Ένας νερόπυργος από τα παλιά, στο δρόμο μας

Το κτίσμα στη γωνία Σωζοπόλεως και Ιωνίας, στα Σεπόλια, είναι ένας παλιός υδατόπυργος (νερόπυργος). Οι υδατόπυργοι κατασκευάζονταν για να εξυπηρετούν τις ανάγκες ύδρευσης της ευρύτερης περιοχής. Η ψηλή κατασκευή επέτρεπε την αποθήκευση μεγάλης ποσότητας νερού σε ύψος, ώστε να εξασφαλίζεται η απαραίτητη πίεση για τη διανομή του στα γύρω σπίτια και κτίρια, ειδικά πριν την ευρεία χρήση σύγχρονων συστημάτων αντλιών και δικτύων ύδρευσης.

Συγκεκριμένα για την περιοχή των Σεπολίων, η κατασκευή αυτή, μαζί με άλλες παρόμοιες στην Αθήνα, πιθανότατα συνδέεται με τα παλιά δίκτυα ύδρευσης της πόλης. Σήμερα, ο υδατόπυργος αυτός δεν είναι πλέον σε λειτουργία για την ύδρευση. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό κτίσμα της περιοχής που ανήκει στην αρχιτεκτονική κληρονομιά της βιομηχανικής και αστικής ανάπτυξης των Αθηνών. Φανταστείτε κι εμείς που το είδαμε, χρειάστηκε να το ψάξουμε για να δούμε τι είναι αυτή η κατασκευή…
Ουτρέχτη: Εκεί που η ιστορία συναντά το μέλλον

Η Ουτρέχτη, η ζωντανή καρδιά της Ολλανδίας, δεν είναι απλώς μια πόλη, αλλά ένας κόμβος – πολιτιστικός, ιστορικός και, φυσικά, συγκοινωνιακός. Η περιοχή γύρω από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό, το Utrecht Centraal, αποτελεί την επιτομή αυτής της δυναμικής, προσφέροντας ένα μοναδικό μείγμα σύγχρονης αρχιτεκτονικής, αστικής ηρεμίας και αδιάκοπης κίνησης. Στην πρώτη ματιά, το βλέμμα πέφτει στον νέο αστικό ιστό που αγκαλιάζει τα κανάλια της πόλης.

Ο δρόμος του νερού, με τις χορταριασμένες όχθες του, προσφέρει μια ανάσα πρασίνου, ένα ήρεμο αντίδοτο στην κίνηση. Στο βάθος, τα μοντέρνα κτίρια αντανακλούν την φιλοδοξία της Ουτρέχτης: τον πύργο με την πολύχρωμη, κυκλική πρόσοψη, δίπλα σε κόκκινες – καφέ κατασκευές, υπογραμμίζει τη σύζευξη του παραδοσιακού ολλανδικού τούβλου με τη σύγχρονη, τολμηρή σχεδίαση. Αυτή η εικόνα αποτυπώνει τη μετάβαση από το βιομηχανικό παρελθόν σε ένα «πράσινο» μέλλον.

Λίγα βήματα πιο πέρα η αρχιτεκτονική γίνεται πιο εμφανής. Μεγάλες γυάλινες επιφάνειες, καθαρές γραμμές και μια ισορροπία μεταξύ γυαλιού και κόκκινης-καφέ επένδυσης, σηματοδοτούν γραφεία, καταστήματα και κατοικίες που ορίζουν το σύγχρονο εμπορικό κέντρο. Ακόμα και σε μια γκρίζα, βροχερή μέρα, η πινελιά του φθινοπώρου – ένα δέντρο με φλογερά πορτοκαλοκόκκινα φύλλα – υπενθυμίζει ότι η φύση είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αστικού σχεδιασμού. Το καλοσχεδιασμένο παρτέρι με τα φωτεινά λουλούδια μπροστά από τον μοντέρνο όγκο δείχνει την έμφαση στην ποιότητα ζωής.




























Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…