Μερικές πόλεις έχουν το προνόμιο να διασχίζονται από ένα ποτάμι. Στα Τρίκαλα, αυτή η καρδιά που χτυπά με ρυθμό νερού είναι ο Ληθαίος. Ο θρυλικός ποταμός, δίνει τον τόνο στη ζωή της πόλης, ειδικά όταν η φύση αποφασίζει να τον ντύσει με τον μανδύα της βροχής. Χθες, η πόλη των Τρικάλων ξύπνησε κάτω από έναν γκρίζο, αλλά ατμοσφαιρικό ουρανό. Η βροχή, ψιλή και επίμονη, έντυσε τους δρόμους με μια γυαλάδα και έδωσε στον Ληθαίο μια βαθύτερη, πιο έντονη όψη.

Καθώς περπατάς στις όχθες του, τα χρώματα του φθινοπώρου –το χρυσαφένιο κίτρινο των φύλλων στα δέντρα– αποκτούν μια σχεδόν μελαγχολική ομορφιά. Η άσφαλτος αντανακλά τα φώτα και τις σιλουέτες των πολυκατοικιών, δημιουργώντας ένα υγρό, αστικό τοπίο. Αυτό που κάνει τον Ληθαίο να ξεχωρίζει στο κέντρο της πόλης είναι οι τεχνητοί καταρράκτες του. Σε αυτό το σημείο (όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες), το νερό πέφτει από μικρά φράγματα με έναν ρυθμικό, σχεδόν θεραπευτικό ήχο.

Με τη χθεσινή βροχή, η ροή είναι πιο ορμητική και ο ήχος των νερών που πέφτουν δυναμώνει, επισκιάζοντας τον θόρυβο των αυτοκινήτων. Ο Ληθαίος μοιάζει να έχει τη δική του μελωδία. Είναι ο ήχος της φύσης μέσα στον αστικό ιστό: το βουητό του νερού που πέφτει, η σταγόνα που σκάει στην επιφάνεια του ποταμού. Ακόμα και τα ξερά κλαδιά και η πλούσια, πράσινη βλάστηση στις όχθες δείχνουν πιο ζωντανά, ποτισμένα από την υγρασία της ημέρας.

Η Χλόη, το ζωντανό και διαρκώς εξελισσόμενο προάστιο της Καστοριάς, δεν είναι απλώς ένας ακόμη οικισμός στον χάρτη. Είναι ένα σημείο συνάντησης: της γαλήνης της λίμνης Ορεστιάδας με τον σύγχρονο οικιστικό παλμό. Γνωστή παλαιότερα και ως περιοχή Φουντουκλή, η Χλόη έχει καταφέρει να αποτινάξει την εικόνα του περιθωριακού οικισμού και να αναδειχθεί σε έναν από τους πιο ελκυστικούς προορισμούς για οικογενειακή κατοικία και επιχειρηματική ανάπτυξη στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας.

Εδώ μείναμε πέντε βράδια και σε αντίθεση με τον παραδοσιακό χαρακτήρα της παλιάς πόλης, η Χλόη διαθέτει μια νεανική ενέργεια και ένα αρχιτεκτονικό ύφος που κοιτάζει μπροστά. Οι εικόνες της περιοχής αποκαλύπτουν σύγχρονες, λιτές κατοικίες, άρτια σχεδιασμένους δρόμους (όπως η Οδός Δωριέων) και χώρους που διαμορφώνονται με σεβασμό στο περιβάλλον – ακόμα και αν αυτό σημαίνει απαιτητικές εργασίες κλαδέματος και διαμόρφωσης του αστικού πρασίνου.

Η περιοχή κατοικείται κυρίως από νέους ανθρώπους και οικογένειες που αναζητούν καλύτερη ποιότητα ζωής, με πρόσβαση σε σύγχρονες υποδομές, όπως σχολεία (φιλοξενεί Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια) και εμπορικά καταστήματα, ενώ παραμένει ήσυχη και σε μικρή απόσταση από το κέντρο της Καστοριάς. Η Χλόη είναι το ιδανικό σημείο εκκίνησης για τους λάτρεις της πεζοπορίας. Από εδώ ξεκινούν διαδρομές προς τον Απόσκεπο και τα μονοπάτια της Ψαλίδας, προσφέροντας εκπληκτική θέα στα Κόκκινα Γκρεμνά και τη λίμνη, όπως μαρτυρά και η έντονη παρουσία της φύσης στις φωτογραφίες.

Η στρατηγική θέση της Χλόης, ως “πύλη” εισόδου και εξόδου της πόλης, την καθιστά επίσης σημαντικό επιχειρηματικό κόμβο. Φιλοξενεί εταιρείες, κέντρα δια βίου μάθησης, αλλά και πολυτελή καταλύματα, όπως ξενοδοχεία με Spa, που εκμεταλλεύονται τη γειτνίαση με τη λίμνη για να προσφέρουν μια αναβαθμισμένη εμπειρία διαμονής. Επίσημα αναγνωρίστηκε ως οικισμός μόλις το 1961, αρχικά ως Νέο Τσιφλίκι, και μετονομάστηκε σε Χλόη το 1963. Σ’ αυτή την περιοχή ήταν και το δικό μας κατάλυμα, ΟΙΚΟΙ…

Η επίσκεψη στη Σπηλιά του Δράκου είναι μια εμπειρία που μένει αξέχαστη και αποτελεί ένα από τα κορυφαία σημεία ενδιαφέροντος της Καστοριάς. Οι εντυπωσιακοί σταλακτίτες και σταλαγμίτες, οι υπόγειες λίμνες, και ο ατμοσφαιρικός φωτισμός δημιουργούν ένα σκηνικό που θυμίζει κόσμο βγαλμένο από παραμύθι. Κι εμείς φωνογραφημένοι μέσα στο σπήλαιο, μαζί με τη Σούλα και τη Χάρις. Κάτι που θα μας μείνει από την επίσκεψη μας στην Καστοριά…

Η Σπηλιά του Δράκου (Σπηλιά του Δράκου Καστοριάς) δεν είναι απλώς ένα από τα εντυπωσιακότερα σπήλαια της Ελλάδας, αλλά και ένα μνημείο της φύσης που συνδέεται άρρηκτα με τον μύθο και την ιστορία της γραφικής πόλης της Καστοριάς. Βρίσκεται σε μια ειδυλλιακή τοποθεσία, στη βόρεια πλευρά της χερσονήσου της Καστοριάς, μόλις 4 χιλιόμετρα από την πόλη, και προσφέρει εκπληκτική θέα στη λίμνη Ορεστιάδα.

Αν και ο θρύλος ενισχύει τη μυστηριακή ατμόσφαιρα του τόπου, η πραγματική ομορφιά της σπηλιάς βρίσκεται στους σχηματισμούς της, τους οποίους απολαύσαμε κι εμείς μαζί με τους εκδρομείς από την Κέρκυρα. Παρόλο που η ύπαρξη της σπηλιάς ήταν γνωστή εδώ και αιώνες στους ντόπιους, η επίσημη εξερεύνηση και η ανάδειξή της στο ευρύ κοινό είναι πιο πρόσφατες.

Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε τυχαία το 1940, όταν βρέθηκε η αρχική, μικρή είσοδός του. Ωστόσο, η συστηματική του έρευνα καθυστέρησε λόγω των ιστορικών συνθηκών της εποχής. Η ουσιαστική εξερεύνηση ξεκίνησε το 1969, όταν η σπηλαιολόγος Άννα Πετροχείλου επισκέφθηκε την περιοχή. Στη συνέχεια, ακολούθησαν εκτενείς μελέτες και χαρτογραφήσεις από την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία (Ε.Σ.Ε.).

Η ανάδειξη της Σπηλιάς του Δράκου για τουριστική εκμετάλλευση και την προστασία του μοναδικού της οικοσυστήματος ξεκίνησε με τις εργασίες υποδομής, φωτισμού και διαμόρφωσης διαδρόμων που πραγματοποιήθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 2000. Το σπήλαιο άνοιξε επίσημα για το κοινό τον Δεκέμβριο του 2009, αποτελώντας έκτοτε έναν από τους κορυφαίους πόλους έλξης στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας.

Εάν οι Ψαράδες είναι η καρδιά της περιοχής, η βαρκάδα στη Μεγάλη Πρέσπα είναι η ψυχή της. Στο γραφικό λιμανάκι, επιβιβάζεστε στο σκάφος και ξεκινά ένα ταξίδι που αφήνει πίσω του τον κόσμο και σας βυθίζει στην απόλυτη ηρεμία. Εδώ, τα νερά είναι κρυστάλλινα και ο περιβάλλοντας βράχος είναι γεμάτος μυστικά. Καθώς το σκάφος γλιστράει δίπλα στους απότομους βράχους, ο οδηγός μας δείχνει τα σημεία που, αιώνες πριν, αναζήτησαν καταφύγιο άνθρωποι.

 Μικρές κατασκευές, χτισμένες μέσα σε σπηλιές και σχισμές του βράχου, φαντάζουν απρόσιτες και επιβλητικές. Και μετά, έρχονται οι Βραχογραφίες: τοιχογραφίες που χρονολογούνται από τον 14ο αιώνα, ζωγραφισμένες πάνω στον βράχο, σε σημεία που μόνο από τη λίμνη μπορείς να προσεγγίσεις. Βλέπεις την τέχνη να αντιστέκεται στον χρόνο, με τη λίμνη να λειτουργεί ως φύλακας.

Η Ελλάδα έχει κρυμμένα μέρη που σε καλούν να αφήσεις πίσω τον θόρυβο της πόλης και να βρεις τον ρυθμό της φύσης. Οι Ψαράδες Πρεσπών, το μοναδικό ελληνικό χωριό στις όχθες της Μεγάλης Πρέσπας, είναι ένα από αυτά. Δεν είναι απλώς ένας προορισμός· είναι μια αγκαλιά από πέτρα, νερό και ιστορία. Περπατώντας στον κεντρικό πεζόδρομο του χωριού, δίπλα ακριβώς στη γαλήνια λίμνη, νιώθεις ότι ο χρόνος κυλάει διαφορετικά.

Οι παραδοσιακές πετρόκτιστες ταβέρνες, με τη χαρακτηριστική αρχιτεκτονική τους και τη χρονολογία «1909» χαραγμένη σε κάποιους τοίχους, μαρτυρούν μια ζωή αιώνων που δονείται ακόμα. Σε κάθε βήμα, η μυρωδιά του καπνού από τα τζάκια αναμειγνύεται με την υπόσχεση της γης: τα φημισμένα φασόλια και τα ψάρια της λίμνης. Στο κέντρο αυτής της ατμόσφαιρας βρίσκεται το κλασικό σημείο συνάντησης, όπως το είδατε και εμείς: «Η Συντροφιά» του Γερμανού.

Αυτό το μέρος είναι η επιτομή της πρεσπιώτικης φιλοξενίας. Εκεί, η ξύλινη πινακίδα-κατάλογος δεν σου υπόσχεται απλώς ένα γεύμα, αλλά μια βαθιά εμπειρία. Τα πιάτα είναι αυτά που αγαπά ο τόπος: Η Φασολάδα: Η βασίλισσα της Πρέσπας. Με τα ολόφρεσκα φασόλια ΠΓΕ (Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη), είναι μια σούπα πλούσια, μεστή και ζεστή που σε ξαναφέρνει στα παιδικά χρόνια.

Η λίμνη της Καστοριάς (ή λίμνη Ορεστιάδα) είναι πραγματικά ένα από τα ομορφότερα τοπία στην Ελλάδα, ειδικά με αυτή την ατμόσφαιρα του φθινοπώρου/χειμώνα, με τα γυμνά πλατάνια και τα πεσμένα φύλλα. Η διαδρομή γύρω από τη λίμνη, ο “Γύρος της Λίμνης”, είναι μία από τις πιο γνωστές και αγαπημένες βόλτες στην περιοχή. Είναι εμφανές ότι ο δρόμος είναι στρωμένος με την χαρακτηριστική πλατανοστοιχία που ακουμπά σχεδόν στο νερό, δημιουργώντας μια μοναδική αίσθηση. Περισσότερα σε λίγο, εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ…