Το ταξίδι μας από το Βανκούβερ στη Φρανκφούρτη

Η επιστροφή είναι, μερικές φορές, πιο δύσκολη. Σκέφτεσαι τι έχεις αφήσει πίσω σου, από πού πρέπει να ξαναπιάσεις το κουβάρι, για να ξαναβάλεις τα πράγματα στη σειρά τους, έτσι όπως εσύ ξέρεις… Ας είναι, δεν μου αρέσει να κάνω αρνητικές σκέψεις και δεν θα το κάνω, ούτε σ’ αυτό το σημείωμα. Προτιμώ να μείνω στο ταξίδι, αυτό πάντα έχει ενδιαφέρον.

Με τη Lufthansa λοιπόν από το Βανκούβερ στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Το αεροπλάνο μας έμοιαζε πολύ με αυτό της Air Canada, στην υπερατλαντική πτήση από την Αθήνα στο Τορόντο, όταν είχαμε έρθει πριν ένα μήνα. Τρεις θέσεις δεξιά, τέσσερις στο κέντρο και τρεις αριστερά. Με ένα πολύ ευγενικό πλήρωμα και… πολυεθνικούς επιβάτες.

Κάτι διαφορετικό ήταν επίσης ο τρόπος που έδειχνε το ταξίδι μας στη οθόνη στο μπροστινό κάθισμα. Το βλέπετε στις φωτογραφίες. Μερικές φορές νόμιζες πως μας ακολουθούσε μια κάμερα από τον ουρανό, τόσο ρεαλιστική απεικόνιση είχε. Καλό και πλούσιο το γεύμα που προσφέρθηκε και για πρώτη φορά είδα αληθινά μεταλλικά  σερβίτσια, πιρούνι, κουτάλι, μαχαίρι.

Επιστρέψαμε πίσω στη βάση μας, ένα μήνα μετά

Το κομμάτι αυτό είναι “ανεβασμένο” από το σπίτι μας στην Αθήνα. Οι μέρες των διακοπών μας στο Νόρθ Βανκούβερ του Καναδά, ολοκληρώθηκαν. Καιρός να επιστρέψουμε στη… ρουτίνα μας. Θα μας λείψουν τα παιδιά μας, ο όμορφος τόπος, οι άνθρωποι του. Αλλά ξέρουμε να προσαρμοζόμαστε. Και είναι καιρός να δω κι αυτό το απίθανο πληκτρολόγιο του φορητού κομπιούτερ μου που “ζορίζονταν” στο “ν” και στο “β”. Κρατάμε τα όμορφα, μερικά από αυτά που ζήσαμε, προλάβαμε και τα καταγράψαμε από εκεί, με σχεδόν δύο καθημερινές αναρτήσεις.

Και επειδή έχουμε υλικό θα περάσει λίγος καιρός ακόμα, αφού θα συνεχίσουμε κι από τη Ελλάδα κάποια πράγματα να τα κάνουμε κανονικά. Αποχαιρετήσαμε τον Καναδά, παίρνοντας μαζί μας αυτή την εικόνα με την κόκκινη καρέκλα μπροστά στην είσοδο του σπιτιού του Στήβ και της Έστερ στο Νόρθ Βανκούβερ, όπου φιλοξενηθήκαμε… Μαμά και κόρη, θα επιστρέψουν στην καθημερινή επικοινωνία με το WhatsApp, τι σπουδαίο εργαλείο για δωρεάν επικοινωνία σε ανθρώπους που ζουν στην άλλη μεριά του πλανήτη…

Το όμορφο φθινόπωρο στο Grand Boulevard East

Στο Grand Boulevard East, το φθινόπωρο δεν έρχεται, απλώς — χορεύει. Καθώς οι πρώτες μέρες του Οκτωβρίου πέρασαν, το πάρκο μεταμορφώθηκε σε έναν καμβά, όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει για να θαυμάσει την ομορφιά του. Στο κέντρο αυτής της φθινοπωρινής σκηνής, τα φυλλοβόλα δέντρα στέκονται ως οι κύριοι πρωταγωνιστές. Εκεί που πριν κυριαρχούσε το βαθύ, ζωντανό πράσινο του καλοκαιριού, τώρα κυματίζουν αποχρώσεις που κόβουν την ανάσα.

Κάποια δέντρα έχουν θαρρείς “βάψει” τα φύλλα τους σε ένα μείγμα από πύρινο πορτοκαλί και χάλκινες-καφέ ανταύγειες, λάμποντας σαν ένας φάρος μέσα στο γκρίζο φως της ημέρας και τον βαρυφορτωμένο ουρανό. Δίπλα του, ο πιο ψηλός του γείτονας κρατά ακόμα κάποιες αποχρώσεις του χρυσού και του πρασίνου, δημιουργώντας μια υπέροχη αντίθεση. Είναι μια σαφής υπενθύμιση ότι η μετάβαση είναι σε πλήρη εξέλιξη.

Κάτω από τα δέντρα, το έδαφος έχει στρωθεί με ένα χαλί από χρυσό. Τα φύλλα που έπεσαν, μικρά και μεγάλα, σχηματίζουν ένα παχύ στρώμα που προσκαλεί για έναν περίπατο. Αυτός ο πλούσιος χρυσός τόνος αντικατοπτρίζει το φως, ζεσταίνοντας οπτικά την εικόνα. Σε αντίθεση με αυτό το θέαμα, τα αειθαλή δέντρα του πάρκου στέκονται ψηλά και αμετάβλητα, προσφέροντας μια βαθιά, σκούρα πράσινη “άγκυρα” στην παλέτα του τοπίου.

Η μικρή Χάρλεϊ, συνεργάσιμη και πανέμορφη!

Η σκυλίτσα της Έστερ, η Χάρλεϊ που “ποζάρει” για μας, φαίνεται πόσο γλυκιά, έξυπνη και τρυφερή. Και είναι. Κι αν προσέξετε, το βλέμμα της είναι πολύ εκφραστικό. Αν είχε ανθρώπινη φωνή, είμαστε βέβαιοι πως θα μας έλεγε πολλά πράγματα, αφού τα “λέει” και χωρίς να… μιλάει, στην καθαρή γλώσσα των ανθρώπων. Μακάρι πολλοί άνθρωποι ανάμεσα μας να ήταν έτσι…

Εδώ κουλουριασμένη στον καναπέ, με το κεφάλι της πάνω στο μαξιλάρι, δείχνοντας πόσο της αρέσει η χαλάρωση και η ζεστασιά, δίπλα στον άνθρωπό της, τη “μαμά” της, Έστερ. Λένε, πως τα σκυλιά αγαπούν πιστά. Αυτό που νιώσαμε εμείς, το καθιστά απόλυτη αληθινό και… κάτι παραπάνω. Τόσα πλούσια αισθήματα από ένα ζωάκι! Σκεφτείτε έναν καιρό που θα είναι έτσι ο κόσμος, θα είναι σίγουρα, πολύ καλύτερος!

Αναμνήσεις από το βουνό και… μερικές αγορές

Η μονοήμερη εκδρομή μας στο Sea to Sky Gondola στο Squamish ήταν μια ολοκληρωμένη εμπειρία φύσης, περιπέτειας και, όπως φαίνεται, αγορών! Η πρώτη στάση για αναμνηστική φωτογραφία έγινε ακριβώς στην είσοδο. Η Σούλα απαθανατίστηκε δίπλα στον φιλικό, χνουδωτό αρκούδο – κούκλα, σηματοδοτώντας με χαμόγελο την έναρξη της ορεινής περιπέτειας. Έτσι η μέρα μας ξεκίνησε με παιχνιδιάρικη διάθεση!

Η περιπέτεια ολοκληρώθηκε με επιτυχία και μερικές απαραίτητες αγορές! Η Σούλα και η Έστερ φωτογραφήθηκαν (χωρίς να το ξέρουν) την ώρα που ψώνιζαν από το μαγαζί αναμνηστικών που βρίσκεται στην κορυφή του βουνού. Το Summit Gift Shop είναι ιδανικό για να βρείτε ρούχα για το βουνό ή μοναδικά τοπικά δώρα, εξασφαλίζοντας ότι θα κρατήσετε μαζί σας, ένα κομμάτι της εμπειρίας από το Sea to Sky.

Η μέρα ήταν γεμάτη με εκπληκτικά τοπία, ευχάριστη παρέα και στιγμές χαράς, από την παιχνιδιάρικη υποδοχή στη βάση μέχρι τις αγορές στην κορυφή. η δεκάλεπτη ανάβαση με τη γόνδολα πρόσφερε τις πρώτες, συναρπαστικές εικόνες. Καθώς ανεβαίναμε στα 885 μέτρα, η θέα του Howe Sound, των καταρρακτών Shannon Falls και του επιβλητικού Stawamus Chief έγινε ολοένα και πιο εντυπωσιακή. Μια πραγματικά πετυχημένη μονοήμερη εκδρομή!

Το mall του Guildford Town Centre, στο Surrey…

Η κίνηση στο Guildford Town Centre ήταν ζωηρή, ένας χορός από φώτα και ψιθύρους που αντανακλούσε στους γυάλινους θόλους. Μια τέλεια ατμόσφαιρα για τη βόλτα μας. Καθίσαμε, η Σούλα, η Έστερ και η Άννυ δίπλα-δίπλα, και φυσικά ο Άντονη και εγώ, όλοι μαζί, με τις ιστορίες της ημέρας να ρέουν πάνω από τον καφέ και τα υπέροχα μάφιν. Τι όμορφα που ήταν!

Μια από αυτές τις στιγμές που απλώς τραβάς μια βαθιά ανάσα και νιώθεις την ηρεμία να σε πλημμυρίζει. Κοιτάξαμε γύρω μας. Τα παιδιά που έτρεχαν, οι αφίσες που κρέμονταν ψηλά—όλα μια υπενθύμιση ότι η ζωή προχωρά με ρυθμούς άλλοτε γρήγορους κι άλλοτε πιο χαλαρούς. Αλλά εδώ, σε αυτό το σημείο, στο Σούρη, με την οικογένειά, όλα έμοιαζαν σωστά, σε τέλεια αρμονία.

Κάτι πιο προσωπικό από την κορυφή του βουνού

Έχουμε κάνει ήδη τρία σημειώματα από αυτή την την εκδρομή μας. Ζήσαμε ένα τοπιο συγκλονιστικό, σημείο είναι η Sky Pilot Suspension Bridge (Κρεμαστή Γέφυρα). Η διάσχισή της είναι μια μικρή περιπέτεια, μια αίσθηση ότι περπατάς στον αέρα. Κάθε βήμα ανταμείβεται με μια ακόμα πιο θεαματική φωτογραφία, ειδικά αν κοιτάξεις προς την κορυφή του Sky Pilot. Αλλά και η μεπειρία πάνω στην κρεμαστή γέφυρα ήταν το κάτι άλλο. Κι όποιος λέει ότι δε φαάται, λέει ψέματα.

Απολαύσαμε τη θέα από την κεντρική εξέδρα, Κι εδώ η Έστερ μας έβγαλε αυτή την υπέροχη φωτογραφία, Θα μπορούσαμε να εξερευνήσουμε τα μονοπάτια της κορυφής, τα οποία είναι προσβάσιμα για όλους τους τύπους πεζοπόρων. Αλλά γι’ αυτό χρειάζονταν προσόντα και εξοπλισμό που εμείς δε τα είχαμε. Έτσι προτιμήσαμε α πάρουμε ένα ποτό μετά το μεσημεριανό λαντς και να καθίσουμε να το απολαύσουμε. Πραγματικά μας άρεσε πολύ αυτό το μέρος.

Η άλλη μεριά της κρεμαστής γέφυρας οδηγεί εδώ σ΄ αυτή την πλατφόρμα.  Ένας δυνατός περίπατος που οδηγεί στην πλατφόρμα θέασης Chief Overlook, προσφέροντας την καλύτερη οπτική γωνία για τον κόλπο και τον «Αρχηγό» (Chief). Θα τα κρατήσουμε όλα αυτά ακριβά φυλαγμένα στη καρδιά μας. Και επιφυλασσόμαστε να “κλείσουμε” αύριο αυτή την περιήγηση με μια ματιά στα μαγαζιά που υπάρχουν εκεί ψηλά.

Content by: Nikos Theodorakis

WordPress / Academica WordPress Θέμα από WPZOOM