Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…
Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
Τα δικά σας σχόλια
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να γράφετε. Μόνο που για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Είναι λογικό να πρέπει να τα δει πρώτα ο διαχειριστής και να απομακρύνει κάποιο, αν -λέμε τώρα- μπορεί να είναι υβριστικό… Απλά πράγματα.
Αλλά θεώρησα ότι έπρεπε να το γνωρίζετε…
Υπεροχο το κειμενο. Το ποιημα στο τελος μου θύμισε τις γυναικες της γειτονιάς της μητέρας μου που οταν πεθανε τις…
Στο εύχομαι Δήμητρα... Καθένα έχει την ομορφιά του, επειδή ότι έφτιαξε ο Θεός είναι ωραίο!
Καλημέρα! Και εμείς που είμαστε νησιώτες την θάλασσα, τουλάχιστον εγώ, την βλέπω από μακριά! Όσο για τα άλλα νησιά τα…
Τα κολοκυθόπουλα που τα λέμε εμείς, όντως γίνονται γεμιστά με ρύζι και σάλτσα δετό αυγολέμονο. Γίνονται τυροπιτάκια και η κυρίως…
Και παρά το γεγονός ότι δεν έχει ο μήνας τη σταθερότητα που έχουν άλλοι μήνες, εντούτοις η φύση έξω μας δείχνει πως έχουν αλλάξει πολλά πράγματα γύρω μας.
Περιμένουμε υπομονετικά να δούμε αυτή την εποχή στην πλήρη ανάπτυξη της και ο Απρίλης με τον Μάη θα μας βοηθήσουν σ’ αυτό…
Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι εδώ για να καταγράφει όμορφες στιγμές
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο. Και να το εκτιμάς!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Αχ αυτό το πολύ πολύπαθο παρκάκι τσέπης, στη γειτονιά!
Οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί μόλις την προηγούμενη εβδομάδα. Είναι από το παρκάκι τσέπης της γειτονιάς μας, Αλαμάνας και Κιλκίς, στον Κολωνό. Μας άρεσε πολύ από την πρώτη στιγμή που είδαμε να το φτιάχνει ο Δήμος Αθηναίων και οι χορηγοί του. Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε τότε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Αλλά, μάλλον δεν χάρηκαν όλοι. Και κυρίως, δεν το σεβάστηκαν και δεν το πρόσεξαν όσοι ζουν δίπλα του, αν κρίνουμε από τη φωτογραφία.
Ζουμάρισα λίγο περισσότερο στον κορμό του δέντρου. Πρόκειται για νεραντζιά κι αυτή έχει ισχυρές αντοχές και ευδοκιμεί στην πόλη. Και δείτε πώς το έχουν κάνει! Έχουν βγάλει τη φλούδα από τον νεανικό κορμό του και το έχουν κάνει αυτό ως παιχνίδι, μικρά παιδιά των Ρωμά που κατοικούν εκεί κοντά. Πού να φανταστούν ότι μέσα από εκείνο τον φλοιό, φτάνουν θρεπτικά συστατικά στο δέντρο. Και αν αυτά λείψουν τότε είναι πολύ φυσικό να ξεραθεί.
Το έβλεπα και δεν το πίστευα. Στο βάθος της φωτογραφίας, ίσως διακρίνετε ένα κίτρινο γιλέκο. Πρόκειται για έναν υπάλληλο της καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων που κάθισε λίγο στον ίσκιο να ξαποστάσει. Με είδε που αγωνιούσα κι έπιασε κουβέντα μαζί μου. “Άνθρωποι αυτής της κουλτούρας έχουν καταστρέψει και την πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα που ήταν άλλοτε όμορφη πλατεία” μου είπε. Είπε κι άλλα που δεν είναι της ώρας και δεν είχαν στοιχεία ρατσισμού ή ξενοφοβίας. Όχι, διαπιστώσεις έκανε ο άνθρωπος.
Μια ανάσα, λίγο φως, λίγη Άνοιξη. Όλα τα έχουμε ανάγκη!
Εικόνες εποχής. Η μηλιά ανθισμένη πιο όμορφη ακόμα και από την αμυγδαλιά στα καλύτερα της. Τι είναι όλες αυτές οι ομορφιές; Φτιάχτηκαν για μας, για να νοιώσουμε καλύτερα. Αποκλείεται να “δέσουν” όλα αυτά τα άνθη και να γίνουν καρπός. Είναι όμως εδώ, για να μας δίνουν κουράγιο και δύναμη, κάθε φορά που λυγίζουμε μπροστά στα προβλήματα.
Και η αλήθεια είναι πως σας έχουμε μαυρίσει την ψυχή στις τελευταίες αναρτήσεις με τις αναφορές μας για την καύση νεκρών. Αλλά είναι η πρώτη φορά που το ζούμε και μας έκανε εντύπωση. Θετικά το καταγράψαμε, αλλά υπάρχει η ανάγκη να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Τα λουλούδια, πάντα μας βοηθούσαν σ΄ αυτό. Όπως ετούτες οι υπέροχες ανεμώνες.
Έτσι είναι η Άνοιξη, η πιο όμορφη εποχή του χρόνου. Δεν κρατάει πολύ γι’ αυτό σας συνιστούμε να μην την αφήσετε να περάσει έτσι. Δημιουργήστε εκείνες τις προϋποθέσεις που θα σας κάνουν να αισθανθείτε καλά, παρέα με τους ανθρώπους που αγαπάτε. Μην το αφήνετε στην τύχη του. Δεν βοηθάει ιδιαίτερα αυτό και δεν το λες και έξυπνο!
“Τρεκλίζει” και το τραπεζικό σύστημα. Καταρρέουν όλα!
Σημείο των καιρών, αν μη τι άλλο! Τραπεζικά μεγαθήρια όπως η Gredid Suisse, μέσα σε μια νύχτα, καταρρέουν… Και οι άνθρωποι τρέμουν από ανασφάλεια για όλα όσα βλέπουν να έρχονται μπροστά τους. Αν και οι κυβερνώντες κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να σταματήσουν την κατρακύλα, δεν καταφέρνουν και πολλά πράγματα…
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 25/3/2023
Ας ξεκινήσουμε με αλήθειες: Η ελβετική τράπεζα Gredid Suisse ήταν ο 19ος μεγαλύτερος δανειστής της Ευρώπης. Και για όσους εμπιστεύονται ακόμα αυτό το σύστημα πραγμάτων, η Ελβετία ήταν ο παράδεισος τέτοιων ιδρυμάτων. Εκεί έτρεχαν να διασφαλίσουν τα χρήματα τους, όσοι είχαν και αγωνιούσαν για την ύπαρξη τους, από τη γενικότερη οικονομική ανασφάλεια.
Εδώ και μερικές μέρες όμως, αυτό έχει αλλάξει. Ο δανειστής με έδρα τη Ζυρίχη αναγκάστηκε από τις ελβετικές αρχές, να δεχτεί από την μακροχρόνια εγχώρια αντίπαλο της UBS, μια «ένεση» ρευστότητας, για να διασωθεί.
Μέσα στο προηγούμενο Σαββατοκύριακο, υπογράφηκε συμφωνία 3 δις ελβετικών φράγκων και για λίγες ώρες, επέτρεψε σε πολλούς στην αγορά, να αναπνεύσουν με ανακούφιση.
Το ζητούμενο ήταν να συμβεί αυτό, πριν ανοίξουν οι αγορές της Δευτέρας, ώστε να υπάρξει μια στοιχειώδης προστασία των επενδυτών και των καταθετών της, αλλά και να αναχαιτίσει μια γενικότερη τραπεζική κρίση. Και όλα δείχνουν ότι προσωρινά, τα κατάφεραν. Λέμε προσωρινά, γιατί κανείς δεν μπορεί με ασφάλεια να πει, τι θα γίνει στη συνέχεια.
Διότι, μπορεί οι αγορές να μάζεψαν το πτώμα της Gredid Suisse, αλλά ο κώδωνας του κινδύνου, μόλις άρχισε να χτυπά και μάλιστα εκκωφαντικά, σε διεθνές επίπεδο. Η περίπτωση της, δείχνει ξεκάθαρα, ότι το τραπεζικό σύστημα δεν είναι και τόσο σταθερό, όσο οι άνθρωποι του, πίστευαν, μέχρι χθες.
Μάλιστα, όλα ξεκίνησαν εδώ και πολύ καιρό και δεν έχουν και πολύ ομοιότητα με όσα οδήγησαν στην κατάρρευση της τράπεζα Silicon Valley Bank (SVB) της Καλοφόρνια, πριν λίγο καιρό. Ειδικοί σε σχέση με τις τράπεζες, λένε πως ο τρόπος με τον οποίο οι Ελβετοί διαμόρφωσαν τη διάσωση της Gredid Suisse, έκαναν τα πράγματα πολύ χειρότερα, αντί να δίνουν κάποια λύση.
Πόση εμπιστοσύνη πια, μπορεί να έχουν επενδυτές σε ομόλογα που προέρχονται από τέτοια τραπεζικά ιδρύματα; Από ελάχιστη έως καθόλου! Κι ένα γενικότερο ντόμινο που θα οδηγήσει σε ξεπούλημα, πιέζοντας τις τιμές προς τα κάτω, υπονομεύοντας ολόκληρο το σύστημα, είναι πια πολύ πιθανό.
Και προσέξτε: Όλα αυτά συμβαίνουν στην Ελβετία! Φανταστείτε τι κλίμα υπάρχει σε ολόκληρο τον πλανήτη, αλλά και στη χώρα μας, γενικότερα. Αν και οι εγχώριοι κυβερνητικοί παράγοντες, έσπευσαν να μας διαβεβαιώσουν ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για τις δικές μας τράπεζες, λες και είμαστε σε μια γυάλα αποστειρωμένη! Λες και δεν έχουμε την εμπειρία των capital controls. Λες και μόνοι μας, μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας ή λες και αγνοούμε πόσο ακριβά πληρώσαμε και πληρώνουμε τη «διάσωση» των συστημικών τραπεζών.
Όσοι έχουν στηρίξει την ελπίδα τους στα χρήματα, είδαν κατάματα πως μάλλον είναι καιρός να επανεξετάσουν τη στάση τους, δεδομένου ότι διαπίστωσαν πως η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Προσωπικά, ουδέποτε στηρίξαμε κάτι σοβαρό πάνω τους και ως πελάτες τους, δανειολήπτες, έχουμε πέσει κατά καιρούς, θύματα πολλαπλής εκμετάλλευσης. Αρκετά λοιπόν! Παρακολουθούμε από μακριά το θέμα, αποκλειστικά και μόνο από δημοσιογραφικό ενδιαφέρον.
Σ’ αυτό το σημείωμα μας επιδιώξαμε να μείνουμε στο ζήτημα που, άλλα πιο μεγάλα έντυπα θα επιχειρήσουν να χαμηλώσουν του τόνους, εμφανίζοντας το, ως να έχει… επιλυθεί! Αλλά να είστε βέβαιοι, ότι αυτό μπήκε, προσωρινά, κάτω από το χαλί, ελπίζοντας ότι θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες.
Σας λέω όμως με βεβαιότητα, ότι τέτοιες μέρες, δεν πρόκειται να έρθουν. Τα πράγματα θα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Το σύστημα «μπάζει» από παντού και σύντομα θα πάρει μαζί του πολλούς που σήμερα αρέσκονται να εμφανίζονται ως ισχυροί, τουλάχιστον από οικονομική άποψη.
Δεν μπορεί να αντέξει, όσο κι αν έχει μάθει, στο πέρασμα των χρόνων, να μεταλλάσσεται και να αναζητάει «σωτήρες» ανάμεσα στους υπηρέτες του. Εξάντλησε τα όρια του και τα περιθώρια στένεψαν, απελπιστικά. Θέλουν να μην το βλέπουν; Δικαίωμα τους! Αλλά εσείς, μην αγνοείτε αυτή τη μεγάλη αλήθεια που ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας.
Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο, Σάββατο 25/3/2023, στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στην στήλη μου «Επισημάνσεις».
Συνεργεία του Δ. Αθηναίων εργάζονται στην Πανεπιστημίου
Τι είναι αυτό που τους κάνει να «τρέχουν» σαν τρελοί για να προλάβουν; Μα, τι άλλο; Οι δημοτικές εκλογές! Στο Δήμο Αθηναίων αναφερόμαστε, που τον τελευταίο καιρό τον έχουμε δει να κάνει εργοτάξιο κεντρικούς δρόμους της πόλης, όπως είναι η Πανεπιστημίου. Στόχος να δείξουν ένα κομμάτι του έργου που αφορά στο «Μεγάλο Περίπατο», βγάζοντας από τη μέση τις γλάστρες που “οριοθετούσαν” τη μελλοντική πεζοδρόμηση.
Βεβαίως, για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, έχει παρθεί η πρόνοια να μην κλείσει ολοκληρωτικά ο δρόμος ευρείας κυκλοφορίας. Το αντίθετο θα λέγαμε. Παρ’ όλο που οι λωρίδες που κινούνται τα Ι.Χ. τα οποία έρχονται από την πλατεία Συντάγματος με κατεύθυνση την Ομόνοια, εντούτοις κινούνται κανονικά. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το συνηθίσουν οι οδηγοί, διότι τελικά αυτό θα είναι το πλάτος της Πανεπιστημίου, όταν με το καλό ολοκληρωθούν τα έργα.
Για την ώρα η κατάσταση είναι ακριβώς όπως τη βλέπετε στις φωτογραφίες. Και αυτές δεν είναι παλιές. Έχουν παρθεί από μένα, με το κινητό μου τηλέφωνο, το μεσημέρι της περασμένη Τρίτης, όταν βρέθηκα εκεί, για τις ανάγκες της δουλειάς μου. Στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, όπως έχουν διαπιστώσει οι τακτικοί αναγνώστες μας, καταγράφουμε ρεαλιστικά τους ρυθμούς της πόλης, όπως τους ζούμε στην καθημερινότητα μας.
Η επιλογή της αποτέφρωσης, ασυνήθιστη στην Ελλάδα
Είναι αλήθεια πως στη χώρα μας η αποτέφρωση νεκρών είναι κάτι νέο. Όχι πως δεν υπήρχε και παλιότερα, αλλά έπρεπε να πας Βουλγαρία. Και πολλοί το έκαναν όσο κι ας επιβαρύνονταν με το κόστος της μεταφοράς. Στο Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών στη Ριτσώνα υλοποιείται το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας της βούλησης και της δυνατότητας επιλογής, κάθε ατόμου, όσον αφορά τη μετά θάνατον διάθεση του σώματός του.
Και προσέξτε μερικά επιχειρήματα σε ότι αφορά την επιλογή της αποτέφρωσης η οποία παρουσιάζει σημαντικά πλεονεκτήματα όπως είναι: Η ανακούφιση της οικογένειας από την τραυματική εμπειρία της εκταφής. Η απαλλαγή από την οικονομική επιβάρυνση για την κατασκευή τάφου που συνήθως καταστρέφεται σε τρία χρόνια μετά την ταφή. Η αποδέσμευση από τη μακροχρόνια οικονομική επιβάρυνση για τη φύλαξη των οστών σε οστεοφυλάκιο.
Κι ακόμα η καλύτερη διαχείριση της γης κυρίως στα αστικά κέντρα όπου υπάρχει υπερκορεσμός χώρου στα κοιμητήρια. Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος δεδομένου ότι με την αποτέφρωση δεν επιβαρύνεται το έδαφος και ο υδροφόρος ορίζοντας. Παράλληλα η αποτέφρωση πραγματοποιείται σε εγκαταστάσεις που λειτουργούν σύμφωνα με αυστηρές ευρωπαϊκές και εθνικές περιβαλλοντικές ρυθμίσεις.
Ελάτε να σας γνωρίσουμε το αποτεφρωτήριο, της Ριτσώνας
Λίγα ξέραμε μέχρι τώρα για την αποτέφρωση. Χρειάστηκε να πάμε για να μάθουμε. Σε απόσταση 75 χλμ από την Αθήνα και με άμεση πρόσβαση από την Εθνική Οδό βρίσκεται το πρώτο Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών στην Ελλάδα. Βασική επιδίωξη στο σχεδιασμό του κτιρίου ήταν η επίτευξη ενός αρμονικού κτιριακού συνόλου που με την ολοκλήρωσή του δεν θα διατάρασσε την αίσθηση ηρεμίας και γαλήνης που αποπνέει το καταπράσινο φυσικό περιβάλλον και το πευκοδάσος με το οποίο γειτνιάζει.
Όλες οι λειτουργίες του κτιρίου χωροθετήθηκαν σε ένα επίπεδο, ενώ το χαμηλό του ύψος σε συνδυασμό με τη φύτευση που συναντά ο επισκέπτης, συνέβαλαν στην όσο το δυνατόν πιο ήπια ένταξη του κτιριακού συνόλου στο περιβάλλον. Ένα σύνολο από όγκους – πρίσματα ενώνονται μέσω ενός διαδρόμου κίνησης που διατρέχει όλο το κτίριο. Πρίσματα-φεγγίτες διακόπτουν την ενιαία οροφή και επιτρέπουν την είσοδο του φυσικού φωτός από ψηλά.
Στην αίθουσα τελετών ο φεγγίτης διακόπτει την οροφή επιτρέποντας έτσι στο φως να εισχωρήσει και να φωτίσει τη σορό που έχει εναποτεθεί ακριβώς από κάτω. Στο χώρο του τεφροφυλακίου, ένας ακόμα φεγγίτης στην οροφή φωτίζει την τεφροδόχο πριν αυτή παραδοθεί στους οικείους του εκλιπόντος. H διαμόρφωση των υπαίθριων χώρων έγινε με γνώμονα ό,τι λαμβάνει χώρα σε εσωτερικούς χώρους να δύναται να πραγματοποιηθεί και σε εξωτερικούς.
Ας καλωσορίσουμε τυπικά την Άνοιξη με ένα ζοχαδόχορτο
Η συκόρριζα η εαρινή (επιστ. ονομ. Ficaria verna, παλαιότερα Ranunculus ficaria) με κοινή ονομασία ζοχαδόχορτο, είναι ένα μικρό χελιδώνιο που ανήκει στην οικογένεια βατραχιοειδή (RANUNCULACEAE) και αποτελεί είδος που κατανέμεται σχεδόν σ΄ όλη την Ευρώπη, στην ΒΔ Αφρική και επεκτείνεται μέχρι την περιοχή του Καυκάσου.
Έχει εισαχθεί επίσης στη Βόρεια Αμερική όπου αποτελεί εισβολικό είδος. Απαντά σ’ όλη την Ελλάδα σε υγρές σκιερές τοποθεσίες, μεταξύ 0-1300 μ. Τα άνθη φέρουν κάλυκα με 3 σέπαλα και στεφάνη με 8-12 πέταλα λαμπρού γυαλιστερού κίτρινου χρώματος. Ανθίζει από τον (Φεβρουάριο) Μάρτιο μέχρι τις αρχές Μαΐου.
Το συγκεκριμένο λουλούδι το βρήκε ο φίλος μας Πέτρος Πατσαλαρήδης στο δάσος που κινείται, λόγω της εργασίας του και καθώς του έκανε εντύπωση το φωτογράφησε και το “ανέβασε” στον τοίχο του στο διαδίκτυο. Τον ευχαριστούμε που το κάνει συχνά πυκνά αυτό κι έτσι μαθαίνουμε κι εμείς όλα αυτά τα όμορφα πράγματα.
Ο Θεός να δίνει δύναμη κ κουράγιο στην Χάρις που τόσο επάξια του στάθηκε και σύντομα να δούμε τον αδελφό…