Ήμασταν στην Αθήνα όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός του 2021, εκείνο τον σκληρό Σεπτέμβρη και όλη την αγωνία τους τη ζήσαμε σαν ιστορία. Χθες όμως που πήγαμε στο Αρκαλοχώρι, είδαμε από κοντά μερικά πράγματα από την καταστροφή που έχει υποστεί το κεφαλοχώρι αυτό. Λέω μερικά, γιατί τα περισσότερα τα έχουν μαζέψει. Και κάποια τα έχουν αναστηλώσει.
Σε πολλά σπίτια, οι ρωγμές στους τοίχους είναι ακόμα εμφανείς. Στους κεντρικούς δρόμους, παρατηρήσαμε, έχουν κλείσει πάρα πολλά εμπορικά μαγαζιά. Δεν υπάρχει σε καμιά περίπτωση, η ζωή που γνώριζα κάποτε. Μου φαίνεται σα να έβλεπα πρώτη φορά αυτόν τον τόπο. Ευτυχώς, άφησε κάτι καλό πίσω της, όλη αυτή η καταστροφή. Χαμογελαστούς και εξυπηρετικούς ανθρώπους!
Όπου κι αν πήγαμε είδαμε διαθέσιμους ανθρώπους να μας εξυπηρετήσουν με το χαμόγελο. Με έναν τρόπο που έδειχνε, ότι αυτό που έκαναν το έκαναν με την καρδιά τους και όχι από υποχρέωση λόγω της δουλειάς τους. Να ήταν, λέει, έτσι οι άνθρωποι σε κάθε στιγμή της ζωής τους, τι όμορφος που θα ήταν ο κόσμος και πόσα προβλήματα που έχουν να κάνουν με την επικοινωνία, θα λύνονταν!
