Δεν είναι για πολλά πράγματα, αυτές οι μέρες. Οι υψηλές θερμοκρασίες απαιτούν άλλους ρυθμούς, πιο χαλαρούς. Κι αυτό κάνουμε κι εμείς, αν και μιλώντας με φίλους διαπιστώνω ότι πιο πολύ οι άνθρωποι έχουν τρομοκρατηθεί με όσα ακούν από τις ειδικούς στην τηλεόραση και αποσύρονται από κάθε είδους δραστηριότητα. Μήπως, άραγε, πρώτη φορά ζούμε τέτοιες ζεστές μέρες; Αλλά θα μου πεις, έχει αλλάξει και το κλίμα και όλα είναι πιο επικίνδυνα, πια…
Έτσι, αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω το χρόνο, ένα μήνα… Τότε που δεν είχε τόση ζέστη και όλα ήταν σχετικά καλύτερα, από άποψη καιρικών συνθηκών. Πάμε λοιπόν στον ισθμό της Κορίνθου. Ήταν η μέρα που πήγαμε ολοήμερη εκδρομή στο Ναύπλιο με τον Στηβ και την Έστερ. Εδώ κάναμε μια στάση. Και φυσικά, εκτός από το εντυπωσιακό θέαμα «τσιμπήσαμε» κι από ένα καλαμάκι σουβλάκι με την μπύρα να το συνοδεύει.
Έτσι ήταν πάντα, πριν να φτιαχτεί ο μεγάλος δρόμος, η Ολύμπια Οδός και πάψει να χρησιμοποιείται αυτό το πέρασμα. Τότε γινόταν πανηγύρι, εδώ. Ήταν η πρώτη στάση, όταν φεύγαμε από την Αθήνα, μετά την οδύσσεια της Κακιάς Σκάλας και η τελευταία, όταν επιστρέφαμε… Σήμερα έχει λιγοστέψει πολύ η κίνηση. Αλλά έστω κι έτσι, ο Στηβ συνέχιζε να θαυμάζει όλο αυτό το πράγμα και εγώ να καταγράφω στιγμές του.