Αρχείο μηνός Σεπτέμβριος 2025

Η κίνηση στο Guildford Town Centre ήταν ζωηρή, ένας χορός από φώτα και ψιθύρους που αντανακλούσε στους γυάλινους θόλους. Μια τέλεια ατμόσφαιρα για τη βόλτα μας. Καθίσαμε, η Σούλα, η Έστερ και η Άννυ δίπλα-δίπλα, και φυσικά ο Άντονη και εγώ, όλοι μαζί, με τις ιστορίες της ημέρας να ρέουν πάνω από τον καφέ και τα υπέροχα μάφιν. Τι όμορφα που ήταν!

Μια από αυτές τις στιγμές που απλώς τραβάς μια βαθιά ανάσα και νιώθεις την ηρεμία να σε πλημμυρίζει. Κοιτάξαμε γύρω μας. Τα παιδιά που έτρεχαν, οι αφίσες που κρέμονταν ψηλά—όλα μια υπενθύμιση ότι η ζωή προχωρά με ρυθμούς άλλοτε γρήγορους κι άλλοτε πιο χαλαρούς. Αλλά εδώ, σε αυτό το σημείο, στο Σούρη, με την οικογένειά, όλα έμοιαζαν σωστά, σε τέλεια αρμονία.

Έχουμε κάνει ήδη τρία σημειώματα από αυτή την την εκδρομή μας. Ζήσαμε ένα τοπιο συγκλονιστικό, σημείο είναι η Sky Pilot Suspension Bridge (Κρεμαστή Γέφυρα). Η διάσχισή της είναι μια μικρή περιπέτεια, μια αίσθηση ότι περπατάς στον αέρα. Κάθε βήμα ανταμείβεται με μια ακόμα πιο θεαματική φωτογραφία, ειδικά αν κοιτάξεις προς την κορυφή του Sky Pilot. Αλλά και η μεπειρία πάνω στην κρεμαστή γέφυρα ήταν το κάτι άλλο. Κι όποιος λέει ότι δε φαάται, λέει ψέματα.

Απολαύσαμε τη θέα από την κεντρική εξέδρα, Κι εδώ η Έστερ μας έβγαλε αυτή την υπέροχη φωτογραφία, Θα μπορούσαμε να εξερευνήσουμε τα μονοπάτια της κορυφής, τα οποία είναι προσβάσιμα για όλους τους τύπους πεζοπόρων. Αλλά γι’ αυτό χρειάζονταν προσόντα και εξοπλισμό που εμείς δε τα είχαμε. Έτσι προτιμήσαμε α πάρουμε ένα ποτό μετά το μεσημεριανό λαντς και να καθίσουμε να το απολαύσουμε. Πραγματικά μας άρεσε πολύ αυτό το μέρος.

Η άλλη μεριά της κρεμαστής γέφυρας οδηγεί εδώ σ΄ αυτή την πλατφόρμα.  Ένας δυνατός περίπατος που οδηγεί στην πλατφόρμα θέασης Chief Overlook, προσφέροντας την καλύτερη οπτική γωνία για τον κόλπο και τον «Αρχηγό» (Chief). Θα τα κρατήσουμε όλα αυτά ακριβά φυλαγμένα στη καρδιά μας. Και επιφυλασσόμαστε να “κλείσουμε” αύριο αυτή την περιήγηση με μια ματιά στα μαγαζιά που υπάρχουν εκεί ψηλά.

Οι δύο αυτές εικόνες, παρμένες στις πρωινές σας βόλτες, συνδυάζουν τέλεια την αίσθηση μιας ήσυχης, οικιστικής γειτονιάς με την δύναμη και την ομορφιά της τοπικής βλάστησης. Η πρώτη φωτογραφία, με τη χαρακτηριστική πινακίδα των δρόμων 18th St E Ave και St Andrews Ave, αιχμαλωτίζει μια στιγμή από την καθημερινή ζωή του North Vancouver. Η μπλε πινακίδα είναι άμεσα αναγνωρίσιμη και παρέχει μια σταθερή, δομημένη αναφορά στο περιβάλλον. Το νούμερο 1800 στην 18th Ave πιθανότατα σηματοδοτεί τον αριθμό οικοδομικού τετραγώνου, μια συνηθισμένη πρακτική στην Βόρεια Αμερική.

Η δεύτερη φωτογραφία είναι πραγματικά εντυπωσιακή και αποτελεί έναν ύμνο στην άγρια φύση που εισχωρεί μέχρι και τις αυλές των σπιτιών. Το δέντρο αυτό, που με βάση το φλοιό του και τα χαρακτηριστικά του κλαδιά μοιάζει πολύ με Western Red Cedar (Κόκκινη Κέδρος της Δύσης) ή κάποιο άλλο είδος Κυπαρισσιού (όπως το Yellow Cedar), είναι ένα γλυπτό της φύσης. Τα πολλά, στριμμένα και παχιά κλαδιά που ξεκινούν χαμηλά από τη βάση, δίνουν την αίσθηση ενός αρχαίου και ανθεκτικού οργανισμού. Είναι ένα από τα πιο εμβληματικά δέντρα. Η ανάπτυξη του συγκεκριμένου δέντρου, με τα κλαδιά του να απλώνονται, δημιουργεί ένα φυσικό καταφύγιο και μια οπτική δήλωση της πλούσιας υγρασίας και της γονιμότητας του εδάφους.

Κάποιες μέρες απλά δεν περιγράφονται με λόγια. Αυτή που έζησα στην κορυφή του βουνού, προσβάσιμη μέσω της Sea to Sky Gondola στο Squamish της Βρετανικής Κολομβίας, ήταν μια τέτοια. Ήταν μια υπέροχη, μοναδική εμπειρία, ένα ημερήσιο ταξίδι που σε ανεβάζει κυριολεκτικά πάνω από τα σύννεφα, προσφέροντας μια νέα προοπτική στον κόσμο. Κυριολεκτικά στην κορυφή!

Το ταξίδι ξεκινάει με την γοητεία της ανόδου. Καθώς η καμπίνα του τελεφερίκ (Gondola) ανεβαίνει αθόρυβα, η θέα κόβει την ανάσα. Από κάτω απλώνεται ο βαθύς μπλε κόλπος του Howe Sound/Átl’ka7tsem, οι επιβλητικοί γρανιτένιοι βράχοι του Stawamus Chief και το καταπράσινο, παρθένο παράκτιο δάσος. Μέσα σε λίγα λεπτά, βρίσκεσαι στα 885 μέτρα, σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο. Δείτε ένα δημοσίευμα ΕΔΩ.

Μόλις πατάς το πόδι σου στο Summit Lodge, νιώθεις μια απίστευτη αίσθηση ελευθερίας. Ο αέρας είναι πιο καθαρός, η ησυχία απόλυτη και η πανοραμική θέα εκτείνεται όσο φτάνει το μάτι: από τις χιονισμένες κορυφές του Sky Pilot Mountain μέχρι τα νησιά που είναι σκορπισμένα στο φιόρδ. Ένα πραγματικό «μονοπάτι της φύσης» που σε οδηγεί μέσα σε ήσυχα δάση, πάνω από γρανιτένιους βράχους και, κυρίως, πάνω από μια όμορφη ξύλινη πεζογέφυρα που αγκαλιάζει τη λίμνη Wonderland.

Το Stawamus Chief (Σταουάμους Τσιφ) είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά και διάσημα αξιοθέατα στο Βανκούβερ και την περιοχή του Sea to Sky Highway στη Βρετανική Κολομβία του Καναδά. Πρόκειται για έναν τεράστιο γρανιτένιο μονόλιθο που δεσπόζει πάνω από την πόλη του Squamish και τον κόλπο Howe Sound, και περιβάλλεται από ένα πλούσιο παράκτιο δάσος αειθαλών δέντρων.

Το Chief θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους γρανιτένιους μονόλιθους στον κόσμο, υψώνεται 700 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Σχηματίστηκε, κατά πως λένε, πριν από περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια, όταν ψύχθηκε ο πυθμένας ενός πλουτωνίου (ενός σώματος μάγματος), και στη συνέχεια σμιλεύτηκε από την παγετωνική διάβρωση κατά την τελευταία Εποχή των Παγετώνων. Αλλά, όλα αυτά μπορεί να είναι απλά ένας μύθος…

Το βουνό χωρίζεται σε τρεις διακριτές κορυφές, οι οποίες είναι όλες προσβάσιμες, μέσω οργανωμένων μονοπατιών: Πρώτη Κορυφή: 610 μ. (Πιο δημοφιλής). Δεύτερη Κορυφή: 655 μ. (Λέγεται ότι έχει την καλύτερη θέα). Τρίτη Κορυφή: 702 μ. (Η ψηλότερη και πιο ήσυχη) Φυσικά, εμείς μόνο τα είδαμε όλα αυτά από μακριά μέσα από τη καμπίνα της γόδονλας που ανέβαζε στο βουνό, δεν τα περπατήσαμε. Θέλει τεχνικές, χρόνο, υπομονή και επιμονή και δε είμαι βέβαιος ότι τα κατείχαμε όλα αυτά..

Η φωτογραφία παρμένη σε μια πρωινή βόλτα μου στο κοντινό πάρκο Βούλεβαρντ αποτυπώνει πανέμορφα με το χαμηλό, ζεστό φως του ήλιου να λάμπει μέσα από το σπρέι του ποτιστικού, δημιουργώντας μια υπέροχη χρυσή λάμψη. Αύτη και η δύση, από κάτω, είναι που αγαπούμε περισσότερο. Το ξεκίνημα και το τελείωμα μιας μέρας στη ζωή μας, εδώ στο Νόρθ Βανκούβερ που μένουμε.

Αυτή φωτογραφία δείχνει ξεκάθαρα μια δύση με ζωντανούς πορτοκαλί και κόκκινους τόνους στον ουρανό, σχηματίζοντας σιλουέτες των δέντρων και ενός σπιτιού στον πολύχρωμο ορίζοντα. Είναι τραβηγμενη μέσα από το σπίτι της Έστερ, από το διάδρομο του πρώτου ορόφου. Το έβλεπα μέρες και κάποια στιγμή ήθελα να το καταγράψω φωτογραφικά. Και τα κατάφερα!

Η θερμοκρασία στο Νορθ Βανκούβερ, έπεσε απότομα… Μια δροσερή, σχεδόν τσουχτερή ανάσα, ήρθε από τα βουνά, θυμίζοντάς μας πως ο χειμώνας είναι προ των πυλών. Δεν το σκεφτήκαμε πολύ. Η ανάγκη για θαλπωρή ήταν άμεση. Έτσι, το τζάκι άναψε! Αντικρίζω τις φλόγες, και νοιώθω τη ζεστασιά τους να απλώνεται αργά στο σαλόνι. Το φως τους χορεύει πάνω στα τούβλα και πάνω στην οθόνη της τηλεόρασης, ενώ έξω, ο κόσμος έχει πάρει μια πιο «παγωμένη» όψη. Ένα βιβλίο, ίσως μια κούπα ζεστή σοκολάτα και η γλυκιά ομορφιά της φωτιάς είναι ότι καλύτερο μια τέτοια ώρα.