Αρχική » Ζωή
Αρχείο κατηγορίας Ζωή
Οι ανθισμένες αμυγδαλιές από το νησί της Άνδρου

Να τες οι αμυγδαλιές της Άνδρου! Άνθισαν πρόωρα και γέμισε ο τόπος με την ομορφιά τους. Η καλή μας φίλη Ευαγγελία τράβηξε αυτές τις φωτογραφίες και μας τις έστειλε. Νιώσαμε σα να είμασταν εκεί. Αισθανθήκαμε τον θαλασσινό αέρα και δε μας πτόησε καθόλου ο χειμωνιάτικος καιρός. Η άνοιξη μέσα από τις ανθισμένες αμυγδαλιές, μας έκλινε το μάτι όλο υποσχέσεις. Θα έρθει οπωσδήποτε. Και μαζί της θα φέρει καλύτερες μέρες…

Η αράχνη στο δάσος που φωτογράφισε ο φίλος μας Πέτρος

Φανταστείτε μια αράχνη να σκαρφαλώνει επιδέξια πάνω σε έναν κορμό δέντρου, με τα λεπτά της πόδια να κινούνται γρήγορα και αθόρυβα. Το σώμα της είναι καλυμμένο με μικροσκοπικές τρίχες που της επιτρέπουν να αισθάνεται τις δονήσεις του περιβάλλοντος.

Τα δέντρα γύρω της είναι ψηλά και πυκνά, δημιουργώντας ένα σκιερό και δροσερό περιβάλλον. Οι ακτίνες του ήλιου διαπερνούν τα φύλλα, φωτίζοντας το μονοπάτι της αράχνης καθώς κινείται ανάμεσα στα κλαδιά. Την αράχνη τη βρήκε ο καλός μας φίλος Πέτρος Πατσαλαρήδης.

Είναι ένα πραγματικό κομψοτέχνημα της φύσης, συνδυάζοντας την ομορφιά και την επιδεξιότητα σε ένα μοναδικό θέαμα. Υπάρχουν πάνω από 45.000 γνωστά είδη αραχνών σε όλο τον κόσμο, και κάθε είδος έχει τις δικές του μοναδικές ιδιότητες και συμπεριφορές.

Ένα ξύλινο άγαλμα που έχει κάτι να πει στους Σουηδούς

Η πινακίδα περιέχει κείμενο στα σουηδικά και αναφέρει τα εξής αυτό σημαίνει ότι το γλυπτό τοποθετήθηκε το 1985 από επιχειρηματίες και εμπόρους στο Grebbestad ως σύμβολο της στενής εξάρτησης της κοινότητας από τη θάλασσα. Ο γλύπτης είναι ο Rolf Svensson.

Το όνομα “Μάλκομ” (Malcolm) έχει σκωτσέζικες ρίζες και προέρχεται από το γαελικό όνομα “Máel Coluim,” που σημαίνει “υπηρέτης του Αγίου Κολούμπα.” Ο Άγιος Κολούμπα ήταν ένας Ιρλανδός μοναχός και ιεραπόστολος που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διάδοση του Χριστιανισμού στη Σκωτία κατά τον 6ο αιώνα.

Το όνομα είναι αρκετά διαδεδομένο στις αγγλόφωνες χώρες και έχει χρησιμοποιηθεί από διάφορους ιστορικούς και σύγχρονους προσωπικότητες. Μας το έστειλε ο φίλος μου ο Βασίλης που, καθώς είναι στα παιδιά της στη Νορβηγία πέρασε μια βόλτα στη Σουηδία, εκδρομή μαζί τους.
Πόσα δευτερόλεπτα κρατά ένα φανάρι στην Ποσειδώνος;

Δεν ξέρουμε πόσο μπορεί να κρατά ένα φανάρι στον παραλιακή οδό Ποσειδώνος. Ούτε οι εφαρμογές τεχνικής νοημοσύνης ήξεραν. Λυπάμαι, μου είπε, αλλά δεν έχω πρόσβαση σε συγκεκριμένες πληροφορίες για τη διάρκεια των φαναριών στην οδό Ποσειδώνος. Θα μου πείτε, γιατί το ήθελα; Διότι και οι τέσσερις φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί σε ένα τέτοιο διάστημα.

Ήμασταν καθοδόν για το Καβούρι, στο ύψος της Γλυφάδας, όταν ξαφνικά, ενώ εμείς είχαμε κόκκινο συνέβησαν όσα βλέπετε στις φωτογραφίες που τράβηξα με το κινητό μου, από τη θέση του οδηγού, περιμένοντας το φανάρι μας να γίνει πράσινο. Είχα την ετοιμότητα πέρα από την έκπληξη να σηκώσω το κινητό μου και να κάνω τέσσερα συνεχή «κλικ». Το κορίτσια – ξυλοπόδαροι ήταν εκπληκτικά!

Μετά περνούσαν από τα αυτοκίνητα που ήταν στο οδόστρωμα και με καπέλο έβγαζαν το μεροκάματο τους… Ομολογώ ότι δεν μας είχε ξανατύχει κάτι τέτοιο ποτέ ώς τώρα στη ζωή μου. Χαμογέλασα. όπως και οι υπόλοιποι οδηγοί γύρω μου στις τρεις λωρίδες του δρόμου. Και μας έφτιαξε τη μέρα μας. Τρία κορίτσια ακροβάτες, εντελώς απρόβλεπτες ως ξυλοπόδαρες…

Αν και χειμώνας το μπαλκόνι των παιδιών είναι όμορφο

Χρειάστηκε να επισκεφτούμε τις προηγούμενες μέρες τη Νισαίας. Το έχουμε στο νου μας και από καιρό σε καιρό. πάμε και ρίχνουμε μια ματιά, αφού έχουμε αναλάβει την ευθύνη του. Και το κάνουμε αυτό με χαρά, επειδή ξέρουμε σε ποιους ανήκει και μας τιμούν με την εμπιστοσύνη τους. Το χάρηκα λοιπόν το μπαλκόνι τους, στο 7ο όροφο και φωτογράφησα τα λουλούδια τους. Αν και χειμώνας, είναι σε πολύ καλή κατάσταση.

Βέβαια, εδώ που τα λέμε δεν ήταν, μέχρι στιγμή και πολύ σκληρός και άγριος, ο χειμώνας. Μπορεί να κάνει κρύο, αλλά δεν έχει παγωνιά. Και λίγος ήλιος να φανεί, πίσω από τα σύννεφα, είναι αναζωογονητικός για όλους. Και για τα φυτά. Το ωραίο είναι ότι με το μηχανισμό που έχουμε βάλει ποτίζονται στην ώρα τους, άρα έχουν λόγους να είναι υγιή και επαρκώς αναπτυγμένα.

Χαιρόμαστε που η τέντα που έβαλαν τα παιδιά στο πλάι δείχνει να τα προστατεύει από τους δυνατούς αέρηδες που «πιάνουν» εκεί, επειδή είναι ανοιχτά και πριν ήταν ιδιαίτερα εκτεθειμένα και δεινοπαθούσαν. Μας δίνουν έτσι την αίσθηση πως την άνοιξη που οι καιρικές συνθήκες θα τα ευνοούν θα αναπτυχθούν ακόμα περισσότερο, πράγμα θα κάνει ακόμα πιο όμορφη την ατμόσφαιρα.

Ένας καλλιτέχνης του δρόμου, ετοιμάζεται να παίξει…

Βρεθήκαμε την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος. Από τις σπάνιες ευκαιρίες που άμα σου προκύψουν δεν πρέπει να τις αφήσεις να πάνε χαμένες. Χθεσινό, στην Καπνικαρέα. Λίγο πριν το μεσημέρι. Το καλλιτέχνη αυτόν τον έχουμε ξαναδεί, ίδια ώρα στο ίδιο μέρος να παίζει έντεχνά και παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια. Εδώ προετοιμάζεται. Δεν έχει ακόμα επαρκή κίνηση η Ερμού.

Κάποια στιγμή σηκώνεται και αρχίζει να ετοιμάζεται. Στήνει μικρόφωνα, ενισχυτή και είναι έτοιμος να βάλει το καπέλο στην κατάλληλη θέση, ώστε να είναι ορατό στα μάτια των ακροατών του. Δεν βιάζεται. Δεν έχει κανένα λόγο. Εξάλλου, ο τρόπος που φοράει το κασκόλ του, δείχνει πως παίρνει στα σοβαρά τον κίνδυνο από το κρύο και τη παγωνιά. Θα ξεκινήσει στην ώρα του.

Και όντως αρχίζει! Είναι καλή η συντροφιά του. Τα τραγούδια του γνωστά. Τα έχουμε ξανακούσει και από τον ίδιο αλλά και δισκογραφημένα στις κατάλληλες περιστάσεις. Τουλάχιστον έχουν ρυθμό και μελωδία. Και οι στοίχοι του, λένε πράγματα. Διηγούνται ιστορίες. Μπορείς να τους ακούς. Και αρέσει στους ανθρώπους που σπεύδουν να βάλλουν στο καπέλο το οβολό τους.

Ένα υπέροχο δειλινό, από τη Ζαγορά του Πηλίου…
Εικόνες όμορφες του δειλινού που μας αρέσει. Τραβηγμένες από την Βικτώρια και μάλλον από το μπαλκόνι της, που βλέπει προς το Αιγαίο Πέλαγος. Τι όμορφες που είναι! Και τι χρώματα! Ευχαριστούμε από καρδιάς που το μοιράστηκε μαζί μας. Τα καταφέραμε να το προβάλουμε ξαπερνώντας όλες τις τεχνικές δυσκολίες… Άξιζε τον κόπο!
Καλοί μας φίλοι Νίκο και Σούλα, η αλήθεια είναι ότι πολύ το χαρήκαμε που σας έκανε και κάνει πολύ καλό…