Υπάρχουν κάποιοι δρόμοι στα βόρεια προάστια που σε κάνουν να χαμηλώνεις ασυναίσθητα τους ρυθμούς σου. Η οδός Δημάρχου Τρυπιά στην Πεύκη είναι ένας από αυτούς. Βρεθήκαμε εκεί χθες για δουλειά, όμως η ηρεμία της γειτονιάς σε προκαλούσε να αφήσεις για λίγο το ρολόι στην άκρη και να την περπατήσεις. Το όνομα της περιοχής δεν είναι τυχαίο, και μια βόλτα στον συγκεκριμένο δρόμο στο επιβεβαιώνει σε κάθε βήμα.
Τα πεύκα, επιβλητικά και μερικές φορές «επαναστατικά», γέρνουν πάνω από το οδόστρωμα, δημιουργώντας φυσικές αψίδες που αγκαλιάζουν τα κτίρια και τους περαστικούς. Είναι δέντρα που μοιάζουν να έχουν μεγαλώσει μαζί με τους ανθρώπους της γειτονιάς, διεκδικώντας τον δικό τους χώρο στον αστικό ιστό. Περπατώντας, βλέπεις την εξέλιξη της Αθήνας σε λίγα μόλις μέτρα: Μονοκατοικίες με κεραμίδια, λευκές προσόψεις και αυλές γεμάτες παπύρους και οργιώδεις βουκαμβίλιες.
Σε μια γωνιά, ένα παλιό σπίτι μοιάζει να «προστατεύεται» από έναν τεράστιο πεύκο που ριζώνει βαθιά στην ιστορία του. Η σύγχρονη καθημερινότητα: Οι κομψές πολυκατοικίες με τις μεγάλες τέντες και τα φροντισμένα μπαλκόνια, όπου η ζωή κυλά με την ησυχία που μόνο μια τέτοια συνοικία μπορεί να προσφέρει. Ομολογουμένως, ήταν μια εμπειρία η χθεσινή επίσκεψη μου στην Πεύκη, ένα βόρειο προάστιο της Αθήνας…
