Το πρωί, τους πήγαμε στο αεροδρόμιο για την επιστροφή στο τόπο τους. Πέρασαν μαζί μας, κοντά ένα μήνα. Σχεδόν όλο τον Ιούνιο, αφού ήρθαν στις 2/6… Για τον Στηβ και την Έστερ, λέμε , τους τελευταίους από την οικογένεια που είχαν μείνει ακόμα μαζί μας. Και τους αποχαιρετούμε με εικόνες από τη λαϊκή αγορά, στη γειτονιά που μένουμε. Ήταν για εκείνους μια εμπειρία. Βρίσκονταν σε μια ευρωπαϊκή χώρα, με ρίζες ανατολίτικες.
Τα παιδιά έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Εδώ μπορείς να βρεις τα πάντα… Ποια Mall τώρα! Εδώ έψαχναν για σαφράν, τον κρόκο Κοζάνης που αρέσει πολύ στην Έστερ να χρησιμοποιεί στη μαγειρική της. Βρήκε όμως και άλλα βότανα χρήσιμα. Η Ελλάδα είναι πολύ πλούσια σ’ αυτά. Διαθέτει και μεγάλη ποικιλία και αφθονία σε ποσότητα. Οι πάγκοι της λαϊκής, έχουν ότι μπορείς να βάλεις στο μυαλό σου, από ρούχα μέχρι φρούτα και λαχανικά…
Ο Στηβ το κατέγραφε όλο αυτό, με εικόνες και βίντεο. Εγώ πάλι τους παρακολουθούσα στις αντιδράσεις τους. Ήταν αυθόρμητες και αληθινές. Τι να πεις τώρα σε όλο αυτό; Δίνει μια εντελώς άλλη εικόνα στους ανθρώπους που ζουν στο εξωτερικό. Αλλά για μας, τους ανθρώπους της πόλης, η λαϊκή αγορά είναι μια όαση από άποψη ποικιλίας των προϊόντων που διαθέτει, αλλά και των τιμών που είναι σαφώς μικρότερες από αυτές των σούπερ μάρκετ.