Αρχείο κατηγορίας Ταξίδια

Η Φλόγα της Ελευθερίας (Flamme de la Liberté) στο Παρίσι είναι ένα χάλκινο γλυπτό που βρίσκεται κοντά στη γέφυρα Pont de l’Alma, στις όχθες του Σηκουάνα. Είναι πιστό αντίγραφο της φλόγας που στέκει στην κορυφή του Αγάλματος της Ελευθερίας στη Νέα Υόρκη και αποτελεί σύμβολο γαλλοαμερικανικής φιλίας.

Αν και το μνημείο δεν έχει αρχικά καμία σχέση με την Πριγκίπισσα Νταϊάνα, μετά τον τραγικό θάνατό της το 1997 στο τούνελ ακριβώς κάτω από το σημείο όπου βρίσκεται η Φλόγα, το γλυπτό έγινε αυθόρμητα τόπος μνήμης προς τιμήν της. Πολλοί άνθρωποι άρχισαν να αφήνουν λουλούδια, σημειώματα και κεριά εκεί, και η Φλόγα συνδέθηκε άρρηκτα με τη μνήμη της.

Η Disneyland του Παρισιού είναι ένας προορισμός που ξεχωρίζει και αξίζει σίγουρα να τον επισκεφθείτε, προσφέροντας μια αξέχαστη εμπειρία για όλες τις ηλικίες. Δεν είναι απλά ένα θεματικό πάρκο, αλλά ένας κόσμος όπου η μαγεία ζωντανεύει. Η Disneyland του Παρισιού φέρνει τη διάσημη μαγεία της Disney στην καρδιά της Ευρώπης. Είναι η ευκαιρία σας να ζήσετε τα παραμύθια και τους αγαπημένους σας χαρακτήρες από κοντά, χωρίς να χρειαστεί να ταξιδέψετε στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο σχεδιασμός του πάρκου είναι μοναδικός, με την αρχιτεκτονική και την ατμόσφαιρα να εναρμονίζονται άψογα με το ευρωπαϊκό περιβάλλον, προσφέροντας μια ξεχωριστή αισθητική. Το πάρκο χωρίζεται σε διάφορες θεματικές περιοχές, όπως η Main Street U.S.A., η Fantasyland, η Adventureland, η Frontierland και η Discoveryland. Κάθε περιοχή προσφέρει μια πληθώρα από αξιοθέατα, από συναρπαστικά roller coasters (όπως το Big Thunder Mountain και το Hyperspace Mountain) μέχρι πιο ήρεμες διαδρομές (όπως το “It’s a Small World”) που είναι ιδανικές για μικρότερα παιδιά και όλη την οικογένεια.

Οι παρελάσεις της Disneyland είναι ένα θέαμα που κόβει την ανάσα. Με πολύχρωμα άρματα, αγαπημένους χαρακτήρες, μουσική και χορό, δημιουργούν μια μαγική ατμόσφαιρα. Επιπλέον, οι ζωντανές παραστάσεις, ειδικά αυτές που πραγματοποιούνται στο κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης, προσφέρουν ένα εντυπωσιακό φινάλε γεμάτο πυροτεχνήματα και φωτιστικά εφέ που θα σας μείνουν αξέχαστα. Αν και η Disneyland είναι δημοφιλής όλο το χρόνο, κάθε εποχή έχει τη δική της γοητεία.

Ο Πύργος του Άιφελ κατασκευάστηκε μεταξύ 1887 και 1889 από τον μηχανικό Γκυστάβ Άιφελ, από τον οποίο πήρε και το όνομά του. Σχεδιάστηκε ως η κεντρική είσοδος της Παγκόσμιας Έκθεσης του 1889, η οποία πραγματοποιήθηκε με αφορμή την εκατονταετηρίδα της Γαλλικής Επανάστασης. Αρχικά, ο πύργος προοριζόταν να είναι προσωρινός και να κατεδαφιστεί μετά από 20 χρόνια.

Ωστόσο, η χρησιμότητά του για σκοπούς επικοινωνίας, όπως η ραδιοφωνική και τηλεοπτική μετάδοση, τον έσωσε από την κατεδάφιση. Έχει ύψος 324 μέτρα (μαζί με την κεραία), ήταν το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο μέχρι το 1931, όταν κατασκευάστηκε το Empire State Building στη Νέα Υόρκη. Είναι κατασκευασμένος από σφυρήλατο σίδερο και αποτελείται από πάνω από 18.000 μεταλλικά μέρη, ενωμένα με 2,5 εκατομμύρια πριτσίνια. Το συνολικό του βάρος φτάνει τους 10.000 τόνους.

Η Αψίδα του Θριάμβου (Arc de Triomphe) στο Παρίσι είναι ένα από τα πιο εμβληματικά μνημεία της Γαλλίας και ένα σημαντικό σύμβολο της εθνικής υπερηφάνειας. Βρίσκεται στην  Place Charles de Gaulle (παλαιότερα Place de l’Étoile), Παρίσι, Γαλλία. Είναι σε υψόμετρο περίπου 50 μέτρα. Το πλάτος της είναι 45 μέτρα και το ύψος του θόλου 29 μέτρα. Επιβλητικό, απ’ όπου κι αν το δεις…

Η κατασκευή του άρχισε το 1806 και ολοκληρώθηκε το 1836. Τα σχέδια έκανε ο αρχιτέκτονας Jean-François Chalgrin (πέθανε πριν ολοκληρωθεί, συνέχισαν άλλοι αρχιτέκτονες). Την ιδέα είχε ο ίδιος ο Ναπολέων Βοναπάρτης. Εμπνευσμένη από την Αψίδα του Τίτου στη Ρώμη Τα γλυπτά ανάγλυφα που κοσμούν την Αψίδα περιλαμβάνουν: Την αναχώρηση των Εθελοντών του 1792 (La Marseillaise) – γλυπτό του François Rude (ίσως το πιο γνωστό).

Κι επίσης τη Μάχη του Αούστερλιτς, την Ειρήνη του 1815 και τη Μάχη του Άρκολ, Υπάρχουν ακόμα τα ονόματα 660 στρατηγών και περισσότερες από 100 μάχες που είναι χαραγμένα στις εσωτερικές και εξωτερικές επιφάνειες της Αψίδας. Εδώ τοποθετήθηκε το 1921, το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη για να τιμηθούν οι πεσόντες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εδώ είναι ακόμα η Αιώνια φλόγα που ανάβεται κάθε βράδυ…

Ο κήπος κυριαρχείται από μια τεχνητή λίμνη γεμάτη νούφαρα (nymphéas) διαφόρων ειδών που ο ίδιος ο Μονέ παρήγγειλε από την Ανατολή. Έχει χαρακτηριστική Ιαπωνική γέφυρα (γνωστή και ως “Ιαπωνική καμάρα”), την οποία ο Μονέ ζωγράφισε πολλές φορές. Πλούσια βλάστηση: ιτιές, μπαμπού, αζαλέες, κρίνοι του νερού, καμέλιες, ίριδες και αλθαίες, σε συνδυασμό με υδρόβια φυτά που αντανακλούν στο νερό.

Το νερό του ποταμού Epte εκτρέπεται για να σχηματίσει τη λίμνη, με ένα σύστημα που ρύθμιζε ο ίδιος ο Μονέ για να εξασφαλίζει την καθαρότητα και την ηρεμία της επιφάνειας. Ο Υδάτινος Κήπος ήταν το κυριότερο αντικείμενο της ζωγραφικής του Μονέ για τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του. Δημιούργησε πάνω από 250 έργα με νούφαρα, με πιο διάσημα εκείνα που φιλοξενούνται στο Musée de l’Orangerie στο Παρίσι, σε δύο μεγάλες ωοειδείς αίθουσες σχεδιασμένες ειδικά για αυτά.

Δείτε τώρα μερικές πρακτικές πληροφορίες αν θέλετε να επισκεφτείτε αυτό το μέρος… Η Fondation Claude Monet λειτουργεί το σπίτι και τον κήπο ως μουσείο.Η καλύτερη εποχή για επίσκεψη είναι από Απρίλιο μέχρι Οκτώβριο, όταν τα φυτά είναι σε πλήρη άνθηση. Συνήθως είναι πολύ δημοφιλές σημείο, οπότε συνιστάται κράτηση εισιτηρίων εκ των προτέρων. Να ευχαριστήσουμε αοπό καρδιλάς τη Λαμπρινή τη φίλη μας που ενώ είχε πάει εκλδρομή με το γιο της είχε την υπομονή να βγάλει τόσες φωτογραφίες που τις μοιράστηκε μαζί μας…

Οι κήποι του Κλωντ Μονέ (Claude Monet) βρίσκονται στο Ζιβερνύ (Giverny) της Νορμανδίας, στη Γαλλία, και είναι από τους πιο διάσημους και μαγευτικούς κήπους στον κόσμο. Ο ίδιος ο Μονέ, κορυφαίος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος, τους δημιούργησε και τους καλλιεργούσε με τεράστια αφοσίωση για πάνω από 40 χρόνια. Οι κήποι αποτέλεσαν τεράστια πηγή έμπνευσης για τα έργα του, ειδικά για τη διάσημη σειρά με τα Νούφαρα (Nymphéas).

Ο Μονέ εγκαταστάθηκε στο Ζιβερνύ το 1883. Επέλεξε το σπίτι και τον κήπο εκεί, λόγω του φωτός, της ηρεμίας και της φυσικής ομορφιάς της περιοχής. Επέκτεινε το αρχικό κτήμα, αγόρασε γειτονικά κομμάτια γης και μεταμόρφωσε τον χώρο σε έναν παράδεισο χρωμάτων και αντανακλάσεων.  Βρίσκεται μπροστά στο σπίτι του Μονέ. Είναι γεμάτος με παρτέρια γεμάτα με λουλούδια κάθε είδους, όπως τουλίπες, παπαρούνες, ντάλιες, παιώνιες, ίριδες κ.ά.

Τοποθετημένα με τρόπο που προκαλεί έντονες αντιθέσεις και συγχρόνως αρμονία χρωμάτων — μια ζωντανή “ζωγραφιά”. Ο υδάτινος Κήπος δημιουργήθηκε μετέπειτα, από το 1893 και μετά. Εκεί βρίσκεται η διάσημη λίμνη με τα νούφαρα και η ιαπωνική γέφυρα με τις αναρριχώμενες γλυσίνιες. Ο Μονέ εμπνεύστηκε από την ιαπωνική αισθητική και απέκτησε μεγάλη συλλογή από ιαπωνικές γκραβούρες. Γι’ αυτόν τον κήπο όμως θα επανέλθουμε με το αυριανό δημοσίευμα…

Ολοκληρώνουμε σήμερα την επίσκεψη μας στο σπίτι του Γάλλου ζωγράφου Κλώντ Μονέ με μια επίσκεψη μας στην κουζίνα του. Αυτή βρίσκεται δίπλα στη σάλα του τραπεζιού. Το δάπεδο και οι τοίχοι (ως το ταβάνι) καλύπτονται με μπλε-λευκά κεραμικά πλακίδια της Rouen —μοναδική δημιουργία που κάνει μια αντίθεση στην κίτρινη τραπεζαρία. Περιέχει μια μεγαλοπρεπή ξυλόσομπα / ξηραντήριο με πολλές εστίες και φούρνους, καθώς και χάλκινες κατσαρόλες και εργαλεία που κρέμονται εμφανώς, συμβάλλοντας στη θερμή αίσθηση του χώρου.

Ακριβώς δίπλα υπάρχει πόρτα προς τον κήπο, διευκολύνοντας τη μεταφορά φρέσκων λαχανικών και βοτάνων απευθείας από τα κηπευτικά καταφύγια του Μονέ. Η κουζίνα ήταν κέντρο οικογενειακής ζωής: ο Μονέ είχε τρεις μαγείρισσες (Caroline, Mélanie, Marguerite) και επέβλεπε κάθε πτυχή της κουζίνας με αυστηρότητα – από τη συγκομιδή ως το στολισμό της σαλάτας με άφθονο μαύρο πιπέρι. Δείτε και τα τρία προηγούμενα δημοσιεύματα για το σπίτι του Μονέ που έχουμε κάνει, ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Διαβάζουμε στην έρευνα που κάναμε: Ο χώρος ήταν ζωντανός από πρωίας —οι κήποι τροφοδοτούσαν το τραπέζι με εποχιακά λαχανικά, φρούτα, ψάρια από τη γύρω περιοχή, κότες και πάπιες. Ο Μονέ ήθελε πολυκοσμία στα γεύματα που παρέθετε. Συνήθως καθόντουσαν τουλάχιστον 10 άτομα, ακόμη και χωρίς επίσημους καλεσμένους. Ήθελε τις σαλάτες του να είναι αστραφτερές, τα αρνίσματα πασπαλισμένα με μοσχοκάρυδο, ενώ μετά το γεύμα έφερναν ζεστά γλυκίσματα από την κουζίνα, όπως μαρέγκες, madeleines ή αλμυρά ψωμιά.