Δεν είναι κάτι που με παραξένεψε. Έτσι την ξέρουμε την Αθήνα τον Αύγουστο. Άδεια από αυτοκίνητα και από ανθρώπους. Φανταστείτε τώρα να ‘ναι Κυριακή πρωί, γύρω στις 10:30… Τις εικόνες που κατέγραψα, τις βλέπετε στο σημερινό σημείωμα μου. Εδώ είναι η Αγίου Μελετίου, ανάμεσα στη Δροσοπούλου και την Αχαρνών. Συμπωματικά, αν προσέξετε, υπάρχει ένα πεζός.
Τα ίδια και στην οδού Ιουλιανού, λίγο παρακάτω προς το κέντρο, μια οδός παράλληλη της Αγίου Μελετίου. Είναι ο δρόμος που οδηγεί στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Αθήνας, το σταθμό Λαρίσης. Και όπως βλέπετε κι εδώ, τίποτα δεν κινείται. Άδειασαν ακόμα και θέσεις στάθμευσης για τα αυτοκίνητα δεξιά και αριστερά του δρόμου. Ε, δεν το βλέπεις και τόσο συχνά, ένα τέτοιο φαινόμενο.
Οδός Αχαρνών, χαμηλά κοντά στην πλατεία Βάθη. Μια πόλη που δίνει την αίσθηση ότι είναι έρημη. Ο Αύγουστος εν δράση, καθώς ακόμα και χθες, κάποιοι ξεκινούσαν την άδεια τους και το δήλωναν όπου μπορούσαν, με μεγάλη χαρά και αληθινά χαμόγελα. Από πλευράς θερμοκρασίας η μέρα υποφέρονταν, τουλάχιστον στην πλατεία Μεταξουργείου που ήμασταν εμείς.