Οι φωτογραφίες είναι του Lefteris Tasiopoulos, συνταξιούχου του ΟΣΕ, γνώριμου μου από τη συνεργασία μου με τον ΠΟΣΣ στην έκδοση της εφημερίδας. Για την ώρα μιλάμε τηλεφωνικά όταν βγάζω νέο τεύχος για να “τσεκάρω” τις ειδήσεις που μου στέλνει για τον Σύνδεσμο Θεσσαλίας, αλλά καθώς τον παρακολουθώ στα κοινωνικά δίκτυα μαθαίνω και μια άλλη πλευρά του, την ανθρώπινη. Την επόμενη φορά που θα βρεθούμε στο Βόλο, για κάποια αιτία, θα φροντίσω να γνωριστούμε κι από κοντά. Τέτοιοι άνθρωποι αξίζουν να είναι στις ζωές μας.
Χθες λοιπόν δημοσίευσε στον τοίχο του στο Fecebook αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες από το Βόλο, την πόλη που μένει με τη λεζάντα “Καλημέρα από τον όμορφο και συννεφιασμένο σήμερα Βόλο”. Από τη θάλασσα, ο Βόλος μοιάζει με έναν πίνακα ζωγραφισμένο σε αποχρώσεις του γκρι και του μπλε, κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό. Ο ορίζοντας είναι δυσδιάκριτος, καθώς τα σύννεφα έχουν χαμηλώσει και αγκαλιάζουν τις κορυφές του Πηλίου.
Τα βουνά, συνήθως καταπράσινα, τώρα φαίνονται πιο σκούρα, σχεδόν μουντά, με τις σιλουέτες τους να διαγράφονται αχνά μέσα στην ομίχλη που ανεβαίνει. Η πόλη απλώνεται μπροστά σου, με τα κτίρια να μοιάζουν πιο συμπαγή και να δένουν αρμονικά με το γκρίζο φόντο. Τα χρώματα είναι πιο απαλά, οι αντιθέσεις λιγότερες. Τα φώτα, αν είναι νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα, ίσως να έχουν ανάψει, δημιουργώντας μικρές, ζεστές κουκκίδες φωτός που τρυπούν το μουντό τοπίο.
