Το έχουμε γράψει πολλές φορές ώς τώρα εδώ στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Και οι τακτικοί αναγνώστες που μας ακολουθούν εδώ και μια 20ετία που δημιουργούμε στον αέρα του διαδικτύου. Θα σας δώσουμε σ’ αυτό το σημείωμα με τις υπέροχες φωτογραφίες τραβηγμένες από το μπαλκόνι του 7ου ορόφου της Νισαίας στα Σεπόλια και μερικά δειλινά για τα οποία έχουμε κατά καιρού γράψει. Δείτε ΕΔΩ. καλύτερα λίγο από τις πολυκατοικίες μια πόλης….
Να περιμένεις την καλή παρέα και να ζεις μια τέτοια ατμόσφαιρα, προφανώς είναι μεγάλο προνόμιο. Το έζησα, το είδα και το κατέγραψα. Όσο μπορεί να καταγραφεί μέσα από την κάμερα ενός κινητού τηλεφώνου. Αλλά και πάλι καλά! Όλα είναι όμορφα ένα γύρο. Στο βάθος το όρος Αιγάλεω. Και όπως είπαμε στην αρχή, δείτε άλλο ένα δειλινό που πήραμε από το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Γεγονός που καταγράψαμε επειδή πολύ μας άρεσε.
Είναι ωραίο να νιώθεις έτσι, σε καιρούς δύσκολους σαν αυτούς που ζούμε. Οι άνθρωποι είναι αγχωμένοι, ταλαιπωρημένοι, φορτωμένοι με πολλά προβλήματα που γίνονται όλο και περισσότερα μέρα με τη μέρα. Και μεις ζούμε μέσα στον ίδιο κόσμο. Αλλά δεν το βάζουμε κάτω. Έχουμε μια υπέροχη ελπίδα για το μέλλον και ξέρουμε ότι κάπου εκεί μια τέτοια ώρα, όπως βλέπετε κι ΕΔΩ ασφαλώς και θα έχει το χώρο της, ανάμεσα στις άλλες μορφιές.
Η Αθήνα από ψηλά, πολυκατοικίες που στεγάζουν δεκάδες, εκατοντάδες ψυχές, απομονωμένες που αγωνίζονται να συνυπάρξουν, καθώς όλα γίνονται καθημερινά και πιο δύσκολα. Φαντάζεστε τέτοιους ανθρώπους να συνεχίζουν να χαμογελούν και να πιστεύουν όταν τους λες ότι θα ‘ρθει μια μέρα που όλα γύρω μας θα είναι καλύτερα και θα απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή. Σκέψεις εποικοδομητικές σε δειλινά γεμάτα αγάπη, όπως ΕΔΩ.