Η καρδιά της Αθήνας χτυπάει πάντα δυνατά, ακόμα και τις ήσυχες χειμωνιάτικες μέρες. Φτάνοντας στον σταθμό του Μετρό “Ακρόπολη” από την πλευρά της οδού Μακρυγιάννη, η εικόνα που αντικρίσαμε απείχε πολύ από την πολυκοσμία και τον καλοκαιρινό παλμό. Αυτή ήταν μια καθημερινή στιγμή, μια ανάσα ανάμεσα στις υψηλές τουριστικές περιόδους, που σου επιτρέπει να δεις την πόλη με μια διαφορετική, πιο ήρεμη ματιά.
Οι φωτογραφίες αποτυπώνουν την είσοδο του σταθμού, με τη χαρακτηριστική κυκλική σήμανση και τις κυλιόμενες σκάλες που οδηγούν κάτω, εκεί όπου η σύγχρονη Αθήνα συναντά τους θησαυρούς που αποκαλύφθηκαν κατά την κατασκευή του Μετρό. Ακριβώς δίπλα, διακρίνεται το Μουσείο Ακρόπολης, ένα αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα που δίνει έναν τόνο μεγαλοπρέπειας στην περιοχή. Αν και ο κόσμος ήταν λιγοστός με περαστικούς να βιάζονται για τις δουλειές τους –όπως ο κύριος με το κοστούμι– και μικρές παρέες να συζητούν.
Προχωρώντας, ο πεζόδρομος μπροστά μας αποκαλύπτει μια γραφική εικόνα. Οι ράγες του Τραμ, ενσωματωμένες στο λιθόστρωτο, δημιουργούν μια ευθεία γραμμή που οδηγεί το βλέμμα μακριά. Δεξιά και αριστερά, τα ψηλά δέντρα (ακόμα με αρκετό φύλλωμα) προσφέρουν μια πινελιά πράσινου, ενώ οι παλιές πολυκατοικίες «παρακολουθούν». Η ατμόσφαιρα είναι ευχάριστη κάτω από τον μερικώς συννεφιασμένο ουρανό.
