Αρχική » 2025
Αρχείο έτους 2025
“Πνίγηκε” η Αθήνα από τη χθεσινή δυνατή βροχή!

Μια δυνατή, κατακλυσμιαία βροχή έπληξε την Αθήνα χθες το απόγευμα, Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2025, μετατρέποντας τους πολυσύχναστους δρόμους της πόλης σε ορμητικά ποτάμια και δημιουργώντας ένα σκηνικό πρωτοφανούς χάους, αλλά και ξεχωριστής ομορφιάς. Η μέρα είχε ξεκινήσει με έναν ήπιο, φθινοπωρινό καιρό, αλλά γύρω στις τρεις το απόγευμα, ο ουρανός άρχισε να σκοτεινιάζει απειλητικά. Σύντομα, οι πρώτες ψιχάλες έδωσαν τη θέση τους σε μια αδιάκοπη καταιγίδα, με κεραυνούς να σχίζουν τον ουρανό και βροντές να δονούν τα κτίρια.

Η ορατότητα έπεσε δραματικά, αναγκάζοντας τους οδηγούς να κινούνται με ελάχιστη ταχύτητα, ενώ οι πεζοί έτρεχαν να βρουν καταφύγιο κάτω από σκέπαστρα και εισόδους πολυκατοικιών. Στο κέντρο της Αθήνας, η πλατεία Συντάγματος μετατράπηκε σε μια απέραντη λίμνη, με τα νερά να φτάνουν τους αστραγάλους. Τουρίστες και ντόπιοι παρακολουθούσαν με δέος και έκπληξη το φαινόμενο, κάποιοι βγάζοντας φωτογραφίες με τα κινητά τους, άλλοι απλώς απολαμβάνοντας το θέαμα.

Μια βροχερή μελωδία στην καρδιά των Τρικάλων

Μερικές πόλεις έχουν το προνόμιο να διασχίζονται από ένα ποτάμι. Στα Τρίκαλα, αυτή η καρδιά που χτυπά με ρυθμό νερού είναι ο Ληθαίος. Ο θρυλικός ποταμός, δίνει τον τόνο στη ζωή της πόλης, ειδικά όταν η φύση αποφασίζει να τον ντύσει με τον μανδύα της βροχής. Χθες, η πόλη των Τρικάλων ξύπνησε κάτω από έναν γκρίζο, αλλά ατμοσφαιρικό ουρανό. Η βροχή, ψιλή και επίμονη, έντυσε τους δρόμους με μια γυαλάδα και έδωσε στον Ληθαίο μια βαθύτερη, πιο έντονη όψη.

Καθώς περπατάς στις όχθες του, τα χρώματα του φθινοπώρου –το χρυσαφένιο κίτρινο των φύλλων στα δέντρα– αποκτούν μια σχεδόν μελαγχολική ομορφιά. Η άσφαλτος αντανακλά τα φώτα και τις σιλουέτες των πολυκατοικιών, δημιουργώντας ένα υγρό, αστικό τοπίο. Αυτό που κάνει τον Ληθαίο να ξεχωρίζει στο κέντρο της πόλης είναι οι τεχνητοί καταρράκτες του. Σε αυτό το σημείο (όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες), το νερό πέφτει από μικρά φράγματα με έναν ρυθμικό, σχεδόν θεραπευτικό ήχο.

Με τη χθεσινή βροχή, η ροή είναι πιο ορμητική και ο ήχος των νερών που πέφτουν δυναμώνει, επισκιάζοντας τον θόρυβο των αυτοκινήτων. Ο Ληθαίος μοιάζει να έχει τη δική του μελωδία. Είναι ο ήχος της φύσης μέσα στον αστικό ιστό: το βουητό του νερού που πέφτει, η σταγόνα που σκάει στην επιφάνεια του ποταμού. Ακόμα και τα ξερά κλαδιά και η πλούσια, πράσινη βλάστηση στις όχθες δείχνουν πιο ζωντανά, ποτισμένα από την υγρασία της ημέρας.

Το site μας, ξεπέρασε τις 37.500 επισκέψεις!

Με ιδιαίτερη χαρά βλέπουμε ότι η ιστοσελίδα ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ κατέγραψε ένα νέο ρεκόρ επισκεψιμότητας, ξεπερνώντας τις 37.500 μοναδικές επισκέψεις (διαφορετικές I.P.) από την έναρξη της λειτουργίας της. Η επίτευξη αυτού του αριθμού αποτελεί μία σαφή ένδειξη της διαρκώς αυξανόμενης απήχησης του περιεχομένου της και της εμπιστοσύνης που μας δείχνει το αναγνωστικό κοινό. Η δυναμική αυτή ανάπτυξη μας ενθαρρύνει να συνεχίσουμε την προσπάθεια για την παροχή έγκυρης, αντικειμενικής και υψηλής ποιότητας πληροφόρησης. Η επιτυχία αυτή ανήκει σε όλους εσάς που μας τιμάτε καθημερινά με την παρουσία σας. Συνεχίζουμε με στόχο την περαιτέρω ενίσχυση της θέσης μας στον χώρο της ενημέρωσης.
Να προσέχουμε την άνοια στην τρίτη ηλικία

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εκδήλωση-ομιλία που πραγματοποιήθηκε χθες στο Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, μας έδωσε αφορμή για βαθύ προβληματισμό γύρω από ένα ζήτημα που αφορά όλους μας: τη νόσο Alzheimer και την Άνοια. Ειδικά εμείς, που διανύουμε την τρίτη ηλικία, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να δίνουμε σημασία στις αλλαγές που παρατηρούμε στον εαυτό μας ή στους δικούς μας ανθρώπους.

Είναι εύκολο να αποδώσουμε τη λήθη στην “ηλικία”. Ωστόσο, όταν η ξεχασιά γίνεται έντονη, συστηματική και αρχίζει να επηρεάζει την καθημερινότητα (π.χ. αδυναμία διαχείρισης οικονομικών, σύγχυση σε οικεία μέρη, επανάληψη των ίδιων ερωτήσεων), τότε οφείλουμε να ζητήσουμε τη συμβουλή ειδικού. Η έγκαιρη διάγνωση δεν σημαίνει “τέλος”, αλλά αρχή της διαχείρισης. Μας δίνει τη δυνατότητα να λάβουμε υποστήριξη και να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής.

Η χθεσινή ενημερωτική συνάντηση στο Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, στην οποία παρευρέθηκε πλήθος συναδέλφων, υπογράμμισε ακριβώς αυτήν την ανάγκη: την ενημέρωση και την πρόληψη. Η συμμετοχή των συναδέλφων ήταν μεγάλη, αποδεικνύοντας το πόσο μας απασχολεί αυτό το θέμα. Ήταν μια ευκαιρία να ακούσουμε ειδικούς και να κάνουμε το δωρεάν τεστ μνήμης που προσφέρθηκε, ένα απλό αλλά σημαντικό εργαλείο για τον προληπτικό έλεγχο.

Ακαδημία Αθηνών, ελληνικός νεοκλασικισμός…

Επιστροφή στην Αθήνα… Η Ακαδημία Αθηνών θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά έργα του νεοελληνικού κράτους και αποτελεί σύμβολο του νεοκλασικισμού στην Ελλάδα. Σχεδιάστηκε από τον περίφημο Δανό αρχιτέκτονα Θεόφιλο Χάνσεν (Theophil Hansen), ο οποίος εμπνεύστηκε από την κλασική αρχιτεκτονική της Αθήνας. Η κατασκευή χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από τον ομογενή ευεργέτη Σίμωνα Σίνα, ο οποίος ήταν Έλληνας πρέσβης στη Βιέννη.

Τα θεμέλια τέθηκαν το 1859. Μετά τον θάνατο του Χάνσεν, την επίβλεψη ανέλαβε ο βοηθός του, ο διάσημος αρχιτέκτονας Ερνέστος Τσίλλερ (Ernst Ziller), ο οποίος ολοκλήρωσε το έργο. Ολοκληρώθηκε το 1887. Το κτίριο είναι εμπνευσμένο από τον αρχαίο Παρθενώνα και τα Προπύλαια της Ακρόπολης. Διαθέτει μια εντυπωσιακή πρόσοψη με ιωνικούς κίονες και ένα αέτωμα με γλυπτική σύνθεση από τον Καρλ Ράμζαουερ, η οποία απεικονίζει τη γέννηση της Αθηνάς.

Χλόη Καστοριάς, δίπλα στη Λίμνη Ορεστιάδα

Η Χλόη, το ζωντανό και διαρκώς εξελισσόμενο προάστιο της Καστοριάς, δεν είναι απλώς ένας ακόμη οικισμός στον χάρτη. Είναι ένα σημείο συνάντησης: της γαλήνης της λίμνης Ορεστιάδας με τον σύγχρονο οικιστικό παλμό. Γνωστή παλαιότερα και ως περιοχή Φουντουκλή, η Χλόη έχει καταφέρει να αποτινάξει την εικόνα του περιθωριακού οικισμού και να αναδειχθεί σε έναν από τους πιο ελκυστικούς προορισμούς για οικογενειακή κατοικία και επιχειρηματική ανάπτυξη στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας.

Εδώ μείναμε πέντε βράδια και σε αντίθεση με τον παραδοσιακό χαρακτήρα της παλιάς πόλης, η Χλόη διαθέτει μια νεανική ενέργεια και ένα αρχιτεκτονικό ύφος που κοιτάζει μπροστά. Οι εικόνες της περιοχής αποκαλύπτουν σύγχρονες, λιτές κατοικίες, άρτια σχεδιασμένους δρόμους (όπως η Οδός Δωριέων) και χώρους που διαμορφώνονται με σεβασμό στο περιβάλλον – ακόμα και αν αυτό σημαίνει απαιτητικές εργασίες κλαδέματος και διαμόρφωσης του αστικού πρασίνου.

Η περιοχή κατοικείται κυρίως από νέους ανθρώπους και οικογένειες που αναζητούν καλύτερη ποιότητα ζωής, με πρόσβαση σε σύγχρονες υποδομές, όπως σχολεία (φιλοξενεί Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια) και εμπορικά καταστήματα, ενώ παραμένει ήσυχη και σε μικρή απόσταση από το κέντρο της Καστοριάς. Η Χλόη είναι το ιδανικό σημείο εκκίνησης για τους λάτρεις της πεζοπορίας. Από εδώ ξεκινούν διαδρομές προς τον Απόσκεπο και τα μονοπάτια της Ψαλίδας, προσφέροντας εκπληκτική θέα στα Κόκκινα Γκρεμνά και τη λίμνη, όπως μαρτυρά και η έντονη παρουσία της φύσης στις φωτογραφίες.

Η στρατηγική θέση της Χλόης, ως “πύλη” εισόδου και εξόδου της πόλης, την καθιστά επίσης σημαντικό επιχειρηματικό κόμβο. Φιλοξενεί εταιρείες, κέντρα δια βίου μάθησης, αλλά και πολυτελή καταλύματα, όπως ξενοδοχεία με Spa, που εκμεταλλεύονται τη γειτνίαση με τη λίμνη για να προσφέρουν μια αναβαθμισμένη εμπειρία διαμονής. Επίσημα αναγνωρίστηκε ως οικισμός μόλις το 1961, αρχικά ως Νέο Τσιφλίκι, και μετονομάστηκε σε Χλόη το 1963. Σ’ αυτή την περιοχή ήταν και το δικό μας κατάλυμα, ΟΙΚΟΙ…
Τα καταφέραμε και επιστρέψαμε στην Αθήνα

Στην επιστροφή μας, λίγο πριν μπούμε στην Ε-65, επειδή οι αγρότες είχαν κλείσει με τα τρακτέρ τους τον κόμβο Γρεβενών, μας έστειλαν από παρακαμπτήριές οδούς, μέσω Σοφάδων και την ξαναβρήκαμε ελεύθερη αρκετά πιο κάτω. Ταλαιπωρία, ναι, αλλά τα καταφέραμε και φτάσαμε Αθήνα το απογευματάκι Oι αγροτικές κινητοποιήσεις δημιουργούν όντως μεγάλες ταλαιπωρίες και αναγκάζουν τους οδηγούς σε πολύωρες παρακάμψεις.

Η παράκαμψη μέσω των Σοφάδων, όταν κλείνει ο κόμβος των Γρεβενών στην Ε-65, είναι μια συνηθισμένη, αν και κουραστική, διαδρομή για να φτάσει κανείς στην Αθήνα. Αλλά το σημαντικό είναι ότι, παρά την ταλαιπωρία, τα καταφέραμε και φτάσαμε αισίως στον προορισμό μας! Οι φωτογραφίες αποτυπώνουν καλά την αίσθηση του ταξιδιού και της παράκαμψης.




























Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…