αλλά εμείς στο χωριό αυτή τη μέρα, την Καθαρή Δευτέρα, δεν τη γιορτάζαμε ιδιαίτερα. Αν θυμάμαι κάτι, αυτό είναι τα λούπινα ή λουμπίνια και τα αλευρομουτζουρώματα που έκαναν κάποιοι και γελάγαμε… Είχε, δε λέω, το χαβαλέ του, το πράγμα αλλά ποτέ δε με απασχόλησε ιδιαίτερα. Όπως δεν απασχολεί και τους ανθρώπους, σήμερα, ιδιαίτερα. Τους νοιάζει μόνο το γλέντι και η συμμετοχή τους σ’ αυτό το πανηγύρι.

Για τις ανάγκες αυτού του άρθρου το έψαξα λίγο το πράγμα. Και δείτε μερικά πράγματα που βρήκα στη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια:

Η ημέρα της Καθαράς Δευτέρας, γιορτάζεται έντονα σε όλη την Ελλάδα, με διάφορα έθιμα και αποτελεί επίσημη αργία, αν και αυτό παίζεται για πολλούς κλάδους εργαζομένων. Συνηθίζεται πανελλαδικά να τρώγεται λαγάνα, δηλαδή άζυμο ψωμί που παρασκευάζεται μόνο εκείνη τη μέρα, ταραμάς, χαλβάς, θαλασσινά, λαχανικά, ελιές και φασολάδα χωρίς λάδι. Όλα αυτά βέβαια στην εποχή μου ήταν μέρος της καθημερινής διατροφής μας, όχι μια μόνο μέρας.

Κύρια έθιμα σε όλη την Ελλάδα είναι το πέταγμα του χαρταετού, αλλά και το λεγόμενο Γαϊτανάκι, έθιμο που έφεραν από τη Μικρά Ασία οι πρόσφυγες. Στα Μεστά και στους Ολύμπους και στο Λιθί της Χίου, αναβιώνει το Έθιμο του Αγά με τις ρίζες του στην Τουρκοκρατία, όπου σε ένα θεατρικό ο Αγάς ως δικαστής, καταδικάζει με χιούμορ τους θεατές.

Άλλο έθιμο με ρίζες στην Τουρκοκρατία είναι εκείνο της μεταμφίεσης κάποιου κατοίκου της Αλεξανδρούπολης σε Μπέη και της περιφοράς του στην πόλη μοιράζοντας ευχές. Οι κάτοικοι του Πόρου καθαρίζουν τα μαγειρικά σκευάσματά τους από τα λίπη των κρεάτων που καταναλώθηκαν τις Απόκριες σε ένα έθιμο που αποκαλείται ξάρτυσμα.

Σε ορισμένα χωριά της Κέρκυρας λαμβάνει μέρος ο Χορός των Παπάδων όπου οι ιερείς στήνουν χορό που ακολουθείται από τους γέροντες. Στην Κάρπαθο οδηγούνται στο Λαϊκό Δικαστήριο Ανήθικων Πράξεων από τους Τζαφιέδες, δηλαδή τους χωροφύλακες, οι κάτοικοι που αντάλλαξαν απρεπείς χειρονομίες, ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη από τους σεβάσμιους της πόλης. Το αλευρομουτζούρωμα στο Γαλαξίδι, όπου οι καρναβαλιστές πασαλείφονται με αλεύρι και χορεύουν κυκλικά.

Στη Μεθώνη Μεσσηνίας γίνεται του Κουτρούλη ο γάμος, αναπαράσταση ενός πραγματικού γάμου του 14ου αιώνα, ενώ στη Νέδουσα οι αγρότες προσκαλούν την ευημερία (!) με το αγροτικό καρναβάλι τους. Στη Βόνιτσα ένας αχυρένιος ψαράς δεμένος σε γάιδαρο γυρνώντας μέσα από το χωριό καταλήγει σε μια φλεγόμενη βάρκα στο έθιμο του Αχυρένιου – Γληγοράκη, ενώ στη Θήβα λαμβάνει μέρος ο Βλάχικος γάμος όπου ξυρίζεται ο γαμπρός για να παντρευτεί κάποιον άντρα συγχωριανό του μεταμφιεσμένο σε νύφη. Τέλος, οι Μουτζούρηδες στο Πολύσιτο Βιστωνίδας, μουτζουρώνουν με κάπνα τους επισκέπτες του χωριού.

Τα έθιμα λοιπόν κυριαρχούν παντού. Τότε, από πού προκύπτει το δέσιμο της ημέρας με τη… θρησκεία; Διότι, διαβάζω, ότι η Καθαρά Δευτέρα είναι κινητή γιορτή, η οποία εξαρτάται από την ημερομηνία του Πάσχα. Συγκεκριμένα πέφτει κάθε χρόνο στο ξεκίνημα της 7ης εβδομάδας, δηλαδή 48 μέρες πριν το Ορθόδοξο Πάσχα και προφανώς πάντοτε ημέρα Δευτέρα.

Την ημέρα αυτή ξεκινάει η Σαρακοστή για την Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ ταυτόχρονα σημαίνει το τέλος των Αποκριών. Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι γιατί οι Χριστιανοί «καθαρίζονται» πνευματικά και σωματικά. Προσπάθησα πολύ να το καταλάβω πώς γίνεται αυτό, άδικος κόπος… Είναι μέρα νηστείας αλλά και μέρα αργίας για τους Χριστιανούς. Η νηστεία διαρκεί 40 μέρες, όσες ήταν και οι μέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο.

Ένας αχταρμάς στο μυαλό των ανθρώπων, πασπαλισμένος με ήθη και έθιμα που έρχονται από πολύ μακριά, τα περισσότερα με ειδωλολατρική προέλευση και ούτε που μπορεί να φανταστούμε τις ρίζες τους. Το ζητούμενο είναι να περάσουν οι άνθρωποι καλά, να… νηστεύουν, τρώγοντας τον άμπακο και φυσικά ούτε κατά διάνοια αυτό έχει σχέση με τη νηστεία των σαράντα ημερών του Ιησού. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Αν μας ενδιαφέρει στοιχειωδώς η αλήθεια… Μακριά από μας, τέτοια πράγματα…

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ το Σάββατο 25/2/2023 και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις, θέτουμε, στο δημοσίευμα των «Επισημάνσεων», που αναμένεται να δημοσιευτούν αύριο, Σάββατο, στο ΡΕΘΕΜΝΟΣ. Δεν μας ήρθε τυχαία η έμπνευση. Αποτελεί συνέχεια των σκέψεων που έχουν να κάνουν με την καταγραφή και τον σχολιασμό της επικαιρότητας. Και έχουν να κάνουν, επίσης, με τις τόσες γιορτές, ανάμεσα τους και η Τσικνοπέμπτη, με τις οποίες γεμίζουν “χαρά” τη ζωή των ανθρώπων…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 18/2/2023

Με αφορμή τον πρόσφατο μεγάλο διπλό σεισμό σε Τουρκία και Συρία άρχισε μια κουβέντα σε σχέση με τη στατικότητα των κτιρίων στη χώρα μας, ειδικά των σχολικών μονάδων που στεγάζουν νέες, παιδικές ψυχές. Και κρατήσαμε τη δήλωση του κ. Λέκκα ο ποίος ανέφερε ότι «μέσα από ένα πρόγραμμα που έχουμε ξεκινήσει με το υπουργείο Παιδείας και Πολιτικής Προστασίας, θα ακτινογραφήσουμε όλα τα σχολεία της χώρας».

Όπως σημείωσε, μιλώντας στο Mega «το κάθε σχολείο θα έχει την ταυτότητα του, το σχέδιο του και θα κάνει ασκήσεις, ώστε όταν εκδηλωθεί μία σεισμική δραστηριότητα να υπάρχει ετοιμότητα».

Για την Τουρκία σημείωσε πως «υπάρχουν δεκάδες βίντεο που μπορούμε να μελετήσουμε επιστημονικά, για να δούμε σε πραγματικό χρόνο τι έγινε. Έχουμε πάρει χιλιάδες εικόνες με καταρρεύσεις κτιρίων» είπε και πρόσθεσε πως «μαζί με τον κ. Καρύδη που συνόδευε τη αποστολή έχουμε πλήρη εικόνα της τυπολογίας των ζημιών στις κατασκευές».

Ωραία τα μεγάλα λόγια που γίνονται με αφορμή τους καταστροφικούς σεισμούς, σχετικά κοντά μας. Κι επειδή ο φόβος είναι ένα απολύτως φυσιολογικό συναίσθημα, είναι λογικό να μπαίνουν τέτοιοι προβληματισμοί. Αρκεί όμως να μη μένουν εκεί.

Αρκεί να κάνουν και το επόμενο βήμα και να προχωρούν σε πράξεις. Από αυτά έχουμε ανάγκη, από τα έργα και όχι από τις δηλώσεις. Από αυτές έχουμε και με το παραπάνω.

Θα το έχετε προσέξει, καθώς μπήκαμε ήδη σε προεκλογική περίοδο και ας μην έχει οριστεί τυπικά η ημερομηνία των εκλογών. Ξαφνικά οι ηγέτες των μεγάλων πολιτικών σχηματισμών θα μας «αγαπήσουν» πολύ, θα σκύψουν πάνω για τις ανάγκες της κάλπη, θα «δουν» τα προβλήματα και θα υποσχεθούν λύσεις, άμεσες και καθαρές.

Μην τους πιστεύεται. Τα ίδια κάνουν κάθε φορά. Παίρνουν την ψήφο, όσων ακόμα τους εμπιστεύονται και «δεν σε είδα, δεν σε ξέρω», μετά…

Δηλώσεις κάτω από τη σκόνη της πολιτικής, χωρίς καμιά αξία. Και η ίδια η ιστορία το έχει δείξει, διαχρονικά, αυτό. Ο σημερινός σεισμός ως πρόβλημα, αύριο θα ξεχαστεί. Αλίμονο μόνο σε εκείνους τους ανθρώπους που ζουν στο πετσί τους τις επιπτώσεις του.

Θα βγουν μπροστά, άλλα πιο σοβαρά ζητήματα. Κι αν δεν βγουν από μόνα τους, για κάτι τέτοιες ώρες συντηρούν τους μηχανισμούς των ΜΜΕ, έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων που ξέρουν καλά και είναι εκπαιδευμένοι για να δημιουργούν θέματα που θα αποπροσανατολίζουν τους ανθρώπους από τα πραγματικά τους προβλήματα.

Διότι ξέρουν καλά πως η πείνα, η ανομία και η συντήρηση πάση θησεία της ύπαρξης κοινωνικών τάξεων. θα είναι πάντα εδώ κι εκείνοι μπορούν να επωφελούνται τα μέγιστα από τους «πάντα ευκολόπιστους και πάντα προδομένους» που αποτελούν και τη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου ο οποίος αρνείται να ερευνήσει, να μάθει και να κρατήσει μια σταθερή στάση απέναντι σε πράγματα και καταστάσεις. Στην πραγματικότητα, θέλουν να περνά ο καιρός με κάποια φιλοδωρήματα που απλά «χρυσώνουν» προσωρινά το χάπι της… ευτυχίας, για να είναι σε θέση να τους εκμεταλλεύονται.

Το ερώτημα για έναν άνθρωπο που έχει μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια, είναι για πόσο θα επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Και τι κάνουν για να σταματήσουν να πέφτουν θύματα της μοιρολατρίας τους; Καιρός να θέσουμε όλα αυτά στο εαυτό μας για προβληματισμό και να πάρουμε θέση.

Επιβάλλεται για νοήμονα πλάσματα, όπως είμαστε οι άνθρωποι. Είναι υποχρέωση μας να το αντιληφθούμε αυτό όσο πιο γρήγορα γίνεται. Εκτός κι αν θέλουμε να είμαστε τα «αιώνια» θύματα κάποιων καπάτσων και μας αρέσει να μας χειραγωγούν κατά το συμφέρουν τους. Θέλουμε; Μην περιμένουμε από κάποιον άλλον να μας δώσει αυτή την απάντηση. Εμείς πρέπει να απαντήσουμε με ειλικρίνεια και ευθύτητα στον εαυτό μας. Όσο είναι καιρός.

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 18/2/2023 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».