Ήθελα να θυμηθώ μια μαγική διαδρομή, εκείνη που αγκαλιάζει τον βράχο της Ακροναυπλίας στο Ναύπλιο. Την είχα κάνει αρκετές φορτές στο παρελθόν και ήξερα πόσο ωραία ήταν. Η διαδρομή ξεκινά με μια αίσθηση μυστηρίου, καθώς ο πεζόδρομος είναι κλειστός από μια σιδερένια περίφραξη, πάνω στην οποία μια πινακίδα με την ένδειξη «Απαγορεύεται η διέλευση» μας προτρέπει να είμαστε προσεκτικοί.
Αυτό το αρχικό εμπόδιο, ωστόσο, δεν είναι μόνιμο, καθώς με προσοχή ο δρόμος είναι προσβάσιμος και προσκαλεί σε μια εξερεύνηση. Δίπλα στον πεζόδρομο, ο βράχος της Ακροναυπλίας υψώνεται επιβλητικός, σκεπασμένος με φραγκοσυκιές και άλλα φυτά που προσθέτουν μια άγρια, μεσογειακή πινελιά. Συνεχίζοντας το περπάτημα, ο πεζόδρομος, στρωμένος με πέτρινες πλάκες, μας οδηγεί παράλληλα με τη θάλασσα.
Από τη μία πλευρά, ο βράχος με την πλούσια βλάστηση και τις φραγκοσυκιές, λειτουργεί σαν φυσικό τείχος, ενώ από την άλλη, το γαλήνιο υδάτινο στοιχείο της θάλασσας αντανακλά το γαλάζιο του ουρανού. Ο ήλιος που λούζει το τοπίο δημιουργεί έντονες σκιές, τονίζοντας το ανάγλυφο του βράχου και δίνοντας μια ζεστή, μεσογειακή αίσθηση. Η βόλτα συνεχίζεται, αποκαλύπτοντας την ιστορική πλευρά του χώρου.
Το τέλος της διαδρομής μας είναι τόσο εντυπωσιακό όσο και η αρχή. Ο πεζόδρομος συνεχίζει να αγκαλιάζει τον βράχο, ενώ ψηλά, η παλιά οχύρωση και τα ερείπια του κάστρου της Ακροναυπλίας δεσπόζουν, ατενίζοντας τη θάλασσα. Μέσα από το φως του απογεύματος, η οχύρωση μοιάζει να φυλάει το Ναύπλιο, δίνοντας μια αίσθηση διαχρονικής προστασίας.