Επιστρέψαμε χθες στη βάση μας, ύστερα από πέντε μέρες στη Μάνη. Κουρασμένοι από το ταξίδι, αλλά γεμάτοι από εμπειρίες. Αν και εμείς με τον Κώστα και την Άννυ είχαμε ξαναπάει στη Μονεμβασιά, οι γονείς ήθελαν να γνωρίσουν τα παιδιά τους, αυτόν τον υπέροχο τόπο. Αγνόησαν λοιπόν το χρόνο, τον κόπο, το κόστος. Και κατά τις 8:30 το πρωί μαζέψαμε τα πράγματα μας και ξεκινήσαμε για τη Μονεμβασιά.
Χωρίς άγχος, αλλά με πολύ καλή διάθεση ξεκινήσαμε και κάναμε μια πρώτη στάση για πρωινό για καφέ στον “Φούρνο” του Δυρού, πάνω στο δρόμο. Ωραίοι άνθρωποι, νέα παιδιά με τη γιαγιά τους και με χαμόγελο. Αλλά γι’ αυτό θα κάνω μια άλλη ανάρτηση τις επόμενες μέρες, επειδή το αξίζουν για την αυθεντικότητα τους. Και επειδή μου αρέσουν τέτοιοι άνθρωποι. Το σημερινό όμως σημείωμα έχει φωτογραφίες αποκλειστικά από την Μονεμβασιά.
Επόμενη μικρή στάση στο Γύθειο. Σε όλη τη διαδρομή, ο Κώστας, ο Δημήτρης, η Σούλα και η Άννυ με τροφοδοτούν με φωτογραφίες. Είναι πολλές και όμορφες. Θα τις αξιοποιήσω όλες με τον καιρό… Ή τουλάχιστον τις περισσότερες. Όμως η Μονεμβασιά ήταν που άρεσε σε όλους. Λογικό! Δεν ξέρω αν θα μπορούσε να βρει κανείς ανθρώπος που να πιστεύει κάτι διαφορετικό, γι’ αυτόν τον μοναδικό τόπο που αξίζει να τον περπατήσει ο καθένας.
