Όλο αυτό το διάστημα, ως μέλος της Ένωσης Συντακτών (ΕΣΗΕΑ) εργάστηκα σε ημερήσιες εφημερίδες της Αθήνας με την ιδιότητα του Συντάκτη Ύλης. Και μπορεί στον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ να μην είχαμε την πίεση του χρόνου από τα γεγονότα, όπως ήταν εκεί, αλλά ποτέ μα ποτέ, δεν βάλαμε νερό στο κρασί μας και δεν ενδώσαμε σε εύκολες λύσεις.
Συχνά με απασχόλησε πολύ, κάθε φορά που «στήναμε» ένα καινούριο φύλλο, το πώς θα είμαστε πιο απλοί στην παρουσίαση και σαφείς στο μήνυμα που θα περάσουμε μέσα από τις σελίδες του. Όπως και όλους ως ομάδα κι εμένα και τον Μανώλη και τον Θύμιο, πώς θα εισπράξετε εσείς, οι αναγνώστες του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ, τα μέλη του Σωματείου, το αποτέλεσμα της δουλειάς μας.
Αυτός ο αμοιβαίος σεβασμός και η λαχτάρα σας να περιμένετε κάθε νέα έκδοση της εφημερίδας και να διαβάσετε το περιεχόμενο της ήταν κάτι που δεν το συναντούσα εύκολα, αλλού… Κι αυτό είναι κάτι που μας απασχολεί ακόμα και σήμερα… Όταν παίρνω στα χέρια μου την ύλη που έχει ετοιμάσει ο Θύμιος και αρχίζω να την επεξεργάζομαι τεχνικά και να σχεδιάζω τις σελίδες, αυτό έχω στο νου μου.
Δείτε ΕΔΩ το πρώτο μέρος, αυτής της σειράς των άρθρων…