Ένα φυσικό θαύμα είδαμε στη Σπηλιά του Δράκου

Η Σπηλιά του Δράκου (Σπηλιά του Δράκου Καστοριάς) δεν είναι απλώς ένα από τα εντυπωσιακότερα σπήλαια της Ελλάδας, αλλά και ένα μνημείο της φύσης που συνδέεται άρρηκτα με τον μύθο και την ιστορία της γραφικής πόλης της Καστοριάς. Βρίσκεται σε μια ειδυλλιακή τοποθεσία, στη βόρεια πλευρά της χερσονήσου της Καστοριάς, μόλις 4 χιλιόμετρα από την πόλη, και προσφέρει εκπληκτική θέα στη λίμνη Ορεστιάδα.

Αν και ο θρύλος ενισχύει τη μυστηριακή ατμόσφαιρα του τόπου, η πραγματική ομορφιά της σπηλιάς βρίσκεται στους σχηματισμούς της, τους οποίους απολαύσαμε κι εμείς μαζί με τους εκδρομείς από την Κέρκυρα. Παρόλο που η ύπαρξη της σπηλιάς ήταν γνωστή εδώ και αιώνες στους ντόπιους, η επίσημη εξερεύνηση και η ανάδειξή της στο ευρύ κοινό είναι πιο πρόσφατες.

Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε τυχαία το 1940, όταν βρέθηκε η αρχική, μικρή είσοδός του. Ωστόσο, η συστηματική του έρευνα καθυστέρησε λόγω των ιστορικών συνθηκών της εποχής. Η ουσιαστική εξερεύνηση ξεκίνησε το 1969, όταν η σπηλαιολόγος Άννα Πετροχείλου επισκέφθηκε την περιοχή. Στη συνέχεια, ακολούθησαν εκτενείς μελέτες και χαρτογραφήσεις από την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία (Ε.Σ.Ε.).

Η ανάδειξη της Σπηλιάς του Δράκου για τουριστική εκμετάλλευση και την προστασία του μοναδικού της οικοσυστήματος ξεκίνησε με τις εργασίες υποδομής, φωτισμού και διαμόρφωσης διαδρόμων που πραγματοποιήθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 2000. Το σπήλαιο άνοιξε επίσημα για το κοινό τον Δεκέμβριο του 2009, αποτελώντας έκτοτε έναν από τους κορυφαίους πόλους έλξης στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας.
Βαρκάδα στη γοητεία της λίμνης με το τριεθνές

Εάν οι Ψαράδες είναι η καρδιά της περιοχής, η βαρκάδα στη Μεγάλη Πρέσπα είναι η ψυχή της. Στο γραφικό λιμανάκι, επιβιβάζεστε στο σκάφος και ξεκινά ένα ταξίδι που αφήνει πίσω του τον κόσμο και σας βυθίζει στην απόλυτη ηρεμία. Εδώ, τα νερά είναι κρυστάλλινα και ο περιβάλλοντας βράχος είναι γεμάτος μυστικά. Καθώς το σκάφος γλιστράει δίπλα στους απότομους βράχους, ο οδηγός μας δείχνει τα σημεία που, αιώνες πριν, αναζήτησαν καταφύγιο άνθρωποι.

Μικρές κατασκευές, χτισμένες μέσα σε σπηλιές και σχισμές του βράχου, φαντάζουν απρόσιτες και επιβλητικές. Και μετά, έρχονται οι Βραχογραφίες: τοιχογραφίες που χρονολογούνται από τον 14ο αιώνα, ζωγραφισμένες πάνω στον βράχο, σε σημεία που μόνο από τη λίμνη μπορείς να προσεγγίσεις. Βλέπεις την τέχνη να αντιστέκεται στον χρόνο, με τη λίμνη να λειτουργεί ως φύλακας.

Στους Ψαράδες, δίπλα στη λίμνη Μεγάλη Πρέσπα

Η Ελλάδα έχει κρυμμένα μέρη που σε καλούν να αφήσεις πίσω τον θόρυβο της πόλης και να βρεις τον ρυθμό της φύσης. Οι Ψαράδες Πρεσπών, το μοναδικό ελληνικό χωριό στις όχθες της Μεγάλης Πρέσπας, είναι ένα από αυτά. Δεν είναι απλώς ένας προορισμός· είναι μια αγκαλιά από πέτρα, νερό και ιστορία. Περπατώντας στον κεντρικό πεζόδρομο του χωριού, δίπλα ακριβώς στη γαλήνια λίμνη, νιώθεις ότι ο χρόνος κυλάει διαφορετικά.

Οι παραδοσιακές πετρόκτιστες ταβέρνες, με τη χαρακτηριστική αρχιτεκτονική τους και τη χρονολογία «1909» χαραγμένη σε κάποιους τοίχους, μαρτυρούν μια ζωή αιώνων που δονείται ακόμα. Σε κάθε βήμα, η μυρωδιά του καπνού από τα τζάκια αναμειγνύεται με την υπόσχεση της γης: τα φημισμένα φασόλια και τα ψάρια της λίμνης. Στο κέντρο αυτής της ατμόσφαιρας βρίσκεται το κλασικό σημείο συνάντησης, όπως το είδατε και εμείς: «Η Συντροφιά» του Γερμανού.

Αυτό το μέρος είναι η επιτομή της πρεσπιώτικης φιλοξενίας. Εκεί, η ξύλινη πινακίδα-κατάλογος δεν σου υπόσχεται απλώς ένα γεύμα, αλλά μια βαθιά εμπειρία. Τα πιάτα είναι αυτά που αγαπά ο τόπος: Η Φασολάδα: Η βασίλισσα της Πρέσπας. Με τα ολόφρεσκα φασόλια ΠΓΕ (Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη), είναι μια σούπα πλούσια, μεστή και ζεστή που σε ξαναφέρνει στα παιδικά χρόνια.





























Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…