Το πιάτο στην εικόνα περιέχει μούρ(ν)α, που στην Ελλάδα ονομάζεται μούρα ή σκαμνά. Τα μούρα γενικά έχουν μια γλυκιά και ελαφρώς ξινή γεύση. Η γεύση μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την ωριμότητα και τη συγκεκριμένη ποικιλία (μαύρα, κόκκινα ή λευκά μούρα). Τα μαύρα μούρα είναι συχνά τα πιο γλυκά και ζουμερά, με μια πλούσια, πολύπλοκη γεύση που μπορεί να συγκριθεί με τα βατόμουρα ή τα σμέουρα, αλλά συχνά με μια πιο βαθιά, κρασάτη νότα. Τα μάζεψε ο φίλος μου Ηλίας από την Αναστασιά των Σερρών.
Τα κόκκινα μούρα είναι συνήθως γλυκά με μια υποψία ξινίλας, παρόμοια με μια πιο ήπια εκδοχή ενός μαύρου μούρου. Τα λευκά μούρα έχουν γενικά την πιο ήπια γεύση, συχνά περιγράφονται ως έχοντα μια γλυκύτητα που μοιάζει με μέλι και μερικές φορές μια ελαφρώς ξυλώδη ή βανίλια νότα. Είναι λιγότερο ξινά από τις πιο σκούρες ποικιλίες. Συνολικά, τα μούρα είναι γνωστά για την ζουμερή τους υφή και μια ευχάριστη ισορροπία γλυκύτητας και μερικές φορές λίγης ξινίλας.
