Πήγαμε στο “Ελ. Βενιζέλος” χθες το απόγευμα, για να παραλάβουμε τον Κώστα. Έχουν αυτές οι μέρες, μεγάλη κινητικότητα και μέσα στα αεροδρόμια, αλλά και στις πτήσεις, οπότε μια δίωρη καθυστέρηση σε ένα ταξίδι 15 ωρών, ίσως και να θεωρείται φυσιολογική από κάποιους. Για τον Κώστα που ταξίδευε, όμως, φαντάζομαι θα ήταν μια δοκιμασία.
Αρκετός κόσμος στο αεροδρόμιο, από πτήσεις που φτάνουν από το εξωτερικό. Ο Κώστας έφτασε Αθήνα μέσω Ζυρίχης και επομένως πήγαμε στις αφίξεις εντός Σέγκεν. Και περιμέναμε κανένα μισάωρο μέχρι να πάρει τις βαλίτσες του και να βγει. Τους πήγαμε σπίτι τους, στη Νισαίας. Να ξεκουραστεί από το ταξίδι και αύριο το μεσημέρι, θα φάμε μαζί.
Η μαμά Σούλα, του ετοιμάζει ένα σπέσιαλ καλοκαιρινό φαγητό που του αρέσει και θα το απολαύσουμε όλοι μας το μεσημέρι ή όπως το λένε στον Καναδά, στο λαντς. Και μετά, αφού πάρουμε μια ανάσα, ξεκινάμε για το δικό τους πρώτο μέρος των διακοπών προς Λευκάδα και Παξούς. Δέκα μέρες! Τα Επτάνησα πάντα μας άρεσαν. Έχουν τόσα ωραία πράγματα!
