Αρχική » Ζωή

Αρχείο κατηγορίας Ζωή

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
029417
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ανάμεσα στο χειμώνα και το καλοκαίρι, λίγη άνοιξη!

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό έκανε πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Μάιος 2025
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Ένας Θραψανιώτης Αγγειοπλάστης μιλά στην T.V.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 178

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ. δείτε το τ. 177, ΕΔΩ το τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 444

Έτοιμο και το 444 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ κι ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 

Είμαστε στον 22ο χρόνο!

Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Οι εκδρομές του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ

Κι αυτό ΕΔΩ είναι το πρόγραμμα των εκδρομών για το 2025 που εξέδωσε και φέτος το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ με το οποίο συνεργάζομαι σε επαγγελματική βάση.

Βουκαμβίλιες της οδού Πρεβέζης,  ένα ανοιξιάτικο φυτό

Ξέρετε την αδυναμία μας… Η μπουκαμβίλια ή βουκαμβίλια είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό και ανήκει στην τάξη καρυοφυλλώδη και στην οικογένεια των Νυκταγινοειδών. Είναι θάμνος ή μικρό δέντρο με καταγωγή από τη Νότια Αμερική και τα περισσότερα από τα είδη της φέρουν μεγάλα αγκάθια. Σήμερα θα σας δείξουμε τις βουκαμβίλιες της οδού Πρεβέζης στα Σεπόλια. Ξεκινώντας από τον λόφο Σκουζέ και φτάνοντας σχεδόν ώς την Ιωαννίνων…

Πρόκειται για ένα φυλλοβόλο ανοιξιάτικο φυτό, τα φύλλα της φέρουν μίσχους είναι ακέραια, μεγάλα, χνουδωτά και έχουν σχήμα καρδιάς ή νεφρού. Τα άνθη της είναι όμορφα, ζωηρόχρωμα, μετρίου μεγέθους σε ποικίλους χρωματισμούς. Η υφή τους είναι χάρτινη και με την πάροδο μερικών εβδομάδων πέφτουν και αντικαθίστανται με καινούργια. Όπως βλέπετε και από τις φωτογραφίες (σύντομα θα σας δείξουμε και τη δική μας στο μπαλκόνι σε γλάστρα) είναι πανέμορφες.

Υπάρχει σε διάφορες ποικιλίες χρωμάτων όπως: Μπορντώ, Βυσσινί, Φούξια, Ρόζ, Λευκό, Κίτρινο, Μωβ, Πορτοκαλί. Οι βλαστοί της μπουκαμβίλιας είναι ξυλώδεις και διακλαδώνονται, αναρριχώνται και φτάνουν σε ύψος και τα 12 μέτρα. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα αρκετά εύκολα και δεν αντιμετωπίζει προβλήματα με τη σύνθεση του εδάφους. Είναι ευαίσθητη στο ψύχος και αγαπά τις ηλιόλουστες περιοχές. Στην τελευταία, έχουμε φωτογραφηθεί με τον φίλο μου Άρη, πριν πολλά χρόνια. Τότε ήταν τεράστια. Έπιανε όλη την πλευρά του σπιτιού, αλλά την κλάδεψαν…

Μια μέλισσα πάνω σε ένα όμορφο άνθος γαϊδουράγκαθου…

Το γαϊδουράγκαθο είναι η κοινή ονομασία μιας ομάδας ανθοφόρων φυτών που χαρακτηρίζονται από φύλλα με αιχμηρές ακίδες στα περιθώρια, κυρίως στην οικογένεια Asteraceae . Τα αγκάθια μπορούν επίσης να εμφανιστούν σε όλο το φυτό – στο στέλεχος και στα επίπεδα μέρη των φύλλων. Αυτά τα αγκάθια προστατεύουν το φυτό από τα φυτοφάγα . Συνήθως, ένα περίβλημα με σχήμα που κουμπώνει παρόμοιο με κύπελλο ή τεφροδόχο καλύπτει κάθε μία από τις κεφαλές λουλουδιών ενός γαϊδουράγκαθου .

Το τυπικά φτερωτό πάππος ενός ώριμου λουλουδιού γαϊδουράγκαθου είναι γνωστό ως πούπουλο γαϊδουράγκαθου. Η ακανθώδης υφή ποικίλλει σημαντικά ανά είδος. Για παράδειγμα, το Cirsium heterophyllum έχει πολύ μαλακά αγκάθια, ενώ το Cirsium spinosissimum είναι το αντίθετο.  Συνήθως, τα είδη που είναι προσαρμοσμένα σε ξηρά περιβάλλοντα είναι πιο ακανθώδη. Ο όρος γαϊδουράγκαθο μερικές φορές ερμηνεύεται ακριβώς για τα φυτά της φυλής Cardueae (συνώνυμο: Cynareae), ειδικά τα γένη Carduus , Cirsium και Onopordum .

Ωστόσο, φυτά εκτός αυτής της φυλής ονομάζονται μερικές φορές και γαϊδουράγκαθα. Τα διετή αγκαθωτά φυτά είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτα για την υψηλή αξία τους στην άγρια ​​ζωή, παράγοντας άφθονα ανθικά αποθέματα για επικονιαστές, θρεπτικούς σπόρους για πουλιά όπως η καρδερίνα, φύλλωμα για προνύμφες πεταλούδων και πούπουλα για την επένδυση των φωλιών των πουλιών. Δείτε δυο αναρτήσεις ΕΔΩ κι ΕΔΩ από το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που κάναμε το 2020 και το 2018.

Η βουκαμβίλια της οδού Πρεβέζης στο λόφο Σκουζέ…

Το ότι ως φυτό η βουκαμβίλια μας αρέσει το ξέρετε. Δεν σας το έχουμε κρύψει και ποτέ… Έχουμε μάλιστα φροντίσει εκεί όπου μένουμε να έχουμε πάντα ένα τέτοια φυτό. Γι’ αυτό και έχουμε και στο μπαλκόνι μας στην Αθήνα και στο πατρικό μας, στο χωριό Θραψανό στην Κρήτη. Δεν θέλει πολλά πράγματα από πλευράς φροντίδας και είναι πανέμορφη… Δείτε αυτή τη βουκαμβίλια που είδαμε το Σάββατο 17/5/2025, το μεσημέρι, στην οδό Πρεβέζης, πάνω και ακριβώς απέναντι από το λόφο Σκουζέ. Φωτογραφήσαμε κι άλλες, αλλά τις κρατάμε για μια άλλη φορά. Ίσως επανέλθουμε σύντομα. Στη συγκεκριμένη, το σπίτι δεν κατοικείται και δεν την φροντίζει κανείς. Και όμως είναι ζωντανή και πανέμορφη…

Μια μουσμουλιά στην Κορίνθου, φορτωμένη με καρπούς

Στην άκρη της αυλής, της οδού Κορίνθου στον Κολωνό βρίσκεται αυτή η μουσμουλιά… Εκεί όπου ο ήλιος πέφτει πιο γενναιόδωρα, στέκει το δέντρο – μεγάλο, γερό, με κορμό ταλαιπωρημένιο από τον χρόνο και ρίζες βαθιές, που μοιάζουν να θυμούνται ιστορίες περασμένων γενεών. Αλλά απρόσιτη στους ανθρώπους, αφού μεγάλωσε από μόνη της και άναρχα. Ποιος και πώς να τα φτάσει αυτά τα μούσμουλα; Αυτές τις μέρες, είναι στο αποκορύφωμα της δικής της γιορτής: τα κλαδιά της λυγίζουν από το βάρος των ώριμων μούσμουλων, χρυσοπορτοκαλί καρποί που γυαλίζουν κάτω από το φως του ήλιου. Τα φύλλα της, μεγάλα και στιβαρά, σκουροπράσινα, δημιουργούν ένα δροσερό καταφύγιο κάτω από τον θόλο της. Αν πλησιάσεις, σε τυλίγει το γλυκό άρωμα των φρούτων — ζεστό, γήινο, σαν υπόσχεση καλοκαιριού. Τα μούσμουλα κρέμονται σε τσαμπιά, κάποια ήδη τσιμπημένα από τα πουλιά, που πρώτα εκείνα εντοπίζουν τη γλύκα τους.

Πρόωρες καλοκαιρινές εικόνες με ξεραμένα χόρτα

Τα είδαμε κι αυτά! Αποξηραμένα φυτά στη φύση είναι φυτά που έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής τους ή έχουν χάσει την υγρασία τους, λόγω περιβαλλοντικών συνθηκών, όπως έντονη ηλιοφάνεια, ξηρασία ή άνεμος. Τα συναντάμε συχνά σε λιβάδια, αγρούς, βουνά και δάση, κυρίως στο τέλος του καλοκαιριού και το φθινόπωρο. Αλλά να τα βλέπεις όλα αυτά αρχές Μαίου, δεν είναι και πολύ φυσιολογικό…

Χαρακτηριστικά αποξηραμένων φυτών:  Χρώμα: Κιτρινωπό, καφέ ή γκριζωπό. Υφή: Ξηρή, τραχιά, συχνά εύθραυστη. Δομή: Διατηρούν συχνά το σχήμα τους (π.χ. στάχυα, σπόροι, άνθη), αλλά είναι σκληρά και χωρίς χυμούς. Όντως όλα αυτά τα είδαμε στο κτήμα με τις ελιές δίπλα στο σπίτι της Νίτσας στην Άνω Αρμυρή Κορινθίας… Και πραγματικά μας έκανε μεγάλη εντύπωση, λόγω της εποχής…

 Το ωραίο είναι πως όλα αυτά δεν γίνονται τυχαία, παίζουν και έναν οικολογικό ρόλο, καθώς παρέχουν τροφή και καταφύγιο για μικρούς οργανισμούς. Μάλιστα ορισμένα απελευθερώνουν σπόρους όταν αποξηραίνονται, εξασφαλίζοντας την αναπαραγωγή τους. Και βεβαίως συμβάλλουν στον κύκλο θρεπτικών συστατικών στο έδαφος. Έτσι αντιλαμβανόμαστε πως οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας γίνεται για έναν σκοπό. Εμείς ως άνθρωποι, συχνά, διαταράσσουμε την καλή αυτή σχέση και την αρμονία…

Εποχή ανθοφορίας, λίγο πριν την καρπόδεση των ελιών

Η ανθοφορία της ελιάς είναι ένα κρίσιμο στάδιο στην ανάπτυξη του δέντρου, καθώς καθορίζει την παραγωγή καρπών. Συνήθως συμβαίνει τον Απρίλιο στις θερμότερες περιοχές και τον Μάιο – Ιούνιο στις ψυχρότερες.  Ξεκινά αρκετές εβδομάδες πριν την άνθιση. Τα άνθη της ελιάς είναι μικρά, λευκά ή κιτρινωπά και εμφανίζονται σε ταξιανθίες. Η επικονίαση γίνεται κυρίως με τον άνεμο, αλλά και με τη βοήθεια των μελισσών.

Καρπόδεση – Μόνο ένα μικρό ποσοστό των ανθέων μετατρέπεται σε καρπό (περίπου 2% της ανθοφορίας είναι αρκετό για καλή παραγωγή). Παράγοντες που επηρεάζουν την ανθοφορία. Καιρικές συνθήκες – Οι υψηλές θερμοκρασίες και οι δυνατοί άνεμοι μπορεί να μειώσουν την καρπόδεση. Εδαφική υγρασία – Η σωστή ποσότητα νερού είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη των ανθέων.

Θρεπτικά στοιχεία – Το βόριο και το άζωτο είναι σημαντικά για την επιτυχή ανθοφορία και καρπόδεση. Η ανθοφορία της ελιάς είναι ένα εντυπωσιακό φυσικό φαινόμενο, καθώς τα δέντρα γεμίζουν με άνθη που αργότερα θα δώσουν τους πολύτιμους καρπούς. Όμορφα να τα βλέπεις όλα αυτά να συμβαίνουν μπροστά μάτια σου. Προσωπικά, επειδή δεν είμαι ειδικός, είναι λίγο δύσκολο να τα καταλάβω…

Οι τελευταίες παπαρούνες παίρνουν την άνοιξη μαζί τους

Είναι ωραίο να έχεις ζωντανές αναμνήσεις από στιγμές στη φύση! Οι τελευταίες ανοιξιάτικες εικόνες, με τα λουλούδια να φωτίζουν τον χώρο γύρω μας, μου φέρνουν μια ζεστασιά και μια αίσθηση ηρεμίας που μένει χαραγμένη στη μνήμη. Η εμπειρία του να βλέπεις τα λουλούδια να χορεύουν με τον αέρα, να απολαμβάνεις το απαλό φως του απογεύματος και να αισθάνεσαι την φρεσκάδα της φύσης γύρω σου, είναι κάτι μοναδικό.

Είναι εκείνες οι στιγμές που μας υπενθυμίζουν να σταματήσουμε για λίγο και να απολαύσουμε το παρόν. Τα ζωντανά κόκκινα λουλούδια, οι παπαρούνες, δημιουργούν μια έντονη αντίθεση με το πράσινο της φύσης και τον φωτεινό ουρανό. Είναι η εποχή που η φύση βρίσκεται στο αποκορύφωμα της ανθοφορίας και αυτή η εικόνα αποπνέει ζωντάνια, ενέργεια και ομορφιά.

Η σύνθεση της εικόνας αποπνέει φρεσκάδα, με τη βλάστηση να απλώνεται αρμονικά γύρω από τα λουλούδια, σαν να δημιουργεί ένα φυσικό κάδρο γεμάτο χρώματα και φως. Αντικατοπτρίζει απόλυτα την ηρεμία και τη γαλήνη που μπορεί να προσφέρει ένας ανοιξιάτικος περίπατος στη φύση. Μου αρέσει πολύ η ζεστασιά αυτής της σκηνής! Και ήταν δυο βήματα από το σπίτι της φίλης μας Νίτσας…