Ο Πειραιάς, το μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδας, είναι συνήθως συνώνυμο της καλοκαιρινής φρενίτιδας. Τουρίστες με φουσκωτές βαλίτσες, ουρές στα εκδοτήρια, ο θόρυβος των δεκάδων αποπλεύσεων. Ωστόσο, μια επίσκεψη εδώ τον Δεκέμβριο αποκαλύπτει μια εντελώς διαφορετική εικόνα – μια εικόνα που μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του σύγχρονου οικογενειάρχη που αναζητά την ουσιαστική απόδραση, μακριά από τον μαζικό τουρισμό. Εκεί που το καλοκαίρι έβρισκες τέσσερα πλοία έτοιμα να φύγουν σε μία ώρα, τώρα επικρατεί μια ήρεμη, σχεδόν βιομηχανική, σιγουριά.
Τα γιγάντια πλοία της γραμμής –όπως αυτά που βλέπουμε δεμένα στην προβλήτα (Blue Star, ANEK, Hellenic Seaways)– είναι εκεί, αλλά δεμένα με την υπομονή του χειμώνα. Οι χρόνοι επιβίβασης είναι πιο χαλαροί. Δεν υπάρχει η πίεση του χρόνου που κάνει τη μεταφορά των παιδιών και των αποσκευών εφιάλτη. Η δημοσιογραφική μας έρευνα δείχνει ότι, αν και τα βασικά εισιτήρια παραμένουν σταθερά, η ευκολία στην εύρεση καμπίνας και οι προσφορές για οικογένειες εκτός σεζόν είναι σημαντικά υψηλότερες.
Η επιλογή του χειμερινού προορισμού από τον Πειραιά δεν αφορά πλέον τις κοσμικές παραλίες. Αφορά τα αυθεντικά νησιά. Σε νησιά όπως η Κρήτη, η Νάξος ή η Λέσβος, η κίνηση των ντόπιων επανακτά τον ρυθμό της. Ο οικογενειάρχης δεν είναι πια ‘τουρίστας’, αλλά ‘επισκέπτης’. Τα μουσεία, οι ιστορικοί χώροι και οι πεζοπορικές διαδρομές είναι ελεύθερα, προσφέροντας έναν εκπαιδευτικό και ήρεμο τόνο στις διακοπές.