Αρχική » 2025 » Μάιος

Αρχείο μηνός Μάιος 2025

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
030218
Τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ανάμεσα στο χειμώνα και το καλοκαίρι, λίγη άνοιξη!

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτο καύσωνες. Αυτό έκανε πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζήσαμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Μάιος 2025
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Ένας Θραψανιώτης Αγγειοπλάστης μιλά στην T.V.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 178

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ. δείτε το τ. 177, ΕΔΩ το τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 444

Έτοιμο και το 444 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ κι ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 

Είμαστε στον 22ο χρόνο!

Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Οι εκδρομές του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ

Κι αυτό ΕΔΩ είναι το πρόγραμμα των εκδρομών για το 2025 που εξέδωσε και φέτος το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ με το οποίο συνεργάζομαι σε επαγγελματική βάση.

Άνοιξε η διάβαση του «8», εξυπηρετούνται τα Σεπόλια

Το έργο υπογειοποίησης των σιδηροδρομικών γραμμών στα Σεπόλια προχωρά, αν και αντιμετωπίζει καθυστερήσεις σε σχέση με το αρχικό χρονοδιάγραμμα. Αρχικά, η ολοκλήρωση του έργου είχε προγραμματιστεί για το τέλος του 2024, αλλά πλέον εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2025 . Ήδη άνοιξε η διάβαση του «οκτώ» που δυσκόλεψε για πολύ καιρό τη διάβαση των οχημάτων από και προς την Αθήνα.

Υπενθυμίζουμε τα βασικά χαρακτηριστικά του έργου. Έχει μήκος: 2,36 χιλιόμετρα, εκ των οποίων περίπου 1,33 χιλιόμετρα θα είναι πλήρως υπογειοποιημένα. Από την έξοδο του Σιδηροδρομικού Σταθμού Αθηνών προς Θεσσαλονίκη έως τις Τρεις Γέφυρες. Θα υπάρχουν τέσσερις γραμμές – δύο για υπεραστικά τρένα και δύο για τον Προαστιακό. Η σήραγγα θα φτάνει σε βάθος έως 19 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους.

Η κατασκευή του έργου βρίσκεται σε εξέλιξη, με την πρόοδο να έχει φτάσει περίπου στο 50% . Η πρώτη σήραγγα (δυτικός διάδρομος) αναμένεται να παραδοθεί το πρώτο εξάμηνο του 2025, ενώ η δεύτερη σήραγγα θα ξεκινήσει μετά την ολοκλήρωση της πρώτης. Όταν ολοκληρωθεί θα προκύψουν πολλά οφέλη για την περιοχή. Ένα από αυτά είναι ότι η κατάργηση των ισόπεδων διαβάσεων, μειώνοντας τον κίνδυνο ατυχημάτων.

Διπλό ουράνιο τόξο πάνω από την πόλη Θεσσαλονίκη

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από τον για του φίλου μας Ηλία που μένει στην Αναστασιά των Σερρών. Δεν είναι όμως από εκεί, αλλά από τη Θεσσαλονίκη. Είναι ένα φαινόμενο που προξενεί το θαυμασμό των κατοίκων και των επισκεπτών της περιοχής. Συνήθως σχηματίζεται μετά από καταιγίδα, όταν οι ακτίνες του ήλιου διαθλώνται και αντανακλώνται στα σταγονίδια της βροχής, δημιουργώντας δύο παράλληλα τόξα με έντονα χρώματα. Πόσοι από εμάς έχουν το προνόμιο να δουν ζωντανά ένα τέτοιο φυσικό φαινόμενο; Ευχαριστούμε Ηλία!

Ο Βόλος του ντόπιου φίλου μας Λευτέρη Τασιόπουλου

Οι φωτογραφίες είναι του Lefteris Tasiopoulos, συνταξιούχου του ΟΣΕ, γνώριμου μου από τη συνεργασία μου με τον ΠΟΣΣ στην έκδοση της εφημερίδας. Για την ώρα μιλάμε τηλεφωνικά όταν βγάζω νέο τεύχος για να “τσεκάρω” τις ειδήσεις που μου στέλνει για τον Σύνδεσμο Θεσσαλίας, αλλά καθώς τον παρακολουθώ στα κοινωνικά δίκτυα μαθαίνω και μια άλλη πλευρά του, την ανθρώπινη. Την επόμενη φορά που θα βρεθούμε στο Βόλο, για κάποια αιτία, θα φροντίσω να γνωριστούμε κι από κοντά. Τέτοιοι άνθρωποι αξίζουν να είναι στις ζωές μας.

Χθες λοιπόν δημοσίευσε στον τοίχο του στο Fecebook αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες από το Βόλο, την πόλη που μένει με τη λεζάντα “Καλημέρα από τον όμορφο και συννεφιασμένο σήμερα Βόλο”.  Από τη θάλασσα, ο Βόλος μοιάζει με έναν πίνακα ζωγραφισμένο σε αποχρώσεις του γκρι και του μπλε, κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό. Ο ορίζοντας είναι δυσδιάκριτος, καθώς τα σύννεφα έχουν χαμηλώσει και αγκαλιάζουν τις κορυφές του Πηλίου.

Τα βουνά, συνήθως καταπράσινα, τώρα φαίνονται πιο σκούρα, σχεδόν μουντά, με τις σιλουέτες τους να διαγράφονται αχνά μέσα στην ομίχλη που ανεβαίνει. Η πόλη απλώνεται μπροστά σου, με τα κτίρια να μοιάζουν πιο συμπαγή και να δένουν αρμονικά με το γκρίζο φόντο. Τα χρώματα είναι πιο απαλά, οι αντιθέσεις λιγότερες. Τα φώτα, αν είναι νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα, ίσως να έχουν ανάψει, δημιουργώντας μικρές, ζεστές κουκκίδες φωτός που τρυπούν το μουντό τοπίο.

Χθες ήρθαν και στην Κλειούς οι οπτικές ίνες. Καλό αυτό!

Οι οπτικές ίνες προσφέρουν μια σειρά από σπουδαία πλεονεκτήματα, ειδικά σε σύγκριση με τα παραδοσιακά χάλκινα καλώδια. Αυτά τα πλεονεκτήματα έχουν φέρει επανάσταση στις τηλεπικοινωνίες και το διαδίκτυο. Ας δούμε τα σημαντικότερα: Υψηλότερες Ταχύτητες και Μεγαλύτερο Εύρος Ζώνης Το πιο σημαντικό πλεονέκτημα των οπτικών ινών είναι η ασύγκριτη ταχύτητα μετάδοσης δεδομένων και το μεγαλύτερο εύρος ζώνης (bandwidth). Μεταδίδουν δεδομένα με τη μορφή φωτός, γεγονός που επιτρέπει την ταυτόχρονη μεταφορά τεράστιου όγκου πληροφοριών σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, με ταχύτητες που μπορούν να φτάσουν τα Gigabit ανά δευτερόλεπτο (Gbps) ή και περισσότερο.

Αυτό είναι κρίσιμο για τις σημερινές ανάγκες σε streaming βίντεο υψηλής ανάλυσης, online gaming, cloud computing και γενικά για κάθε εφαρμογή που απαιτεί γρήγορη και αξιόπιστη σύνδεση. Ελάχιστες Απώλειες Σήματος Οι οπτικές ίνες έχουν εξαιρετικά χαμηλές απώλειες σήματος κατά τη μετάδοση. Αυτό σημαίνει ότι το σήμα παραμένει ισχυρό και καθαρό ακόμα και σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, χωρίς να χρειάζονται συχνοί ενισχυτές, όπως συμβαίνει με τα χάλκινα καλώδια. Αυτό μειώνει το κόστος υποδομής και συντήρησης και εξασφαλίζει υψηλότερη ποιότητα επικοινωνίας.

Αντοχή σε Ηλεκτρομαγνητικές Παρεμβολές. Επειδή οι οπτικές ίνες μεταδίδουν δεδομένα μέσω φωτός και όχι ηλεκτρικού ρεύματος, δεν επηρεάζονται από ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές (EMI) ή ραδιοσυχνότητες (RFI). Αυτό τις καθιστά ιδανικές για χρήση σε περιβάλλοντα με έντονο ηλεκτρομαγνητικό θόρυβο, όπως βιομηχανικές εγκαταστάσεις, ή ακόμα και κοντά σε γραμμές υψηλής τάσης. Επίσης, δεν δημιουργούν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, γεγονός που προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια δεδομένων.

Μικρότερο Μέγεθος και Βάρος. Οι οπτικές ίνες είναι πολύ πιο λεπτές και ελαφριές από τα χάλκινα καλώδια, παρόλο που μπορούν να μεταφέρουν πολύ περισσότερα δεδομένα. Ένα μόνο καλώδιο οπτικών ινών μπορεί να περιέχει δεκάδες ή και εκατοντάδες ίνες, καθεμία με διάμετρο μικρότερη από μία ανθρώπινη τρίχα. Αυτό απαιτεί λιγότερο χώρο για την εγκατάσταση και είναι ευκολότερο στη διαχείριση.

Ένα υπέροχο λουλούδι που δεν θα το βρεις στην Ελλάδα

Το Veronicastrum virginicum , ή ρίζα του Culver , είναι ένα είδος ανθοφόρου φυτού στην οικογένεια των πλατάνων , Plantaginaceae . Είναι ενδημικό στις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες και τον νοτιοανατολικό Καναδά. Με ύψος 200 cm (79 in) και πλάτος 45 cm (18 in), είναι ένα όρθιο ποώδες πολυετές φυτό με λεπτά βατραχοειδή άνθη λευκών ή περιστασιακά ροζ ή μοβ λουλουδιών το καλοκαίρι. Καλλιεργείται ως καλλωπιστικό για εύκρατους κήπους στις Ανατολικές και Κεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες.

Τα περισσότερα φυτώρια αυτοφυών φυτών πωλούν συνήθως αυτό το εύκολο και προσαρμόσιμο πολυετές φυτό. Ακόμη και ορισμένα συμβατικά φυτώρια πωλούν αυτό το φυτό, αν και δεν είναι ακόμη συνηθισμένο σε αμερικανικά τοπία και κήπους. Είναι πλήρως ανθεκτικό σε θερμοκρασίες τουλάχιστον −20 °C (−4 °F) και αναπτύσσεται σε πλήρη ηλιοφάνεια σε ημισκιερά σημεία και σε οποιοδήποτε υγρό, καλά στραγγιζόμενο έδαφος.

Μέσα σε 15 μόλις μέρες οι βουκαμβίλιες στο χωριό μας!

Είναι φοβερή η πρόοδος στις βουκαμβίλιες του χωριού, μέσα σε δεκαπέντε, μόλις μέρες. Δείτε ΕΔΩ πώς ήταν για να αντιληφθείτε πώς έγιναν! Αλλά τις βουκαμβίλιες τις παρακολουθούμε συχνά. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που κάναμε  στις 12/9/2024. Κι ΕΔΩ ένα χρόνο νωρίτερα στις 7/11/2023. Τι είναι αυτό που τις κάνει τόσο όμορφες; Μάλλον η αγάπη που τους έχουμε.

Ας πάρουμε το νήμα λίγο ανάποδα… 29/7/2013. Τότε τις φυτέψαμε. Και πέρασαν δυσκολίες… Δείτε ΕΔΩ. Ένα χειμώνα τις έκαψε ο χιονιάς και ο πάγος. Αλλά αναγεννήθηκαν, ξανά από την αρχή και θέριεψαν για να φτάσουν στο σήμερα. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα από το 2017. Οκτώβριος του 2015, άλλο ένα δημοσίευμα ΕΔΩ για τις βουκαμβίλιες στο χωριό…

Οκτώβρης 2015. Δείτε ΕΔΩ κάποιες όμορφες σκέψεις που καταγράψαμε στο αρχείο μας… Αυτή η χρονιά ήταν χαρακτηριστική για τις βουκαμβίλιες μας. Ήταν ήδη δυο χρόνια φυτεμένες από εμάς και δείτε ΕΔΩ πως είχαν γίνει… Και ακόμα κάτι ΕΔΩ από την αρχή που τις φυτέψαμε… Τελικά. βλέποντας πίσω με αφορμή αυτές τις φωτογραφίες και την έρευνα που έκανα, μάλλον άξιζε και με το παραπάνω που τις φυτέψαμε…

Μια όμορφη εικόνα από το ξημέρωμα κάπου στην Εύβοια

Τον προσέχουμε καθημερινά, τον ακολουθούμε στις αναρτήσεις στον τοίχο του. Ζούμε μαζί του μια απλή όμορφη καθημερινότα, πολύ μακρινή από τη δική μας. Το χρειαζόμαστε, το έχουμε ανάγκη. Είναι το αντίδοτο μας σ’ αυτό που ζούμε στη ζωή της μεγαλούπολης… Κάθε μέρα στα μέρη που περπατάει αποτυπώνει στιγμές. Και τις μοιράζεται μαζί μας. Ευχαριστούμε φίλε Πέτρο! Να είσαι πάντα καλά και να βγαίνεις πάντα κερδισμένος στις μάχες που δίνεις…