Αρχική » Δημοσιογραφικά (Σελίδα 7)

Αρχείο κατηγορίας Δημοσιογραφικά

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:

Οι επισκέπτες μας

Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!

Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον **ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ** είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν **να μας γράφετε.** Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Βασίλειος Παπίας στο Το λες και κατάντια στον «Καπράλο», στο λόφο Κολωνού27 Ιουλίου 2025
Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…
Panos Chatziliadis στο Οι αέρηδες των Κυκλάδων στην Αμοργό για λίγη δροσιά!26 Ιουνίου 2025
Κάθε Ελληνικό νησί ήταν πάντα μια πρόκληση για μένα από τα παιδικά μου χρόνια, και περισσότερο η Αμοργός. Δεν κατάφερα…
Βασίλειος Παπίας στο Λιμάνι Μαντουδίου: Η Πύλη προς τις Σποράδες6 Ιουνίου 2025
Υπέροχο ενημερωτικό δελτίο!!!
Βασιλειος Παπιας στο Τελικά, τη βροχή την είδαμε την Κυριακή το απόγευμα29 Απριλίου 2025
Επιβεβαιώνω όλα τα αναγραφόμενα του φίλου μου Νίκου γιατί εκείνες τις ώρες ήμασταν μαζί. Η δικιά μου γνώμη είναι ότι....πλέον…
Βασίλειος Παπίας στο Ο Κώστας και η Άννυ ταξίδεψαν στο Κανκούν του Μεξικό23 Απριλίου 2025
Αχ τι όμορφα μέρη υπάρχουν!!! Να περνάνε καλά τα παιδιά!!!

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε, τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2025 που ζούμε ήδη είναι ίσως το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Μοιάζει με αυτό του 2024... Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος καιρός, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!

Δεκέμβριος 2025
Κ	Δ	Τ	Τ	Π	Π	Σ
	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30	31

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του **ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ** θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ**.

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου**, Λευτέρης του Κουμαλή**, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο **Κωστής Θεοδωράκης** και ο εγγονός του, ο **Μανώλης Βολυράκης** και δίπλα του ο γιος του, ο **Αγησίλαος**. Δείτε **ΕΔΩ** ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό **"Κ"** που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της **ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ**. Για να καταλάβετε τι λέω…

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" τ. 180 που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 179, ΕΔΩ το τ.178, ΕΔΩ το τ. 177, ΕΔΩ το τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

Έτοιμο και το και το 446 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.445, ΕΔΩ το τ.444, ΕΔΩ, το τ. 443, ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441, ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ. 439, ΕΔΩ το τ. 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434, ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431, ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394 ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Ένα παιδί βάζει χρήματα σε έναν καλλιτέχνη του δρόμου

10 Δεκεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Το είδαμε στην πλατεία Καπνικαρέας, χθες, λίγο πριν το μεσημέρι… Αυτός ο καλλιτέχνης, έχουμε παρατηρήσει ότι έχει βάρδια κάθε Δευτέρα από τις 11-1. Μετά αν υπάρχουν, αναλαμβάνουν άλλοι. Ένας άγραφος νόμος, μεταξύ τους, που τον σέβονται…

Περνούν πολλοί άνθρωποι από την Ερμού αυτήν την ώρα. Και αρκετοί σταματούν και ρίχνουν κέρματα ενισχύοντας την προσπάθεια του. Όπως αυτή η μαμά με το κοριτσάκι της. Ήμουν μακριά και δεν διέκρινα αν ήταν Έλληνες. Αλλά τι σημασία έχει. Είπε στο παιδί να πάει να ρίξει κέρματα…

Κι αυτό πήγε, αλλά όπως βλέπετε στα διαδοχικά καρέ που κατέγραψα, το… σκέφτεται αν θα έπρεπε να τα ρίξει. Τελικά το έκανε κάτω από την επιδοκιμασία της μαμάς του… Όλοι το εισπράξαμε πολύ όμορφα! Τι ωραίο να μαθαίνουν οι γονείς τα παιδιά τους και να τα εκπαιδεύουν σε έναν άλλο τρόπο σκέψης…

Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”, φάρος ελπίδας για 140 χρόνια

8 Δεκεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Ο «Ευαγγελισμός», ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ιστορικά νοσοκομεία της Ελλάδας, έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στην υγεία και την κοινωνία της χώρας μας. Η ιστορία του ξεκινάει το 1872, όταν ένας όμιλος γυναικών αποφάσισε να ιδρύσει τον “Σύλλογο Κυριών υπέρ Γυναικείας Παιδεύσεως”.

Το νοσοκομείο υπήρξε πρωτοπόρο σε πολλές ιατρικές ειδικότητες και έχει συμβάλλει σημαντικά στην ανάπτυξη της ιατρικής επιστήμης στην Ελλάδα. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της χώρας και των Βαλκανίων, παρέχοντας υπηρεσίες υψηλής ποιότητας σε ένα ευρύ φάσμα ασθενών.

Το κτίριο του νοσοκομείου είναι ένα αρχιτεκτονικό στολίδι, με πλούσια ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά. Καλύπτει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο που περιβάλλεται από τις οδούς Ι. Γενναδίου, Ι. Διαμαντή Πατέρα, Μαρασλή και Υψηλάντου. Χθες είχαμε λόγους να περπατήσουμε γύρω – γύρω, ολόκληρο το τετράγωνο.

Τα σκουπίδια, στην Αθήνα, όταν πέφτει το σκοτάδι…

6 Δεκεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Λίγα μέτρα από την πλατεία Ελλάδος, το Σύνταγμα. Στη βιτρίνα της Αθήνας. Όλη μέρα έτσι είναι. Είναι βέβαια και χιλιάδες οι κάτοικοι… Η διαχείριση των απορριμμάτων αποτελεί ένα σημαντικό ζήτημα για κάθε μεγάλη πόλη και η Αθήνα δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε το αποδεικνύουν αυτό.

Στην Αθήνα, ιδιαίτερα στο κέντρο της πόλης, συναντάμε μια ποικιλία κάδων απορριμμάτων. Αυτοί διαφέρουν ως προς το μέγεθος, το υλικό κατασκευής και τον τύπο των απορριμμάτων που προορίζονται για την απκομιδή. Προσέξτε παρακαλώ την πινακίδα του δρόμου. Φαντάζομαι, ξέρετε αυτό τον δρόμο.

Εδώ θα δείτε μπλε κάδους στους οποίους μαζεύονται τα ανακυκλώσιμα υλικά, όπως χαρτί, πλαστικό, αλουμίνιο και γυαλί. Όπως είναι γνωστό οι πράσινοι κάδοι προορίζονται για τα οργανικά απορρίμματα, όπως υπολείμματα τροφίμων και κηπουρικής. Οι κάδοι είναι τοποθετημένοι πάνω στη διάβαση των πεζών… Λεπτομέρειες, θα πείτε..

Μια εικόνα που έχω πάρει πριν χρόνια, δεν υπάρχει πια

11 Νοεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Θα μπορούσα να πω με σιγουριά ότι αυτή τη φωτογραφία την έχω ξαναπάρει και την έχω δημοσιεύσει κάπου. Αλλά δεν θυμάμαι, πού… Θυμάμαι όμως ότι μου έκανε εντύπωση η κατασκευή που υπήρχε στην οδό Δράμας και η λέξη που είχαν κάνει με κώνους της τροχαίας ήταν ΑΓΑΠΗ! Τέτοιες ευαισθησίες δεν τις συναντάς και πολύ συχνά στις μέρες μας.

Φυσικά το… θαύμα δεν κράτησε για πολύ. Ότι άφησαν οι βάνδαλοι στο λίγο πράσινο, ανάμεσα στη Δράμας, την Τμώλου και την Τιφύος είναι αυτό το… μαύρο στον τοίχο. Την ΑΓΑΠΗ την κατέστρεψαν. Δεν άφησαν ούτε ίχνος. Αναρωτιέμαι, γιατί τόσο μίσος γιατί τόσο κακό στους ανθρώπους. Προχώρησα λίγο το φακό και “είδα” τους ενόχους.

Αν και κάποιος πρόσθεσε τη λέξη “Αγάπη” δίπλα φρόντισαν να βάλουν την υπογραφή τους κάποιοι. ΑΝΑΡΧΙΑ, λοιπόν! Αυτό μπορεί να είναι το μέλλον της ανθρωπότητας; Αυτό θα απελευθερώσει από τους πόνους της ζωής; Πόσο παροδηγημένοι μπορεί να είναι κάποιοι οργισμένοι νέοι, που να θεωρούν πρόοδο την καταστροφή;

Ήρεμες στιγμές από μια Αθήνα που ζούμε και αγαπούμε

10 Νοεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Αυτό το μαγαζί της “Διαμάντως” στη Σοφοκλέους 20, λίγο πιο πάνω από την Αθηνάς το επισκεπτόμαστε συχνά. Έχει όμορφα πράγματα, παραδοσιακά, διαλεγμένα προϊόντα από διάφορα σημεία της Ελλάδας. Δεν έχουν κεντρικούς προμηθευτές, με την έννοια που λειτουργεί η αγορά. Είτε είναι απευθείας δικά τους, είτε τα διαλέγουν με το γούστο τους.

Αυτή εδώ είναι η οδός Αθηνάς και στο βάθος αριστερά στη φωτογραφία μπορείτε να δείτε το δημαρχειακό μέγαρο. Εδώ γίνονται τα Δημοτικά Συμβούλια. αλλά και οι πολιτικοί γάμοι. Πετύχαμε το δρόμο άδειο από αυτοκίνητα, πράγμα που δεν συμβαίνει πολύ συχνά σε μια πόλη που κατοικούν οι μισοί Έλληνες.

Συχνά σ’ αυτή την πολύβουη πόλη δημιουργούνται εκδηλώσεις όπως ο σημερινός 41ος Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας, ένα παγκόσμιο αθλητικό γεγονός στο οποίο ο Δήμος είναι συνδιοργανωτής και τυγχάνει ήδη μεγάλης αποδοχής, καθώς οι συμμετοχές σε όλες τις αποστάσεις αναμένεται να αγγίξουν τους 73.000 δρομείς από 152 χώρες.

Έτοιμο και το 175 φύλλο της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ

7 Νοεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Τα σχέδια που κάναμε, υλοποιήθηκαν στους καλύτερους δυνατούς χρόνους… Σήμερα λέγαμε να κλείσουμε το φύλλο 175 του «ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηροδρόμου» και τελικά το κάναμε χθες, Τετάρτη. Με πλούσια ύλη, όπως κάθε φορά και με πολλά επίκαιρα θέματα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που τον περιμένουν κάθε φορά οι συνταξιούχοι του ΗΣΑΠ, να πάει στο σπίτι τους… Είναι η επικοινωνία τους, το οξυγόνο τους, ο ομφάλιος λώρος που τους συνδέει με το δραστήριο Σωματείο τους. Χαιρόμαστε που συνεισφέρουμε σε αυτή τη χαρά τους! Δείτε το ΕΔΩ και διαβάστε το, όπως ακριβώς θα τυπωθεί.

Ο τοίχος στην Κλειούς έχει σίγουρα τη δική του ιστορία…

6 Νοεμβρίου 2024 / Σχολιάστε

Δεν “ιδρώνει” το αυτί κανενός αρμοδίου. Εν προκειμένω του Δήμου Αθηναίων. Πριν πέντε χρόνια είχαμε εντοπίσει αυτό το πρόβλημα που αφορά τη ασφάλεια και τη ζωή ανθρώπων που είναι αναγκασμένοι να κινούνται καθημερινά κάτω από την απειλή του να πέσει ο τοίχος, πάνω τους, καθώς ο δρόμος είναι στενός και οι επιλογές ελάχιστες. Αυτό το βλέπετε στην κάτω φωτογραφία. Επάνω είναι η εικόνα του τοίχου, σήμερα. Ο πετρόχτιστος τοίχος, αντιστέκεται… Για πόσο ακόμα; Δυστυχώς στη χώρα που ζούμε της ανεμελιάς και της ανευθυνότητας, πρέπει πρώτα να θρηνήσουμε θύματα για να κινηθεί κάτι. Δυστυχώς… Και για να δείτε πως δεν είμαστε υπερβολικοί δείτε δυο δημοσιεύματα που έχουμε κάνει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ΕΔΩ 8/9/2019 κι ΕΔΩ 11/2/2020. Και φυσικά κατά καιρούς ανεβάζουμε κάτι γι’ αυτό το θέμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης… Μάταιος κόπος.

Αρχείο κατηγορίας Δημοσιογραφικά

Τελευταίες Αναρτήσεις:

Οι επισκέπτες μας

Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!

Η ώρα του δειλινού...

Ραδιόφωνα

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 180

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 445

Ο τόπος που αγαπώ

Νίκος Ελ. Θεοδωράκης