Πρωτομαγιά: Mέρα των λουλουδιών ή των εργαζομένων;

Με σύνθημα «Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία», η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) καλεί όλους τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν δυναμικά στην πανελλαδική απεργία και στις συγκεντρώσεις για την Εργατική Πρωτομαγιά, την Πέμπτη 1η Μαΐου. Στο πλαίσιο της απεργίας, τα πλοία θα παραμείνουν δεμένα στα λιμάνια, καθώς η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία (ΠΝΟ) αποφάσισε ομόφωνα τη συμμετοχή της. Στις κινητοποιήσεις θα δώσουν το «παρών» και οι συνταξιούχοι, ενώ το ΠΑΜΕ προχωρά επίσης σε κάλεσμα μαζικής παρουσίας.
Δείτε περισσότερα ΕΔΩ για την Πρωτομαγιά… Κι ΕΔΩ η άλλη πλευρά της Πρωτομαγιάς…
Το μνημείο Εθνικής Συμφιλίωσης στην πλ. Κλαυθμώνος

Δεν υπάρχει Αθηναίος που να μην την έχει περπατήσει. Δύσκολο να μην το έχει κάνει και κάθε επισκέπτης σηκώνοντας το βλέμμα του ψηλά, στα κτίρια που την περιτριγυρίζουν. Η Πλατεία Κλαυθμώνος βρίσκεται στην καρδιά της Αθήνας και είναι πέρασμα εκατομμυρίων ανθρώπων εδώ και πολλά χρόνια. Από τη Σταδίου ανεβαίνουν καθημερινά χιλιάδες αυτοκίνητα, έχοντας στα δεξιά του το άγαλμα με τις τρεις ορειχάλκινες μορφές. Είναι το μνημείο της Εθνικής Συμφιλίωσης.

Ο τίτλος της σύνθεσης και ο συμβολισμός της ενίσχυσαν το νόημα της ενωτικής κίνησης. Το γλυπτό είναι ένα σύμπλεγμα τριών ορειχάλκινων μορφών που βρίσκεται στην Πλατεία Κλαθμώνος. Οι μορφές ύψους 8 μέτρων αγκαλιάζονται με το ένα χέρι ενώ εκτείνουν το ελεύθερο στον ουρανό σε μία κοινή πυγμή. Το γλυπτό φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Βασίλη Δωρόπουλο το 1987.

Ο Βασίλης Δωρόπουλος (1942) είναι Έλληνας ζωγράφος και γλύπτης. Είναι μέλος του σωματείου «Σπίτι των Καλλιτεχνών» στο Παρίσι, στην Ένωση επαγγελματιών γλυπτών του Παρισιού και της ΕΕΤ Αθήνας. Ο Βασίλης Δωρόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεσοποταμία Καστοριάς από όπου σε ηλικία 23 ετών μετακόμισε με τη μητέρα του στο Παρίσι. Σπούδασε αρχικά ζωγραφική και μετά γλυπτική στην Ecole Superieure des Beaux Arts του Παρισιού, κοντά στους διάσημους Γάλλους γλύπτες Cecar, Martin Etiene και Colamarini.

Επιβεβαιώνω όλα τα αναγραφόμενα του φίλου μου Νίκου γιατί εκείνες τις ώρες ήμασταν μαζί. Η δικιά μου γνώμη είναι ότι....πλέον…