Αγαπούμε την πόλη που μένουμε, την Αθήνα. Με όλα τα αρνητικά της σημεία που έχουν να κάνουν με την εγκατάλειψη των κτιρίων, όπως εδώ δυο βήματα από την Ομόνοια. Μαγαζιά κλειστά και παλιές πολυκατοικίες ερειπωμένες, εγκαταλειμμένες στην τύχη τους, την ώρα που το βλέπουμε ότι υπάρχουν τόσοι άστεγοι γύρω μας. Αυτή κι αν είναι αδικία!
Να ‘ναι ο καιρός βροχερός, λίγο πριν το νέο καιρικό φαινόμενο με την ονομασία “Άριελ” που δεν ξέρουμε ακόμα τη μορφή θα έχει και πώς θα μας επηρεάσει σε προσωπικό επίπεδο. Μια στάση στο βενζινάδικο της γειτονιάς. Το Beverly χρειάζεται καύσιμα για να κινηθεί και να μας πάει εκεί που θέλουμε. Και η τιμή της, χθεσινή, δεν είναι καθόλου χαμηλή.
Μια στάση την ΕΥΔΑΠ να πληρώσουμε το νερό του σπιτιού… Όλα θέλουν το χρόνο τους, αλλά ευτυχώς δεν έχει ουρά έξω στο πεζόδρομο της Σατωβριάνδου. Μπήκαμε και εξυπηρετηθήκαμε πολύ γρήγορα. Από τις ελάχιστες φορές που πάω στο ταμείο μιας εταιρίας. Προτιμώ την πληρωμή μέσω e-bank. Στο χρόνο που θέλεις, χωρίς στριμωξίδι και ουρές.
