
Το να έχω πρόβλημα με τη Vespa, είναι σα να έχω πρόβλημα με ένα μέλος του σώματος μου. Ύστερα από 19 χρόνια έχει γίνει κομμάτι του εαυτό μου και σύντροφος στις δουλειές που έχω να κάνω. Μοιραζόμαστε τόσα πράγματα, καθημερινά, αν και μερικές φορές το νιώθω πως θα μου έκανε περισσότερο καλό να περπατούσα πιο πολύ.

Αλλά η αλήθεια είναι ότι μικραίνει πολύ τις αποστάσεις. Και ξέρεις πως είναι εκεί παρούσα κάθε φορά που χρειάζεσαι να μετακινηθείς μέσα στην πόλη, είτε μόνος σου, είτε με παρέα. Αλλά όπως κι εμείς, έτσι και τα μηχανήματα, καμιά φορά τα πιάνουν τα… γλυκά τους. Τις τελευταίες μέρες παρουσίασε ένα πρόβλημα με τη μίζα. Αλλά το συνεργείο του Λευτέρη Θεοδωράκη στη Λένορμαν, έλυσε το πρόβλημα.

Να είναι καλά τα παιδιά. Τους γνωρίζω, ιδιαίτερα το Λευτέρη από την εποχή που είχε το συνεργείο στη Μεγάλου Αλεξάνδρου, στο Μεταξουργείο. Εκεί πήγα τη δεκαετία του 80 την πρώτη 50άρα Vespa μου. Και από εκεί, πριν από 19 χρόνια αγόρασα κι αυτή την μηχανή. Ένα σκούτερ πόλης που με έχει βοηθήσει όσο τίποτα άλλο στις μετακινήσεις μου.
Ευχαριστούμε πολύ Ρούλα! Πόσο θα θέλαμε να βγει αληθινή η ευχή σου. Αγωνιζόμαστε γι' αυτό...