Αρχική » Κρήτη (Σελίδα 4)

Αρχείο κατηγορίας Κρήτη

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:

Οι επισκέπτες μας

Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!

Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον **ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ** είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν **να μας γράφετε.** Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Βασίλειος Παπίας στο Το λες και κατάντια στον «Καπράλο», στο λόφο Κολωνού27 Ιουλίου 2025
Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…
Panos Chatziliadis στο Οι αέρηδες των Κυκλάδων στην Αμοργό για λίγη δροσιά!26 Ιουνίου 2025
Κάθε Ελληνικό νησί ήταν πάντα μια πρόκληση για μένα από τα παιδικά μου χρόνια, και περισσότερο η Αμοργός. Δεν κατάφερα…
Βασίλειος Παπίας στο Λιμάνι Μαντουδίου: Η Πύλη προς τις Σποράδες6 Ιουνίου 2025
Υπέροχο ενημερωτικό δελτίο!!!
Βασιλειος Παπιας στο Τελικά, τη βροχή την είδαμε την Κυριακή το απόγευμα29 Απριλίου 2025
Επιβεβαιώνω όλα τα αναγραφόμενα του φίλου μου Νίκου γιατί εκείνες τις ώρες ήμασταν μαζί. Η δικιά μου γνώμη είναι ότι....πλέον…
Βασίλειος Παπίας στο Ο Κώστας και η Άννυ ταξίδεψαν στο Κανκούν του Μεξικό23 Απριλίου 2025
Αχ τι όμορφα μέρη υπάρχουν!!! Να περνάνε καλά τα παιδιά!!!

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε, τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2025 που ζούμε ήδη είναι ίσως το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Μοιάζει με αυτό του 2024... Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος καιρός, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!

Δεκέμβριος 2025
Κ	Δ	Τ	Τ	Π	Π	Σ
	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30	31

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του **ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ** θα δείτε αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ** κι **ΕΔΩ**.

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου**, Λευτέρης του Κουμαλή**, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο **Κωστής Θεοδωράκης** και ο εγγονός του, ο **Μανώλης Βολυράκης** και δίπλα του ο γιος του, ο **Αγησίλαος**. Δείτε **ΕΔΩ** ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό **"Κ"** που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της **ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ**. Για να καταλάβετε τι λέω…

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" τ. 180 που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 179, ΕΔΩ το τ.178, ΕΔΩ το τ. 177, ΕΔΩτο τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩτο site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

Έτοιμο και το και το 447 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.466, ΕΔΩ το τ.445, ΕΔΩ το τ.444, ΕΔΩ, το τ. 443, ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441, ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ. 439, ΕΔΩ το τ. 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434, ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431, ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394 ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

36 χρόνια γάμου για τον Κώστα και την Άννυ

29 Αυγούστου 2025 / Σχολιάστε

Ήταν μια υπέροχη βραδιά στο εστιατόριο “Ντορέ” στον πέμπτο όροφο του ομώνυμου κτιρίου επί της πλατείας Ελευθερίας στο Ηράκλειο. Το διαλέξουμε για να γιορτάσουμε, μαζί με το Κώστα και τη Άννυ, της 36η επέτειο του γάμου τους. Η θέα από εκεί ψηλά ήταν καταπληκτική! Και το φαγητό εξαιρετικό προσεγμένο με ποιότητα και προσοχή στην κάθε λεπτομέρεια…

Αξίζουν συγχαρητήρια στον σεφ, ενώ το σέρβις ήτα πολύ καλό με επίσης πολύ καλή εξυπηρέτηση. Και όπως είπαμε είχε καταπληκτική θέα! Το φαγητό εξαιρετικό προσεγμένο με ποιότητα και προσοχή στην κάθε λεπτομέρεια. Η ιστορία του Ντορέ ξεκινά ένα αιώνα πριν στην πλατεία Ελευθερίας (στις «Τρεις Καμάρες») που αποτελούσε τόπο αναψυχής των Ηρακλειωτών.

Το Ντορέ αρχικά λειτουργούσε ως καφενείο και μέσα στα χρόνια εξελίχθηκε σε κέντρο διασκέδασης και τελικά σε κινηματογράφο στη δεκαετία του ’50. Εμβληματικό στέκι του αστικού Ηρακλείου, αποτέλεσε για χρόνια σημείο συνάντησης, διασκέδασης και ψυχαγωγίας. Στη θέση του ανεγέρθηκε το 1979 το Μέγαρο Ντορέ. Και στο 5ο όροφο είναι το εστιατόριο για το οποίο σας μιλάμε…

Ο “Κρητικός Φούρνος” στα Πεζά Ηρακλείου

29 Αυγούστου 2025 / Σχολιάστε

Ο φούρνος αυτός άνοιξε το 1967 στα Πεζά Ηρακλείου, εκεί όπου ξεκίνησε να γράφεται η ιστορία της οικογενειακής αυτής επιχείρησης με τον Στέλιο Νικολιδάκη να σφραγίζει την παράδοση με ψωμί και παξιμάδι υψηλής ποιότητας. Σήμερα, ο φούρνος έχει εξελιχθεί σε αλυσίδα με τουλάχιστον επτά καταστήματα, ένα στο χωριό Πεζά και τα υπόλοιπα στην πόλη του Ηρακλείου.

Απέναντι ακριβώς υπάρχει αυτός ο τοίχος… Ένας παλιός, φθαρμένος τοίχος με ρωγμές και ένα στρογγυλό άνοιγμα. Στο κάτω δεξί μέρος υπάρχει μια μικρή πινακίδα που γράφει: «Ο ΤΟΙΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ». Ίσως να είναι ένα καλλιτεχνικό ή συμβολικό σχόλιο· ίσως ένας τρόπος να δοθεί στον τοίχο μια «ιστορία» ή μια ξεχωριστή ταυτότητα, παρά την εγκατάλειψη και τις φθορές του.

Στου “Μπουζούκου”, στο Δημαρχείο Θραψανού

28 Αυγούστου 2025 / Σχολιάστε

Κατά τις 8 θα ‘ταν χθες που πήγαμε στο παλιό δημαρχείο Θραψανού και σήμερα έδρα της Δημοτικής Κοινότητας Θραψανού, στο Δήμο Μινώα. Αναζητούσαμε φαγητό. Και το Θραψανό, ως ένα από τα κεφαλοχώρια της περιοχής, είναι γνωστό για την πλούσια γαστρονομική του παράδοση. Το γεγονός ότι το φαγητό στου “Μπουζούκου” ήταν υπέροχο, το επιβεβαιώνει. Ο Κώστας, τράβηξε δυο φωτογραφίες…

Στο αγγειοπλαστείο του Αγησίλαου Βολυράκη

28 Αυγούστου 2025 / Σχολιάστε

Τα πιθάρια του Θραψανού είναι παγκοσμίως γνωστά και η τέχνη της κεραμικής περνάει από γενιά σε γενιά. Οι φωτογραφίες από τη χθεσινή μας επίσκεψη στο αγγειοπλαστείο του Αγησίλαου Βολυράκη, γιου του ανιψιού μου Μανώλη, το αποδεικνύου αυτό, Πρώτη φορά στη ζωή τους έβλεπαν μπροστά τους πώς γίνεται ένα πιθάρι. Είναι εντυπωσιακό το ότι αυτή η παράδοση όχι μόνο επιβιώνει, αλλά αποτελεί και αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου. Και ο Αγησίλαος, με πολύ υπομονή, τους ξενάγησε αναλυτικά.

Οι φωτογραφίες δείχνουν την ατμόσφαιρα ενός παραδοσιακού αγγειοπλαστείου. Τα μεγάλα αυτά πιθάρια φτιάχνονται ακόμα με τον ίδιο τρόπο που τα έφτιαχναν και στην αρχαιότητα, με το χέρι και χωρίς καλούπια. Αυτό κάνει κάθε πιθάρι μοναδικό. Η τέχνη αυτή, αν και εξελίχθηκε, δεν έχασε ποτέ την παραδοσιακή της ταυτότητα. Ακόμα και σήμερα μπορείς να δεις πιθαράδες να δουλεύουν με την ίδια τεχνική που δούλευαν οι πρόγονοί τους.

Το Θραψανό, λόγω της ποιότητας του πηλού της περιοχής, αναδείχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, με την παράδοση να μετράει αιώνες. Οι τεχνίτες εκεί, οι πιθαράδες, είναι μάστορες στην κατασκευή αυτών των τεράστιων πήλινων αγγείων, που κάποτε χρησιμοποιούνταν για την αποθήκευση λαδιού, κρασιού, και άλλων αγροτικών προϊόντων. Σήμερα είναι πιο πολύ για διακόσμηση. Και είναι πραγματικά υπέροχα!

Στα σοκάκια της παλιάς πόλης του Ρεθύμνου

27 Αυγούστου 2025 / Σχολιάστε

Το Ρέθυμνο το ξέρω και το αγαπώ πολύ. Ιδιαίτερα την παλιά πόλη του. Τα βράδια του καλοκαιριού εδώ, είναι μαγικά. Μικρά, πλακόστρωτα σοκάκια ζωντανεύουν με τον παλμό των ανθρώπων, τους ήχους από τις συζητήσεις και τα γέλια. Είναι μια ατμόσφαιρα γεμάτη ζεστασιά, όπου οι μυρωδιές από τα γιασεμιά και το φαγητό αναμειγνύονται στον αέρα.

Σε κάθε γωνιά του, θα βρείτε γραφικά καφέ και ταβερνάκια, φωτισμένα απαλά. Οι άνθρωποι κάθονται σε τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο, κάτω από την σκιά των δέντρων ή των λουλουδιών, και απολαμβάνουν το ποτό ή το δείπνο τους. Η αίσθηση είναι σαν ο χρόνος να έχει σταματήσει, καθώς οι επισκέπτες και οι ντόπιοι χαλαρώνουν και απολαμβάνουν τη στιγμή.

Η παλιά πόλη του Ρεθύμνου δεν είναι απλώς ένας προορισμός, αλλά μια εμπειρία. Είναι η αίσθηση της ηρεμίας μέσα στην κίνηση, η ομορφιά των απλών στιγμών και η μοναδική ενέργεια που εκπέμπει ένας τόπος γεμάτος ιστορία και ζωή. Το κάναμε κι εμείς, με τον Κώστα και την Άννυ για δυο μέρες. Ο Κώστας δεν χόρταινε να τραβά φωτογραφίες και τα περισσότερα δημοσιεύματα τις τελευταίες μέρες, στηρίζονται πάνω σε δικές του.

Οι μέρες μας στη Κρήτη, περνάνε πολύ όμορφα…

26 Αυγούστου 2025 / Σχολιάστε

Η Κρήτη είναι ένας τόπος που σου γεμίζει τις μέρες με ομορφιά και μοναδικές εμπειρίες. Από τις βόλτες στα γραφικά σοκάκια, όπως αυτό της παλιάς πόλης του Ρεθύμνου, μέχρι τις στιγμές χαλάρωσης στις αμμουδιές της, κάθε στιγμή είναι ξεχωριστή. Το νησί έχει κάτι για όλους. Για τους λάτρεις της ιστορίας, προσφέρει αρχαιολογικούς χώρους και ενετικά φρούρια. Για όσους αναζητούν την περιπέτεια, έχει φαράγγια για πεζοπορία και ορεινές διαδρομές. Για τους καλοφαγάδες, η κρητική κουζίνα είναι ένας πλούτος γεύσεων και παραδοσιακών προϊόντων. Η Κρήτη δεν είναι απλώς ένας προορισμός διακοπών, αλλά ένας τόπος που σε κάνει να νιώθεις σαν στο σπίτι σου.

Σήμερα ένας καμβάς ζωγραφικής από φως και ζωή

26 Αυγούστου 2025 / Σχολιάστε

Σήμερα, στο Ρέθυμνο, στο Ενετικό Λιμάνι της πόλης που έχει μεταμορφωθεί, διατηρώντας όμως ανέπαφη την ψυχή του. Οι παλιές αποθήκες έχουν γίνει ζωντανές ψαροταβέρνες και καφέ, όπου ο επισκέπτης απολαμβάνει τοπικές γεύσεις με θέα τη θάλασσα. Οι φωνές των εμπόρων έχουν αντικατασταθεί από τα γέλια των παιδιών, τον ήχο του απαλού κύματος και τον παλμό της βραδινής ζωής.

Οι ξύλινες γαλέρες του παρελθόντος έχουν δώσει τη θέση τους σε μικρά ψαροκάικα και τουριστικά σκάφη, που δένουν μπροστά στην πολύχρωμη σειρά των κτιρίων. Ο εμβληματικός Φάρος συνεχίζει να στέκει περήφανος, όχι πια ως οδηγός εμπορικών στόλων, αλλά ως σύμβολο και σημείο συνάντησης, φωτίζοντας τις νυχτερινές βόλτες των επισκεπτών. Η φωτογραφία είναι παρμένη από τον Κώστα, από το μπαλκόνι του σπιτιού που μείναμε…

Το Ενετικό Λιμάνι του Ρεθύμνου είναι ένα ζωντανό παράδειγμα του πώς το παρελθόν μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά με το παρόν. Είναι μια γέφυρα ανάμεσα σε δύο εποχές, προσκαλώντας μας να ονειρευτούμε τις ιστορίες του χθες, απολαμβάνοντας παράλληλα την ομορφιά και τη γαλήνη του σήμερα. Ο χαρακτηριστικός Φάρος, που δεσπόζει περήφανα στην άκρη του μόλου, είναι ανακατασκευή της Οθωμανικής περιόδου, ένα «μάτι» που φωτίζει την ιστορία της πόλης.

Αρχείο κατηγορίας Κρήτη

Τελευταίες Αναρτήσεις:

Οι επισκέπτες μας

Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!

Η ώρα του δειλινού...

Ραδιόφωνα

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 180

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 447

Ο τόπος που αγαπώ

Νίκος Ελ. Θεοδωράκης