Αρχική » 2025 » Ιούλιος

Αρχείο μηνός Ιούλιος 2025

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
037816
Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακραία καιρικά φαινόμενα χειμώνα - καλοκαίρι...

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε, τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2025 που ζούμε ήδη είναι ίσως το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Μοιάζει με αυτό του 2024... Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος καιρός, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιούλιος 2025
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Ένας Θραψανιώτης Αγγειοπλάστης μιλά στην T.V.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 180

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" τ. 180 που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 179, ΕΔΩ το τ.178, ΕΔΩ το τ. 177, ΕΔΩ το τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 445

Έτοιμο και το και το 446 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.445, ΕΔΩ το τ.444, ΕΔΩ, το τ. 443, ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441, ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ. 439, ΕΔΩ το τ. 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 

Είμαστε στον 22ο χρόνο!

Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Η επομένη του καύσωνα έφερε, δεν έφερε βροχή

Φαίνεται πως στο Σύνταγμα η επόμενη μέρα μετά τον καύσωνα μέρα έφερε συννεφιά, όπως δείχνει η φωτογραφία, αλλά όχι βροχή. Ο χθεσινός ουρανός ήταν γεμάτος πυκνά σύννεφα, όμως το φως της ημέρας παρέμενε έντονο. Ο κόσμος κυκλοφορούσε κανονικά, ίσως απολαμβάνοντας τη δροσιά που έφερε η αλλαγή στον καιρό και η Βουλή στο βάθος δίνει το γνώριμο πολιτικό πλαίσιο της περιοχής.

Η αλλαγή του καιρού στην Αθήνα μετά από έναν καύσωνα, όπως δείχνει και η φωτογραφία από το Σύνταγμα, είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται συχνά τα τελευταία χρόνια, ειδικά μέσα στο καλοκαίρι. Μετά από παρατεταμένες περιόδους υψηλών θερμοκρασιών, ακολουθούν ημέρες με πιο δροσερό καιρό, αυξημένη νέφωση και μερικές φορές μπόρες ή καταιγίδες, αν και σε αυτή την περίπτωση δεν υπήρξε βροχή.

Αυτό το μοτίβο καιρικών εναλλαγών συνδέεται με την αστάθεια στην ατμόσφαιρα που προκαλείται από την έντονη θέρμανση του εδάφους. Με την κλιματική αλλαγή, που εντείνει τα ακραία φαινόμενα, όπως καύσωνες και απότομες μεταβολές του καιρού. Με τη γεωγραφική θέση της Αθήνας, που είναι ευάλωτη σε θερμά κύματα από τη Βόρεια Αφρική αλλά και σε ψυχρότερες μάζες από τα βόρεια Βαλκάνια.

Απόψε παραδοσιακό, έντεχνο και λαϊκό τραγούδι

Ο Χάρης Φασουλάς είναι γνωστός στην Κρήτη (και όχι μόνο) ως τραγουδιστής με έμφαση στο παραδοσιακό, έντεχνο και λαϊκό ελληνικό τραγούδι. Το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει: Παραδοσιακά & Κρητικά τραγούδια. Ριζίτικα και συρτά. Μαντινάδες. Κλασικά τραγούδια της Κρήτης από καλλιτέχνες όπως ο Νίκος Ξυλούρης, ο Βασίλης Σκουλάς, ο Ψαραντώνης κ.ά. Κι ακόμα Έντεχνα & Λαϊκά τραγούδια. Ερμηνεύει και τραγούδια από μεγάλους Έλληνες συνθέτες και στιχουργούς όπως: Μάνος Χατζιδάκις, Μίκης Θεοδωράκης, Θάνος Μικρούτσικος, Σταύρος Ξαρχάκος, Διονύσης Τσακνής, Σωκράτης Μάλαμας. Ο Χάρης Φασουλάς έχει επίσης ηχογραφήσει πρωτότυπα τραγούδια, είτε σε δικούς του στίχους και μουσική είτε σε συνεργασία με σύγχρονους στιχουργούς και συνθέτες.

Μαζί στην 36η επέτειο γάμου Κώστα και Άννυς

36 χρόνια αγάπης, συντροφικότητας και όμορφων στιγμών – τους ευχόμαστε να συνεχίσουν έτσι, με υγεία και χαμόγελα! Ναι, για τον Κώστα και την Άννυ λέμε, τα παιδιά μας. Η Άννυ που είναι κοντά μας, από τη Δευτέρα το απόγευμα, ήθελε να βγούμε έξω χθες βράδυ, ακριβώς γι’ αυτή τη βραδιά. Και κλείσαμε στο Βολιώτικο Τσιπουράδικο στου Ψυρρή και στον υπέροχο κήπο τους, μετά μουσικής. Ήταν μαζί και η φίλη της, Κριστίν.

Εδώ λοιπόν, στου Ψυρρή… με τσιπουράκι, μεζέδες και μουσική, γιορτάσαμε 36 χρόνια αγάπης του Κώστα και της Άννυς. Τρεις δεκαετίες και κάτι, γεμάτες κοινά ξημερώματα, συνωμοτικά βλέμματα, καλοκαίρια, χειμώνες και μικρές καθημερινές νίκες. Τρεις δεκαετίες και με δυο αγόρια στο ενεργητικό τους. Ήταν μια όμορφη βραδιά. Εμείς το μέρος το γνωρίζαμε, Η Κριστίν (δεξιά στη φωτό) το έβλεπε για πρώτη φορά και, όπως μας είπε, της άρεσε πολύ…

Μαζί, ο Κώστας και η Άννυ, έφτιαξαν μια ζωή – όχι τέλεια, αλλά αληθινή. Και χθες βράδυ, σηκώσαυμε τα ποτήρια μας για το ταξίδι που συνεχίζεται. Γιατί ο έρωτας, όταν τον φροντίζεις, δεν παλιώνει. Χτίζει ρίζες, βγάζει άνθη, και —κάπου στο Ψυρρή—χάνεται για λίγο στον ήχο ενός μπαγλαμά και στο άρωμα του ούζου. Χρόνια πολλά, Κώστα και Άννυ. Στα επόμενα. 🥂

Ξημερώματα στην Άνδρο με το φακό φίλης μας

Ξημερώματα στην Άνδρο. Όλα ξεκίνησαν με ένα φως δειλό, σχεδόν διστακτικό, που κύλησε απ’ τον ορίζοντα και άγγιξε τις πέτρινες στέγες του χωριού. Η θάλασσα, ήρεμη σαν αναπνοή, καθρέφτιζε τον ουρανό, και για μια στιγμή ένιωθες πως το νησί δεν ήταν παρά ένα όνειρο που δεν έχει τελειώσει ακόμα. Η Ευαγγελία, σιωπηλή πίσω απ’ τον φακό της, αιχμαλώτισε εκείνη τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στη νύχτα και την ημέρα — εκεί που η Άνδρος αποκαλύπτει την πιο αληθινή της όψη.

Συμβιώνουν αρμονικά με τους ανθρώπους

Πράγματι, αυτή είναι μια πολύ όμορφη και ήρεμη εικόνα! Οι δεκαοχτούρες (Streptopelia decaocto) είναι γνωστές για την ηρεμία και την εξοικείωσή τους με το ανθρώπινο περιβάλλον. Στη φωτογραφία μια ενήλικη δεκαοχτούρα, Κάπου σε ένα μπαλκόνι της Θεσσαλονίκης κάθεται προστατευτικά πάνω σε μία ή δύο νεοσσούς, μέσα σε μια γλάστρα — προφανώς έχουν φτιάξει τη φωλιά τους εκεί. Μια εικόνα τρυφερότητα, μάθημα για τους ανθρώπους και για το πώς λειτουργεί η δημιουργία!

Οι δεκαοχτούρες συχνά επιλέγουν γλάστρες, μπαλκόνια και άλλες ήσυχες γωνιές σε πόλεις και χωριά για να γεννήσουν, και δείχνουν εντυπωσιακή ανεκτικότητα στους ανθρώπους, όταν δεν αισθάνονται απειλή. Είναι ένα υπέροχο παράδειγμα αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης. Τι κάνουμε εμείς σε μια τέτοια περίπτωση; Προσπαθούμε  να μη στεκόμαστε πολύ κοντά ή να κάνουμε απότομες κινήσεις. Αν νιώσουν ασφαλείς, θα μείνουν και θα μεγαλώσουν τα μικρά τους.

Αν η γλάστρα είναι η ίδια με αυτή της φωλιάς, δεν χρειάζεται να την ποτίζουμε έντονα – η υγρασία μπορεί να είναι επικίνδυνη για τα αυγά ή τα νεογνά. Φροντίζουμε να μην υπάρχουν κοντά έντονοι ήχοι ή φώτα το βράδυ κοντά τους. Τα πουλιά χρειάζονται ηρεμία, ειδικά όταν κλωσάνε ή ταΐζουν μικρά! Μπορούμε ακόμα να αφήνουμε καθαρό νερό σε ένα ρηχό μπολάκι, σε κάποια απόσταση. Όχι πολύ κοντά στη φωλιά, αλλά κάπου που να μπορούν να το βρουν. Τους είναι πολύ χρήσιμο, ειδικά το καλοκαίρι.

36 χρόνων γάμου για την Άννυ και τον Κώστα!

Περνούν τα χρόνια και οι καιροί! Ο γιος της Σούλας, Κώστας και η σύζυγος του Άννυ, κλείνουν σήμερα 36 χρόνια γάμου! Αλλά ήρθαν έτσι τα πράγματα φέτος που οι δύο τους τα γιόρτασαν λίγο πρόωρα και μαζί θα τα γιορτάσουμε λίγο αργότερα. Η Άννυ έφτασε χθες Ελλάδα με μια φίλη της, ενώ ο Κώστας λόγω της δουλειά του, αναμένεται τον άλλο μήνα… Να είναι καλά και ευτυχισμένοι, τους ευχόμαστε και μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ!

Τα έχουμε ζήσει, κάποτε κι εμείς, στο χωριό

Λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, είμαστε καθηλωμένοι στο σπίτι. Δεν είναι ούτε να το σκεφτείς να βγεις έξω, με τέτοιες τρελές θερμοκρασίες. Οπότε καθώς σερφάρεις στο διαδίκτυο, μπορεί να πέσεις πάνω και σε πράγματα που σε πάνε πίσω στο παρελθόν. Η ανάρτηση της Ευτυχία Κολιού στην ομάδα “Ζωή, χωριό και παράδοση”, όπου είναι δημοσιευμένες αυτές οι φωτογραφίες, μας έκανε ένα ισχυρό κλικ. Και ενεργοποίησε τη μνήμη…

Κάποτε δεν ήταν απλώς δουλειά – ήταν γιορτή, ήταν μοίρασμα, ήταν ζωή. Τα χέρια κουρασμένα, μα οι καρδιές γεμάτες. Μαζεύαμε τους καρπούς της γης με ευγνωμοσύνη, γελούσαμε, τραγουδούσαμε, ζούσαμε. Τώρα, μένουν οι αναμνήσεις – γλυκές σαν το κρασί που φτιάχναμε με αγάπη. Σταφύλια από κουβάδες σε μεγάλα καλάθια. Το τοπίο πίσω με τις αναβαθμίδες και τη βλάστηση δείχνει ένα κλασικό μεσογειακό περιβάλλον, στην Ελλάδα με μακρά παράδοση στην αμπελουργία.

Η φράση «τρύγος, κάποτε μας άρεσε πολύ και το ζούσαμε», αποπνέει νοσταλγία και αγάπη για τις παλιές εποχές, όταν ο τρύγος δεν ήταν απλώς δουλειά, αλλά και γιορτή, με κοινωνική και πολιτιστική σημασία. Εμείς που τα ζήσαμε όλα αυτά, μπορούμε να σας το επιβεβαιώσουμε. Βεβαίως και ήταν κουραστικό στα 14σου να είσαι εκεί, μέσα στον ήλιο από το πρωί ώς το μεσημέρι και να κουβαλάς στο ώμο κοφίνια με σταφύλια. Αλλά είχε τη γλύκα του, την ομορφιά του. Τόση και τέτοια που να τη νοσταλγούμε στις μέρες μας…

Content by: Nikos Theodorakis

WordPress / Academica WordPress Θέμα από WPZOOM