
Το είδαμε χθες τυχαία στη βόλτα μας. Έχουν ξηλώσει την παιδική χαρά, αυτή που ξέραμε και στη θέση της εργάζονται συνεργεία, για να ετοιμάσουν κάτι άλλο. Είχε αρχίσει να μεγαλώνει, ηλικιακά κι αυτή. Θυμάμαι σ’ αυτήν εδώ, έφερνα τον Λάμπρο μου, όταν ήταν μωρό, από τα Σεπόλια για να παίξει!

Ναι, ήταν πολύ μοντέρνα και προωθημένη, στην εποχή της. Αλλά οι εποχές αλλάζουν, όπως αλλάζουμε κι εμείς. Και ζητάνε καινούρια πράγματα που η σύγχρονη ζωή απαιτεί, καθώς, είτε μας αρέσει, είτε όχι, το επίπεδο ζωής αλλάζει. Και τα σημερινά παιδιά, όπως πάντα άλλωστε, είναι απαιτητικά.

Αλλά, ξαναβλέποντας τις φωτογραφίες που τράβηξα με το κινητό μου, διαπιστώνω πως εδώ δεν κάνουν κάποια μπαλώματα. Το αλλάζουν εκ βάθρων. Ακόμα και τον ξύλινο περίβολο της παιδικής χαράς ξήλωσαν, όπως βλέπετε και ετοιμάζουν κάτι άλλο. Τι; Μένει να το δούμε. Στην επόμενη βόλτα μας, ίσως έχουν προχωρήσει.
Ευχαριστούμε πολύ Ρούλα! Πόσο θα θέλαμε να βγει αληθινή η ευχή σου. Αγωνιζόμαστε γι' αυτό...