Αρχική » 2025 (Σελίδα 13)

Αρχείο έτους 2025

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
037853
Εδώ θα δείτε τα σχόλια σας!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.

Ακραία καιρικά φαινόμενα χειμώνα - καλοκαίρι...

Η ζωή μας ανάμεσα στις εποχές. Η φύση γύρω μας αλλάζει, αναγεννιέται από το χειμώνα. Κι εμείς το ίδιο! Το χρειαζόμαστε αυτό. Κάποτε, τα πράγματα ήταν πιο ευδιάκριτα ανάμεσα στις εποχές. Τώρα όχι πια...
Το καλοκαίρι του 2025 που ζούμε ήδη είναι ίσως το πιο θερμό των τελευταίων δεκαετιών. Μοιάζει με αυτό του 2024... Γεμάτο καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε στο έπακρο. Και ο χειμώνας ήταν γεμάτος ακραία καιρικά φαινόμενα. Κρύο, άνυδρος καιρός, επικίνδυνος... Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Υπομονή λοιπόν και δύναμη. Όλα εξελίσσονται όπως έχει προβλεφθεί!
Ιανουάριος 2025
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Ένας Θραψανιώτης Αγγειοπλάστης μιλά στην T.V.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 180

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" τ. 180 που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ. 179, ΕΔΩ το τ.178, ΕΔΩ το τ. 177, ΕΔΩ το τ. 176, ΕΔΩ τ. 175, ΕΔΩ το τ. 174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ. 172, ΕΔΩ το τ. 171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε δημοσιογραφικά...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 445

Έτοιμο και το και το 446 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.445, ΕΔΩ το τ.444, ΕΔΩ, το τ. 443, ΕΔΩ το τ. 442, ΕΔΩ το τ. 441, ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ. 439, ΕΔΩ το τ. 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 

Είμαστε στον 22ο χρόνο!

Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχει ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Περίπατος φθινοπωρινός στα Σεπόλια, οδός Χαϊδά

Ήταν ένα ήσυχο φθινοπωρινό μεσημέρι όταν αποφάσισα να κάνω μια βόλτα στην περιοχή των Σεπολίων, μια γειτονιά της Αθήνας που την έχω συνδέσει περισσότερο με τον σταθμό του Μετρό, παρά με την ίδια την ατμόσφαιρά της. Ο στόχος μου ήταν να περπατήσω στην Οδό Χαϊδά Χρήστου και στους γύρω δρόμους, αναζητώντας μικρές λεπτομέρειες που κάνουν την καθημερινότητα όμορφη. Και πράγματι, η βόλτα με εξέπληξε ευχάριστα.

Το φως του ήλιου, εκείνο το γλυκό, χρυσαφένιο φως που μόνο το Φθινόπωρο ξέρει να προσφέρει, έπεφτε κάθετα στα ψηλά δέντρα. Οι πολυκατοικίες, χαρακτηριστικές της αθηναϊκής αρχιτεκτονικής, έδειχναν πιο ζεστές κάτω από το φως, ενώ τα μπαλκόνια ήταν γεμάτα πράσινο, λες και οι κάτοικοι ήθελαν να κρατήσουν το καλοκαίρι λίγο ακόμη. Αυτό όμως που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν η ισορροπία: μια αρμονία ανάμεσα στον αστικό ιστό και τη φύση.

Καθώς περπατούσα στο πεζοδρόμιο, πρόσεξα τον τρόπο που οι μεγάλοι πλάτανοι, με τους λευκούς και ανάγλυφους κορμούς τους, λύγιζαν πάνω από το πεζοδρόμιο, προσφέροντας μια πυκνή σκιά ακόμα και τώρα, στα μέσα του Φθινοπώρου. Τα φύλλα τους, μερικά ακόμα καταπράσινα και άλλα ήδη κιτρινισμένα, δημιουργούσαν ένα χαλί χρώματος στον δρόμο, ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια.

Να αγαπάς και να το δηλώνεις αυτό με λουλούδια

Τα λουλούδια ξυπνούν μια ευρεία γκάμα συναισθημάτων, ανάλογα με τα χρώματα, τα σχήματα και τις μυρωδιές τους. Οι ορχιδέες, με την κομψότητα και τα απαλά τους χρώματα, συχνά προκαλούν ηρεμία και γαλήνη, σαν να σε μεταφέρουν σε έναν ήρεμο κήπο. Τα κόκκινα τριαντάφυλλα, με την έντονη τους παρουσία, μπορεί να ανάψουν το πάθος ή να φέρουν μια γλυκιά νοσταλγία για ξεχωριστές στιγμές του παρελθόντος. Οι ηλιάνθοι, με τα φωτεινά κίτρινα πέταλά τους, γεμίζουν την ατμόσφαιρα με αισιοδοξία και ζωντάνια, σαν να σου θυμίζουν τη δύναμη του ήλιου.

Τα χρυσάνθεμα, με την πλούσια ποικιλία τους, μπορεί να εμπνεύσουν θαυμασμό για τη φύση και τη λεπτομέρεια της. Επιπλέον, η παρουσία τους στο σπίτι σου μπορεί να σου δώσει μια αίσθηση ανανέωσης, σαν να ξεκινάς από την αρχή, ενώ παράλληλα να νιώθεις βαθιά ευγνωμοσύνη για τις μικρές χαρές της ζωής. Κάθε λουλούδι μοιάζει να αφηγείται τη δική του ιστορία, γεμίζοντας την καρδιά σου με συναισθήματα αγάπης, ειρήνης και έμπνευσης. Οι φίλοι της Άννυς δείχνουν και μ’ αυτό τον τρόπο την αγάπη τους. Τα λουλούδια είναι πάνω στο τραπέζι της κουζίνας του σπιτιού της, στο Mission του Βανκούβερ, στον Καναδά.

Δέντρα της πόλης, παράξενα ανάμεσα στο μπετόν

Σε μια ήσυχη γειτονιά μιας ελληνικής πόλης, εκεί όπου τα κτίρια στέκονται αγέρωχα ανάμεσα σε πυκνά δέντρα, ο καιρός τη Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2025, ήταν συννεφιασμένος και πού και πού έβγαζε και μια μικρή ήπια σε ένταση βροχή, όπως φαίνεται ξεκάθαρα στις φωτογραφίες που συνοδεύουν την ανάρτηση. Είναι πρωί, γύρω στις 10:00 π.μ. ώρα Ελλάδας, και ο ουρανός καλύπτεται από ένα πυκνό στρώμα γκρίζων σύννεφων που διαχέουν ένα απαλό, διάχυτο φως.

Η ατμόσφαιρα είναι μελαγχολική μα ταυτόχρονα γαλήνια, τυπική για το φθινόπωρο, όταν η φύση ετοιμάζεται να αποχαιρετήσει το καλοκαίρι και να υποδεχτεί τον χειμώνα. Αν και όσο κρατάνε πια, οι εποχές στη ζωή μας. Τα δέντρα, με τα πυκνά πράσινα φύλλα τους που σταδιακά αρχίζουν να κιτρινίζουν στις άκρες, υψώνονται περήφανα, σκιάζοντας το δρόμο και τις πέτρινες μάντρες που περιβάλλουν την περιοχή.

Τα πεύκα και οι ευκάλυπτοι, με τα ψηλά κλαδιά τους που κουνιούνται απαλά στον φθινοπωρινό αέρα, προσφέρουν μια αίσθηση ηρεμίας, σαν να κρύβουν μέσα τους τις μνήμες της πόλης. Αυτά μπορεί να είναι ένα καταφύγιο για όσους αγαπούν τη φύση και αναζητούν έναν τρόπο να συνδεθούν με το πράσινο μέσα στο αστικό περιβάλλον. Και για μας ήταν πολύ όμορφα εκείνο το πρωινό του Οκτωβρίου, στο Χολαργό…

Περάσαμε αισίως και τις 35.000 επισκέψεις!

Οι 35.000 επισκέψεις από διαφορετικές I.P. αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό για μας κοινό και συνοδεύονται από έντονα συναισθήματα: Είναι η αναγνώριση ότι ο κόπος, ο χρόνος και η προσπάθεια που επενδύθηκαν στην δημιουργία και συντήρηση του περιεχομένου αυτού του ιστοτόπου, αποδίδουν καρπούς. Το νούμερο αυτό αποτελεί απόδειξη ότι το περιεχόμενο του ιστότοπου έχει ενδιαφέρον και είναι χρήσιμο για ένα μεγάλο και αυξανόμενο κοινό. Λειτουργεί ως ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσει ο δημιουργός του να παράγει υψηλής ποιότητας περιεχόμενο και να θέσει ακόμα μεγαλύτερους στόχους. Η επίτευξη τέτοιων αριθμών δείχνει ξεκάθαρα την ανάπτυξη και την διεύρυνση της εμβέλειας του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

Ευωδιά γιασεμιού σε ένα μικρό δρόμο του Χολαργού

Είναι εκείνες οι καθημερινές διαδρομές που ξαφνικά μεταμορφώνονται σε μικρές ανακαλύψεις. Στη γωνιά ενός δρόμου στον Χολαργό, ανάμεσα στις πολυκατοικίες και την κίνηση της πόλης, βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα θέαμα που μου έκοψε την ανάσα και μου γαλήνεψε την ψυχή. Δεν ήταν απλώς ένας φράχτης. Ήταν ένας καταρράκτης πράσινου που χυνόταν πάνω από το παλιό, σιδερένιο πλέγμα. Και πάνω σε αυτόν τον καταρράκτη, χιλιάδες μικρά, λευκά, αστερόμορφα άνθη: το γιασεμί σε όλο του το μεγαλείο!

Η εικόνα ήταν υπέροχη. Το πυκνό, λαμπερό φύλλωμα δημιουργούσε έναν αδιαπέραστο τοίχο, μια φυσική ασπίδα που έκρυβε την αυλή πίσω της. Αλλά το πιο εντυπωσιακό δεν ήταν αυτό που έβλεπες, αλλά αυτό που ένιωθες. Η ατμόσφαιρα γύρω από αυτόν τον φράχτη ήταν πλούσια, σχεδόν βελούδινη, εμποτισμένη με ένα από τα πιο μεθυστικά αρώματα της ελληνικής φύσης. Το άρωμα του γιασεμιού ήταν τόσο έντονο, τόσο γλυκό, που σε έκανε να σταματήσεις, να κλείσεις τα μάτια και να πάρεις μια βαθιά, γεμάτη ανάσα.

Σε μια εποχή που όλα τρέχουν, αυτό το σημείο ήταν μια σιωπηλή υπενθύμιση της απλής, καθημερινής ομορφιάς. Πώς μια μικρή απόφαση ενός ανθρώπου – να φυτέψει και να φροντίσει αυτό το αναρριχώμενο φυτό – μπορεί να μετατρέψει ένα τσιμεντένιο πεζοδρόμιο σε μια όαση ευωδίας. Αυτή η στιγμή στον Χολαργό δεν ήταν απλώς μια φωτογραφία. Ήταν μια αισθητηριακή εμπειρία, μια υπόσχεση πως ακόμα και μέσα στην πόλη, η φύση έχει τον τρόπο να διεκδικεί τη θέση της. Και μας το υπενθυμίζει με τον πιο γλυκό και μεθυστικό τρόπο.

Είδαμε στον ALPHA τον Πετρετζίκη στο Ηράκλειο

Την εκπομπή “Akis’ Food Tour”, την είδαμε το Σάββατο που μας πέρασε στην πρεμιέρα της… Προβλήθηκε στον ALPHA. Και επειδή το πλήρες επεισόδιο για το Ηράκλειο Κρήτης δεν έχει ανέβει ακόμα, επίσημα, στο YouTube, ας δούμε το τρέιλερ της εκπομπής. Σ’ αυτή την εκπομπή ο Άκης πήγε ανάμεσα στα άλλα μέρη στο Ηράκλειο Κρήτης και στο χωριό μου, το Θραψανό — το χωριό που εδώ και αιώνες κρατά στα χέρια του ζωντανή την τέχνη της αγγειοπλαστικής.

Είδαμε ανθρώπους μας και τον ίδιο τον  Άκη να παρακολουθεί και να συμμετέχει σε αυτή την τελετουργία δημιουργίας, όπου η γη μεταμορφώνεται σε τέχνη, ενώ στον Πολιτιστικό Σύλλογο του Χωριού, γνώρισε τους άξιους ψήστες του και γεύτηκε το περίφημο χοιρινό στο πήλινο που ψήθηκε, στον ξυλόφουρνο. Θα περιμένουμε λίγο να δούμε ολόκληρο το βίντεο που αναφέρεται και στην επίσκεψη του και σε άλλα χωριά του νομού Ηρακλείου της Κρήτης.

Ιδού ολόκληρο το επεισόδιο…

Μια βροχερή Κυριακή στην Αθήνα που αγαπάμε

Η Αθήνα χθες ήταν μια πόλη από βροχή. Όχι η ορμητική, θυμωμένη βροχή του χειμώνα, ούτε το νευρικό, γρήγορο ψιλόβροχο που σκάει στην άσφαλτο και φεύγει. Αυτή είναι η αργή, σταθερή, ποτιστική βροχή που λες κι έχει έρθει για να μείνει. Από το θολό τζάμι του αυτοκινήτου, όπως στις φωτογραφίες σου, ο κόσμος μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής. Τα φώτα των φρένων, εκείνες οι κόκκινες κουκίδες , γίνονται θολές αχτίδες, ζεστές αναλαμπές μέσα στη γκριζάδα.

Οι σταγόνες, σαν μικροί, διάφανοι φακοί, μεγεθύνουν και παραμορφώνουν τα πάντα: τους κορμούς των δέντρων, τα μπαλκόνια των πολυκατοικιών, την κίνηση των πεζών που βιάζονται με τα μισάνοιχτα αδιάβροχα. Είναι η μέρα που η πόλη ησυχάζει, σκεπτική. Η φασαρία, οι κόρνες, ο συνεχής παλμός της Αθήνας, όλα μοιάζουν να έχουν πνιγεί στον ήχο της βροχής. Ο ήχος αυτός, ένα μονότονο, ρυθμικό χτύπημα που θυμίζει «white noise», δημιουργεί μια ατμόσφαιρα εσωτερικής γαλήνης.

Κοιτάζεις έξω, βλέπεις τη λεωφόρο να λάμπει από υγρασία (όπως στην πρώτη φωτογραφία), τα δέντρα πιο πράσινα, τα κτίρια πιο σκοτεινά, με τα γκράφιτι στα τοιχώματα να φαίνονται πιο έντονα. Η βροχή, λένε, αποκαλύπτει την πραγματική ψυχή μιας πόλης. Χθες, η βροχερή Αθήνα αποκάλυψε τη μελαγχολία της, την ομορφιά που κρύβει στις γωνίες, πίσω από τη βιασύνη και τον ήλιο. Το ζήσαμε κι αυτό και το χαρήκαμε. Ήταν τόσο διαφορετικό!

Content by: Nikos Theodorakis

WordPress / Academica WordPress Θέμα από WPZOOM