Αρχείο κατηγορίας Ζωή

Το Lilium candidum, ή λευκό κρίνο, είναι ένα φυτό της οικογένειας των κρίνων . Είναι ιθαγενές στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή και έχει εγκλιματιστεί σε άλλα μέρη της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ουκρανίας, καθώς και στη Βόρεια Αφρική, τα Κανάρια Νησιά, το Μεξικό και άλλες περιοχές. Καλλιεργείται από την αρχαιότητα, για τουλάχιστον 3.000 χρόνια και έχει μεγάλη συμβολική αξία από τότε για πολλούς πολιτισμούς. Είναι ευάλωτο σε διάφορες ιογενείς ασθένειες που είναι κοινές στα κρίνα, και ιδιαίτερα στον μύκητα Botrytis. Μια τεχνική για την αποφυγή προβλημάτων με ιούς είναι η καλλιέργεια φυτών από σπόρους αντί για βολβούς. Οι φωτογραφίες είναι παρμένες από την ομάδα “Love of flowers”  τραβηγμένες από την Mariese Gaetos Falconi. Υπέροχες!

Η Ακαδημία Πλάτωνος λειτουργεί ως ελεύθερο πάρκο, με διαδρομές, πινακίδες, και αναδείξεις των σημείων ενδιαφέροντος. Είναι ένας ιδανικός συνδυασμός πολιτιστικού περίπατου και αστικού πράσινου χώρου. Στη φωτογραφία μας ένας καθαρισμένος, επίπεδος χώρος με οριοθετημένα περιγράμματα στο έδαφος, που μαρτυρούν τα θεμέλια κάποιου αρχαίου οικοδομήματος. Ίσως του Γυμνασίου. Γεγονός πάντως είναι. ότι το βρήκαμε καθαρό…

Κατά τις 8:30 ήταν, λίγο πριν πέσει ο ήλιος αλλά με πολύ λίγους επισκέπτες, όταν το κάναμε εμείς. Μόνο κοντά στην παιδική χαρά δεν έλεγαν να τελειώσουν τα παιδιά με τα παιχνίδια τους. Περιβάλλεται από πλούσια βλάστηση, δέντρα και φυσική ηρεμία, ιδανική για φιλοσοφικό στοχασμό – κάτι που ταιριάζει και με τη χρήση του χώρου στην αρχαιότητα.

Συνολικά, είναι μια όμορφη εποχή για επίσκεψη: ευχάριστος καιρός, ησυχία, και φυσική ομορφιά που πλαισιώνει το ιστορικό περιβάλλον. Το ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα είναι ήσυχο και ήρεμο αυτή την εποχή (καλοκαίρι). Γύρω από τον αρχαιολογικό χώρο υπάρχουν πολλά δέντρα και θάμνοι, που προσφέρουν φυσική σκιά και συμβάλλουν σε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Παντού θα διακρίνεις απομεινάρια των οικοδομημάτων της αρχαίας Ακαδημίας.

Μια όαση δροσιάς σαν του σιντριβανιού είναι ιδανική για τις ημέρες του καύσωνα — ακόμα κι αν απλώς το χαζεύεις. Το σκηνικό δείχνει πολύ ευχάριστο, με δέντρα να προσφέρουν σκιά και το νερό να δροσίζει την ατμόσφαιρα. Αν βρίσκεσαι κάπου κοντά, είναι μια τέλεια ευκαιρία για ένα διάλειμμα από τη ζέστη. Καμιά φορά βέβαια, αν αυτό είναι εφικτό, είναι καλύτερα να πας μια βόλτα στη θάλασσα.

Ο ήχος του νερού, ο δροσερός αέρας γύρω από αυτό και οι μικρές σταγόνες που μεταφέρονται με τον άνεμο, προσφέρουν μια μικρή αλλά αισθητή πτώση της θερμοκρασίας στους γύρω επισκέπτες. Τι συμβαίνει πρακτικά: Το τρεχούμενο νερό εξατμίζεται λόγω της ζέστης, και αυτή η εξάτμιση απορροφά θερμότητα από το περιβάλλον — δημιουργώντας ένα μικρότερο, πιο ευχάριστο “μικροκλίμα” γύρω από το σιντριβάνι.

Η κίνηση του νερού βοηθά στη μετακίνηση αέρα — κι όταν φυσάει, μπορεί να σε “ραντίσει” με λίγες σταγόνες, που είναι αρκετές για μια στιγμιαία αίσθηση φρεσκάδας. Τα δέντρα γύρω του συνεργούν με τη δροσιά του σιντριβανιού, κάνοντας το σημείο ιδιαίτερα ευχάριστο για πεζούς και καθιστικούς επισκέπτες.

Το πιάτο στην εικόνα περιέχει μούρ(ν)α, που στην Ελλάδα ονομάζεται μούρα ή σκαμνά. Τα μούρα γενικά έχουν μια γλυκιά και ελαφρώς ξινή γεύση. Η γεύση μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την ωριμότητα και τη συγκεκριμένη ποικιλία (μαύρα, κόκκινα ή λευκά μούρα). Τα μαύρα μούρα είναι συχνά τα πιο γλυκά και ζουμερά, με μια πλούσια, πολύπλοκη γεύση που μπορεί να συγκριθεί με τα βατόμουρα ή τα σμέουρα, αλλά συχνά με μια πιο βαθιά, κρασάτη νότα. Τα μάζεψε ο φίλος μου Ηλίας από την Αναστασιά των Σερρών.

Τα κόκκινα μούρα είναι συνήθως γλυκά με μια υποψία ξινίλας, παρόμοια με μια πιο ήπια εκδοχή ενός μαύρου μούρου. Τα λευκά μούρα έχουν γενικά την πιο ήπια γεύση, συχνά περιγράφονται ως έχοντα μια γλυκύτητα που μοιάζει με μέλι και μερικές φορές μια ελαφρώς ξυλώδη ή βανίλια νότα. Είναι λιγότερο ξινά από τις πιο σκούρες ποικιλίες. Συνολικά, τα μούρα είναι γνωστά για την ζουμερή τους υφή και μια ευχάριστη ισορροπία γλυκύτητας και μερικές φορές λίγης ξινίλας.

Μεσημέρι και ο ήχος του σαξοφώνου γέμισε την πλατεία Καπνικαρέα. Ο μουσικός στεκόταν σκυμμένος, με την πλάτη στον τοίχο του παλιού ναού, το πρόσωπό του φωτισμένο απ’ το χρυσαφένιο φως που τρεμόπαιζε στα τζάμια των απέναντι καταστημάτων. Δεν ζητούσε τίποτα. Δεν κοίταζε καν το πλήθος. Έπαιζε για τη μουσική – ίσως και για κάτι πιο παλιό, πιο δικό του. Οι περαστικοί περνούσαν, μα κάποιοι σταματούσαν. Ένα κορίτσι άφησε το κινητό της και κοίταξε τον ουρανό, σαν να καταλάβαινε ξαφνικά ότι κάτι σημαντικό συνέβαινε. Ένας άντρας με χαρτοφύλακα κοντοστάθηκε, και για λίγα λεπτά ξέχασε την ώρα, τις υποχρεώσεις, τον εαυτό του. Κάποιος άφησε λίγα κέρματα σε μια ανοιχτή θήκη οργάνου – όχι από οίκτο, αλλά από ευγνωμοσύνη. Η μουσική είχε τρόπο να λειαίνει το τραχύ της πόλης. Οι πέτρες της Καπνικαρέας, οι φωνές των παιδιών, το τρίξιμο από τα παλιά παράθυρα – όλα συντονίζονταν για λίγο με το ρυθμό του σαξοφώνου. Κι η Αθήνα, έστω και για μια στιγμή, έμοιαζε πιο τρυφερή, πιο ήσυχη, πιο αληθινή.

Τις φωτογραφίες τις “δανειστήκαμε” από την ομάδα ΓΑΡΔΕΝΙΕΣ, ΚΑΜΕΛΙΕΣ, ΟΡΤΑΝΣΙΕΣ KΑΙ ΑΛΛΑ ΟΞΥΦΙΛΑ ΦΥΤΑ και είναι της Ioanna Kouvela  με το σχόλιο: “Ορτανσίες στον κήπο της πολυκατοικίας μας. Τώρα που άρχισαν να ανθίζουν είναι υπέροχες”  Δεν ξέρουμε πού είναι η πολυκατοικία, στην οποία αναφέρεται. Έτσι λειτουργούν οι περισσότεροι στο διαδίκτυο. Το κάνουν επίτηδες για να μην ξέρουν πού ζουν επειδή αρκετοί είναι αυτοί που φοβούνται το διαδίκτυο; Μπορεί, αλλά δεν θα μείνουμε σ’ αυτό. Θα μιλήσουμε λίγο για τον ορτανσίες…

Είναι από τα λουλούδια που ευδοκιμούν στην Ελλάδα, αλλά με ορισμένες προϋποθέσεις, καθώς το μεσογειακό κλίμα δεν είναι απολύτως ιδανικό για όλα τα είδη της. Στην Αθήνα, ας πούμε, χρειάζονται ένα περιβάλλον με σκιά, να είναι σε δροσερά σημεία και να έχουν συχνό πότισμα. Να, μερικά μυστικά για να έχουν επιτυχία: Φύτευση σε σημείο με απογευματινή σκιά. Πολύ συχνό και βαθύ πότισμα το καλοκαίρι. Κάλυψη του εδάφους με φλοιό πεύκου ή τύρφη (διατηρεί υγρασία). Χρήση ορτανσιών που ανθίζουν σε νέους βλαστούς, όπως Hydrangea arborescens ή paniculata.

Το ξέρατε ότι τα λουλούδια συμβολίζουν κάτι; Εν προκειμένη η ορτανσία συμβολίζει την Αγάπη, την Ευγνωμοσύνη, την Κατανόηση, τη Συγχώρεση. Στην Ιαπωνία, συμβολίζει τη Μεταμέλεια και την Ειλικρίνεια. Χρησιμοποιείται συχνά σε γάμους και επετείους. Τι χρήσεις μπορεί να έχει; Διακοσμητική φύτευση σε κήπους, βεράντες, παρτέρια. Εντυπωσιακά κομμένα άνθη για βάζα. Ξηρά άνθη για διακόσμηση. Κι επίσης μπορείς να τους… αλλάξεις χρώμα στα άνθη, προσθέτοντας θειικό αργίλιο, καφέ χώμα, ξινά υλικά (π.χ. πευκοβελόνες).

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από τον για του φίλου μας Ηλία που μένει στην Αναστασιά των Σερρών. Δεν είναι όμως από εκεί, αλλά από τη Θεσσαλονίκη. Είναι ένα φαινόμενο που προξενεί το θαυμασμό των κατοίκων και των επισκεπτών της περιοχής. Συνήθως σχηματίζεται μετά από καταιγίδα, όταν οι ακτίνες του ήλιου διαθλώνται και αντανακλώνται στα σταγονίδια της βροχής, δημιουργώντας δύο παράλληλα τόξα με έντονα χρώματα. Πόσοι από εμάς έχουν το προνόμιο να δουν ζωντανά ένα τέτοιο φυσικό φαινόμενο; Ευχαριστούμε Ηλία!