Παρασκευή, λίγο πριν το μεσημέρι είπαμε να πάμε μια βόλτα στα του Δυρού. Ο Κώστας , η Άννυ και τα παιδιά ήθελαν να έχουν την εμπειρία από αυτή την ξενάγηση. Και παρ’ όλο που ήταν μπόλικη η ζέστη φτάσαμε εκεί πριν τις 12 το μεσημέρι. Χρειάστηκε βέβαια να ασκήσουν πολύ υπομονή γιατί είχε πολύ κόσμο και περίμεναν στην αναμονή μέχρι τις 2:30 το μεσημέρι μέχρι να μπουν.
Κι εμείς εκεί, μαζί τους. Περιμέναμε στο μικρό αναψυκτήριο, δίπλα στην είσοδο της Σπηλιάς. Ευτυχώς είχε ένα αεράκι δροσερό δίπλα στη θάλασσα και ίσκιο εκεί που περιμέναμε. Κι εκείνοι μαζί μας μέχρι να περάσουν την ουρά και να φτάσουν στην είσοδο. Είχε όμως καφέ και κρύο νερό. Κι έτσι τα καταφέραμε και τη βγάλαμε καθαρή.
Για το Σπήλαιο δεν θα σας πω πολλά πράγματα. Θα σας δώσω μόνο πληροφορίες από την επίσημη ιστοσελίδα ΕΔΩ καθώς κι ένα δημοσίευμα από το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ τότε που μπήκαμε κι εμείς μαζί με την Έστερ και τα κορίτσια της. Δείτε ΕΔΩ. Κι αν δεν έχετε πάει ακόμα σας το συστήνουμε να το βάλετε στόχο και να το κάνετε. Πρόκειται για ένα μοναδικό φυσικό θαύμα που αξίζει να δείτε στη ζωή σας.
