
Όντως, έχουμε καιρό να ταξιδέψουμε βόρεια ώς τη Θεσσαλονίκη, όπου έχουμε καλούς φίλους. Δυο χρόνια τώρα γεμάτα από τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης και τα ταξίδια που περιορίστηκαν ή και κόπηκαν εντελώς. Αλλά τον σταματάς τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ; Αν δεν πάμε εμείς έρχονται οι φίλοι μας. Μέσα από τις φωτογραφίες που στέλνουν και την αγάπη τους.

Σ’ αυτή την παραλία, μπροστά από τον Λευκό Πύργο, έχουμε περπατήσει πολλές φορές… Ακόμα και τώρα με τις ψυχρούλες, τα βράδια, οι άνθρωποι βγαίνουν για να ξεσκάσουν. Δείτε μια καθημερινή μέρα. Πέρα από το περπάτημα, στα παγκάκια μπορείς να διαβάσεις το βιβλίο σου ή και να μιλήσεις ήρεμα με τους φίλους σου. Γίνονται κι αυτά στις μέρες μας.

Όμορφη πόλη η Θεσσαλονίκη. Να σας θυμίσουμε κάποια δημοσιεύματα που έχουμε κάνει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, από το αρχείο μας; Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Όλη η γλύκα και η ομορφιά σε τόσο διαφορετικές στιγμές. Η πόλη έχει το δικό της αέρα και κάθε ανάσα σου σε αυτήν, δεν μπορεί παρά να είναι αναζωογονητική.
Ο Θεός να δίνει δύναμη κ κουράγιο στην Χάρις που τόσο επάξια του στάθηκε και σύντομα να δούμε τον αδελφό…