Η καρδιά της Αθήνας χτυπάει πάντα στον πεζόδρομο της Ερμού, και το μεσημέρι, το ρυθμό δίνει συχνά η ζωντανή μουσική. Χθες, στη σκιά της ιστορικής εκκλησίας της Καπνικαρέας, μια υπέροχη μπάντα δρόμου πρόσφερε μια μοναδική ατμόσφαιρα, μετατρέποντας το πολυσύχναστο σημείο σε μια αυθόρμητη σκηνή τέχνης. Το συγκρότημα, με τον σαξοφωνίστα να ξεχωρίζει με το καπέλο του και τον κιθαρίστα καθιστό να συμπληρώνει τη μελωδία, ενώ ο κοντραμπασίστας έδινε τον βαθύ ρυθμό, προσέλκυσε την προσοχή των περαστικών.
Ο ήχος τους ήταν μια ευχάριστη έκπληξη μέσα στη βουή της πόλης, μια όαση μελωδίας που έκανε πολλούς να σταματήσουν, να χαμογελάσουν, και να απολαύσουν το μουσικό διάλειμμα. Αυτοί οι μουσικοί του δρόμου δεν είναι απλά διασκεδαστές. Είναι η ψυχή της πόλης, οι αυθεντικοί καλλιτέχνες που, με μόνο όπλο την τέχνη τους και την αυθεντικότητά τους, γεμίζουν με ζωή τα ιστορικά μας σημεία. Και στο συγκεκριμένο σημείο εναλλάσσονται, έχοντας κάνει μια δικιά τους άτυπη συμφωνία.
Ο κόσμος πλησίαζε, απολαμβάνοντας τη μουσική δίπλα στο βυζαντινό μνημείο του 11ου αιώνα, και φυσικά, ενίσχυε οικονομικά την προσπάθεια των καλλιτεχνών, αναγνωρίζοντας την αξία του ταλέντου τους και την ομορφιά της στιγμής που χάρισαν. Η μουσική μπάντα στην Καπνικαρέα είναι ένα ακόμα παράδειγμα του τρόπου που η Αθήνα, μια πόλη με βαριά ιστορία, παραμένει ζωντανή, νεανική και γεμάτη τέχνη σε κάθε γωνιά της. Μια τέτοια στιγμή είναι το καλύτερο “αναμνηστικό” από μια βόλτα στο κέντρο.
