Αυτός ήταν ο δρόμος, που βρίσκονταν η ΠΕΤ ΟΤΕ, το Σωματείο των τεχνικών του ΟΤΕ που τότε, το 1982, είχε δύναμη κάπου 18.000, όπου εργάστηκα για περισσότερα από 30 χρόνια, στο γραφείο Τύπου του. Στον 5ο όροφο ήταν το “στρατηγείο”, αλλά και στον 4ο στεγάστηκε, τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της, η ΟΜΕ ΟΤΕ. Εδώ σ’ αυτό το κτίριο που βλέπετε στη φωτογραφίας, ήταν.
Αλλά η οδός Βερανζέρου αποτελεί ένα κομμάτι της ιστορίας του κέντρου της Αθήνας. Βρίσκεται σε μια περιοχή που έχει δει πολλές αλλαγές με τα χρόνια και η ίδια η οδός έχει μεταμορφωθεί αρκετές φορές. Όντως, τα έχω δει όλα στην πλατεία Βάθη που βρίσκεται δυο βήματα από εκεί. Και ήταν για μένα μεγάλο σχολείο, για να γνωρίσω καλά τον περίεργο κόσμο της Αθήνας.
Ψάχνοντας βρήκα τις πρώτες αναφορές για την οδό Βερανζέρου να χρονολογούνται στις αρχές του 20ού αιώνα. Ήταν ένας δρόμος με έντονη ζωή, γεμάτος μικρά καταστήματα και καφενεία. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η περιοχή γνώρισε μια περίοδο ανάπτυξης, αλλά και παρακμής σε ορισμένες φάσεις.