Ο λαχανόκηπος της Στασούλας, η Μαλάμω και στο βάθος ο Ψηλορείτης, Χωρίς χιόνια ακόμα αν και η θερμοκρασία “έπεσε” στα φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα, στους 10 βαθμούς C. Η Στασούλα τους πήρε και πήγαν μια βόλτα. Εμείς δεν πήγαμε, είχα να στήσω την εφημερίδα “ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών”. Κι επιπλέον ήταν μεσημέρι κι εγώ που κουράζομαι, θέλω να ξαπλώσω λίγο, το μεσημέρι.
Έχει εκεί αυτή τη μοναδική συκιά που αν και σε λίγο μπαίνει ο Δεκέμβρης και φυσιολογικά έχουν πέσει τα φύλλα της, τα κλαδιά της είναι γεμάτα ώριμα σύκα. Φοβερό να το ζεις αυτό. Και φυσικά η Μαλάμω δεν έχασε την ευκαιρία να πάει και να μαζέψει μερικά, για να τα φάει, επιτόπου. Δεν ήταν όλα καλά. Κάποια είχαν σκάσει και ξίνιζαν, αλλά είναι εντυπωσιακό και μόνο να το βλέπεις.
Ώρα να ξαποστάσουν λίγο. Απογευματάκι, την ώρα που πέφτει ο ήλιος. Ο Αγησίλαος, κάθισε κι αυτός λίγο κοντά τους. Κι ο Νίκος σιωπηλός, όπως πάντα. Αυτή την εποχή ο Αγησίλαος οργώνει με το τρακτέρ του. Το Zetor, ζει και βασιλεύει! Αθάνατο, επιμένει να είναι ο καλός βοηθός του… Πόσα χρόνια τώρα! Εγώ, το θυμάμαι πάρα πολλά. Αλλά, δες σε ένα όμορφο περιβάλλον, που είναι…