Πλησιάζουμε στα μέσα Νοέμβρη. Ο καιρός αλλάζει και η χώρα μπαίνει επίσημα στους φθινοπωρινούς, χειμωνιάτικους ρυθμούς. Όταν όμως ακούς για “κακοκαιρία στην Ελλάδα”, το μυαλό σου δεν πάει απαραίτητα στην Αθήνα. Κι όμως, η πρωτεύουσα, αυτή η πόλη των αντιθέσεων, ξέρει να φοράει και τον μουντό της μανδύα. Οι εικόνες που τραβήξαμε τις τελευταίες μέρες αποκαλύπτουν μια άλλη Αθήνα.
Μια πόλη όπου ο ουρανός είναι «βαριεστημένος», φορτωμένος με γκρίζα σύννεφα που σκεπάζουν τις πολυκατοικίες και τους ελάχιστους λόφους που ξεπροβάλλουν στο βάθος. Ο αέρας είναι υγρός, βαρύς, και μια ψιλή βροχή – εκείνη η βροχή που δεν σε μουσκεύει αλλά σε κρυώνει– πέφτει πότε-πότε, σαν υπενθύμιση ότι ο Νοέμβριος είναι εδώ. Οι κεντρικοί δρόμοι δεν χάνουν την κίνησή τους, αλλά η ατμόσφαιρα έχει αλλάξει.
Τα δέντρα με το ακόμα ζωντανό πράσινό τους γίνονται η μόνη φωτεινή αντίθεση στο φόντο των μπεζ και λευκών κτιρίων. Τα καλώδια κρέμονται πάνω από τους δρόμους, σαν μαύρες γραμμές που χωρίζουν τον γκρίζο ουρανό από τη γκρίζα άσφαλτο. Στις γωνίες των δρόμων η αρχιτεκτονική του μεσοπολέμου ή των πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών, με τα μπαλκόνια της και τα διακοσμητικά της στοιχεία, αποκτά μια μελαγχολική ομορφιά κάτω από τον βαρύ ουρανό.
