Άνοιξε η διάβαση του «8», εξυπηρετούνται τα Σεπόλια

Το έργο υπογειοποίησης των σιδηροδρομικών γραμμών στα Σεπόλια προχωρά, αν και αντιμετωπίζει καθυστερήσεις σε σχέση με το αρχικό χρονοδιάγραμμα. Αρχικά, η ολοκλήρωση του έργου είχε προγραμματιστεί για το τέλος του 2024, αλλά πλέον εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2025 . Ήδη άνοιξε η διάβαση του «οκτώ» που δυσκόλεψε για πολύ καιρό τη διάβαση των οχημάτων από και προς την Αθήνα.

Υπενθυμίζουμε τα βασικά χαρακτηριστικά του έργου. Έχει μήκος: 2,36 χιλιόμετρα, εκ των οποίων περίπου 1,33 χιλιόμετρα θα είναι πλήρως υπογειοποιημένα. Από την έξοδο του Σιδηροδρομικού Σταθμού Αθηνών προς Θεσσαλονίκη έως τις Τρεις Γέφυρες. Θα υπάρχουν τέσσερις γραμμές – δύο για υπεραστικά τρένα και δύο για τον Προαστιακό. Η σήραγγα θα φτάνει σε βάθος έως 19 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους.

Η κατασκευή του έργου βρίσκεται σε εξέλιξη, με την πρόοδο να έχει φτάσει περίπου στο 50% . Η πρώτη σήραγγα (δυτικός διάδρομος) αναμένεται να παραδοθεί το πρώτο εξάμηνο του 2025, ενώ η δεύτερη σήραγγα θα ξεκινήσει μετά την ολοκλήρωση της πρώτης. Όταν ολοκληρωθεί θα προκύψουν πολλά οφέλη για την περιοχή. Ένα από αυτά είναι ότι η κατάργηση των ισόπεδων διαβάσεων, μειώνοντας τον κίνδυνο ατυχημάτων.

Διπλό ουράνιο τόξο πάνω από την πόλη Θεσσαλονίκη

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από τον για του φίλου μας Ηλία που μένει στην Αναστασιά των Σερρών. Δεν είναι όμως από εκεί, αλλά από τη Θεσσαλονίκη. Είναι ένα φαινόμενο που προξενεί το θαυμασμό των κατοίκων και των επισκεπτών της περιοχής. Συνήθως σχηματίζεται μετά από καταιγίδα, όταν οι ακτίνες του ήλιου διαθλώνται και αντανακλώνται στα σταγονίδια της βροχής, δημιουργώντας δύο παράλληλα τόξα με έντονα χρώματα. Πόσοι από εμάς έχουν το προνόμιο να δουν ζωντανά ένα τέτοιο φυσικό φαινόμενο; Ευχαριστούμε Ηλία!
Ο Βόλος του ντόπιου φίλου μας Λευτέρη Τασιόπουλου

Οι φωτογραφίες είναι του Lefteris Tasiopoulos, συνταξιούχου του ΟΣΕ, γνώριμου μου από τη συνεργασία μου με τον ΠΟΣΣ στην έκδοση της εφημερίδας. Για την ώρα μιλάμε τηλεφωνικά όταν βγάζω νέο τεύχος για να “τσεκάρω” τις ειδήσεις που μου στέλνει για τον Σύνδεσμο Θεσσαλίας, αλλά καθώς τον παρακολουθώ στα κοινωνικά δίκτυα μαθαίνω και μια άλλη πλευρά του, την ανθρώπινη. Την επόμενη φορά που θα βρεθούμε στο Βόλο, για κάποια αιτία, θα φροντίσω να γνωριστούμε κι από κοντά. Τέτοιοι άνθρωποι αξίζουν να είναι στις ζωές μας.

Χθες λοιπόν δημοσίευσε στον τοίχο του στο Fecebook αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες από το Βόλο, την πόλη που μένει με τη λεζάντα “Καλημέρα από τον όμορφο και συννεφιασμένο σήμερα Βόλο”. Από τη θάλασσα, ο Βόλος μοιάζει με έναν πίνακα ζωγραφισμένο σε αποχρώσεις του γκρι και του μπλε, κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό. Ο ορίζοντας είναι δυσδιάκριτος, καθώς τα σύννεφα έχουν χαμηλώσει και αγκαλιάζουν τις κορυφές του Πηλίου.

Τα βουνά, συνήθως καταπράσινα, τώρα φαίνονται πιο σκούρα, σχεδόν μουντά, με τις σιλουέτες τους να διαγράφονται αχνά μέσα στην ομίχλη που ανεβαίνει. Η πόλη απλώνεται μπροστά σου, με τα κτίρια να μοιάζουν πιο συμπαγή και να δένουν αρμονικά με το γκρίζο φόντο. Τα χρώματα είναι πιο απαλά, οι αντιθέσεις λιγότερες. Τα φώτα, αν είναι νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα, ίσως να έχουν ανάψει, δημιουργώντας μικρές, ζεστές κουκκίδες φωτός που τρυπούν το μουντό τοπίο.

Χθες ήρθαν και στην Κλειούς οι οπτικές ίνες. Καλό αυτό!

Οι οπτικές ίνες προσφέρουν μια σειρά από σπουδαία πλεονεκτήματα, ειδικά σε σύγκριση με τα παραδοσιακά χάλκινα καλώδια. Αυτά τα πλεονεκτήματα έχουν φέρει επανάσταση στις τηλεπικοινωνίες και το διαδίκτυο. Ας δούμε τα σημαντικότερα: Υψηλότερες Ταχύτητες και Μεγαλύτερο Εύρος Ζώνης Το πιο σημαντικό πλεονέκτημα των οπτικών ινών είναι η ασύγκριτη ταχύτητα μετάδοσης δεδομένων και το μεγαλύτερο εύρος ζώνης (bandwidth). Μεταδίδουν δεδομένα με τη μορφή φωτός, γεγονός που επιτρέπει την ταυτόχρονη μεταφορά τεράστιου όγκου πληροφοριών σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, με ταχύτητες που μπορούν να φτάσουν τα Gigabit ανά δευτερόλεπτο (Gbps) ή και περισσότερο.

Αυτό είναι κρίσιμο για τις σημερινές ανάγκες σε streaming βίντεο υψηλής ανάλυσης, online gaming, cloud computing και γενικά για κάθε εφαρμογή που απαιτεί γρήγορη και αξιόπιστη σύνδεση. Ελάχιστες Απώλειες Σήματος Οι οπτικές ίνες έχουν εξαιρετικά χαμηλές απώλειες σήματος κατά τη μετάδοση. Αυτό σημαίνει ότι το σήμα παραμένει ισχυρό και καθαρό ακόμα και σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, χωρίς να χρειάζονται συχνοί ενισχυτές, όπως συμβαίνει με τα χάλκινα καλώδια. Αυτό μειώνει το κόστος υποδομής και συντήρησης και εξασφαλίζει υψηλότερη ποιότητα επικοινωνίας.

Αντοχή σε Ηλεκτρομαγνητικές Παρεμβολές. Επειδή οι οπτικές ίνες μεταδίδουν δεδομένα μέσω φωτός και όχι ηλεκτρικού ρεύματος, δεν επηρεάζονται από ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές (EMI) ή ραδιοσυχνότητες (RFI). Αυτό τις καθιστά ιδανικές για χρήση σε περιβάλλοντα με έντονο ηλεκτρομαγνητικό θόρυβο, όπως βιομηχανικές εγκαταστάσεις, ή ακόμα και κοντά σε γραμμές υψηλής τάσης. Επίσης, δεν δημιουργούν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, γεγονός που προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια δεδομένων.

Μικρότερο Μέγεθος και Βάρος. Οι οπτικές ίνες είναι πολύ πιο λεπτές και ελαφριές από τα χάλκινα καλώδια, παρόλο που μπορούν να μεταφέρουν πολύ περισσότερα δεδομένα. Ένα μόνο καλώδιο οπτικών ινών μπορεί να περιέχει δεκάδες ή και εκατοντάδες ίνες, καθεμία με διάμετρο μικρότερη από μία ανθρώπινη τρίχα. Αυτό απαιτεί λιγότερο χώρο για την εγκατάσταση και είναι ευκολότερο στη διαχείριση.
Ένα υπέροχο λουλούδι που δεν θα το βρεις στην Ελλάδα

Το Veronicastrum virginicum , ή ρίζα του Culver , είναι ένα είδος ανθοφόρου φυτού στην οικογένεια των πλατάνων , Plantaginaceae . Είναι ενδημικό στις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες και τον νοτιοανατολικό Καναδά. Με ύψος 200 cm (79 in) και πλάτος 45 cm (18 in), είναι ένα όρθιο ποώδες πολυετές φυτό με λεπτά βατραχοειδή άνθη λευκών ή περιστασιακά ροζ ή μοβ λουλουδιών το καλοκαίρι. Καλλιεργείται ως καλλωπιστικό για εύκρατους κήπους στις Ανατολικές και Κεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες.

Τα περισσότερα φυτώρια αυτοφυών φυτών πωλούν συνήθως αυτό το εύκολο και προσαρμόσιμο πολυετές φυτό. Ακόμη και ορισμένα συμβατικά φυτώρια πωλούν αυτό το φυτό, αν και δεν είναι ακόμη συνηθισμένο σε αμερικανικά τοπία και κήπους. Είναι πλήρως ανθεκτικό σε θερμοκρασίες τουλάχιστον −20 °C (−4 °F) και αναπτύσσεται σε πλήρη ηλιοφάνεια σε ημισκιερά σημεία και σε οποιοδήποτε υγρό, καλά στραγγιζόμενο έδαφος.
Μέσα σε 15 μόλις μέρες οι βουκαμβίλιες στο χωριό μας!

Είναι φοβερή η πρόοδος στις βουκαμβίλιες του χωριού, μέσα σε δεκαπέντε, μόλις μέρες. Δείτε ΕΔΩ πώς ήταν για να αντιληφθείτε πώς έγιναν! Αλλά τις βουκαμβίλιες τις παρακολουθούμε συχνά. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που κάναμε στις 12/9/2024. Κι ΕΔΩ ένα χρόνο νωρίτερα στις 7/11/2023. Τι είναι αυτό που τις κάνει τόσο όμορφες; Μάλλον η αγάπη που τους έχουμε.

Ας πάρουμε το νήμα λίγο ανάποδα… 29/7/2013. Τότε τις φυτέψαμε. Και πέρασαν δυσκολίες… Δείτε ΕΔΩ. Ένα χειμώνα τις έκαψε ο χιονιάς και ο πάγος. Αλλά αναγεννήθηκαν, ξανά από την αρχή και θέριεψαν για να φτάσουν στο σήμερα. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα από το 2017. Οκτώβριος του 2015, άλλο ένα δημοσίευμα ΕΔΩ για τις βουκαμβίλιες στο χωριό…

Οκτώβρης 2015. Δείτε ΕΔΩ κάποιες όμορφες σκέψεις που καταγράψαμε στο αρχείο μας… Αυτή η χρονιά ήταν χαρακτηριστική για τις βουκαμβίλιες μας. Ήταν ήδη δυο χρόνια φυτεμένες από εμάς και δείτε ΕΔΩ πως είχαν γίνει… Και ακόμα κάτι ΕΔΩ από την αρχή που τις φυτέψαμε… Τελικά. βλέποντας πίσω με αφορμή αυτές τις φωτογραφίες και την έρευνα που έκανα, μάλλον άξιζε και με το παραπάνω που τις φυτέψαμε…

Μια όμορφη εικόνα από το ξημέρωμα κάπου στην Εύβοια

Τον προσέχουμε καθημερινά, τον ακολουθούμε στις αναρτήσεις στον τοίχο του. Ζούμε μαζί του μια απλή όμορφη καθημερινότα, πολύ μακρινή από τη δική μας. Το χρειαζόμαστε, το έχουμε ανάγκη. Είναι το αντίδοτο μας σ’ αυτό που ζούμε στη ζωή της μεγαλούπολης… Κάθε μέρα στα μέρη που περπατάει αποτυπώνει στιγμές. Και τις μοιράζεται μαζί μας. Ευχαριστούμε φίλε Πέτρο! Να είσαι πάντα καλά και να βγαίνεις πάντα κερδισμένος στις μάχες που δίνεις…

Επιβεβαιώνω όλα τα αναγραφόμενα του φίλου μου Νίκου γιατί εκείνες τις ώρες ήμασταν μαζί. Η δικιά μου γνώμη είναι ότι....πλέον…