Οι φωτογραφίες στη σημερινή ανάρτηση, δεν είναι φετινές. Τις πήραμε πέρσι, όταν μια μέρα σαν κι αυτές, είχαμε πάει μια βόλτα το ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Κι εκεί έχουμε χαρτογραφήσει τις μουριές, οπότε δεν δυσκολευτήκαμε να τις βρούμε και να απολαύσουμε τον καρπό τους. Φέτος όμως δεν καταφέραμε να πάμε, ακόμα.
Δεν ξέρω πως έχουμε κάνει έτσι τη ζωή μας και δεν μένει χρόνος, ούτε μια ανάσα να πάρουμε για μας, ούτε μια μικρή τέτοια απόλαυση να δρομολογήσουμε και να την κάνουμε πράξη. Ας είναι, ελπίζω τις επόμενες μέρες, να είναι καλύτερα τα πράγματα και να μπορέσουμε να πεταχτούμε. Το θέλω πραγματικά. Έτσι κι αλλιώς δεν κρατάνε πολύ.
Μέχρι τον Ιούνιο, είναι ο καιρός τους. Και στο πάρκο, δεν είμαι ο μόνος που τα ξέρω. Ιδιαίτερα οι άνθρωποι με καταγωγή από την Αλβανία, την έχουν καλύτερα κι από μένα χαρτογραφήσει την περιοχή. Κι αυτοί έχουν καλύτερο πρόγραμμα από το δικό μου και τις τρυγούν κανονικά και στην ώρα τους. Κι εδώ που τα λέμε, καλά κάνουν οι άνθρωποι.
