Μερικές πόλεις έχουν το προνόμιο να διασχίζονται από ένα ποτάμι. Στα Τρίκαλα, αυτή η καρδιά που χτυπά με ρυθμό νερού είναι ο Ληθαίος. Ο θρυλικός ποταμός, δίνει τον τόνο στη ζωή της πόλης, ειδικά όταν η φύση αποφασίζει να τον ντύσει με τον μανδύα της βροχής. Χθες, η πόλη των Τρικάλων ξύπνησε κάτω από έναν γκρίζο, αλλά ατμοσφαιρικό ουρανό. Η βροχή, ψιλή και επίμονη, έντυσε τους δρόμους με μια γυαλάδα και έδωσε στον Ληθαίο μια βαθύτερη, πιο έντονη όψη.
Καθώς περπατάς στις όχθες του, τα χρώματα του φθινοπώρου –το χρυσαφένιο κίτρινο των φύλλων στα δέντρα– αποκτούν μια σχεδόν μελαγχολική ομορφιά. Η άσφαλτος αντανακλά τα φώτα και τις σιλουέτες των πολυκατοικιών, δημιουργώντας ένα υγρό, αστικό τοπίο. Αυτό που κάνει τον Ληθαίο να ξεχωρίζει στο κέντρο της πόλης είναι οι τεχνητοί καταρράκτες του. Σε αυτό το σημείο (όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες), το νερό πέφτει από μικρά φράγματα με έναν ρυθμικό, σχεδόν θεραπευτικό ήχο.
Με τη χθεσινή βροχή, η ροή είναι πιο ορμητική και ο ήχος των νερών που πέφτουν δυναμώνει, επισκιάζοντας τον θόρυβο των αυτοκινήτων. Ο Ληθαίος μοιάζει να έχει τη δική του μελωδία. Είναι ο ήχος της φύσης μέσα στον αστικό ιστό: το βουητό του νερού που πέφτει, η σταγόνα που σκάει στην επιφάνεια του ποταμού. Ακόμα και τα ξερά κλαδιά και η πλούσια, πράσινη βλάστηση στις όχθες δείχνουν πιο ζωντανά, ποτισμένα από την υγρασία της ημέρας.
