Αρχική » Καθημερινότητα (Σελίδα 8)
Αρχείο κατηγορίας Καθημερινότητα
Μούσμουλα, ζουμερά, αρωματικά, ζωηρόχρωμα, μοναδικά

Αυτό το ανοιξιάτικο φρούτο, το μούσμουλο, με το μικρότερο ίσως διάστημα διάθεσης στην αγορά, έχει μόνο πιστούς φίλους και το ίδιο πιστούς εχθρούς. Να φταίει που η σάρκα του, αν και ζουμερή και μυρωδάτη είναι ελάχιστη, σε σχέση με τα μεγάλα κουκούτσια του; Να φταίει ότι αν το φας άγουρο είναι ξινό και στυφό; Μπορεί να φταίει και η ομολογουμένως υψηλή τιμή του. Οι θαυμαστές του, όμως, θα αντιτάξουν τη νοστιμιά και την ευωδιά της ώριμης ζουμερής του σάρκας, ιδιαίτερα αν είναι καλοαναθρεμμένο και από φημισμένη ποικιλία. Η μουσμουλιά (Εriobotrya japonica) είναι δέντρο της οικογένειας Ροδοειδών με πανάρχαια προέλευση από την ανατολική Ασία και την Ιαπωνία– από την τελευταία έχει άλλωστε πάρει και το όνομά του και συχνά στα φυτώρια το συναντάμε και ως ιαπωνική μουσμουλιά. Στην Ελλάδα έφτασε στα τέλη του 19ου αιώνα, περισσότερο ως δέντρο καλλωπιστικό παρά ως παραγωγικό, καθώς γίνεται ψηλό, φτάνοντας ακόμα και τα 10 μέτρα, με καταπράσινο, αειθαλές φύλλωμα από μεγάλα σκουροπράσινα και λογχοειδή φύλλα που δίνουν στο δέντρο αρχοντική και εντυπωσιακή όψη, ιδιαίτερα όταν είναι γεμάτο με ζωηρόχρωμους λαμπερούς καρπούς. Απαιτεί σχετικά μέτρια φροντίδα, κυρίως σωστό πότισμα, λίπανση και αραίωμα καρπών και μπορεί να ζήσει έως και 50 χρόνια. Τη φωτογραφία την είδαμε στη ομάδα “Φυτά, έντομα και άλλα της φύσης”. Το κείμενο το δανειστήκαμε από το “ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΟ”, το ένθετο περιοδικό της κυριακάτικης ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ…
Ανθισμένες κουτσουπιές στην Αλ. Παναγούλη, Ελληνικό

Ελληνικό. Χθες, για δουλειά βρεθήκαμε εκεί. Περπάτησα στο τετράγωνο γύρω από τη Βοσπόρου, δίπλα στο δημοτικό σχολείο που είναι εκεί, στη μικρή πλατειούλα με το σιντριβάνι. Κυριαρχούν οι ανθισμένες κουτσουπιές σε έναν όμορφο, εξωτερικό χώρο, στην οδός Αλέξανδρου Παναγούλη. Το δέντρο είναι γεμάτο ροζ άνθη που δημιουργούν ένα ζωντανό και χαρούμενο τοπίο.

Έχει επίσης μερικά πράσινα και καφέ φύλλα, προσθέτοντας περισσότερες αποχρώσεις στο σκηνικό. Στο βάθος υπάρχει ένας πεζόδρομος και ένας καλοδιατηρημένος κήπος με διάφορα φυτά και θάμνους. Επίσης, φαίνονται ένα πολυώροφο κτίριο με μπαλκόνια και παράθυρα και κάποια ηλεκτροφόρα καλώδια. Μια κλασική εικόνα της πόλης.

Το Ελληνικό είναι μια όμορφη συνοικία. Αποτελεί δημοτική κοινότητα της Αργυρούπολης. Και είναι δυο βήματα από την παραλιακή. Ο καθαρός μπλε ουρανός ολοκληρώνει την εικόνα. Αυτό το στιγμιότυπο συνδυάζει τέλεια τη φυσική ομορφιά της κουτσουπιάς με το αστικό περιβάλλον, δημιουργώντας μια ισορροπία ανάμεσα στη φύση και την ανθρώπινη αρχιτεκτονική.

Ηλιόλουστο απόγευμα Κυριακής σε Ακρόπολη και πέριξ

Η Ακρόπολη και τα πέριξ είναι ένα υπέροχο μέρος για να περάσετε ένα ηλιόλουστο απόγευμα Κυριακής. Μπορείτε να περπατήσετε στα ερείπια του εμβληματικού συγκροτήματος ναών του 5ου αιώνα π.Χ. στον βραχώδη λόφο της Αθήνας, να επισκεφθείτε το Μουσείο Ακρόπολης και να απολαύσετε την εκπληκτική θέα στην πόλη. Εμείς επιλέξαμε τις παρυφές της Ακρόπολης.

Αν θέλετε να περπατήσετε λίγο περισσότερο, μπορείτε να κατεβείτε από την Ακρόπολη και να περιηγηθείτε στα στενάκια της Πλάκας, της παλιάς πόλης των Αθηνών. Θα βρείτε πολλά παραδοσιακά καφέ, εστιατόρια και καταστήματα με σουβενίρ. Δείτε πως βγήκαν οι άνθρωποι να καθίσουν στον ήλιο. Ζευγαράκια πάνω στα βράχια…

Εμείς προτιμήσαμε μετά το περπάτημα να καθίσουμε στην “Κλεψύδρα” στην Πλάκα, ένα καφέ που μας αρέσει και ήπιαμε το ποτό μας. (τελευταία φωτογραφία). Φυσικά υπάρχουν πολλές επιλογές… Αν θέλετε να χαλαρώσετε και να απολαύσετε τη θέα, μπορείτε να επισκεφθείτε τον λόφο του Φιλοπάππου, από όπου μπορείτε να δείτε ολόκληρη την πόλη.

Στην οδό Ναυτίλου, κοντά, στο γειτονικό μας Περιστέρι…

Η οδός Ναυτίλου βρίσκεται στο κέντρο του Περιστερίου και συγκεκριμένα στην περιοχή της Νέας Ζωής. Ο ταχυδρομικός κώδικας της οδού Ναυτίλου είναι 12135. Ναυτίλου (Ναυτίλος); Μας έκανε εντύπωση και το ψάξαμε λίγο. Ακόμα και σε ένα τοπικό Blog, σε μια εργασία που είχαν κάνει μαθητες γυμνασίου καταγράφοντας τους δρόμους του Περιστερίου το ανέφεραν έτσι: Ο ναύτης, ο ναυτικός, ο ναυτιλλόμενος.

Χαρήκαμε που είχαν δώσει το όνομα το δρόμου σε έναν σκληρά εργαζόμενο, στα πλοία, άνθρωπο και μάλιστα ανώνυμα. Αλλά συνεχίσαμε να αναρωτιόμαστε πώς αυτό μπορούσε να συμβεί στο Περιστέρι, ένα μεγάλο δήμο στη δυτική Αθήνα που δεν συνορεύει με θάλασσα. Ας είναι, ψηλά πράγματα. Η ουσία είναι πως η μέρα ήταν καλή και απολαύσαμε τη βόλτα μας στη Ναυτίλου. Την ακολουθήσαμε ως παράλληλη της Εθνικής Αντιστάσεως, έναν πεζόδρόμο γεμάτο μαγαζιά.

Κι εδώ, στη Ναυτίλου τα μαγαζιά δεν είναι λίγα. Έχει μεγάλα, άνετα πεζοδρόμια και αντί για εμπορικά, καφέ. Και κάπου στους μικρούς κάθετους δρόμους που την ενώνουν με τον εμπορικό πεζόδρομο προσέξαμε μερικού τίτλους μεζεδοπωλείων που ανοίγουν μετά τις πέντε το απόγευμα. Και τα κρατήσαμε στη μνήμη μας. Συνήθως όλα αυτά κρύβουν εκπλήξεις, όμορφες… Κι εμάς μας αρέσουν κάτι τέτοια και τα βάζουμε στη ζωή μας.
Μπαίνεις από πλ. Κολοκοτρώνη, βγαίνεις στην οδό Βουλής

Η Στοά Μπολάνη είναι μια ιστορική σκεπαστή στοά στο κέντρο της Αθήνας που βρίσκεται στην οδό Βουλής. Είναι γνωστή για την ιδιαίτερη ατμόσφαιρά της, καθώς φιλοξενεί εμπορικά καταστήματα, καφέ και μπαρ, δημιουργώντας έναν ζωντανό χώρο που συνδυάζει το παλιό με το νέο. Είμαι σίγουρος ότι αν βρισκόσασταν στο κέντρο της Αθήνας, την έχετε περπατήσει και ας μην το προσέξατε.

Η στοά έχει μακρά ιστορία και αποτελεί σημείο συνάντησης για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης. Ότι εποχή κι αν την επισκεφτείς, θα νιώσεις μια ζεστή και φιλόξενη αίσθηση. Εκεί μπορείς να βρεις το ιστορικό ζαχαροπλαστείο “Αριστοκρατικόν”, γνωστό για τα σοκολατάκια του, καθώς και το Barreldier, ένα μπαρ που σερβίρει κλασικά κοκτέιλ και ποτά.

Αν σας ενδιαφέρει να εξερευνήσετε τη Στοά Μπολάνη, είναι ιδανική για μια βόλτα, είτε για ψώνια, είτε για χαλάρωση με καφέ ή ποτό. Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν «περάσματα» στα υπόγεια των μεγάρων, όπου τρύπωσαν εμπορικά μαγαζιά. Τα τελευταία χρόνια η στοά, είναι ζωντανή από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, με τα καταστήματα και τα μαγαζιά εστίασης να στέκονται δίπλα δίπλα.

Στους πάγκους της οδού Ερμού, μια μέρα του Μάρτη…

Η οδός Ερμού στην Αθήνα είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς εμπορικούς δρόμους, γεμάτος με καταστήματα και πάγκους πωλητών. Στην περιοχή, μπορείτε να βρείτε μια ποικιλία από προϊόντα, όπως ρούχα, κοσμήματα, τουριστικά είδη και πολλά άλλα. Οι πάγκοι πωλητών, συχνά προσφέρουν μοναδικά αντικείμενα και χειροποίητα προϊόντα, που προσελκύουν τόσο τους ντόπιους όσο και τους τουρίστες.

Στους πάγκους πωλητών στην οδό Ερμού, μπορεί ακόμα να βρει μια ποικιλία προϊόντων που καλύπτουν διάφορες ανάγκες και προτιμήσεις. Συχνά συναντά κανείς χειροποίητα κοσμήματα. Σκουλαρίκια, βραχιόλια και κολιέ, κατασκευασμένα από υλικά όπως ασήμι, ξύλο ή πέτρες. Σουβενίρ και τουριστικά είδη: Μαγνητάκια, μπλούζες και άλλα μικρά αντικείμενα με θέμα την Ελλάδα.

Είδη τέχνης, πίνακες, σχέδια και διακοσμητικά αντικείμενα. Ρούχα και αξεσουάρ, σχέδια πιο casual ή πιο ιδιαίτερα, καθώς και τσάντες ή καπέλα. Τρόφιμα και γλυκίσματα, κουλούρια, παραδοσιακά ελληνικά προϊόντα, όπως μέλι, ξηροί καρποί, και σπιτικά γλυκά. Βιβλία και αντίκες για όσους αγαπούν το διάβασμα ή ψάχνουν μοναδικά αντικείμενα.

Πυκνή ομίχλη, χθες το πρωί «σκέπασε» τον Αττικό ουρανό

Ένα σπάνιο φαινόμενο αντίκρισαν οι κάτοικοι αρκετών περιοχών της Αττικής νωρίς το πρωί του Σαββάτου, 15 Μαρτίου. Πυκνή ομίχλη σκέπασε ολόκληρες γειτονιές, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που θύμιζε σκηνικό ταινίας. Τις φωτογραφίες τις πήραμε από το site του ΣΚΑΙ…

Ιδιαίτερα έντονο ήταν το φαινόμενο στα Νότια Προάστια, τον Πειραιά και το Κερατσίνι, όπου οι δρόμοι, τα κτίρια και η θάλασσα καλύφθηκαν από ένα πυκνό πέπλο ομίχλης. Οι εικόνες που αντίκρισαν οι κάτοικοι ήταν εντυπωσιακές, καθώς η περιορισμένη ορατότητα σε συνδυασμό με τα υψηλά επίπεδα αφρικανικής σκόνης δημιούργησαν ένα μοναδικό σκηνικό.

Εικόνες από το Φάληρο: Το φαινόμενο επηρεάζει και άλλες περιοχές του Λεκανοπεδίου. Πολλοί αναγνώστες του enikos.gr έστειλαν φωτογραφίες και βίντεο, καταγράφοντας την πρωτόγνωρη αυτή ατμόσφαιρα. Το φαινόμενο, αν και ασυνήθιστο για την εποχή, αναμένεται να υποχωρήσει κατά τη διάρκεια της ημέρας.






























Δυστυχώς αυτή είναι η κατάντια του κράτους (όχι της Χώρας) και της τωρινής αδιάφορης τοπικής αυτοδιοίκησης!! Κρίμα....! Δεν υπάρχουν άνθρωποι…