
Θα θυμάστε από τον παλιό ακόμα ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, από τότε που άρχισα να καταγράφω τις σκέψεις μου στη σελίδα μου στο διαδίκτυο, πάντα πρόβαλλα τα κυκλάμινα. Αγαπούσα πολύ την ομορφιά τους, ιδιαίτερα όταν αυτά ήταν άγρια. Μου τα θύμισαν όλα αυτά αυτά που είδα χθες στην ομάδα “GreekFlora” με φωτογραφίες του Antonios Debegiotis και άνοιξε ο κρουνός της μνήμης.

Θα τα συναντήσετε απρόσμενα περπατώντας στην εξοχή εκεί που δεν το περιμένετε. Μια φορά στην Εύβοια περπατώντας στο χωριό Ζάρκα, όχι στην παραλία αλλά κοντά στον παλιό οικισμό που τώρα τον έχουν αγοράσει Γερμανοί, βρήκα μια τέτοια πατάτα, την πήρα τη φύτεψα σε μια γλάστρα και για αρκετά καλοκαίρια είχα κυκλάμινα κάθε χρόνο. Τι ευλογία!

Αγαπάω αυτή την ομορφιά. Και θα σας θυμίσω μερικά δημοσιεύματα για τα κυκλάμινα από το αρχείο μας, για να μη λέτε ότι υπερβάλω. Καθόλου! Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Ελπίζω να κατάφερα να σας παρασύρω στο ξεκίνημα μιας νέας εβδομάδας. Το χρειαζόμαστε για να πάρουμε κουράγιο και δύναμη να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τα καλύτερα που θα έρθουν.
Ευχαριστούμε πολύ Ρούλα! Πόσο θα θέλαμε να βγει αληθινή η ευχή σου. Αγωνιζόμαστε γι' αυτό...