
Πριν αλλάξει ο καιρός, Κυριακή απόγευμα, πήγαμε μια βόλτα, περπατώντας, στο Λόφο Σκουζέ στον Κολωνό, στην ταβέρνα του Τάσου, την “Αρετούσα”. Δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά αυτή τη φορά μας άρεσε ακόμα περισσότερο, επειδή φύσαγε ένα δροσερό αεράκι και όπως είναι ψηλά εκεί, εισπράξαμε πολύ όμορφα τη δροσιά του. Και, όπως έχω συνήθεια, τράβηξα μερικές φωτογραφίες, ίχνη ζωής.

Στην “Αρετούσα” έχουμε ξαναπάει πρόσφατα και μάλιστα έχουμε γράψει γι’ αυτό στον παλιό ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ. Έτσι κάνουμε πάντα. Καταγράφουμε στιγμές. Αυτή τη φορά ανέβηκα στην ταράτσα και από εκεί τράβηξα τις φωτογραφίες που βλέπετε. Είναι πάντα ένα μέρος που μας αρέσει, από τα παλιά και όσο περνάει ο καιρός, τόσο και μας αρέσει και πιο πολύ.

Εδώ ο ορίζοντας είναι ανοιχτός. Απέναντί μας, ο Υμηττός. Με διακριτικό πράσινο και με τα όμορφα σπιτάκια του. Ακόμα κι αυτά που ανακαινίζουν, δένουν με το τοπίο καθώς προσπαθούν να μην ξεχωρίζουν προκλητικά από τα υπόλοιπα. Σεμνά και ταπεινά. Μια όαση ομορφιάς στα Σεπόλια από παλιά. Και ο Τάσος και τα παιδιά του, βάζουν τη δική τους πινελιά σ’ αυτό.
Ευχαριστούμε πολύ Ρούλα! Πόσο θα θέλαμε να βγει αληθινή η ευχή σου. Αγωνιζόμαστε γι' αυτό...