Αρχική » Ζωή

Αρχείο κατηγορίας Ζωή

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
021758
Τα σχόλια σας!
Μια αναγκαία υπόμνηση!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Είναι λογικό να πρέπει να τα δει πρώτα ο διαχειριστής και να απομακρύνει κάποιο, αν -λέμε τώρα- μπορεί να είναι υβριστικό…

Πολύ θερμό το φετινό καλοκαίρι!

Το ζούμε ήδη και το βλέπουμε. Ο Ιούνιος, ο Ιούλιος και ο Αύγουστος που διανύουμε ήταν οι πιο θερμοί μήνες των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτοι καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε ήδη. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και το υπόλοιπο καλοκαίρι αν και δεν έχει ακόμα πολύ μπροστά μας. Θα το περάσουμε κι αυτό. Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Λίγη δροσιά στη θάλασσα, λοιπόν!
Σεπτέμβριος 2024
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 174, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 441

Έτοιμο και το 441 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Βλέπω από κοντά τα τρένα στα Σεπόλια που χάνονται

Για κάποιο λόγο τα τρένα μου αρέσουν πολύ. ίσως και να μην είναι καθόλου τυχαίο που δυο εφημερίδες που κρατάω έχουν να κάνουν με ανθρώπους που ανάλωσαν τη ζωή τους, την επαγγελματική, στα τρένα, είτε συμβατικά, είτε ηλεκτρικά. Αλλά και ο σιδηρόδρομος σήμερα κινείται, όπου κινείται, με ηλεκτρική ενέργεια.

Τον τελευταίο καιρό, συμπτωματικά, βρίσκομαι στη νέα διάβαση “οκτώ” που έχουν ανοίξει στα Σεπόλια, λίγο πιο δίπλα από τη Σεπολίων για να συνεχίσουν παράλληλα τα έργα υπογειοποίησης του δικτύου. Στέκομαι εκεί και τα παρακολουθώ. Λέω, πως είμαι μάρτυρας στα τελευταία υπέργεια δρομολόγια τους.

Σε λίγο (πόσο λίγο κανείς δεν ξέρει…) όλα όλα αυτά θα είναι παρελθόν. Και η ταλαιπωρία των κατοίκων που ζουν εκεί κοντά, αλλά και των οδηγών με τα διερχόμενα αυτοκίνητα. Θα το διηγούμαστε σαν ιστορία, ότι αυτό συνέβαινε κάποτε Για την ώρα, πάντως, τα απομεινάρια, έχουν αφήσει πίσω τους μια σκόνη από χώμα που χρωματίζει τα πάντα.

Η κακοκαιρία «ATENA» και στην Αθήνα, χθες το απόγευμα

Ήταν γύρω στις 5:30 χθες το απόγευμα όταν άνοιξαν οι ουρανοί της Αθήνας. Ότι διαβάζαμε μέχρι τώρα για άλλα μέρη της Ελλάδας συνέβαινε μπροστά μάτια μας. Βγήκα έξω στο μπαλκόνι μας και τράβηξα μερικές φωτογραφίες για να στήσω αυτό το κομμάτι. Την ίδια ώρα οι κεραυνοί ήταν κάτι το φοβερό… Και φυσικά η Κλειούς πλημμύρισε γρήγορα.

Την πρώτη μισή ώρα συνέβησαν όλα αυτά. Τα ίδια είχε κάνει λίγο νωρίτερα στην Εύβοια από μας ήρθε το φαινόμενο σύμφωνα με την ΕΜΥ. Πρόκειται για την  κακοκαιρία «ATENA», η οποία έκανε το πέρασμα της κατά τόπους στη χώρα, έχοντας ως αποτέλεσμα τη μείωση της θερμοκρασίας, αλλά και την πτώση κεραυνών. Και φυσικά άρχισαν τα site να γράφουν…

Διαβάσαμε για μηνύματα που έστειλε το 112 σε έξι (6) περιοχές της χώρας, που έλεγε: «Προειδοποιητικό μήνυμα για επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα στην περιοχή σας, από τις πρώτες βραδινές ώρες σήμερα 10/09/2024 έως τις προμεσημβρινές ώρες αύριο 11/09/2024. Περιορίστε τις μετακινήσεις σας και ακολουθείτε τις οδηγίες των αρχών». Εμείς τέτοιο μήνυμα δεν πήραμε στα κινητά μας.

Ο Κώστας και η Αννυ έφτιαξαν υπέροχη την βεράντα τους

Είναι ωραίο μερικά πράγματα να τα φτιάχνεις μόνος σου. Βάζεις μέσα ψυχή σ’ αυτό που κάνεις και νιώθεις μεγάλη χαρά με το αποτέλεσμα. Το βλέπετε στις σημερινές φωτογραφίες. Ο Κώστας και η Άννυ ασχολήθηκαν αυτές τις μέρες με το μπαλκόνι του σπιτιού τους στη Νισαίας.

Το βλέπετε κι εσείς. Όλα είναι στη θέση τους, νοικοκυρεμένα και… φωτισμένα. Το μπαλκόνι στο διαμέρισμα του 7ου ορόφου έχει πάρει, ξαφνικά ζωή, καθώς «νοιώθει» να το απολαμβάνουν εκείνοι που μόχθησαν για να το αποκτήσουν. Ναι, διέθεσαν χρόινο να ψωνίσουν πράγματα και να τα φτιάξουν.

Έτυχε να περάσουμε κι εμείς από εκεί την ημέρα που το έφτιαχναν και πήραμε λίγη από τη χαρά και τον ενθουσιασμό τους. Μοιράστηκαν μαζί μας τα σχέδια τους. Και είδαμε στην πράξη τι σημαίνει αγαπώ να προσφέρω το καλύτερο που μπορώ… Ναι, αυτό το είδαμε!

Έφτασε και ο Κώστας στην Ελλάδα. Τον παραλάβαμε!

Πήγαμε στο “Ελ. Βενιζέλος” χθες το απόγευμα, για να παραλάβουμε τον Κώστα. Έχουν αυτές οι μέρες, μεγάλη κινητικότητα και μέσα στα αεροδρόμια, αλλά και στις πτήσεις, οπότε μια δίωρη καθυστέρηση σε ένα ταξίδι 15 ωρών, ίσως και να θεωρείται φυσιολογική από κάποιους. Για τον Κώστα που ταξίδευε, όμως, φαντάζομαι θα ήταν μια δοκιμασία.

Αρκετός κόσμος στο αεροδρόμιο, από πτήσεις που φτάνουν από το εξωτερικό. Ο Κώστας έφτασε Αθήνα μέσω Ζυρίχης και επομένως πήγαμε στις αφίξεις εντός Σέγκεν. Και περιμέναμε κανένα μισάωρο μέχρι να πάρει τις βαλίτσες του και να βγει. Τους πήγαμε σπίτι τους, στη Νισαίας. Να ξεκουραστεί από το ταξίδι και αύριο το μεσημέρι, θα φάμε μαζί.

Η μαμά Σούλα, του ετοιμάζει ένα σπέσιαλ καλοκαιρινό φαγητό που του αρέσει και θα το απολαύσουμε όλοι μας το μεσημέρι ή όπως το λένε στον Καναδά, στο λαντς. Και μετά, αφού πάρουμε μια ανάσα, ξεκινάμε για το δικό τους πρώτο μέρος των διακοπών προς Λευκάδα και Παξούς. Δέκα μέρες! Τα Επτάνησα πάντα μας άρεσαν. Έχουν τόσα ωραία πράγματα!

Μια σκέψη για τη φωτιά στην Αττική, όπως την είδαμε

Ζούμε στο κέντρο της Αθήνας, στον Κολωνό, δεκαπέντε λεπτά περπάτημα από την Ομόνοια και πολύ μακριά από την Β.Α. Αττική που δοκιμάστηκε σκληρά από τις φωτιές, τις προηγούμενες μέρες. Ότι διαβάζαμε στα ΜΜΕ, καθώς είμαστε στο Βανκούβερ του Καναδά, 10.000 χιλιόμετρα μακριά, περίπου κάτι ανάλογο ζήσαμε κι εδώ. Βλέπουμε κραυγαλέους τίτλους στις εφημερίδες και τα site, φωτογραφίες σαν αυτή που έχουμε κι εμείς (από το διαδίκτυο την πήραμε) που δείχνει την αγωνία των ανθρώπων την ώρα της φωτιάς. Ναι, είναι μια δύσκολη κατάσταση και για κάποιους, ίσως σημάδεψε για πάντα τη ζωή τους. Αλλά αυτή, η ζωή, συνεχίζεται. Κι εμείς πορευόμαστε μαζί της.

Αυτές τις φράουλες τις μαζέψαμε εμείς από τη φάρμα!

Στο Krause Berry Farms & Estate Winery, μπορείτε να απολαύσετε φρέσκες φράουλες κατά τη διάρκεια της εποχής τους. Το αγρόκτημα προσφέρει τη δυνατότητα να μαζέψετε μόνοι σας τις φράουλες, κάτι που είναι μια υπέροχη εμπειρία για όλη την οικογένεια. Εκτός από φράουλες, το Krause Berry διαθέτει και άλλα φρούτα, καθώς και προϊόντα όπως μαρμελάδες, πίτες και κρασιά. Εννοείτε ότι μπορεί η είσοδος στη φάρμα να είναι ελεύθερη, αλλά ότι μαζέψεις και πάρεις το πληρώνεις, όχι με το κιλό, αλλά με βάση το μέγεθος του καλαθιού. Παρακάτω θα δείτε να κρατούν δυο λευκά καλάθια τα κορίτσια, το κόστος αγοράς τους 32 καναδέζικα δολάρια ή αλλιώς 21,31 ευρώ.

Η εχινάκεια, ένα φυτό πολύ χρήσιμο στον άνθρωπο

Η Echinacea angustifolia χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους ιθαγενείς της Βόρειας Αμερικής ως λαϊκή ιατρική , με αρχαιολογικά στοιχεία που χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα. Η παραδοσιακή χρήση περιελάμβανε εξωτερική εφαρμογή (τσιμπήματα εντόμων, εγκαύματα, πληγές), μάσημα ριζών (λοιμώξεις λαιμού και δοντιών) και εσωτερική χρήση (βήχας, πόνος, δαγκώματα φιδιών, κράμπες στο στομάχι).

Κάποιοι χρησιμοποιούν την εχινάκεια και για συμπτώματα κρυολογήματος. Οι Kiowa το χρησιμοποιούσαν για τον βήχα και τον πονόλαιμο, οι Cheyenne για τον πονόλαιμο, οι Pawnee για πονοκεφάλους και πολλές φυλές, συμπεριλαμβανομένων των Lakota , το χρησιμοποιούσαν ως παυσίπονο. Οι πρώτοι Ευρωπαίοι άποικοι το παρατήρησαν αυτό και άρχισαν να αναπτύσσουν τις δικές τους χρήσεις.

Η σύγχρονη χρήση του για το κοινό κρυολόγημα, ξεκίνησε όταν ένας Ελβετός κατασκευαστής φυτικών συμπληρωμάτων ενημερώθηκε ότι η Echinacea χρησιμοποιήθηκε για την πρόληψη του κρυολογήματος από ιθαγενείς φυλές της Αμερικής που ζούσαν στην περιοχή της Νότιας Ντακότα. Το πρώτο παρασκεύασμα ήταν το Meyers Blood Purifier (περ. 1880), το οποίο προωθήθηκε για νευραλγίες, δαγκώματα κροταλία και τους ρευματισμούς.