Αρχείο κατηγορίας Ζωή

Ήταν η πρώτη του Απρίλη χθες και όντως έξω η φύση έχει δείξει τον καλύτερο εαυτό της… Και οι φίλοι μας ανέβασαν πολλές φωτογραφίες με ανθισμένα λουλούδια. Σήμερα προγραμματίζουμε κι εμείς να ανέβουμε στην Πάρνηθα, οπότε και θα πάρουμε από εκεί φωτογραφίες με αγριολούλουδα. Για τη σημερινή ανάρτηση ας βολευτούμε με κάτι που είδαμε και μας άρεσε πολύ.

Ήταν μια ανάρτηση της διαδικτυακής μας φίλης, Voula Ampatzi, στην ομάδα “Κήποι, μπαλκόνια – Καρποφόρα δέντρα, Καλλωπιστικά Φυτά” και ήταν υπέροχη! Πέντε λουλούδια είχε επιλέξει από κοντά και τα φωτογράφησε. Δεν αναφέρει τι είναι. Στη λεζάντα λέει μόνο “Καλό μήνα… Η Άνοιξη είναι εδώ…” Κι έχει απόλυτο δίκιο. Η Άνοιξη είναι εδώ!

Εμείς διαλέξαμε τα τέσσερα. Τρία εδώ και ένα στην ανάρτηση στο Facebook… Χαιρόμαστε με τέτοια πράγματα. Και μακάρι να είχαμε χρόνο και χώρο, για να τα καλλιεργήσουμε στον δικό μας κήπο. Αλλά βλέπεις, στην πόλη, όλα αυτά δεν είναι εύκολα. Μερικές φορές δυσκολεύεσαι να βρεις τον ήλιο που τα θρέφει και τα μεγαλώνει

Τον παρακολουθούμε τακτικά στις αναρτήσεις του, τον διαδικτυακό μας φίλο Yaşar Durmaz, από την Τουρκία. Έχουμε μιλήσει πολύ όμορφα, ανθρώπινα στο messenger με τη βοήθεια της Google, βέβαια, αλλά καταλαβαινόμαστε. Αγαπά κι εκείνος τα λουλούδια και πολύ συχνά τα ανεβάζει στο προφίλ του. Αυτή είναι μια τελευταία, χθεσινή “σοδειά”.

Κρατάει τη συνήθεια να τα φωτογραφίζει στις βόλτες του. Και μερικές φορές, όπως σήμερα, πηγαίνει το φακό του πολύ κοντά, για να πάρει λεπτομέρειες. Υποθέτω πως κι εκείνος το κάνει με το κινητό του τηλέφωνο, όπως κι εγώ, άλλωστε. Είναι ωραίο να αξιοποιείς με τον καλύτερο τρόπο ότι έχεις στη διάθεση σου.

Τέτοιες ομορφιές καταγράφει από την ανθισμένη φύση, στον τόπο του. Μικρός που είναι ο κόσμος! Μας χωρίζει το Αιγαίο, μας ενώνει η  αγάπη για τη φύση και τη δημιουργία. Με τιμάει η πρόσκληση του να πάμε στον τόπο του και να μας φιλοξενήσει. Έναν τέτοιον άνθρωπο, φίλο τον λες, όχι εχθρό. Έτσι δεν είναι;

Τις προηγούμενες μέρες, για λίγο, η Άνοιξη μας… άφησε και στη θέση της ήρθε ο… Χειμώνας. Η θερμοκρασία, έπεσε απότομα, ακόμα κι εδώ στην Αθήνα και είδαμε βροχές και ανέμους δυνατούς, που δημιούργησαν πολλά προβλήματα. Ο Μάρτης ακόμα και στα τελευταία του είναι απρόβλεπτος. Και όμως έξω η φύση είναι ανθισμένη!

Κι αυτό μας υπενθυμίζει ότι τίποτα από αυτή την ομορφιά δεν πρόκειται να πάει χαμένο. Το βλέπετε άλλωστε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που τις τελευταίες μέρες καταγράφει όλη αυτή την ομορφιά. Η ζωή έχει τις δυσκολίες της και όλοι μας χρειαζόμαστε από κάπου να πιαστούμε για να ανορθωθούμε και να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για καλύτερες μέρες.

Αυτή η ομορφιά με τα ανθισμένα φύλλα της μυροβόλας δάφνης θα μείνουν στην καρδιά μας. Αν βρείτε έξω, σίγουρα θα βρείτε ένα τέτοιο δέντρο. Και δεν χρειάζεται να το παλέψετε… Μπορεί να συμβεί κι από μόνο του. Το ωραίο είναι πως αυτές οι τελευταίες βροχές, καλό θα κάνουν. Εμείς είμαστε βέβαιοι γι’ αυτό. Ελπίζουμε με την ανάρτηση μας να πείσαμε κι εσάς.

Η φωτογραφία είναι του διαδικτυακού μας φίλου Sakis Mponias ανεβασμένη στην ομάδα “GreekFlora” με τον χαρακτηρισμό: Ανοιξιάτικες ομορφιές, Ξηρόμερο Ακαρνανικά, Αιτωλοακαρνανία… Και όντως είναι υπέροχη. Δείχνει μια φύση ανθισμένη αυτή την εποχή που κάθε μέρα που περνάει, θα γίνεται και ομορφότερη. Το δίχως άλλο…

Πάντα μας άρεσαν τα πουλιά…  Η φωτογραφία είναι της διαδικτυακής μας φίλης Sofia Apergi που την ανέβασε στην ομάδα “Birding in Athens” και είναι μια γαλαζοπαπαδίτσα. Όπως σημειώνει η ίδια στην ανάρτηση της, την βρήκε στα βορειοδυτικά της Πάρνηθας. Και προσέξτε παρακαλώ το δέντρο που έχει επιλέξει να καθίσει. Όλο μπουμπούκια!

Αυτή είναι η φύση, τούτη την περίοδο. Παντού περπατώντας θα συναντήσεις τέτοιες ομορφιές. Το συγκεκριμένο λουλούδι το βρήκε, περπατώντας, στο όρος Αιγάλεω, η διαδικτυακή μας φίλη Gelly Dask και το ανέβασε στην ομάδα «GreekFlora». Eίναι της οικογένειας Neotinea tridentata. Μα, δεν είναι υπέροχο;

Η Κουτσουπιά, λατ. Cercis siliquastrum, (επιστ. Κέρκις η κερατονιοειδής) λέγεται και κότσικας ή κουτσίκι. Είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο δέντρο της Μεσογειακής και της ελληνικής υπαίθρου που ξεχωρίζει κάθε άνοιξη στους αγρούς με τα πυκνά μωβ άνθη της. Η κουτσουπιά είναι φυλλοβόλο δέντρο που φτάνει σε ύψος τα πέντε μέτρα.

Έχει φύλλα καρδιοειδή και άνθη έντονα μωβ. Η περίοδος ανθοφορίας της είναι από τα τέλη Φεβρουαρίου μέχρι και τα τέλη Απριλίου. Αναπτύσσεται τόσο στην παραθαλάσια όσο και στην ορεινή ζώνη. Φυτεύεται συχνά σε πάρκα στις πόλεις ως καλλωπιστικό φυτό και πολλαπλασιάζεται με σπέρματα.

Στα αγγλικά λέγεται «δέντρο του Ιούδα» (Judas tree), από παράφραση της γαλλικής ονομασίας arbre de Judée (δέντρο της Ιουδαίας). Χάρη στο ωραίο του φύλλωμα και στην πλούσια ανθοφορία του, θεωρείται εξαιρετικό καλλωπιστικό δένδρο, γι΄ αυτό και φυτεύεται στους κήπους. Έχει καλής ποιότητας ξύλο, το οποίο χρησιμοποιείται στην τορνευτική. Οι πληροφορίες για την κουτσουπιά, είναι από τη WIKIPEDIA.

Αυτές τις πανέμορφες ανθισμένες ροδακινιές τις είδαμε στην ομάδα “Νυμφαίου Δρώμενα. Φίλοι της φύσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς Νυμφαίου” ανεβασμένες από τον διαδικτυακό μας φίλο Μιχαλη Τσιρλη με το εξής σχόλιο: “Στον δρόμο από Θεσσαλονίκη προς Νυμφαίο”. Τι ομορφιά είναι αυτή, Θεέ μου!

Ψάξαμε λίγο γι αυτό το δέντρο και δείτε τι ανακαλύψαμε: Η ροδακινιά είναι πυρηνόκαρπο, φυλλοβόλο οπωροφόρο δέντρο που ανήκει στο γένος Προύμνη και στην οικογένεια των Ροδοειδών. Η καταγωγή της είναι από την Κίνα, όπου ακόμα και σήμερα υπάρχει ως αυτοφυής. Στη συνέχεια η καλλιέργεια της επεκτάθηκε προς τις χώρες της Μεσογείου και αργότερα προς την Αμερική και την Αυστραλία.

Σήμερα είναι το περισσότερο καλλιεργούμενο οπωροφόρο δέντρο στον κόσμο μετά τη μηλιά. Το ύψος του δέντρου φτάνει τα 4,5 μέτρα ο κορμός και οι βλαστοί έχουν φλοιό κοκκινωπού ή πρασινωπού χρώματος. Τα φύλλα του είναι λογχοειδή, πριονωτά στιλπνά, μυτερά στην κορυφή και χρώματος πράσινου, έχουν δε αδένες στη βάση τους από όπου κατά περιόδους εκκρίνουν ένα υγρό σαν ρετσίνι που προσελκύει διάφορα μικρά έντομα.

Εικόνες εποχής. Η μηλιά ανθισμένη πιο όμορφη ακόμα και από την αμυγδαλιά στα καλύτερα της. Τι είναι όλες αυτές οι ομορφιές; Φτιάχτηκαν για μας, για να νοιώσουμε καλύτερα. Αποκλείεται να “δέσουν” όλα αυτά τα άνθη και να γίνουν καρπός. Είναι όμως εδώ, για να μας δίνουν κουράγιο και δύναμη, κάθε φορά που λυγίζουμε μπροστά στα προβλήματα.

Και η αλήθεια είναι πως σας έχουμε μαυρίσει την ψυχή στις τελευταίες αναρτήσεις με τις αναφορές μας για την καύση νεκρών. Αλλά είναι η πρώτη φορά που το ζούμε και μας έκανε εντύπωση. Θετικά το καταγράψαμε, αλλά υπάρχει η ανάγκη να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Τα λουλούδια, πάντα μας βοηθούσαν σ΄ αυτό. Όπως ετούτες οι υπέροχες ανεμώνες.

Έτσι είναι η Άνοιξη, η πιο όμορφη εποχή του χρόνου. Δεν κρατάει πολύ γι’ αυτό σας συνιστούμε να μην την αφήσετε να περάσει έτσι. Δημιουργήστε εκείνες τις προϋποθέσεις που θα σας κάνουν να αισθανθείτε καλά, παρέα με τους ανθρώπους που αγαπάτε. Μην το αφήνετε στην τύχη του. Δεν βοηθάει ιδιαίτερα αυτό και δεν το λες και έξυπνο!